Vísir - 07.04.1953, Blaðsíða 4

VÍSIR
Þriðjudagínn 7. apríl 1953.
BEZT AÐ AUGLYSA1 VlSl
Bréfaskriftir
Vil komast í samband við mann sem er vanur erlenaum
bréfaviðskiptum og verðútreikningum. Tilboð sendist
blaðinu merkt: Bréfaskriftir strax — 35
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson*
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
tJtgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
'Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan b.f.
Grímur Grímssoti,
60 ára.
Grímur er fæddur að Naut-
hól við Skerjafjörð 7. apríl
1893, og er því innfæddur
Reykvíkingur.
Gii&inn var ekki óskeikuil.
"T^að dylst víst engum manni, er fylgzt hefur með nokkurri
■ athygli með atburðum þeim, sem verið hafa að gerast
austur á Rússlandi síðustu dagana, að því fer mjög fjarri, að
lokiðí sé átökum þeim, sem spáð var, að verða mundu um
völdin þar eystra vegna dauða Stalins. Það var að vísu tilkynnt,
nokkru eftir að harðstjórinn hafði sagt skilið við þenna heim,
að einn hinna yngri í hópi lærisveina hans — Georgi Malenkov
— hefði erft hásætið, en þó virtist einhver óskiljanlegur
dráttur verða á því, að það væri gert heyrin kunnugt. Svo
sem menn rekur sennilega minni til, þótti nauðsynlegt að
fresta fundi í æðsta ráðinu, áður en það gat komið saman,
til þess að samþykkja á fáeinum mínútum, hver verða skyldi
eftirmaður Stalins.
Síðustu atburðir, sem gerzt hafa á þessu sviði heims-
viðburðanna, geta að vísu haft sínar eðlilegu orsakir, en þó
fer varla hjá því, að jafnvel gallhörðum kommúnistum brygði
í brún, þegar það var skyndilega gert heyrin kunnugt fyrir
veröld allri á laugardag, að læknarnir níu — og sex að auki
— hefðu verið látnir lausir. Fyrir fáeinum vikum hafi þeim
verið borið það á brýn, að þeir hefðu gert sig seka um mann-
dráp, og að þeir hefðu að auki viljað koma enn fleiri mönnum
í hel en þeim hefði tekizt. Og þeír höfðu ekki aðeins verið
látnir lausir, og af þeim létt allri sekt, heldur hafði og
kvenlæknir sá, er hafði „komið upp um“ glæpsamlegt at-
hæfi þeirra, verið sviftur heiðursmerkí því, sem hún hafði
fengið fyrir árvekni sína. Og kona þessi hefði fengið hvorki
meira né minna en Leninsorðuna, svo að Ijóst var, að hún
hafði ekki unnið til neinnar smávægilegrar umbunar með
uppljóstunum sínum.
Þenna atburð er ekki hægt að skoða einan út af fyrir sig,
heldur verður að hafa í huga, að aílskonar hreinsanir og hefnd-
arráðstafanir hafa um árabil verið að heita má daglegur við-
burður í Rússlandi og öðrum löndum, er kommúnistar ráða,
enda er það ævinlega svo í lögregluríkjum, þar sem ein-
staklingnum er fórnað umhugsunarlaust eftir geðþótta yfir-
valdanna. Og úr því að það er nú komið á daginn, að læknarnir
voru ákærðir saklausir og pyntaðir, til þess að játa á sig upp-
lognar sakir, hvað þá um allar þær þúsundir, sem hafa á undan-
förnum rúmum þremur áratugum játað á sig hverskyns afbrot
og ódæði í löndum kommúnista. Hversu margir þeirra voru
aðeins fórnardýr ofsóknarsjúkra harðstjóra og vei'kfæra þeirra?
Hvað um alla hina gömlu bolsivika, sem Stalin lét gera höfðinu
styttri, til þess að tryggja völd sín? Hvað um t.d. Slansky-
réttarhöldin í Prag, svo að aðeins eitt dæmi sé nefnt? Svona
mætti lengi telja.
Þó hlýtur það að raska mest jafnvægi kommúnista, að það
var meðan Stalin var enn sagður lifandi og allsráðandi, sem
Jæknarnir voru dæmdir fyrir ódæðin — er þeir teljast nú salt-
lausir af. Þegar á.það er litið, að Stalin var talinn óskeikull
af fylgismönnum sínum, og það hefur nú verið sannað rækí-
lega, að hann hafi síður en svo verið það, þar sem allt hefur
verið gért í nafni hans, hlýtur sannfæring kommúnista varð-
andi hvaðeina. sem þeir töldu bjargfast og óbifandi, nú að
vera sem rerr af vindi skekin. Það hlýtur því að vera venju
fremur erfitr. að vera kommúnisti þessa dagana.
