Vísir - 18.06.1953, Blaðsíða 4
4
FimmtudagitErr 18. ýúní 13&3.
iiiin—i—^— iÍm i i,n
* Ao þjóðimar í gTennd við
Súezskurðinn geri með ser'
samtök löndum sínum til
varnar.
Fyrst af öllu verSur að leysá
Hfldur Guðfnundsdóttir
í dag er Hildur Guðmunds- þeirra, serri eftir lifa. Minning-
dóttir til moldar borin. Hún ar frá liðnum tímurn, IjósgeisL
j i j Ri&tjóri: Hersteinn Pálsson.
- Augiýsingasíjórí: Kristján J'ónsscn.
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
tJtgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: IngóHssiræti 3. Súnar 1660 (frmm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Herðum nú sóknina.
Suezdeiluna. Leysist hún teiur
Æusdaðist áð Eliiheimilinu Grund ar frá horfnum sólskinsdögum Bandaríkjastjórn,. að auðið æíti
" Heykjavík 11. júní s.l., tæp- brjótast í'ram og.'skipa 'sess við ^ verða að ná samkomulágium
ga 71 árs að aldri. hhð kveðju- og þakklætis- anna®-
Hildur var faedd að Deild á kennda.
! - • ---- „Ekki til notkunar'L
hegar þeir ræddust Við Duli-
dóttur frá Vallnakoti við Hvítá' gleyma henni. því að þar fór <fs og ffagulb aíhfnti DulIes
og Guðmundar Guðmundsson- kona með óvenjulegum per-
ar frá Deild. Hildur ólst að sónuleika og ríkri skaphöfn.
Akranesi 16. júní 1882, dóttirj Þeir, scm kynntust Hildi og,
jhjónanna Kristjönu Kristjáns- voru henni samtíi5a, mUnu seint |
mestu leyti upp hjá móðursyst
honum Colt-skammbyssu, sem
var gjöf frá Eisenhower for-
seta, ög var á hana letrað: „Til
TVTú er þjóðhátíðardagurinn að baki, og hið skamma hlé orra-
-*■ ' hríðar kosningaundirbúningsins, sem gert var hans vegna,
er um garð gengið. Bai'daginn er hafinn á nýjan leik, og mun
nú verða enn ákafari, svo að enginn sjálfstæðismaður má liggja
á liði sínu þann skamma tíma, sem eftir er til kosninganna.
Aðeins tíu dagar eru nú til þess, er gengið verður að kjörborð-
inu, og því verður hver sjálfstæðismaður að gera það upp við
sig þegar í dag, hvort hann hefur gert það, sem hann getur
til þess að tryggja flokki. sínum sigur. Enginn má hugsa á
þann veg, að aðrir geti gert það, sem hann ætti sjálfur að
gera, því að þótt þeir sé margir, sem starfa nú ötullega fyrir;
flokkinn, verða þeir aldrei of margir, sem leggja lóð sitt á
nietaskálarnar.
Bai'átta flestra hinna flokkanna beinist fyrst qg fremst gegn
Sjálfstæðisflokknum, og er það sönnun þess, að hann er sá
flokkur, sem mestar líkur eru á að sigri, og er öðrum flokkum
hættulegastur í keppninni um hylli og fylgi kjósendanna. En
einmitt vegna hinnar hatrömu sóknar fjandmannanna verða
allir sjálfstæðismenn að gei'a sér gi'ein fyrir því, að sigurinn
er ekki einungis u ■ " • dugnaði og ósérhlífni foringjanna komið,
heidur verður hver óbi'eyttur liðsmaður í röðum flokksins að
.leggja sig fram, til þess að tryggja sigurinn. Bregðist enginn,
þarf ekki að efast um úrslitin.
Umhyggja Alþýðubla&sins.
