Vísir - 30.05.1953, Page 7

Laugardaginn 30. maí 1953.
T?SIB
Holrúm ófyllt.venjul innanelnangrun.
fullncngir ísl.reglum um einangrun ht
Holrúm fyllt vihri eío gosull
Einangrun veggjg eykst um 20-iCty
Örugg samtaðun mur-
húðar og veggs. sem
eru úr samskonar efni
Veggur úr sandsteinum.
Byggið húsin hlýf traust og ódýr, úr steinum frá oss.
Hcifðatúm 4. — Sími 7848.
x fjarska. í>að er um þúsund fet á hæð og alveg hættulaust Er
í rauninni hægðarleikur að fara yfir það, því að þetta eru
raunverulega margar breiðar klettasyllur, sumar allt að tíu
fet bréidd og. ekki hærri en svo, að auðvelt er að klifra upp
á þær.
Baráttan við
alveg hættulaust. Er
upp
raun líkamlega. Norton vissi, hvernig hann ætti að fara að
þessu. Honum var Ijóst, að það mundi ekki til neins að hóta
mönnunum, að þeir rnundu verða skotnir, ef þeir héldi ekki á-
fram. Það mundi heldur ekki vera til neins að hræða þá, til
að gera enn eina tilraun eða reyna að múta þeim. Norton lýsti
einungis fyrir þeim frægðinni, sem þeir mundu vinna sér, ef
þeir bæri byrðar sínar upp í 27.000 feta hæð. Allir mundu sýna
þeirn virðingu og lotningu, og nöfn þeirra mundu verða greypt
gullnu letri í allar frásagnir um baráttu við voldugasta fjall
veraldarinnar. „Sýnið, að þið eruð menn og menn munu heiðra
yður,“ sagði hann......Þessi frýjuorð stóðust burðarkarlarnir
ekki og þess mun æ minnzt. Þrír þeirra voru þegar albúnir til
að halda áfram, en veikindi hins fjórða voru engin uppgerð og
hann gat hvorki hrært legg né lið.
Nú var versta þröskuldinum rutt úr vegi, það átti að leggja
til atlögu í stað þess að hopa á hæli. Þeim miðaði vel áfram,,
þegar öllum undirbúningi var loks lokið, enda þótt einn væri
haltur, svo að Somervell varð að styðja hann. Somervell var far-
inn að finna til óþæginda í hálsi, svo að hann varð að nema staðar
við og við til þess að hósta. Færðin var verri en fyrsta daginn,
svo að það tók bæði á þrekið og skapið. Þegar komið var upp i
26.800 feta hæð lá leiðin yfir stórar steinhellur, sem voru þakt-
ar smávölum og var erfitt að fóta sig á þeim. Hvað eftir annað
varð fylkingin að nema. staðar, til þess. að menn gæti kastað
mæðinni og safnað kröftum til frekari sóknar.. En veður hélzt
óbreytt og nú hafði dregið til. muna úr hvassviðrinu. Þegar
fa.rið var fram hjá þeim stað, sem Mallorjy hafði komizt hæst
árið 19.22, urðu þeir harla vongóðir, þyí að enginn annar maður
hafði nokkru sinni kom.izt jafn. hátt. Þeir ætluðu að reisa tjöld-
in enn hærra. Og ef engin fcreyíing yrði á veðrinu, þá var
ekki að vita, nema hægt væri að ná markinu!
Þeir héldu áfram göngunni til klukkan hálftvö, því að þá
var öílum Ijóst, að halti burðarkarlinn mundi ekki komast
lengra, þótt hann reyndi að láta á engu bera. Þarna fundu þeir
litla klettaskoru, sem vissi móti norðri og virtist. mundu geta
veitt þeim afdrep fyrir norðvesta.nnæðingnum., Norton lét tvo
burðarkarlanna slétta tjaldstæði og síðan var tjaldið reist.
Þetta voru 6. tjaldbúðh', í 26.800 feta hæð. Tjald hafði verið
reist 11.000 fetum hærra yfir sjávarmáli en tindur Mont
Blanc...... i
Þegar þessu var iokið, voru burðarkarlarnir. sendir nxður .aft-
ur. Þeir höfðu lokið hetjulegu hlutverki sínu og sannað það
um allar aldir, að liægt er að reisa tjald svo nærri tindi Everest-
íjalls, að hægt er að klífa hann þaðan. Fjallgöngugarparnir
yoru nú .einir síns liðs og kom nú til þeirra kasta ,að Ijúka
sínum þætti.
En áður en gangan upp á tindinn hæfist, urðu þeir að vera
nætursakix í tjalainu og þá urðu þeir að ganga úr skugga um
mikilvægt atriði. Gátu menn sofið í næstum 27.000 feta hæð?