Þar vann Grímur þar til íshús-
ið hætti störfum.
Grímur er einn af hinum eldri
Reykvíkingum, traustur, vin-
fastur og tryggur, vinnur störf
sín af trúmennsku og skyldu-
rækni.
Yinir Gríms munu í dag
minnast hins sextuga unglings
og óska honum og fjölskyldu
hans heilla og blessunar í fram-
tíðinni.
Heill þér sextugum.
Hlöðver.
Kornungur byrjaði Grímur
við ýmsa snúninga og fisksölu,
og þar sem kappið og viljinn
var mikilL, hlífði hann sér ekki,
og ætlaði sér um of, enda ber
hann þess- ætíð merki.
Grímur réðist ungur til
Nordalsíshúss og er bezt þekkt-
ur sem „Grímur í íshúsinu“.
Grænt
khakiefni
í gallabuxur, nýkomið.
Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
Austurstræti 1. Sími 3102.
Kristján Guðlaugsson
hæstaréttarlögmaður.
Austurstræti 1. Sími 3409.
WW^VWtfWWUWWVVW
Lækkað verð.
I^jóðviljinn skýrði frá því í síðustu viku, að enn hefði verð-
-lag á ýmsum nauðsynjum verið lækkað í Sovétríkjun-
iim, og væri hér um sjöttu verðlækkun að ræða á jafnmörgum
árum. Svona sé nú farið að þar, meðan allt hækki í vest-
rænum löndum.
Þeir, sem verið hafa fyrir skemmstu í löndum austan járn-
tjalds skýra hinsvegar frá því. að engrar verðlækkunaröldu
gæti þar, svo að ekki eru þær bráðsmitandi þessar verðlækk-
anir Rússa. Þaðan er nefnilega þá sögu að segja, að verðlag er
hækkandi, og auk þess svo mikil hörgull á nauðsynjum af
■öllu tagi, að slíkur skortur mun vart hafa gert vart við sig á
stríðsárunum. Verður ekki séð, þegar á það er litið, að komm-
únisminn hafi bætt mikið kjör þeirra þjóða, sem undir. hann
hafa verið beygðar með vopnavaldi, enda þótt verið geti, að
alþýða manna í Rússlandi sé látin njóta þess að einhverju
leyti, hversu leppþjóðirnar eru mergsognar. Að öllum líkindum
mundu þær þjóðir fagna þ.ví, ef þær mættu verða aðnjótandi
■verðhækkana í vefifeænum löndum.
( En er það ekki táknrænt fyrir áróður kommúnista, að
Þjóðviljanum skyldi afhent fregnin um verðlækkun nr. 6
Jaann 1.,apríl'?,, , ; ... :
Nýkomnir amerískir
með þrískiptri peru. —
Verð kr. 665,00.
Einnig amerískir borðlampar,
verð frá kr. 147,00,
H.f. Rafma^n
Vesturgötu 10. Sími 4005.
wwytfVvvwvftWVWrtiwwwwwwvwtfWWWWW
'argt er shrítiS,
Kiiuturnar beirs en sláttuvélar.
borgar sig.'
IS 88 gVÍÉ «©251 i 53
Það er nauðsynlegt að hafa
ráð undir rifi hverju, því að þá
er enginn Iþröskuldui* óyfirstíg-
anlegur.
-Og það er áreiðanlegt, að
þeir munu seint deyja ráða-
lausir, áströlsku stúdentarnir
við háskólann í Sydney, sem
nú skal frá sagt. Þeir komust
nefnilega að því, að það er hægt
að græða á sauðfénaði, þótt
ekki'sé selt af þeim kjötið eða
uliin, og nú eiga þeir 13 kindur
— sem þeir leigja út.