Hildur var fríð kona sýnum,
greind vel, listelsk ov Ijóðelsk,. Mohammeds Naguibs hershöfð-
söngvin og síglöð. Var hún jafn- iingia “ frá vini halls Dwight
an hrókur alls fagnaðar í vina- j D’ Eisenhower.“
lxópi og eru ótaldar þær stundir, j ’>Hún er ekki fil nntkunar,“
er hún vakti glaðværð sinna j sagði Dulles brosandi.
mörgu gesta og samferðamanna j ”Nema 111 varnar ~ ekki 1
, og fékk þá til að gleyma á- ofbeldisskyni,“ svaraði Naguib.
Þetta gerði skáldið og ritstjór-
irm Kamel E1 Shinnawi að urn-
talsefni í blaðinu A1 Akbar.
Komst hann svo að orði: „Ef
hyggjum og drunga hins gráa
dags. Verður mönnum sérstak-
lega minnisstætt hið kjarngóða
mál og hin hnittnu orðatiltæki, ^
er hún á unga aldri hafði num- ^ ”Farðu °S skÍóttu“-
ið í byggðum Borgai'f jarðar og!
hafði stöðugt á hraðbergi. Með Dulles hefði farið um Suezeiði
slíkum boðberum hefur móðuv-' °S kynnst har öllu af eiSin raun
málið gengið að erfðum um mun(fi hann hafa sagt við
aldai'aðir, á tungu þeirra, er Naguib, ei hann fékk honum
^ námu orðaforðann og blésu lííi hyssuna- „Farðu og skjóttu .
ur sinni Sesselju og Andrési í fátíð oi'ðtök og málshætti. ) Um sama leyti gengu egypsk-
Fjeldsted manni hennar að . Heimili þeirra Hildar og Guð- ir verkamenn í fylkingum um
Hvítárvöllum í Borgarfirði. I mundar kunni hún að pi’ýða á geturnar r Suez til þess að mót-
Ái-ið 1905 giftist hun eftir- marga lund umffam það, sénx mæla „ógnaröld Breta í Kenya
lifandi manni sínum Guðmundi venjulegt er, því á hannyfðum °S hropuðu.
Loptssyni, fyrrverandi skrif- kunni Hildur hin beztu skil. * »við erum Mau-Mau-menn
stofustjóra Laridsbánka ís- Liggja eftir hana mai-gir munir, Suezeiðis. Burt með Breta!
lands. Tvö böi'n ólu þau Hildur er bei'a listi'ænum smekk henn-
og Guðmundur upp, Sesselju ar og ágætu handbragði hið
Þegar hlakað er við Lýðveldisflokknum — sem menn eru nú lnSihí°rSu> sem Sift er Ólafi hezla vitni. Má mikið vera, ef
almennt farnir að kalla J. Þorbergsson & Norðmann - Haildórssyni’ skrlfstofumannl 1 einhverir þeirra muna eiga ekki
Reykjavik, og Kai'l Hall, sem eftir að prýða byggðasöfn kom-
rekur Alþyðublaðið ævinlega upp skræk, rétt eins og komið
hafi verið v'ð hjartað í þyí. Og það er ekki fjarri íagi, því að
nú er látinn fyrir nokkrum ár-
andi tíma og halda nafni henn-
auk þess sem Vai'ðberg hefur haldið uppi atvinnubótavinnu Um' . ai a lot'ti.
fyrir Alþýðfblaðsmenn, er það hjartans mál þeirra fáu, sem’ Hlldur heitm atti við mikla Nu er Hildur horfin synum'
enn eru innan vébanda Alþýðuflokksins, að Lýðveldisflokkúr- v*nh“:***_*ð.stJlða hÍU.SÍ!UStU Nú slær hún eigi framar strengi
inn dragi sem mest frá Sjálfstæðisflokknum.
