Vísir - 26.06.1953, Blaðsíða 4

VfSIR
ITXSXXt.
DAGBLAÐ
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasaia 1 króna.
Félagsprentsxniðjan h.f.
»
Skjöidurinn hans Gylfa.
Tf^eirri spurningu var varpað fram hér í blaðinu í fyrra-
dag, hvort eitt af framboðum þjóðvarnarmanna væri gert
með vitund og jafnvel vilja eins af helztu forsprökkum Al-
þýðuflokksins. Spurningunni var beint til Gylfa Þ. Gíslasonar,
sem er ritari flokksins, og vann sér það til ágætis — eitt af
mörgum — á síðasta ári, að hann var einn fáanlegur af þeim,
sem verið höfðu í miðstjór Alþýðuflokksins, til að sitja þar
áfram, þegar Hannibal hafði beitt Stefán Jóhann drengskapar-
bragði.
En nóg um það að sinni. Spurningin var borin fram, til þess
að fá úr því skorið, hvað hæft muni í því, sem illar tungur
fullyrða í bænum — nefnilega að Gylfi hafi æði riáið samband
við Þjóðvarnarflokkirin. Segja menn jafnvel, að sambandið sé
svo náið milli hans og þessa nýja flokks, að Gylfi sé búinn að
láta niður í töskur sínar, og sé þess albúinn að hafa vistaskipti,
ef það skyldi koma í ljós, að Alþýðuflokkurinn hafi enn tapað
■eins og við undanfarnar kosningar.
Eftir að spurningin hafði verið lögð fyrir Gylfa, talaði hann
í útvarpsumræðuni’ ^ og hefði verið eðlilegast, að hann svaraði
þessu þá, bæi’i af þenna alvarlega áburð. Hann gerði það
samt ekki, og er illt til þess að vita, því að vitanlega hlýtur
þögnin að gefa sögunum um þetta byr undir vængi. Það mundi
•verða hinn fyrsti blettur, er félli á spegilskyggðan skjöld Gylfa,
ef það sannaðist, að almannarómur hefði rétt fyrir sér — og'
hann lýgur sjaldan. En enn getur Gylfi hreinsað sig-— eða
getur hann það ekki?
Osígur auglýstur í útvarpi.
Tjví hefur oft verið spáð hér í blaðinu — og raunar annai’s
* staðar einnig — að kommúnistar muni fara hinar herfi-
legustu hrakfarir í þessum kosninguin. Þeim er það sjálfum
Ijóst, enda þótt þeir neiti því og reyni að bera sig borginmann-
lega. En þó datt gríman af einum þeii’ra í umræðunum í fyrra-
'kvöld, og alþjóð fékk að heyra — og næstum sjá — skelfing-
una, sem hefur heltekið þá.
Þeir einir, sem heyrt hafa til Einars Olgeirssonar, þegar
honum er mest niðri fyrir, kannast við þann mann, sem þá
talaði í útvarpið fyrir kommúnista. Einar er oft mælskur, en að
þessu sinni stóð í honum, svo að setningarnar komu í rokurn,
en þagnir voru á milli. Maðui’inn bar ekki við að svai’a neinu
af því, sem beint ha’fði verið til kommúnista, hann gafst upp
við það, og lét sér nægja hróp og köll, sem voru hin ákjósan-
legasta auglýsing um það, að ósigur vofir yfir kommúnistum,
hvernig sem þeir láta, og þeir vita það manna bezt.
Þótt útvarpsumræðurnar hafi ekki gert annað gott en að
upplýsa menn um það, hversu rúnir kommúnista eru af fylgi,
hafa þær samt vei’ið til góðs. Þær hafa fært mönnum heim
sanninn um það, að ílokkur, sem fer í einu og öllu eftir ei’lendu
valdboði, getur ekki vænzt þess að njóta stuðnings kjósenda til
lengdar. Kommúnistar hafa getað blekkt all-margt manna hér
á landi um nokkurt skkeið, en nú sannast þaö á þeim, eins og
svo mörgum öðrum, að þeir geta ekki biekkt nema sái’fáa til
lengdar. Þess vegna mun saxast á limina þeirra í þessum kosix-
ingum, og mun enginn harma það.