Þeir hafa nefnilega uppgötv-
húseigendur eru oft
ið að slá grasblett-
þess vegna leigja
þeir féiagar kindurnar sínar,
svo að þær geti séð um ,slátt-
inn“. Auglýsa þeir þessa starf-
semi sína í blöðum borgarinnar,
og eru þær: eitthvaðiíá; þessa
leið: „Leigið yður kind! Hvers
vegna ættuð þér að strita við
að slá blettinn yðar um dýr-
mæta helgi?“ Eða: „Látið kind
létta af yður erfiðinu. Bítur
blettinn betur en nokkur sláttu-
vél. Aufúsugestur hjá öllum
börnum.“ \
Þéir félagar setja upp 10
shillinga fyrir ,,slátt“ á bletti
af venjulegri stærð — það er
að segja kindin er hjá „notand-
anum“ í eina viku. Ef menn
óska eftir að fá slíka „sláttu-
vél“ senda heim, kostar það
shillingi meira. Hálsband er á
hverri kind og löng festi, svo að
hægt sé a,ð tjóðra hana á hent-
ugum stöðum, og auk þess er
nafn kindarinnar letrað á háls-
bandið, svo að þeir, sem taka
ástfóstri við einhverja sérstaka
kind, geta fengið hana aftur.
Stúdentarnir geta þess, að
þeiri muni á þéssu áii fjþlga
f járstofni sínum verulega vegna
mikiliár 'éftirsþumar.
Þeir Iiafa vafalaust orðið skritn-
ir í franian margir kommúnist-
arnir íslenzku, er þeir heyrSu það
tilkynnt frá Moskvu, aö búiS
væri að láta lausa læknana 15,
sem sakaðir voru um að hafa
myrt Zhadnov og setið á svik-
ráðum við aðra förvigismemi
Sovétþjóðarinnar. — Það mua
ekki hafa komið fyrir áður, að
hiklaust sé viðurkennt úr þeirri
átt að beitt sé aðferðum til þess
að fá sakborninga til að játa,
sem ekki samrýmist venjulegum
siðgæðishugmyndum.
Hvað boðar þetta?
Menn bollaleggja nú um hvað
stefnubrcyting þessi kunni að
boða, og eru uppi tilgátur uni
að Sovétstjórnin hugsi nú til þess
að vingast við vestrænar þjóðir.
Muni vera ætlunin að láta líta
svo út, að til Stalins og stefnu:
hans megi rekja flest það illa í
stjórnarfari Sovétrikjanna, en nú
eftir lát þess mikla manns konii
nýir tímar. Margt bendir að
minnsta kosti ótvírætt til, að
Stalinsstcfnan hafi orðið undir i
breytingunum á stjórn landsins.
Eftir er svo að vita, hvernig á-
framhaldið verður.
Rættist úr veðrinu.
DymbiJdagar hófust með versí.i
veðrí hér syðra, norðanroki og
snjókomu, og voru magrir farnir
að örvænta um að fridagarnir
myndu nýtast útivistarfólkinu. Err
öll él birtir upp um siðir, og á
páskadag var komið bezta veður.
Og um sjálfa páskahelgina, páska-
dag og annan páskadág, var
hreint og fagurt veður, milt og
sólskin. Komust þvi margir út úr
bænuni með skíðin sín, eins og
gert var ráð fyrir. Það rættist
lika úr veðrinu fyrir norðan, en
endaði á blíðveðri, svo segja má
að allt sé gott, þegar endirinn er
allra beztur.
Slysfarir.
Þau hörmulegu tíðindi skeðu á
föstudaginn langa, að snjóflóð
féll á bæ í Svarfaðardal, og f-ðrst
tvennt, en tvcnnt var grafið lif-
andi í fönn efíir nokkrar klukku-
stundir. Allvíða féllu snjóflóð
fyrir norðan eftir fannkyngið,
sem setti niður fyrri liluta s.l.
viku, en annars staðar iliun ekki
hafa orðið neitt tjón. Þar, seni
bærinn stendur, er snjóflóðið
kom á, er ekki vitað að fallið
hafi snjóflóð áður. Þenna sama
dag brann bær i Rangárvalla-
sýslu og varð ekki slys á fólki,
en mikið eignatjón, því að litlu
sem engu varð bjargað.
Þarf stærri vagn.
ÞaS er greinilegt að nauðsyn
ber til að stærri og rúmbetri bíl-
ar séu notaðir á Bústaðavegsleið-
inni, en nú er þar tiðast í ferð-
mn. Kom þetta einkum greinilega
í ljós um páskana, þegar vagnimr
þurfti að flytja um 80 manns i
sumum ferðum, skilja margt fólk
eftir o. s. frv. Það er óhætt að
fullyrða, að nýr vagn SVR settL
erindi á þessa leið meðan ferð-
um er ekki fjölgað.
Gáta dagsins.
Nr. 401.
Hver er sú með sætan són,
seg mér hennar heiti;
gerir bæði gagn og tjón,
garða yzt við reiti?
Svar við gátu nr. 40Ó:
Vörður.