Vísir - 05.05.1953, Blaðsíða 7

Þriðjudaginn 5. maí 1953.
VlSIR
J/entvlfer ^4iruti‘
.74 í
Hún gerði sér þegar Ijóst, að hann var öðruvísi en hann átíá
að sér þetta kvold, eins og hann væri óþolirimóður, og mætti
ekki vera að því að skemmta sér af því að hann hefði. einhverju
þarflegra að sinna. Þess vegna vakti það furðu hennar, er hann
stakk upp á því, að einhver setti grammófóninn af stáð, og að
menn fengju sér snúning. Iris varð mjög glöð og mælti:
,,Þetta er fyrirtaks hugmynd, Ben! Og það er hún einmitt
vegna þess, að það' tíðkast blátt áfram ekki að dansa í boðum
fyrir kvöldverð, að mig hefir alltaf langað til þess. Mark, vin-
ur minn, veldu einhver falleg lög, þú ert bezt áð þér um þá
hluti.“
Dálítill hluti af veröndinni var afþiljaður til hálfs — þarna
var dálítið skot, vafalaust til þess að menn gætu verið þar í
. næði — og játaði Sara með sjálfri sér að hún færi. þarna inn
til þess að losna við að horfa á þau dansa saman. Ben- og.: Irisi.
Þegar dansaður hafði verið einn dans kom Ben til.hennar og
■sagði:
„Dansaðu við mig 'smástund, eg verð 'að fá að tala við þig.“
Hún gerði sér ekki grein fyrir hvort þ.áð v.ar végna þess, að
hann mælti af ákafa —- eða hvort það var af því að hanan langaði
til þess, að henni datt ekki í hug að neita. Þau fóru.ut úr skot-:
inu og fór hægt af stað í dansinum.
,,Það er margtj sém eg þarf að segja við þig, og þetta er eina
ráðið til þess að gera það svo að ekki veki 'grunsemdir. Þess
vegna stakk eg upp á að dansa.“
Hún hugsaði eitthvað á þá leið, að hann mundi aldrei geta
gért sér fuila grein- fyrir hve þessi orð hiýjuðu henni um hjarta-
ræturnar, en nú hélt hann áfarm. lægra:
„Farðu sém allra varlegast í kvöld, Sara. Farðu ekki út 'fyrir
,'húsdyr hvað sem tautar. Það ieggst í 'mig, að éitthyað rrnu.hi ger-
a$t í kvöld eða nótt, og-;eg verð að komast að því. Farðu íyrir
alla muni ekki -niður á klettana eðá í fjörUna, þar sem við ætl-
.uðum að hafa stefnumótið, og ámfram alla muni komdu ékki
’riálægt neðanjarðarbyrginu. Það væri ekki öruggt. Já, það mætti
segja mér, að ef þú kæmir þar myndirðu engu fvj;ir týna nema
lífinu. Og .svo er annað, Sara •— ef eitthvað skyidi koma fyrir
mig — og er eg þó ekki að búast, við því, að þeir leilvi míg hart,
því að.eg-get verið erfiður viðureignar — en ef þú kemst að
því, að eithvað hafi komið fyrir mig, skaltu- þegar í stað setja
þig í samband við Sjr Iiarry Fernboroug-h, og segja honum, að
leyndarmálið rr— lausn þess •— sé ao finna í neðanjarðarby-rginu."
Hún varð glaðari en frá verði sagt, svo glöð,' að hún gafcí svip
ekki komið upp einu orði hvað þá fleirum jdir þv.í, að með þess-
um orðurn hafði Ben raunverulega staðfest, að þáu væm sam-
herjar — bæði hefðu þau samvinnutengsl' við Sir Harry. -Hann
vann þannig líka fvrir brezka sendiherrann. Hún' hafði þá með
réttu borið traust til hans undir niðri. Og hermi iahnst goít
til þess að hugsa, og hún mundi hafa sagt eitthvað við hann um
þetta, ef Mark hefði ekki komið allt í einu og klappað á öxl
Bens og sagt:
,,Má eg tala við Ben? Eg-vissi ekki, að Sara dansað: -— ella
hefði eg ekki látið þig verða á undan.“
Eftir á gat Sara ekkert munað um það, sem þeim hafði farið
á milli, henni og :Mark, því að hún gat ekki um annáð hugsað
en hina miklu hamingju, sem það hafði fæ-rt herini að fá v-itri-
eskju um, að hún og Ben voru þá bæði félagar. Hami hafði
verið hreinsaður af öllum grun.
