Vísir - 11.04.1953, Blaðsíða 7

Laugardaginn 11. april 1953.
VlSIR
7P
Ti
að dæma var ekki nokkur vafi á, að þannig leit hann á þetta.
Jæja, sannleikurinn var þó allur annar. Hún hafði ekki hrundið
Mark frá sér, af því að hún var örvæntandi, vonsvikin, og
eins og magnþrota, og hefði helzt af öllu viljað hlaupa til Bens
og hjúfra sig að barmi hans.
„Eg heyrði óp, sem barst héðan rétt áðan,“ sagði hann, „og
þess vegna kom eg, en sannast að segja hafði eg verið gerður
út af örkinni til þess áð leita að ykkur. Mé/ þykir leitt, ef eg
hefi truflað ykkur.“
„Allt í bezta lagi,“ sagði Mark kæruleysislega. „Við vorum
að koma hvort eð var. Eg hefi heyrt orðróm um, að hressing
sé á boðstólum, og er þurfandi fyrir hana.“
Ben kveikti á nýrri eldspýtu og leit í kringum sig.
„Kynlegur staður þetta,“ sagði hann. „Hvers konar staður er
þetta, ef mér leyfist að spyrja?“
Sara fann, að það var eins og Mark væri að stirðna, en eftir
andartak svaraði hann kæruleysislega, og á sama hátt og hann
hafði svarað Söru. Ben tautaði eitthvað, eins og hann skipti
þetta í rauninni engu, og svo lögðu þau öll leið sína út á
sandinn. *
Söru varð það léttir, er golan lék aftur um heitar kinnar
hennar, og henni fannst líka, að hún hefði sloppið úr einhverri
geigvænlegri hættu. Vitanlega var það fjarstæðukennt, blátt
áfram hlægilegt, en svona var það samt. Hér fóru vitanlega
fram einhverjar helgisiðaathafnir, næstum skringilegar — og
barnalegar í augum hvítra manna — og að sjálfsögðu þurfti
hún ekki að óttast Mark, þótt hún hlyti að gera sér Ijóst, að
hún elskaði hann ekki. Ekkert þeirra þriggja mælti orð af
vörurní á leiðinni til Lebrúns og Bernice. Lebrún kallaði til
þeirra af nokkurri óþolinmæði og Bernice hafði að sjálfsögðu
allt tilbúið. Þama var ýmislegt girnilegt til átu, svalandi drykk-
ir og ávextir. Lebrún gerði það sem hann gat til þess að halda
uppi fjörugum samræðum, en það vildi ekki takast, og öllum
virtist verða það til léttis, er hann stakk upp á því, að haldið
væri heimleiðis. >
„Það er of seint fyrir yður, Weston, að fara í kvöld. Bezt
að vera hér í La Torrette í nótt.“
„Já, það væri næstum ævintýralegt, að vera heila nótt undir
sama þaki og eiginmaður minn,“ sagði Iris kankvíslega.
„Mér þykir það leitt,“ sagði Ben, „en af því getur ekki oorðið.
Eg á mikilvægum störfum að gegna snemma í fyrramálið —
og eg á ekki langt að fara.“
Þegar þau nálguðust húsið varð Sara þess vör, að Ben gekk
við hlið hennar. Hann sagði svo lágt, að það var hvísl eitt:
,,Eg hélt, að eg hefði fundið það, sem eg hefi alltaf leitað
að, en — þið eruð allar eins.“
Rödd hans var beiskjuþrungin.--------
—- — Næsta hálfan máinuð gerðist ekkert markvert. Sara
tók nokkurn þátt í daglegum störfum í La Torrette, sér til
dægrastyttingar, og tókst nokkurn veginn að bægja hugsun-
unum um Ben frá — oftast nær. Hún sagði við sjálfa sig, að
hún hefði fyrr orðið fyrir vonbrigðum í ástamálum og komizt
yfir það og það skyldi heppnast nú. Einhvern tíma mundi hún
geta litið á Ben eins og hún leit á Mark nú — sársaukalaust.
Hún var staðráðin í að svo skyldi það verða. — En furðulegt
var það, að nú þyrfti hún ekki að lyfta nema litla fingri til
þess að láta Mark knékrjúpa fyrir sér — svo fremi að honum
væri alvara í hug. — Mark virtist hafa mörgu að sinna þessa
dagana, en hún notaði hvert tækifæri sem gafst til þess að
vera stiraamjúkUr við Söru. — Stundum var hann að heiman
allan daginn og einu sinni tvo sólarhringa. Um sama leyti var
Iris í heimsókn hjá vinafólki annars staðar á eynni, svo að þau
voru ein heima Lebrún, kona hans og Sara.
