Vísir - 15.05.1953, Blaðsíða 7

Föstudaginn 15. rnaí 1953
▼isir : ;
....-.-'—... .
I gær fór fram á íþróttavell-
inum 6. Ieikur í Keykjavíkur-
móti meistaraflokks. Áttust þar
við Valur og Þróttur og sigiaði
Valur með 5 mörkum gegn
engu.
Úrslit þessi komu þeim ekki
á óvart, þar sem vitað var að
Valsliðið var mjög sterkt, en
Þróttarar nýliðar í meistara-
flokki. Fyrstá mark Vals kom
eftir 10 mín. og gerði það Horð-
heldur mundi -eg hafaur Felixson með skalla, eftir að
hafa fengið góða séndingu fyr-
ir markið frá Gunnari Gunnars-
syni. Er 30 mín. voru af leik
samvizkubit. Það verður að meta slíkt við ykkur. Iris fékk líka
samvizkubit. Maður gat næstum orðið hrærður — og eg verð
að játa, að játningar hennar komu mér að gagni. Ella hefði eg
kannske ekki losnað úr böndunum, né
komist að því, sem gerast á í nótt.“
„Jæja, það var Iris, sem sagði þér það, en hún var sjálf í æðsta
ráðinu, ef svo mætti segja. Eg sá hana, heyrði til hennar, er
hún hvatti til fjöldamorða, er hún stóð við altarið í hvelfing-
unni og kallaði sig æðsta kvenprest þeirra.“
„En jafnvel æðstu kvenprestar geta verið mannlegir þegar um
ást er að ræða,“ sagði hann með beiskjubrosi á vör, •— „hún
steig niður af hápalli þeim, sem hún hafði verið sett á, þegar
hún komst að því, að Mark var í herbergi þínu í nótt og heyrði
hvað þið voruð að brugga. Hún varð mannleg — kvenleg skyldi
eg sagt hafa líka. Allt ber það að sama brunni: Samsærismenn
ættu ekki að treysta konum. Allar áætlanir þeirra voru einskis
virði, þegar hún komst að raun um, að Mark hafði gabbað hana,
og ætlaði að flýja með þig. Þá var ekki neitt sem máli skipti
fyrir hana, nema að hefna sín á ykkur. Og hún vissi, að bezta
xáðið til þess var að koma upp um áform hans, sem hánn hafði
ýmist.með blíðmælgi eða hótUnum fengið hana til’þess að taka
þátt í. Henni flaug í hug, að nota mig sem verkfæri til hefndar.
Hún hraðaði sér til svefnherbergis míns og skar sundurt böndin.
Eg trúði sögunni um hin fyrirhuguðu f jöldamorð — vissi raunar
að mestu um þau áform — þótt eg vissi ekki. hvenær ósköpin
áttu að dynja yfir. En það sem eg trúði ekki var sá þáttur, sem
þú áttir í þessu, en — sjón var sögu ríkari.“
„Og þar sem þú vissir. hvað koma skyldi, Ben, hvað gerðirðu
til þess að koma í veg fyrir, að þeir gætu framkvæmt þetta?“
„Hafðu engar áhyggjur,“ sagði hann stuttlega. „Eg gat sent
skeyti í rétta átt, áður en eg lagði af stað. Við munum grípa þá
sem þjófa á innbrotsstað. Og það verður blönduð veiði í netinu,
máttu trúa. Það eru margir ljótir fiskar í djúpum hafsins
spegilslétta og bláa, Sara.“
„Og Sir.Harry á Karputi?“
„Við erum á leið þangað til þess að aðvara hann.“'
„Guði sé lof.“
Hún hallaði sér aftur í sætinu og lagði aftur augún.' Nú þegár
hún vissi, að mestu hættunni hafði verið afstýrt, var sem hún
yrði gersamlega magnþrota. Ben var ef til vill alveg sannfærður
um, að hún hefði ætlað að flýja með Mark og hann hafði ef til
vill misst allt traust á henni, en hann haíði þá verið trausts
verður þrátt fyrir allt, og það þótti henni vænt um og mundi
alltaf þykja,'hvemig sem allt velktist. Þetta augnablikið virtist
þáð vera alljt, sem máli skipti. Það var eins og miklu fargi hefði
verið af henni létt.
vorur
Drengjabuxur, ódýrar
Drengjaskyrtur, mikið ú.val
Drengjapeysur
Telpupeysur, hnepptar
Drengjablússur
Drengjaúlpur, ódýr teg.'
Gallabúxur, allar teg.
Vinnuskyrtur kr. 58,5Ó.
Vinnubuxur
Nærfatnáður, ódýr
Khakiefni
Barnaboltar, litlir, stórir.
J&röfíiim heist ..
Nú er ekki lengur joörf
a aó vera i
vaía um hvaSa veiSistöng þér eigiS
aS kaupa, þar sem nú í fyrsta sinn
hér á landi er fyrirliggjandi fjöl-
skrúSugt úrval af hinum heimsfrægu
HARDY’S stöngum.
Engin brezk stöng er*áhtm jafngóð
— því síSur betrí. — Það sýna og
sanna öll kastmót, sem haldin hafa
veriS síSustu áratugina.
MuniS! HARÐY’S veiSisiang er aSaSs-
merki kvers góðs veiSimaniis.
Einungis seldar hjá okkur.
EDWiN ARNASON
t!N0AR6ÖTU 25» SÍM! 3745
Kristján GuÖJaugsson
hæstaréttarlögmaríur.
Austurstræti I, Silfð 3400
&injbaá£x?
iííA» eatðiB—-
QLIUVERZLUN’
I5LANDS
BEZT AB AUGLYSAI V!SI