Þjonusta við aira flokka.
*VTið síðustu kosningar vantaði Sjálfstæðisflokkinn aðeins tæp-
' lega hálft fjórða hundrað atkvæða, til þess að vinna tíu
þingsæti af andstæðingum sínum. Hefði flokkurinn fengið þessa
viðbót oghún jafnast niður eins og.hentugast hefði vei’ið, heíði
i fyrsta skipti á yfir 20 árum verið hægt að mynda flokksstjórn,
'sem hefði meirihluta þirigs að baki sér. Þá hefði flokku'ririn get-
að’ sýnt, hvei’s stefna hans er megnug, og ekki þui’ft að gera
samninga við aðra flokka; er af leiddi allskonar afslátt í mik-
ilvægum stefnuatriðurn.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur í dag ekki síðri möguleika til
þess að ná hreir.um þingmeirihluta en í kosningunum 1949,
■og því er það, að hver einstaklingur innan hans verður að gera
sér ljóst, að á hans eina atkvæði getur það oltið, hvort Sjálf-
stæðisflokkurinn nær meirihlutanum eða ekki. Það er því ekkert
annað en þjónusta við aðra flokka, ef menn láta undir höfuð
leggjast að kjósa á sunnudaginn.
Það má ekki henda, að sigurinn gangi Sjálfstæðisflokknum
Frægasti flugmaður Frakka
1914—18 andast í París.
Grandaði yfir 100 flugvélum Þjóðverja.
Frægasti flugmaður, sem
Frankkar hafa átt, René Fonck
ofursti, andaðist í París þann
17. júní, 59 ára að aldri.
Fonck varð frægur á fyrri
heimsstyrjaldarárunum, var
sæmdur öllum helztu heiðurs-
mei’kjum Frakka fyi’ir hreysci
sína, auk fjölmargra heiðurs-
merkja bandamanna þeiira. í
lok síðai’i styi’jaldarinnai’ félí
nokkur skuggi á hann, því að
hann hafði verið sakaður um að
reka erindi Þjóðverja. Var
hann handtekinn um það bil.
sem Frakkland var leyst ur
ánauð, en látinn laus að fáeiþ-
um stundum liðnum, og aldrei
höfðað mál gegn honum.
Árið 1914—1918 var Fonck
settur á bekk með von Richtof-
en hinum þýzka og Ricken-
backer hinum ameríska, er
voru einhverjar mestu flughetj-
ur þess stríðs. Sumir töldu
Fonck báðum fremri, og við-
urkenndu Frakkar, að hann
hefði skotið niður 75 þý.zkai’
flugvélar, en auk þess var taliö,
að hann hefði skotið niður 52.
Viðurkenningu fengu flugmenn
Frakka aðeins fyrir þær v iar,
senx aðrir sáu hi’apa til jarðar.
Tvisvar sex.
Fonck lék það tvívegis
að
skjóta niður sex flugvéiar á
einum degi, og fékk þær allar
viðurkenndar, en auk þc^s
skaut hann fjórum sinnum r.ið-
ur þi’jár á einum degi og tolf
sinnum tvær á einum degi.
Fyrstu 30 sigra sína vann
Fonck í vél af Spad-gerð, en
fékk síðan endui’bætta flxxgvéi
af sömu tegund, og bætti þá við
sig að minnsta kosti 80 fluvél-
urn Þjóðvei’ja. Viðurkenndu
þýzkir flugmenn, að þeir ótt-
uðust engan flugmann banda-
manna sem Fonck, og meðal
þeirra, sem hann skaut niður,
voru von Baer og Wissemann,
er voru í hópi fræknustu flug-
manna Þjóðverja.
Hurð skall nærri hælum.
Þann 21. sepember 1926 var
Fonck reiðubúinn til að fijúga
austur um haf frá Long Island
til Parísar, til þess að vinna
40,000 dollara verðlaun, sem
heitið var fyrir fyrsta fiugið
yl'ir hafið. Fonck ætlaði að
fljúga við 4. rnann og var flug-
vélin stór, af Sikorsky-gerð. En
Hvar eru fugkr...
