Vísir - 30.05.1953, Qupperneq 4

VÍSIR
Laugardaginn 30. mai 1933.
WÍSXB.
DAGBLA8
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
AfgreiSsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
- Félagsprentsmiðjan h.f.
Atfaufðurinn í Keflavík.
§extngnr í dag:
Erlendur Ó. Pétursson,
f&rsijjów'i.
I dag ér einn af þekktústu
borgurum Reykjavíkur. sextug-
ur, en það er Erlendur Ó. Pét-
ursson forstjóri.
Þeir munu vera fáir Reyk-
Fyrir utan þetta hefur Er-
lendur unnið að öðrum áhuga-
málum Reykvíkinga pg þá fyrst
og fremst Vesturbæinga, en í
þeim sökum er Erlendur allt að
víkingarnir, sem komnir eru tii því öfgafullur patriót. Vestm’
vits og ára, sem ekki kannast
við Er'end, og enginn þó nema
að g'óðu einu.
Ef til vill éru að störf Er-
lendar í þágu íþróttamála, sem
hafa gert hann kunnastan með-
enda á eitt
TT'ins og mönnum er nú kunnugt, kom heldur leiðinlegt og
óvenjulegt atvik fyrir við hliðið á Keflavíkurflugvelli Reykvíkinga
snemma í vikunni, en það hefur þó haft þær endalyktir, að]stærsta Qg fjötaennasta félag
báðir aðilar mega vel við una — raunar allir nema kommúnistar.
Má rif ja það upp í stuttu máli, sem gerðist þar syðra á þriðju-
dagirrn, en upphafið var það, að íslenzka lögreglan tók amer-
ískan mann við stjórn á bifreið, þar sem hún taldi hann vera
undir áhrifum áfengis. Lét hún lækni í Keflavík taka sýnishorn
af blóði mannsins, og bifreið hans setti hún fasta um stundar-
sakir.
bæjarins vöxt sinn og viðgang
að verulegu leyti Erlendi að
þakka. Það félag er K.R. Hann
er búinn að vera hartnær 40 ár
í stjórn þess og nú síðustu 19
eða 20 árin sem formaður. Á
sviði íþróttamála liggur ótrú-
lega mikið starf eftir Erlend,
bærinn er hans ættjörð og heit-
ari ættjarðarást er ekki unnt
að hugsa sér hjá
manni.
Heiðmerkurstarfið er hafið. Nú
verða þau félög, sem gróðurrpit
eiga í Heiðmörk að halda þangað ,
og hefja vorverkin, og er ekki
seinna vænna. Undanfarið hafa
vinnuílokkar verið þar á hv.erju
kvöldi, og væntanlega verður þar
margt um manninn um helgina,
ef veður verður slcaplegt. Það e'r
ástæða til þess að hvetja þá að-
ila, sem ekki liafa komið þar fyrr
nokkrum * sutnar, að 'látá nú ekki lengur
dragast að hefja gróðiirsethlngu.
Erlendur -er skapfestumaður'
Næst gerðist svo það, að ameríska lögreglan óskaði, að bifreið
in væri afhent, og var fallizt á það, en áður en hún væri sótt' ekki aðeins í þágu félags síns,
fór ameríska lögreglan með hinn drukkna mann til læknis á heldur og á sviði iþróttahreyf-
f lugvellinum, og var þar kveðinn Upp sá úrskurður, að maðurinn ingarinnar í heild og í þágu al-
væri ekki undir áhrifum áfengis. Þegar svo var komið, neitaði ( Þ.jóðar. Verða störf hans á þessu
íslenzka lögreglan að afhenda bifreiðina, þar sem ætla mátti,.] sviði ekki rakin hér því slík
að hún yrði fengin eigandanum í hendur til aksturs, enda þótt upptalning yrði of löng fyrir
Það er hressandi
, . Það er hrés'sandi fyrir innisetu-
og barattumaður, er lipurmenm fóIk> að bregða sér upp j „eið-
og ljúfmenni en lætur ekki hlut mörk og taka þar þátt ; gró8ur.
sinn þegar út í það er komið og setningarstarfinu, og svo er pað
hvikar aldrei frá þeim málstað líka metnaðarmál livers einstaks
sem hann telur sannastann og I félags eða hóps, að dragast ekki
réttastann. Þeir sem einu sinni j aftur úr. Það er ekki nóg að hafa
hafa kynnzt Erlendi bera til lnikinn áhuga í fyrstu, en lognast
hann mætti ekki aka, svo sem hann var á sig kominn.
stutta blaðagrein.