Næsta morgun hafði fengizt svar við þesasri spurningu ög það
var játandi. Norton ritaði þetta í dagbók sína þenna dag: „Svaf
. bettur en nokkru sinni, síðan ,eg fór úr 1. tjaldbúðum.“
Dagurinn, sem átti að ráða úrslitum, var runninn upp, Áður
en sól gengi til viðar um kveldið mundu þeir Norton og Somer-
vell, eða annarhvor þeirra, standa á tindi Everest-fjalls, eða
hafa orðið að láta undan síga, sigraðir eins og svo margir aðrir
á undan þeirn. Veðrið gat ekki.betra verið. .Varla bærðist hár á
höfði og sólin skein í heiði. En .þótt veðrið væri hið ákjósan-
legasta, voru mennirnir samt úrvinda af þreytu. Þetta mundi
hafa horft allt öðruvísi við, ef þeir hefðu getað lagt af stað
ólúnir frá fyrsta tjaldstað, farið sér hægt upp eftir fjallinu, |
til þess að venjast loftbreytingunni og getað látið aðra ulii að,
framkvæma allan undirbúninginn. Norton hafði alltaf verið j
þeirrar skoðunar, áður en lagt var upp frá Englándi, að nauðr j
synlegt væri að fleiri fj.allgöngumenn tæki þátt í leiðangrin-
um, Þeir mundu líka hafa. verið fleiri, ef ekki hefði þurft að
taka tillit til tortryggni stjórnarinnar í Tíbet. Ef fjórum fjall-
göngumönnum hefði verið bætt við, mundi jþáð. hafa útliéimt
enn fleiri áburðardýr og búrðárkarla og.stjórninnl í'Tíbet fannst
leiðangrarnir, sem fóru þangað árlega, 'alveg nógxi síórir. ....
Norton og Somervell lögðu upp kl. 6.45 og fónritil hægri í
suðvestur-átt, eftir norðurhlíðinni í áttina til tindsins, sem var
í um það bil mílu fjarlægð og 2000 fetum ofar en. þeir. Þeir
hefðu vel getáð farið beint upp á hrygginn og genrið eftir hon-
um, en kusu heldur áðtnjóta.skjóls af honum. Það vár sennilegt,
að hvasst væri á hryggnurn.- En sá galli var á leiðinni, sem þeir
volau, áð 'þar nútu 'þeir étiTi sólarhitans, þegar hann var þeim
r... uðsynlegastur. Þeir þrönunxiðu hægt upp breiða. Mettótta
fjú'usöxl' og stefndú 'á' Sélskinsblett, sem þeir sáu framúndan,
Þeir urðu að nema staðar við og við, til þess að kasta mæðinni,
en komust loks upp í ;sólskiriið: og 'létú -það verma sig.
Leið þeirra lá nú yfir ska'fl, Fó'r-Norton'fyrir og hjótþrep i
snjóinn. Þegar þeir voru búair ,að vera Mukkustund a gangi,'
komu þeir að breiða guL’. kletíaþeltinu, sem sést svo greinilega
Þeim félögum miðaði nú vel áfram. Veðrið var ágætt. En um
leyti, sem þeir voru að komast upp í 27.500 feta hæð, fóru
finna til óþæginda. Norton segir, að sér hafi verið hríð-
Kalt og hann skalf svo ákaflega, er hann sat í sólskininu, þegar
þeir voru einu sinni að hvíla sig, að hann var ,h ræddur um, að
hann væri að fá ’kast af mýraköldu......Tii þéss að ganga úr
skugga um það, hvort grunur sinn væri réttur, taldi hann æða-
slög sín. Honum til mikillar undrunar voru þau 64 á mínútu,
en það var tuttugu fleiri en venjulega, því að hann hafði mjög
hægan púls.
En kuldinn var ekki það eina, sem þjáði Norton, því að augun
voru einnig farin að bregðast honum. Hann sá stundum tvö-
falt og þegar hann þurfti að taká varasamt skref, vissi hann
ekki hvar hann mundi stíga fæti sínum til jarðar.
Som.ervell var líka illa á sig kominn. Honum hafði vei’ið illt
í hálsi vikum saman og nú hríðversnaði honum svo af að anda
að sér þurru og köldu háfjallaloftnu, að hann varð iðulega að
nema staðar og hósta.
Hæðin var nú líka farin að segja til sín. Somervell segir,
að skyndileg breyting hafi orðið, þegar þeir komust upp í
27.500 fet. Nokkru neðar hafði þeim ekki vei’ið erfitt um gang.
Þeir önduðu þá þrisvar eða fjórum snnum fyrir hvert skref,
en þarna uppi urðu þeir að anda sjö, átta eða jafnvel tíu sinn-
um, til þess að .geta tekið eitt skref. Auk þess urðu þeir að hvíla
sig í eina eða tvær mínútur eftir tuttugu til þrjátíu nietra
göngu. ....
Urn hádegi voru þeir komnir upp í 28.000 feta hæð og voru
þá alveg aðfram komnir. Þeir voru næstum komnir að efri rönd
gula beltisins og nálguðust gljúfrið eða sprunguna miklu, sem
liggur lóðrétt niður eftir fjallinu og aðskilur hæsta tindinn
og norðaustur-hrygginn mikla. Þarna lét Somervell loks bugast
af hálsmeini sínu. Honum hélt meira að segja við bana af því
og' víst er það, að hann mundi hafa látizt, ef hann hefði haldið
Sjájfstæðisflokjksins
KOSNINGASKKIFSTOFUK Sjálfstæðisflokksins eru Sjálf-
stæðishúsinu, uppi, sími 7100, og í Félagsheimili V. R., Vonar-
stræti 4, 2. hæð, sími 7100 og 2938.
