Vísir - 15.06.1953, Blaðsíða 5

.Máiiudaginn -15.-j'úní 1953..
VÍSIR
TH. SMITH
Allir fullorðnir Reykvíkingar, eða beir, sem orðnir eru hálf-
fertngir eða eldri, muna þá tið, er Gamla Bíó hélt uppi kvik-
myndasýningum í Fjalakettinum í Aðalstræti 8. Þeir minnast.
e. t. v. fremstu bekkjanna tveggja, sem klæddir voru rauðu’
„plussi“, en fremst í salniun var afgirtur krókur fyrir píanó-
leikara. Var rautt klæði allt í kringuf hann, er strákar höfðu
samt rifið gat á til þess að geta kíkt. — Og beir, sem nú eru
á miðjum aldri og þar yfir minnast einnig þeirra tíma, er Nýja
Bíó sýndi myndir sínar, þar sem nú er auð brunalóð á mótum
Austurstrætis og Veltusunds, þar sem viðbygging Hótel íslands
var. Þangað sóttu menn góða skemmtun, ekki síður en í dag í
glæstari húsakynni, fyrir 25 aura, en börnin borguðu 10 aura.
Gengið var inn frá Austurstræti og horft á Chaplin, og þegar
sýningin var á enda, streymdu ánægðir gestir út í Vallarstræti.
Þá voru ekki auglýstar „hrollvekjandi sakamálamyndir“, held-
Mi' „hrífandi sjónleikur í sjö þáttmn“, eða „yndisleg ástarsaga
í þrem köflum“. Síðar var horft á stjörnur, sem hétu Buster
Keaton, rangeygi Ben Turpin, Pola Negri, eða Gloria Swanson.
Þá var kvikmyndahúsið bezta skemmtun bæjarbúa, — og svo er
enn í dag, þótt margt sé breytt og tæknin orðin önnur.
Það er ös í ganginum í Nýja
Bíó. Klukkan er alveg að verða
níu. Fólk streymir að inngöngu-
áyrunum, upp marmaraþrepin
Austurstrœtismegin, en úr ann-
arri átt, jrá Lœkjargötu, upp
þrepin þar, stejnir einnig ann-
ar hópur.
Flestir haja miðana tilbúna.
Menn reyna að verjg konur sín-
ar -hnjaski í troðningnum, en
gœta þess þó að þokast með
straumnum í áttina að dyrun-
góðu fölki þar eystra, síðast hjá
Gesti heitnum á Hteli, og í vit-
und Einars sem fulltiða nianns,
eru Hrepparnir draumaland
hans. Einar lá aldrei á liði sínu.
Leti var ekki til 1 hans orða-
bók, og að hverju sem hann
gekk, vann hann kappsamlega.
Hann stundaði alla sveitavinnu,
er reri auk þess frá Þorláks-
höfn á tólfrónu skipi, — og
þegar sagt er ,,reri“, er átt við,
að menn hafi notað árar, misk-
um. Þar stendur beinvaxinn, \ unnarlaust, ekki Tuxham-vél
gjörvulegur maður í dyrunum, eða Bolinder — það var róið.
rífur aj miðunum með eldjljótu
handtaki, og menn þokast inn
jyrir, Augnaráðið bak við gler-
augun er hvasst, en þó ekki ó-
vingjarnlegt. Allur er maðurinn
traustur, og það er sem hann
landsstöðinni í fimm ár, en
síðan hefi ég' verið hjá Ljóma
sem sölumaður til 1939, en þá
voru smjörlíkisgerðirnar sam-
einaðar, og síðan hefi eg verið
afgreiðslumaður þar. En mér
þótti alltaf gaman að búa mig
upp, fara ofan í bíó að sjá fólk.
Maður hefur gott af að sjá fólk.
Samstarfsmennirnir?
Eg hef verið stálheppinn með
húsbændur og samstarfsmenn í
Nýja Bíó. Þetta var prýðilegt
fólk, og þarna var eg í góðum
félagsskap. Þeir Guðmundur
og Bjarni hafa báðir reynzt méi
drengilega, en með Ólafi sýn-
ingarstjóra starfaði eg alla nuna
bíótíð. Oft vorum við Ólafur
einir eftir í húsinu þegar sýn-
ingum lauk, og' þá biðum við
alltaf hvor eftir öðrum. Þá
röbbuðum við saman um dag-
inn og veginn og liðna tíð, og
aldfei leiddist okkur. Ólaíur
er fyrir-taks samverkamaður,
skemmtilegur og bezti drengui
árekstra, og þó hefur vafalaust
oft verið misjafn sauður i
mörgu fé, eins og gerist og
gengur. Eg þótti víst oft harður
og óliðlegur. Og' það var ekki
gaman að segja krakka skrökva
til aldurs síns. En greyin yiiuu
fara í bíó, og oft var baiináð
fyrir börn. Stundum voru
krakkarnir litlir og ólíklegt, að
þ'eir hefðu náð tilteknum aldrí.
En manni gat sjálfsagt mis-
höfðu breytt passanum sínum.