Það er nokkur sönnun fyrir
trausti þvi, sem borið hefur vér-
ið til Erlendar, að hann hefur
Yfirmaður herlögi eglunnar var kvaddur á vettvang af undir-
mönnum sínum, og mun það hafa verið samkvæmt skipun hans,
a_ð reynt var að ná bifreið Bandaríkjamannsins með kranabifreið,' tenCTst at starfsævi sinnar unn-
þótt ekki yrði af því vegna einbeittrar afstöðu íslenzku lögregl-] jg °þjá sama fyrirtækinu —
nnnar. En er yfirmaður lögreglunnar kom að hliðinu með marga gameinaga gufuskipafélaginu
menn, gaf hann skipun um, að leit skyldi gerö í hverri bii'reið ___ ega samtais [ 38 ár, og nú
Islendinga, sem fór af vellinum, og voru menn reknir út úr
þeim, meðan á þessu stóð. Þessi voru höfuðatriðin.
hans traust, meta hann og þyk-
ir vænt um hann. í fljótu bragði
virðist þetta einkennilegt um
. mann sem er jafn mikill og
hatramur baráttumaður sem
Erlendur, og staðið hefur fram-
ai’lega í harðvítugum félaga-
deilum. En við nánari áthugun
kemur í ljós að hversu harð-
snúnar sem deilur verða, nær
óvild aldrei til þeirra manna
sem heyja baráttuna af innri
sannfæringu, af heiðarleik og
drengskap. í þeim hópi er Er-
lendur.
siðan út af, eins og reyndin er
um suma. Árangur fyrsta, starfs-
ins þar er nú aS koma i ljós, en
yfirleitt hafa trjáplönturnar kom-
ið vel upp og sýnt sæmilegan
þroska i flestum reitum, og hrein
furða, hve lítið hefur eyðilagzt
þrátt fyrir það, að misjafnlega
þrátt fyrir það, að ekki hefur
ávallt verið vandað mjög til gróð-
ursetningarinnar.
tækis hér á landi.
Þau mál, sem varnarliðið snerta, eru í höndum sérstakrar Erlendur O. Pétursson hefur
nefndar fyrir hönd ríkisstjórnarinnar — varnarmálanefndar — ira öndverðu haft mikinn áhuga
og lét hún þetta mál þegar til sín taka, er hún frétti, hvað fyrir félagsmálum og félag's-
gerzt hefði. Er það nú alþjóð kunnugt, að yfirmenn varnarliðs- samtökum verzlunarmanna og
ins litu svo á, að hér hefði verið um alvarlegt frumhlaup að hefur um margra ára skeið ver-
xæða af hálfu þess manns, sem stjórnar lögreglu varnarliðsins, formaður beggja verzlunar-
og hefur hann verið látinn vikja úr stöðu sinni. af þessum sökum. mannafélaga bæjarins, Merkúr
j óg Verzlunarmannafélags
Eins og gefur að skilja hefur þetta atvik, sem öllum ábyrgum Reyhjavíkur.
aðilum þykir hörmulegt, orðið Þjóðviljanum kærkomið tilefni j------------------------------—"“
til skrifa um varnarliðið og ríkisstjórnina, og skrif blaðsins hafa
verið í venjulegum dúr. Fulltrúar ríkisstjórnarinnar hafa hins-
vegar sýnt það, að þeir eru á verði í þessum efnum, þó.tt Þjóð- J
viljinn haldi öðru fram, og það er einnig sýnt af aðgerðum I
yfirmanna varnarliðsins,. að þeir líða mönnum sínum ekki yf-
irtroðslur og misbeitingu í stöðu sinum.
Notið helgina.