Þegar dansinum Iauk baðst hún undan ao dansa frekara
heilsunnar vegna, en sannast að segja var ekki darisað
lengi, því að nú var komið með vínglasabakka og. mönnum
boðið að fá sér glas, til þess að örva lystina áður en setzt væri
að borðum., og gestirnif virtust frekar kjósa að stand-a og rabba
saman en að dansa. Það mun hafa verið mörgum klukkustund-
um síðar, að .Mark laut niður að henni og hvíslaði í 'Cyra, iiensi:
„Horfðu á Ben gamla. Hann er bara oröinn þéttkenhdur —
fögnuðurinn yfir, sættunum hefir, að því er vii-ðist, stígið hon-
uxn'til höfuðsins. Sjáðu hve hönd hans hristist. Það skvettist
úr glasinu, og sannast að segja held eg, að ef hanri hallaði sér
ekki þ'arna upp.að hliðárskápnum, mundi hann falla á grúfu.“
Sara leit í áttiria til Beri og ætlaði varla að trúa sínum eigin
augum. Því að Ben virtist vera drukkinn — mjögr drukkinn,
• nei, — það gat ekki verið -— mátti ekki til þess korria — í kvöld
var svo mikið' undir því komið, að slíki. kæmi ékki íyrir. Það
hafði hann sjálfur sagt, henni fyrir nokkrum klukkustundum.
20. kafli.
Hú-n gat ekki haft. augun sif Ben eða h-ætt að hugsa um.þær
afleiðingar sem þa'ð, kynni að hafa. að harm. var orðinn svo
drukkinn. Hann hafði. sagt henni, að eitthvað óvenjulegá og ör-
lagaríkt kynni-að gerast í kvöld í neðánjarðarbyrginu. ....
Var hann áð' leika — gera sér sþetiá upp? En éf svó -var þ'á
var hánn 'afburðá • leikari, nei, engirn gát leikið slíkt hlutverk
svo, að alla v.illti. Sjálf hafði hún drukkið nokkur glös, án þess
að verða 'fyrir verulegum áhrifum. Vínið var ekki sterkt. En
riú flaug henni í hug, að eitur hefði verið sett í .glas hans. —
Hún hugsaði eitthvað á þá leið, að ef hún aðeins gæti verið ein
dálitla stund, og hugsað um þetta, gæti hún kannske leyst gát-
una, og þegar hún ætlaði að fara inn í setustofuna heyrði hún
til þeirra Marks og Irisai', sem stóðu dálítið afsíðis, og hún fik-
aði sig nær, án þess þau veittu því athygli, og hún heyrði að
þau ræddúst við á eftirfarandi hátt:
„Þetta ér engin uppgerð,“ hvíslaði Mark, „en fjandi leikur
hann vel, ef það er íeikur! Þú skyldir þó aldrei verða að sofa
ein í nótt, eftir allt saman, ástin mín?“
Illkvitnin í röddinni duldist ekki, er hann bætti við:
„Þú heldur þó ekki, að það sé þess vegna, að hann hefur feng-
i.ð-sér fullmikið neðán í því? Kannske honum finnist fegurð
þín fölnandi, Irls mín?“
— Hvað finnst yður ?
íbúð — Fyrirframgreiðsla
2ja—3ja herbergja íbúð óskast strax. 10—12 þúsund króna
fyrirframgreiðsla. — Tilboð, merkt: „Fámennt — 100“
sendist Vísi.

&g
fyrirliggjandi.
Efjíii Æ rMtmM&m
Sími 4310. — Kiapparstíg 26.
Nýkomið.
Vikurpiötur fyrirliggjandi, lág-t verð.
KOKKIÐJAN H.F.
Skúlagötu 57. — Sími 4231.
Nokkr.ir sundnémendur geta komist að á námskeiði í
Sundhöllinni riú þegar. Upplýsingar í síma 4059.
*
A kvoldvökaxóií
Nonni gekk í skóla og einn
; daginn spurði kennslukonan
'háitri: „Gaman væri nú að vita,
jNomii mirin, hvað það er sem
' þig langar mest af öílu til að
gera?“
1 5>Mig 'langar mest af öllu til
áð þvo henni mönimu í eyrun-
um,“ sag.ði Nonní.
„Pabbi sendi mig til að fá
lánaða garðkönnuna þína,“
sagði litli drerig'urinn við gamla
manninn, sem var næsti ná-
granni og heirntaði ætíð að fólk
kæmi kurteislega fram.