Það er samt hætt við, að Alþýðuflokknum verði ekki að
þessari von sinni. LýSveldisflokkurinn gerir sér í hugarluxid,.að
ár æfi sinnar og bjugg'ust því á gítar sínum og syngur þaú
bæði hún sjálf og hennar nán- ljóð og lög, er hún unni. En
ustu við, að hinn mikíi hátta- ( meðal vina hennar og ættingja
_____ . tími væri ólíklega langt undan. xnunu lengi hljóma fagrir ómar
við þessar kosnmgar rjufi menn flokksbondin, ems og gert var , .
- „ • „ „ - , „ • „ • , En þo ao hvildm se þjaðum kær- endurminninganna, sem brúa
í forsetakosnxngunum a sl. sumri, og þess vegna nxuni hann , . , .. ® ^
,, ,„<••* .„ komin, vekur kveðjustundin bxhð milli lifs og dauða.
hljota nokkui't fylgi. Þetta er hugai'fostur, þvi að þa var við-
engu að síöur tx-ega og söknuð'
„Við
mesira Suez-eiðls.
Heldur kyrrara aftur í Egypíalandi.
Sigurjón
Gíslason,
söðtasm iðuM\
Sigui'jón Gíslason, söðla-
smiður, að Vestui'götu 26 B hér
í bæ, andaðist í sjúki-ahúsinu
að Landakoti í vor og var jai'ð-
sunginn frá Fossvogi.
Með Sigurjóni heitnum er
horfinn af jarðnesku sjónar-
sviði di’engur góður, sem stai'f-
aði að iðn sinni, meðan honum
entist líf og heilsa. Hann var
í hópi hinna kyrrlátu í landinu,
en þótt hann liefði sig lítt í
frammi á mannfundum, var
hann góðum gáfum gæddur og
hafði hann myndað sér sjálfur
ákveðnar skoðanir á þeim við-
íangsefnum, sem efst voru á
baugi í hvert sinn í þjóðlífinu.
Fylgdist hann vel með þeim óð-
fluga breytingum, sem hafa
orðið í þjóðlífinu á undanföx-n-
horfið annað, svo að Lýðveldisflokkurinn getur ekki gert sér
neina von ,um fylgi af þeim sökum.
Þó ræður það. vitanlega mestu, að forspi'akkar Lýðveldis-
flokksins þykja lítils trausts verðir í þjóðmálum, því að þeixn
hefur aldi-ei til hugar komið að beita áhrifum sínum til góðs
í félögum þeim, sem þeir .hafa verið í, heldur hafa þeir lagt
stund á „neðanjarðaxstai'fsemi“. Svo nefndi Alþýðublaðið það,
og ætti að vita það. En örlög sín hafa. lýðveldismenn síðan
innsiglað með því að innlima rekaviðardrumba frá Framsókn og
Alþýðuflokknum. Eftir kosningarnar munu þeir hvorki getá
fengið annað skip né annað föi'uneyti.
Sýiur upp úr í sæbríki.
J^ommúnistum hefur tekizt það í Austur-Þýzkalandi, sem Það vil.ðist nú vcra all al_ með ofbe]di 30 sinnðfn frá L um árum 0g þá um leið breyt-
Hitler og nazistum hans tókst ekki. Þeir hafa beitt alþýðu mcnnt búist við því, að viðræð- apríl, en Egyptar svöi'uðu með ingum á umhvei'finu hér í
manna slíkri harðstjórn á síðustu átta ái'um, að hún hefur ur hef jist af nýju þá og ’þegar því að Bretar hefðu á sama tíma Vesturbænum. Fannst honum
gi ipið til sinna xáða og látið' stjóimai’hei’i'ana vita, að nú sé um Suezmálið, millí Breta og framið 43 ofbeldisverknaði og margt horfa til bóta og fi'am-
nóg komið og vel það. Alþýða manna í þessu sælui'íka al-; Egypta. I vegið 8 Egypta. — En skömmu fara, en saknaði um leið hins
þýðulýðveldi heimtar, að kommúnistabi'oddai'nir hverfi úr Komið hefur fram, að þeir eftir komu fyrrnefndra tveggja gamla og góða tíma, þegar hann
stjóin landsins, og hún iái að segja til um það í fi'jálsum Ðulles, utanríkisráðherra stjórnmálamanna fór ólguna að var að alast upp.