Um helgina er upplagt að nota
tímann fyrir þá, sem enn eiga
1 eftir að gera skylduverkið. Það
Jer hægur vandi fyrir flesta að
. hella heitu kaffi á brúsann,
Erlendur er manna glaðastur smyrja sér nokkrar brauðsneið-
og skemmtilegastur hvar sem1 ar, fara i gamla fataleppa, og
síðast sem forstjóri þess fyrir- ' hann kemur og hvert sem hann dialda síðan af stað. Trjáplöntu-
fer. Hann hefur sífellt spaugs-' gróðursetningin i Heiðmörk er
merkilegt starf, og ekki er að efa
að árangurinn verður riiestur fyr-
ir það, að tekizt hefur að vekja
áliuga almennings fyrir starfinu.
kunningjar og felagar Þa8 er ekki litið
yrði á vörum, kemur öðrum í
gott skap og tækifærisræðum
hans er viðbrugðið.
Við,
www verk, sem sá
Erlendar, óskum honum langr- fjöidi afkastar, sem þar hefur
ar og gifturíkrar starfsævi og' lagt hönd á plóginn, og full á-
þökkum honum gamlar og á- stæða til þess að þakka þa'ð, hverj
nægj ulegar samverustundir.
Þ. J.
um og einuni,
þar rinniði
sem liann hefur
2 bækur um blóma-
og trjárækt.
Fyrir mörgum árum gaf Ein-
ar Helgason garðyrltjumaður út
Þess cr að vænta, að slík atvik komi ekki fyrir aftur, því að tvær ágætar bækur varðandi
þau etru aðeins vatn á myllu kommúnista og aðstoðarmanna trjá- og blómarækt.
þeirra, sern vilja engar varnir til þess að tryggja sjálfstæði 1 Bækur þessar voru „Bjarkir“
landsins. En þetta atvik ætti þó að sanna mönnum, að staðið er og , ,Rósir“. Kom sú fyrri út
á rétti íslendinga, eins og sjálfsagt er, og mun verða, enda ‘ fyrir nær 40 árum og var hún
alörei við öði’u að búast, og yfirmenn varnarliðsins hafa nú fyrst og fremst ætluð þeim til
einnig sýnt, að þeir skilja hlutverk sitt hérlendis, og vilja, að leiðbeiningar og aðstoðar, sem
sambúðin veröi sem bezt. vildu á eigin spýtur og' af eig'-
in ramleik prýða umhverfi
heimila sinna með blóma- eða
■ trjárækt.
Bók þessi varð til hinna
\/rarðberg skýrði frá því ekki alls fyrir löngu, að framboð jmesiu nytjí* og eiga margir
’ Lýðveldisflokksins vekti talsvert umtal í bænum, og er það I Sarðeigendur bæði fyrr og síð-
að vissu leyti rétt. Menn höfðu nefnilega tekið eftir því, að j31 iienni mnr8't að þakka og
ílokkurinn boðaði, um leið og hann skýrði frá frambóði sínu í
Reykjavík, fyrsta undanhald sitt. Blað hans látið skýrði frá því,
að flokkurinn mundi ekki bjóða fram nema á fáum stöðum, því
að það kostaði bæði tíma og fyrirhöfn að standa í mörgum
l'ramboðum. Og þetta vakti sannarlega umtal, því að menn
'héldu að aðstandendur Varðbergs rnundu hvorki telja eftir sér
"tíma né fyrirhöfn, ef mætti verða til þess að tryggja hugsjón-
umþ eirra sigur. ... . -u .,
••••
og fæddist lítil miís.
Það væri að bera í bakkafullan lækinn, að fara enn einu
höfundi hennar. Fólust í henni
leiðbeiningar um flest það, sem
garðeigendur þurftu að vita
um ræktun og aðhlynningu
trjáa og er hún í fullu gildi
enri. Bókin varð vinsæl og
eftirsótt og gekk upplag henn-
ar eftir nokkurn, tíma til
þurrðar. En fyrir nokki-um ár-
um var hún ljósprentuð í
Skógræktinni borgið.