„Jæja —- eri hefirðu. ekki
gléymt einhverju, sem þú áttir
að segja?“
„Ójú. Pabbi sagði: „Ef karl-
vargurinn segir nei, þá skaltu
reyna að fá garðkönnu hjá'fól-k-
inu, sem býr. í næsta húsi við
harin.“
©
Ur bréfi: „Hann afi minn varð
87 ára nýlega pg nú er yiann
kominn í félágsskap þeirra, sem
|ganga berstrípaoir. Hann situr
i í gróðurhúsinu kviknakinn með
] hatt á höfði. Og þegar eg npyr
, hann hyerþ'. vegna lian -i noti
hatt ur því hann sé s stríplinga-
; félagiriú, 'þá slæmír harin stafn-
i um sínum í áttina til mín og
sepir: „Áf því að eg er sköll-
íottur
Urig kona var að læra að aka
bifreið og var alveg á nálum,
_en bóridi hennar kenndi henni.
Þau óku eftir mjóum vegi í
sveit ó'g þá hrópaði konan:, Æ,
gQðivtaktu stýcið,.í 1 iótt! Þarná
keínúr 'ir'é!“
Frh. a_ 4. síitu.
ir á hefluð mót og málaðir með
góðri steinmálningu, geta litiri-
vel út, er rétt-er með farið. Það
kostar lítið meira, að hefta mót--
in, en að skafa af þeim steyp—
una.
Ekki er það heldur nauðsyn7
að húðaðir veggir iniiahúss séu.
eggsléttir eins og spegilgleiv
Dálítið hrjúf áferð er í raun-
inni hressileg tilbreyting frá,
skelþynkunni, sem skín út úr
þessum venjulegu, marg--
stroknu og sleiktu veggjum.
Þar sem margar íbúðir eru:
byggðar samtímis, má spara
mikið með því að norma stærð-
ir og gerðir glugga og hurða og
jafnvel eldhússskápa og fá,
mikið unnið í einu.
Verkstjórn, kunnátta og.
vinnuafköst og gnægð hentugra
áhalda, eru meginatriði, sem,
geta geiri ótrúlegan mun -kostn-
i I aðar. Það er nauðsynlegt, að
þeir.sem verkstjórn stunda, læri
verkstjórn. Góð fræðslustarf-
semi á því sviði, gæti sparað:
landinu milljónir.
Marga fýsir að búa í einbýl-
ishúsum. En 'þau eru dýr, bæði
einstaklingurn og bæjarfélagi..
Allir vita, að vandaðar götur
með öllum nauðsynlegum lögn-
um kosta stórfé. Girðingarnar
eru einnig dýrar.
Samfeldar byggingar — t. d.
þriggja hæða — eru vitanlega
miklu ódýrari einstaklingum,
og bæjarfélagi og sé þeim vel
fyrir komið, mun lítið gæta ó-
þæginda af sambýlinu, svo
nefnda. Þar er hægt að byggja
-'margar íbúðir í einni lotu. Þar
má koma fyrir einni miðstöð
til hitunav mörgum íbúðum, ef
með þarf,. og má þá hafa mælí
í hverri íbúð.
Um sparnað má segja, að
hann getur hefnt sín, ef hann
kemur ekki rétt niður. T. d. er
það engin hagsýni að. spara
skjóllag á íbúðarhús, svo að eitt
dæmi sé nefnt.
Lánskjörin, eða öllu heldur
llánleysið, sem byggjendur eiga
jhérvið að búa, munu vera eins.
' dæmi. Ofan á okurvextina bæt-
! ist söluskattúrinn, stundum
tvöfaldur eða þrefaldur — og
ber allt að sama brunni um
kostnaðinn og aðrar aðstæðyr
til þess að eignast . þak yfir ■
höfuðið.-
Meðal efnis þess, sem Vísir
flutti hinn 5. maí 1918, var
þessi greinarstúfur:
; i
Hvers kýns er „Sterling“?
Menn eru oftí vandræðum
með’ það, hvort þeir eigi að segja.
„hann“, „hún“ eða ,,það“ um
sk-ipið ,,Steiiing“. Enskir mál-
fræðingar segja, að „sterling“
sé stytt úc esterling (easter-
Iing) sem myndi vera á íslenzku
sairiá sem austurlingur eða
austanvéri. Voru svo kallaðir. á
Engiandi Þjóðverjar þeir, sem
þaf komu áður og verzluðu, og'
einnig' peningar þeirra. Þar af
1 £ sterling'. Eftir þessu. getur
það ekki verið rétt, sem sumir
hyggja, að Sterling bey.gist eins
og orðið kerling og' sé kven-
kyns. Samkvæmt fyrrgreindum
uppruna orðsins. þá mundi
nafnið með íslenzkri endingu
vera Sterlingur og. auðvitað
ve.ra karlkjms.
jsýlSJt.riveo.

EDWIN AHM SUM
I.INDAR6ÖTU 25- SIMI 374^
Sjálfstæðismenn,
þið, sem hafið happdrættis-
miða til sölu: Gerið skil hið
'állra fýrsta, þýí að' 'riú eru að-
jéiris'- fáir1 dagar' þár til dregið
verður.