kosningum, hvernig hún vilji haga stjórnai'háttunum. J Bandarikjanna, og Nehi'u, for- lægja. — Opinbei'lega liggur. Æviár Sigurjóns liðu við
Og lorsprakkar kommúnista hafa ekki vei’ið lengi að leita sætisráðherra Indlands, sem ekkert fyrir um tilslakanir, starf og stríð, eins og gei'ist og
báðir komu til Kairo fyrir hvorki af hálfú' Breta eða gengur, og oft mun róðurinn
nokkx-u, hafi beitt áhrifum sín- Egypta. En sau-<komulagsleið hafa orðið hbnum erfiður, en
um til þess, að Egyptar féllpst verður að minnsta kósti reynd hann naut einnig margra á-
á að fara samkomulagsleið. En aftur mjog bráðlega. nægjustunda í lífinu og ekki
enn er talið, að til þess kunni | Bandaríkjastjórn vildi að hvað sízt, er hann skemmti sér
að koma, að Bandaríkin verði sjálfsögðu helzt kjósa, að þurfa í hópi góðvina. Gat hann því á
að miðla málurrí í deilunni. ekki að taka að sér það óvin- ýmsa lund heimfært til sin þessi
Eigi alls fyxir löngu fór aftur sæla hlutverk, að miðla málum orð skáldsins: ,,Lífsgleði njóttu,
að drauma í pottinum. á eiðinu í deilunni, en ef hún gerir það svo lengl kostur er“.
— samtímis því, er Egyptar er það af því að öryggi allra Munu því vinir hans sakna
til þess ógnarvalds, sem setti þá á ráðherrastólana og ætlar
vitanlega að reyna að halda þeim þar og alþýðu manna undir
hæl sínum framvegis eins og hingað til. Þeir hafa leitað til
Rússa, sem hafa lýst yfir neyðarástandi í Austur-Berlín og'
boðað bann við því að menn sé á ferli á vissum tíma sólar-
hrings, en láta það ekki nægja, 'heldur aka skriðdrekum sínum
á borgarbabúa og myi’ða þá með köldu blóði, ef svo ber undir.
Enn hafa kommúnistar kastað grímunni og sýnt alheimi, við
hvað þeir eiga að búa, sem undir þá eru beygðir. Fyrir fáeinum
mánuðum gerðist það austur í Rússlandi, að læknar voi'u sak-
aðix um allskyns glaspi og ódæði. Skömmu síðar var greint frá hömruðu á því, að þeir myndu landa í nálægð Suézskurð'arins góðs samferðamanns, er Sigur-
því, að þeir væru saklausir, og pyntingum hefði verið beitt við ekki slaka til og ki'efðust skil- er komið undir því: jón Gíslason er horfinn úr
þá. Nú vilja austur-þýzkir verkamenn ekki lengur una stjórn yrðislauss bi'ottflutning 80.000 * Að varnirnar á eiðinu bili hópnum og það á miðjum aldi'i,
kommúnista, er flýja þá til Rússa og láta þá myrða landa sína.
Viijaí iríehn’ vríltá þýí'fyrir' sér, .hV'emigf .,,ísrehzkii'“ ko'mmún-
indú'hága sér úndir ‘4011111 ÍmrígiÍríístæðuífi? *'1’ 1 ' ''J
mánfia herliðs Bfeta. < En 'þesíti
óléu' 'hefui'1 lægt •á’ft ríi".' Bfpfríí'
sögðú’Egýríta 'h&fa líónf'Ó' fralrí
ekki. kominn ýfir fimmtugt. En þetta
j *,;Ao. f fiBvir ,1 haldist . milli. er lögmál lífsins, að menn hveríi
1 Israels og Arabarí’kjanna. , höBan á öllúm aldr-i, og enginrí