„Eg vona, að yður leiðist ekki, þótt þau séu bæði fjarverandi,
Iris og Mark,“ sagði Lebrún við morgunverðarborðið — „og
við erum boðin í bandaríska klúbbinn; í kvöld, og þar er
alltaf fjör á ferðum.“
Sara sagði, að hún hlakkaði til að fara, en þVí fór fjarri, að
svo væri. Hún hafði enga löngun til þess að skemmta sér. En
samt fór það svo, að hún komst í gott skap, er hún var komin
í hin viðkunnanlegu ög björtu húsakynni félagsins, og var
kynnt hinum ræðna, glaðværa hóp, sem þar var. Það var sann-
•ast að segja brátt svo sern fargi hefði verið af henni létt. Brátt
kom Peter Lessing til hennar og bað hana afsökunar á, að hann
hefði ekki hringt til hennar, síðan er þau kynntust í landshöfð-
ingjaveizlunni,
„Við höíum ekki haft eins miklu starfsliði á að skipa í
bankanum ög vanalega seinustu dagana, en eg vona, að eg megi
bjóða yður tiL hádegis- eða íedrykkju í næstu viku. Þér dans-
ið kannske ekki? Jæja, við skulum setjast úti á svölunum, og
eg næ okkur í glös, svo skulum við rabba dálítið saman."
i'Iægari h^iw;sagði hahn glaðlega:
„Hvað vormn við annars að talá um seinast? Eg man að það
var eitthvað „spennandi", cn eg get bara alls ekki munað hvað
þaö var.“
„Eg jnan það vel,T sagði Sara, „við vorum að tala um
skemmdarverkin, sem unnin hafa verið hér á eynni. Og daginn
eftir ók eg til St.Michael, þar sem þau voru unnin."
„Það var einkennilegt — og enn einkennilegra, að við skyld-
um fara að tala um þessi skemmdarverk. Rétt áður en eg kom
hingað núna var mér sagt frá skemmdarverki, sem unnið var
í Karputi, sem er ey undir bandárískri .vernd, Þar var verk-
smiðja, þar sem unnið var með leynd að einhverri mikilvægri
framleiðslu, og hún var sprengd í loft upp.“
„Þetta er skelfilegt,“ sagði Sara. „Er engin leið að komast að
því hverjir eru valdir að þessu?“
„Það er allt gert, sem unnt er í því efni, en þetta er vitan-
lega miklum erfiðleikum bundið. Mér þykir leitt áð segja það,
en svo virðist sem einn af samlöndum mínum sé flæktur í mál-
ið. Persónulega er eg sannfærður um, að það hafi ekki við neitt
að styðjast, en allir sem koma hingað án þess að hafa mikilyægt
erindi að reka, eru grunaðir.“
Söru varð mikið um að heyra þetta, þótt þetta gæti ekki átt
við neinn, sem hún þekkti. Og þó — jafnvel Whiteworthhjónin,
sem voru vinir Bens, virtust ala einhverjar grunsemdir í hans
garð.
BRlBtiEÞATTlJR
VÍSIS
RÁÐNING:
A 7-6-5-4
♦ A-D-10-5-4
* K-D-G-10
A K-3-2
V 9-7-5-4
♦ 9-8-6
*6-5-4
Suður spilar 3 grönd. Vestur
kom út með > 9 og S. á að fá
9 slagi hvernig sem andstæð-
ingarnir fara að, eða spilin
liggja-
Suður tekur með ♦ Ás og
spilar út «?• K. Austur kemst
inn og skiptir ekki máli þótt
hann ætti fleiri lauf og gæti
gefið. Austur reynir strax G
og S. reynir hvort hann fær á
D„ sem ekki tekst. Vestur
lætur út A aftur, og þá tekur
S. með Ás. Suður tekur nú 3
slagi í V og fleygir * D, G, 10
úr blindum. Síðan tekur hann 4
slagi á «?•, sem hann á á hend-
inni.
Hefðd Suður gefið ♦ 9 í uþp-
hafi hlaut hann að fara einn
niður.
Á kvöldvöknnni
Á háspennustólpa stóð þessi
tilkynning: Háspenna lífs-
liætta! Snertið ekki stólpann.
Það hefir dauðann í för með
sér.
Aths. Auk þcss liggur sckt
við því.
•
Sankti Pétur hafði misst
konu sína og ætlaði nú að Iialda
stærðar „begravelsi". Hann tók
því áfengisskömmtunar-bók-
ina sína og ætlaði að fá clálítinn
aukaskammt af áfengi.
„Hve mikið ætlarðu þér að
fá?“ spurði afgreiðslumaður-
inn.