En mér leiddist að þurfa að
banna krökkum að fara inn, en
þetta varð þó að vera. Stund-
um kom fyrir, að drukknir
menn komu í bíó. Ef þeir voru
að eg •tók' af þeim flöskuna og ’
lét þá élta’ mig út. Svö var það :
búið. Það er ekki sama, hvernig;
t'arið er að þeim. En aidrei kom
tii 'átakc., eins og'eg ságði. ;
Þú hefur kynnzt mörgu
fölki?
Ójú. Ekki laust við það. Þau
eru nokkur þúsundin, ; sern eg
heí'i séð koraa og fara í Nýja
Bíó. En bæjarbúum; hefur
fjölgað svo ört síðustu áratug-
ina, að það liggur við, að mað-
ur týni andlitunum, sem maður
þekkir. Margir, se.m nú eru
orðnir miklir kallar í embætt-
um og vandasömum stöðum,
að drekka, hafði eg það lag a, komu á barnasýningar hjá mér,
Einar fluttist svo til Reykja-
víkur árið 1907 og vann hvaða
vinnu sem í boði var. Hann
vann að eyrarvinnu hjá
Milljónafélaginu,. síðan með
Þjóðverjum, er Gasstöðin var
öifist ekki, þótt mannhajið, byggð og var þar kyndari um
skelli á honum þarna við dyrn- eins árs skeið. Hann gerist
ar. pakkhúsmaður hjá Gunnari
Allir þekkja „Einar í Bíó“ — Gunnarssyni. í Hafnarstræti 8,
1 , ,
manninn, sem stendur þarna en arið 1918, r februar, verða
við dyrnar og lœtur ekki œðrast. þáttaskil í lífi hans, er hann
Hann kinkar öðru hverju kolli, j rseðst dyravörður til Nýja
þegar hann þekkir einhvern, Bíós. Tíu árum áður, árið 1908,
gestanna, og þegar að er gáð, er hafði hann kvænst hinni ágæt-
það býsna ojt. Það er ekki að dstu konu, Guðríði Eiríksdóttur K
jurða. Hann hefur staðið við. frá Miðbýli á Skeiðum. Þau C
dyr Nýja Bíós í áratugi og séð ( eiga sex börn á lífi og eina >J
mannstrauminn belja hjá. Hann fósturdóttur. — Me'ðal barna é
þekkir alla Reykvíkinga, eða því þeirra eru þeir Þorsteinn .
sem nœst, sem komnir eru til Einarsson íþróttafulltrúi ríkis- j 3|
vits og ára, því að í vitund ins og Ólafur Einarsson gagn- Jj
hans eru greypt undlit okkar fræðaskólakennari.
flestra, sem sótí hafa Nýja Bíó .
undanfarin 30 ár eða svo. j
Hann stendur þarna, traustur
Var vinnan erfið?
Ekki get eg' sagt það. Að
minnsta kosti get eg fuiiyri, að
í minni tíð kom aldrei til
W.WW.V.VAV.VJVWJV.%WAVA-AWV
„... . og a'ð
hverju, sem
hamii gekk,
vann hann
kappsamlega“.

i Fsá Sivintlóri:
NÝJA SÍRLEYFSSAFCIE
höfum við opnað í
HAFNARSTHÆH 7
beint á móti EDINBORG
Hvernig stóð á jþví, að þú
gerðlst dyravörður í Nýja Bíó?jj|
Jú, sjáðu til. Eg þekkti Bjarna
1 frá Galtafelli að austan. Við;
og óbifanlegur, — hann er evns
og ímynd.. þess, sem óhœtt er
að reiða sig á. Hann er af ......'í
gamla skólanum, harðger)vorum iafnaldrar, góðir kunn- j
traustur, en góðgjarn og rétt- lngjar' Eg s10 ei§inleSa UPP a '
sýnn.
j þessu í gríni, en það varð sem j <
sé úr. En tæplega mun ég þó >
j hafa búizt við því, að ég ætti J
Einar Þórðarson er fæddur eftir að vera hjá Nýja Bíó í;
að Efra-Seli í Stokkséyrar- 35 ár. Raunar hefði ég' vel getað
hreppi í Árnessýslu hinn 15. verið lengur, en fólkið iöittii
júlí árið 1880. Foreldrar hans kærði sig ekki um það, og svo
voru þaú Þórður Jónssoh'bórtdi hætti ég núna í febrúar í vetur.
þar og Margrét Jónsdóttir ;
kona'hajis.1' Þáú Vöfú '9' lifahdi . .Hjvernig hefur starfið verið?
systkinin, og Öft þrongt i búi, Mér hefur líkað prýðilega.
og stundum sýarf fátæktin að. Ég hefi alltaf unnið aðra virmu,
Þórður faðir hans lézt, þegar eins og þú veizt. Var hjá Carl
Einar var 10 ára, og var Höpfner pakkHúsrnáðúr Í917—
drengnum komið í fóstur hjá 27, síðan vörubílstjóri hjá ís-
Vinsaanlegast hringið á sianá 1585
varðandi allar upplýsingar i m ferðir
sérfeyfisbifreiða en ekki í sima 1580
iýSértet^iáa^pei&óla dé)telndóró
cjreu
af'Uai'strtel i J
ini4,
.u l
,-.V.W.W.V.-.V.V.V.V.-.-,WAV.W.-.V,V.W.-.V.V.V.V.V.V.V.V.-.-.V.%W.V,V.VAV