Hvað ei- orðlð áf ýmsu því
fólki, er ber fræg nöfn, sem oft
voru nefnd fyrir fimm árum
eða svo?
Erlent blað skyggndist urn að
þessu leyti ekki alls fyrir löngu,
og nefndi þi’jár manneskjuri
Guðrún Ilimmler, dóttir SS-
fyi’ii’liðans alx-mda, vinnur fyr-
ir sér með saumum í Múnchen.
— Ekkja Benes forseta býr í
Prag, og á við þrálátan augn-
sjúkdóm að stríða. -— Bi’óðii’
vélin flaug aðeins fáein fet,
hrapaði þá brennandi til jarðar,
og fói’ust tveir félagar Fonck,
en hann og sá fjórði sluppu
heilir á húfi.
Frá skíðaþingi:
Landsmóti má skipta
framvegis á 2 staði.
V
Skíðaþing, hið sjöunda í röð-
inni var lxaldið í Reykjavík uin
sl. helgi.
Þingið sóttu fulltrúar frá
Akureyi’i, Hafnarfii’ði, Siglu-
firði og Reykjavík. Ennfremur
sat þingið foi’seti Í.S.Í., Ben. G.
Wáge, og flutti hann kveðjur
frá fi-amkvæmdastjórn Í.S.Í.
Möi’g málefni skíðaíþróttai'inn-
ar vox’u rædd á þinginu. Sam-
þykkt var, að skipta mætti
Skíðamóti íslands á tvo staði.
ái’lega. Umsóknir um að haida
næsta landsmót bárust frá
Skíðaráði Reykjavíkur og frá
Skíðafélagi Siglufjarðai’ —
Skíðaborg. Eru því líkur til
þess, að á næsta Skíðamóti ís-
lands fari alpagreinar (svig og
brun) fram á vegum Skíða-
ráðs Reykjavíkur, en norrænu
greiriarnar á Siglufirði.
Stjórn SKÍ var falið að láta
semja stigatöflu og reglugei’ð
um keppnistilhögun í þríkeppni
í göngu, stökki og svigi. Stjórn
SKÍ til aðstoðar var kosin nefnd
til þess að útbúa skíðamerki til
þess, að keppa um á breiðum
gx’undvelli. Olympíunefnd ís-
lands var þakkaðUr mikill
stuðningur við skíðamenn.
Formaður Skíðasambands
íslands var endui’kosinn Einar
Kristjánsson, Akux’eyri. Úr
stjórn áttu að ganga Einar B.
Pálsson og Gísli B. Ki’istjáns-
son. Einar B. Pálsson baðst
undan exxdurkosningu og var í
hans stað . kosinn Georg Lúð-
víkssdn, Reykjavík, en Gísli B.
Kristjánsson var endui’kosinn.
Sveinn Þórðarson. gekk einnig
úr stjórn vegna busetuskipta
og Var í hans stað kosinn Ragn-
ar Steinbei’gsson, Akui’eyx’i.
Voru þökkuð störf íráfarandi
stjórnarmanna. Forseti Í.S.Í.
árnaði hinni nýkjörnu stjórn
heilla í starfi. Var síðan þing-
inu slitið.
Grímsstaðaholt.
Leiðin er ekki lengri en i
Svoiwisbúö
jFáSlkagötu
2
þegar þér þurfið að setja
smáauglýsingu í Vísi. —
í>ær hrífa jafnan —
smáauglýsingarnar
í Vísi.
Hitlers, Alois, hefur breytt
úr grd^m, ^f men sýni það áhxiga- og |keytingarleysi npf^i sírfu i ^l^r, pgdifejpyrr-t,
að sitjá ríeifúa á Kjördegi. 111 “ ‘‘ látu lífi í Háihborg.,._ i
ióslð D-listann!