„Mér datt í hug að eg gæti
fengið 10 flöskur,“ sagði Pétur.
,|Þér getið fengið fimm.“
„Æ — livað er að heyra? —
það verður sorglegt „begrav-
elsi“!“
•
Sonurinn ber að dyrum. hjá
nágrannanum.
— Hún mamma bað mig að
hverjum sunnudegi. Og ávallt
er liúsfyllir. Kirkjurnar þar
eru margar og mjög fagrar.
Afgreiðslustúika
óskast. Upplýsingum ekki
svarað í síma.
Samkomuhúsið Röðull.
JVWWWVWUVIWUVWIAW
íj Fyltur með vatni —|I
skrifar með bleki.

I
spyrja hvert við gel,u.iu
að lána radíógrammófóninn
ykkar í kvöld?
— Koma gestir til ykkar? %
—- Nei, við ætlum að sofa.
•
í Montreal í Kanacla er sagt
að í hverri kirkju sé fjórar
messur haldnar að jafnaði á

CtHU ÁIHHÍ Jfr/'....
Meðal bæjarfrétta Vísis hinn
11. apríl 1918 voru þessar:
M.b. „Úlfur"
lá á Paterksfirði í gær. Hafði
hann lagt þaðan út í fyrradag
á suðurleið, en o,rðið að snúa
aftur vegna óveðurs. í morgun
barst skeyti hingað frá skip-
stjóranum, er hann hafði sent
kl. 8 í gærkveldi, óg var hann
þá enn út gf Patreksfirði o.g
sagði veðui’j: ófæþt úti fýrir.
Sama veðúr thuri* Vera' þar ’énn,'
og eru því litlar líkur til þess,
að báturinn komist hingað með
þingmennina fyrir kl. 1 á
inorgun. Ekkert hafði orðið að
bátnum, og skipshöfn og far-
þegum leið vel.
4Í farþegar
eða um það bil, höfðu komið
hingáð með Lagarfossi, en far-
þegarúm er aðeins fyrir 12
menn í skipinu. ,Um nóttina á
leiðinni frá'' V estma n'náeý j um
höfðust> rktírgir farþegar við á
þilfarinu, og var veður þó illt.
ÞORÐUR H. TEITSSON
Grettisgötu 3.
Munið liappdrætti :
Sjálfstæðisflokksins.
Glæsiiegasta happdrætti árs-
ins. Lítið í skemmuglugga Har-
alds. Menn eru bcðnir að hraða
sölu miðá og að gera skil.
Málverkasýning
Finns Jónssonar' lýkur annað
kvöld. Opin kl. 2—11 e. h.
Ferðafélag íslands
heldur skemmtifund að Hótel
Borg í kvöld kl. 8,45. — Þar
flytur dr. Sigurður Þórarins-
son erindi frá Mývatni og sýnir
skuggamyndir. Sýnd verður
mynd frá Hawaii. Að lokum
verður dansað til kl. 2. Hljóm-
sveit Carls Billich.
Vökumenn.
Hin hugnæma og tilkomu-
mikla þýzka kvikmynd, sem
sýnd hefur verið í Nýja Bíó
undanfarið, verður sýnd í kvöld
í síðasta sinn. Myndin, sem
fjallar um mátt trúarinnar.
hefur vakið verðskuldaða eftir-
tekt, enda afburða vel leikinn.
Aðalhlutverkin í myndinni fara,'
með Luise Ullrich og Hans
Nielsen, og er leikur beggjai
snilldarlegur. |
Barnaskemmtun Hvatar. |
Aðgöngumiðar að barna-i
skemmtun Hvatar verða seldiri
í dag kl. 2—4 í miðasölunni íj
Sj álf stæðishúsinu.
’’ lí
Hvöt,
sj álfstæðiskvennafélagið helduri
félagsfund næstk. þriðjudag í
Sjálfstæðishúsinu kl. 8. Félags-
mál og félagsvist. Konur ættu
að fjölmenna og taka með sér
gesii.
Slökkviliðið
var kvatt að Langholtsvegi
14. kl. rúml. 8 í gærkveldi til
þess að slökkva eld frá olíu-
kyndingartæki. Litlar skemmd-,
ir urðu. Þá voru slökkviliðs-
menn gabbaðir vestur í Selsvör
á 2. timanum í nótt.
Nýir kaupendur.
Þeir, sem ætla að gerast á-
skrifendur Vísis, þurfa ekki
annað en að síma til afgreiðsl-
unar -rn simi J660í— eða tala
við útburðarbömin og tilkynna !
nafn og heimilisfang. — Vísir;
er ódýrasta dagblaðið.