Skrifstofan í V.R. sér um allt, er varðar utankjörsíaðaatkvæða-
greiðslur og eru menn beðnir að hafa samband við þá skrifstofu
iim þau mál. er varðar þá kosningu,
Kosningaskrifstofurnar eru fyrst um sinn opnar sem hér segir:
í Sjálfstæðishúsinu frá kí. ,10—12 og.í VlB. kl. í—10 nema
sunmulaga kl. 2—7,
ér við keirtur kosningunum og undirbúningi jiéixra.
Það er mjög áríðandi, að fólk athugi, hvort það er á kjörskrá,
einkum það, sem flutt hefur milli kjördæma frá siðasta manntali.
ATH.: Kærufrestur vegna kjörskrá er
útruuninn 6. júní n.k.
Þá cru það vinssamleg tilmæíi til þeirra Sjálfstæðismanna, sem
eru á förum úr hænum og munu dvelja utanbæjar á kjördcgi, að
þeir tilkynni það skrifstofunni i Vonarstræti 4 sem allra f-yrst.
Kosningaskrifstofa Sj úfstecðisflokksins á Keflavíkurflugvelli
er við Flugvallarbúðina, opin frá kl. 9 til 7 dagiega.
Kosningaskrifstofa Sjálfstæðisflokksins í Árnowsýslu er hjá
Sigurði Ól. Ólafssyni h.f., Selfossi, sími 119. > . j
Sjálfstæðismenn. Kosningaharáttan er hafin. Hafið samband
við kosningaskrifstofur flokksins og veitiö þeim aðstoð ykkar.
t
Framhald af 1. síðu.
haust (2 veiddust í austanverðu
vatninu, en sú þriðja vestan
til í því).
Meðalfellsvatn.
í því voru merktir 275 sil-
ungar í fyrra, en þær merk-
ingar eru þáttur í víðtækum.
rannsóknum á Meðalfellsvatnl
og lífinu í því.
Merktir voru 112 urriðar og
163 bleikjur en af þeim endur-
heimtust strax í fyrrasumar 18
silungar, eða 6.5% þeirra, er
merktir voru. Af því voru 10
urriðar, eða 9.3% merktra urr-
iða og 8 bleikjur, eða 4.9% a£
merktum bleikjum.
Merkingar þýðingarmiklar.
Mei'kingar á laxi og silungl
eru rnjög þýðingarmiklar fyrir
allar rannsóknir í sambandi við
veiði og jafnframt lifnaðarháttu
fiskanna.
í sumar verður merkingun-
um haldið áfram með áþekku
sniði og áður. Fyrstu merking-
arnar voru gerðar í Úlfarsá í
fyrradag.
í haust verður mikil áherzla'.
lögð á murtumerkingar í Þing-
vallavatni í þeim tilgangi að
kynnast sem bezt veiðiálaginu
á murtunni og göngum hennar-
um vatnið.
Hert á refsiákvæðum
Iax- og silungsveiðilaganna.
Nokkur ástæða er að getaí.
þess að síðasta Alþingi herti til!
muna á sektar- eða refsiákvæð-
um lax- og silungsveiðilöggjaf-
arinnar. Þannig hafa fjársektir
verið 10—15 faldaðar, miðað
við sektarákvæði sömu laga frá
árinu 1941.
Nýir laxastigar.
Nú stendur fyrir dyrum að
byggja tvo laxastiga í Laxá
ytri við Skagaströnd og eins
laxastiga í Fnjóská. Var undir-
búningur að þessum fram-
kvæmdum hafinn í fyrra, en
þarna er um töluverð mann-
virki að ræða og allkostnaðar-
söm, einkum laxastigarnir £
Laxá. í fyrrasumar var gerður
nýr laxastigi í Gullbráarfoss f
Flekkudalsá á Fellsströnd.
í undirbúningi eru endur-
bætur á þremur laxastigum,.
einurn í Laxfossi í Norðurá.
öðrum í Hjálmsfossi í Flóka—
dalsá og þeim þriðja í Eyrar-
fossi í Leirársveit. Annars eru
mikil verkefni framundan f
þessum efnum, því laxastiga er
víða þörf.
Laxaseiði flutt.
Að lokum skal þess getið að;
þessa dagana er fjöldi laxvéiði-
manna önnum kafnir við að
flytja laxaseiði frá klakhúsi
Rafmagnsveitu Reykjavíkur við
Elliðaárnar og í laxár víðsveg-
ar á landinu. !
Máltækð segir:
„Oft veltir Iitil þúfa þungu
hlassi.“ Það sannast dag-
lega á smáauglýsingum
Vísis.
Þær era ódýrusta aog- [
íýsmgarnar en þær
árangursríkastnl
Auglýsið í VbI.
Kristján Guðlaugsson
hæstaréttarlögmaðúíj
Austurstræti 1. Sínii 2490.