Áhúgi manna fyrir skögrækt
hér á landi fer svo ört vaxandi,
að ástæða er til að ætla, að þeim
málum sé nú loks borgið. Ber
þar að þakka irijög ötula forustu
Hákonar Bjarnason skógræktar-
stjóra og Skógræktarfél. Reykja-
víkur, sem borið er uppi af nokkr
um injög áhugasömum mönnum
um skógrækt, en með þrotlausu
starfi þessara aðila, hefur það
tekizt að gera skógræklarmálin
að máli allra landsmanna, sein
þau og eiga að vera. Margar
hendur vinna létt verk, og á-
rangur starfsins kemur fyrr og
b.etur í ljós, þegar allir leggjast
á eitt. Það ætti að vera metnaðar-
„Margt er smátt í vettling nn>l állra félaga, sem gróðurreit
manns“ heitir lítil en hugþekk eifa 1 Heiðmörkinni, að gera
bók, eftir Evu Hjálmarsdóttur ]>unn seln bezt úr garði, en vinmi
og kom á markaðinn í fyrra
stoðar fyrir alla blómaunnend-
ur. Seinni útgáfa Rósa er enn
fáanleg og er - þar skýrt frá
almennum ræktunarreglum,
hirðingu, óþrifum og loks getið
einstakra blómategunda, gerð
þeirra, eðli og hvernig haga
skuli hirðingu þeirra.
• Þar sem vorið og gróðrar-
tíminn fer nú í hönd þykir rétt
að vekja athygli á báðum þess-
um ágætu bókum. Þær eru
göðir og nytsamlegir húsvinir.
Margt er smátt
sinni að hafa yfir orðtakið um áð „fjöllin tóku jóðsótt og fæddist Lithoprent og er nú komin á
markaðinn aftur.
Hin bók Einars „Rósir“,
fjallar um inniblóm og' rækt-
/lítíl mús“. Sjaldan hefur það þó átt betur við en um þenna fá
merina hóp, sem gefur mönnum kost á að eyðileggja atkvæði
sín með því að kjósa Varðbergslistann. Þegar menn athuga. nán-
ar hvernig á þessari flokksfæðingu stendur, kemur nefnilega í j un þeirra. Hún hefur líka komíð
Ijós, að það, sem Varðberg hefur fram aS bera, er ekki annað ( út í tveimur útgáfum og giidir
en- að það eigi ekki að stjórna landinu eins og gert er----það það sama um hana og Bjarkir,
eági að fara öðru vísi að því. En úrræðin vantar og meðan þau að hún hefur stuðiað mjög að
skortir, verða menn að lita svo á, að músin hafi ekki einu sinni ræktun inniblóma og orðið á-bók og góð, sem .eng'inn þarf að
verið fullburða, í.heiminn.foDrim,-...... iþvi sviði til órnetanlegrar ,að-l sjá eftir að lesa.
Þetta eru endurminningar, k]æða landið
sögur, ævintýri og hugleiðingar
austfirzkrar konu, konu sem
leitar að því fagra í lífinu og
vill gei'a öðrum kost á að njóta
þeirrar fegurðar.
Segir Eva frá mörgu sem
henni hefur orðið hugstætt um
ævina, frá mönnum og dýruin,
frá æskusióðunum, frá börnuiri,
frá ævintýrum og ýmsu öðru.
Allar þessar frásagnir eru
sýnilega af innri þörf til að tjá
sig og af þrá til hins fagra í
lífinu. Þær eru .yfirleitt eklti
stórbrotnar né djúphyggnar, en
þær eru látlausar, innilegar og
fullar af tilfinningasemi og
fölskvalausri ást. Þetta er falleg
launin eru ánægjan og gleðin yl'-
ir því að hafa hjálpað til aS
kr.
★
Spakmæli dagsins:
Að segja sannleikann er
gagnlegt fyrir 'þann sem
lieyrir, en skaðlegt fyrir
þann sem talar.
Gáta dagsins.
Nr. 436.
Hver er sá Sigtýs kvon,
segðu, Iþví ,eg að spyr þig,
Dvalins leiku og Dellings son
dregur gegnum sjálian, sig,?
SVár við gátti hr. 435.
Bárur.