Föstudaginn 26. júní 1953
Bergmáli hefut’ borizt bréf frá
„Þinghyltingi", þar sem liann á-
telur réttilega óverjandi athæfi
einhvers eða einhverra, sem ekki
geta setið á strák sínum en eru
sýnileg'a hreinræktaðir Vandal.xr
í eðli sínu. Bi’éf hans er á bessa
leið:
Fegurðarviðleitni, sem
ekki er viðurkennd.
„Á undanförnum árum hefur
Fegi’unarfélagið ( og raunar
Reykvíkingafélagið líka) ixnnið
mikið og gott stai’f, sem miðar að
því að fegra borgina okkar og
pýða. Á Skólavörðuholti sér bess
glögglega merki, að Fegi’ixnarfé-
lagsmenn hafa verið að vet’ki,
þvi að þar hefur verið hreinsað
til og ltæðin við Leifsstyttuna
þakin, svo að nú erxt þar gras-
balar og bekkir. Þá er þess að
skemmst að minnast, að við Lækj
argötu hafa verið sett upp blóma-
ker steinsteypt, og blómum kom-
ið fyrir i þeim. Er að þessu hiu
mestá prýði, sem allur þorri bæj-
arbúa gleðst yfir og kann vel að
meta. En til eru einhverjir í þcss-
xtnt bær, sem endilega verða að
þjóna skrilslund sinni og skemrnd
arfýsn.
Kerin við Tjörnina.*
Nýlega var nokkrxtm slikum
blómakerjum kontið fyrir á norð-
urbakka Tjarnarinnar við Von-
arstræti. Muntt sörnu aðilar hafa
þar kontið við sögu, sem beittu
sér fyrit’ fcgrun Lækjargötu og
áður er lýst. En Adam var ekki
lengi í Paradís. Fyrir fáunt dög-
rini átti ég leið um Vonarstætið.
Þá hafði einhver óþokki eða ó-
þokkar gert sér lítið fyrir og velt
tveim eða þrem blómakerjum ol-
an í Tjörnina. Í axigum venjulegs
fólks er slikt atliæfi með öllu ó-
skiljanlegt. Það er ekkert fyndið
við slíkar tiltektir, og þaðan af
siður spennandi. Vel getur verið,
að einltver ölvnð dusilmenni hafi
verið að verki þarna, cða þá
manntegund sú, sem skemmtir
sér við að reita skrautblóm úr
göðum, bara ti! þess að þjóna
skemmdarfýsn sinni.
Sérstök manntegund.
Sem betur fer eru bæjarbúar
almennt mótfallnir tivers kyns
skemmdarfýsn og vandalisma,
Það sést bezl á því, að almenn-
ingur gengur vel um ógirta
skémmtigarða,t. d. um Austurvöll
eða Hljómskálagarðinn. Það þarf
ekki að girða slíka staði lxáutn
riiúrum vegna atmennings. Hann
kann að mcta fögur blónx og
fagrar grasftatir. En það eru eiii-
slaka óþokkar, sem sýnast vera
sérstök manngerð, sem yndi liefxir
af slíku, annað livort undir áhrif-
um víns, eða þá alls gáðir, og er
það jafnvel öllu vex-ra. Lögrégl-
an ætti að gefa gaum að slíkum
þokkapiltum og hirða |>á, er til
þeirra næst. Engum á að haldást
uppi stik framkoma.
Burt með óþjóðatýðinn!
Borgarar þessa bæjar eiga ský-
lausa heimtiiigu á því að haf'a
blómaker sín í friði, skrúðgat'ða
og annað, sein eykur á yndi þessá
bæjar. Athugándi væri, að Jög-
reglán væri á varðbergi í mið-
bænum þegar dánsleikjum lýkur
á næturnar, því að vafalítið eru
það stundum „hetjur“ þaðan, sem
skeyta skapi sínu á blómakerjuni
og öðt’u sem gleðui’ áuga borgar-
anna.“ — kr.
★
Spalrniæli dagsins:
Lærdómurinn gerir meirn
luokal'iilla, 5gji vizkan lítil-
láta,.... .'í, y. Ui 7;