Vísir - 10.08.1953, Blaðsíða 4
WB^pfljgpwpiBjEjgf
VÍSIB
Mánudaginn 10. ágúst 1953
llSIB
qfsrr, bMI
OAGBLAÐ
fiitstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjori: Kristján Jónsson.
Skrif stofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sisnar 1660 (íinxm linor).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Stofnað samband barna- j Þegar ég f#k þam
JWverndarfélaga hérlendis.
Hefnt fyrir mistök?
Það líður skammt milli stórviðburðanna innan ríkja kommún-
ista. Það er ekki svo ýkja langt síðan Beria hinn rússneski
var handtekinn og honum gefið að sök, að hann-væri fjand-
maður rikisins með meiru. Þess er líka skammt að minnast, að
þörf þótti á að draga úr áhrifum Rakosis á stjórn Ungverja-
lands, svo að honum var vikið þar úr embætti og nýr maður
látinn taka við. Menn muna einnig glöggt þýzku upp-
reistina, sem kommúnistar kæfðu í blóði með aðstoð rússneskra
skriðdreka, en játuðu þó, að væri að öllu leyti þeirra sök, þar
í |jví erii tín fclöt* víða um land.
Tíu barnavemdarfélög, semlendingafjórðung, Birgir Ein^
nú stárfa í landinu, efndu í sum arson, lyfsali, fyrir austfirð4
ar til Iandsfundar og stofnuðu' ingafjórðung, Einar M. Eiríks-;
j Landssamband íslenzkra barna son kennari, Vestmannaeyjum,
verndarfélaga (skst. LÍB). fyrir sunnlendingafjórðung. —
VaraförmaðUr sambandsins ér
frú Lára Sigurbjörnsdóttir. .
Hin einstöku barnaverndar-
félög starfa af áhuga hvert í
Lögin ákvarða tilgsng f élags-
ins þannig:
a. að vinna að almennri barna-
vernd,
b. að vinna að verndun og upp-
eldi vanheilla og annarra af-
brigðilegra barna,
q. að hjálpa börnum og ung-
mennum, sem f ramið haf a lög
ST
Eins og áður hefur vérið
drepið á í þessum þ^ttum er oft
glatt á hjalla í Veiðihúsinu á
kvöldin, þegar menn eru kömn-
ir heim ffá áttni og - ævintýri
dagsins eru rædd og borin sam-
an. Eiga margir góðar endur-
minningar frá þeim kvöldum,
sem þeir þreytast seint á að
rifja upp. Veiðimenn gæta yf-
irleitt hóf semi í notkun áfehg-
sínu héraði. Nýlega opnaði is, a. m. k. í veiðiferðunum, -en
Barnaverndarfélag Siglufjarðar eftir vel heppnaðan veiðidag
leikvöll, sem það hefur komið þykir mörgum gott að fá sér
upp bg mikil þörf var á þar á gias af góðu víni til þess að
staðnum. Flest félögin hafa á- dreypa á meðan þeir eru að
brot eða eru á annan hátt á! þekk málefni á prjónunum. — rabba saman. „Hóflega drukkið
a1i
glapstigum,
d. að efla samvinnu og sam
hug allra barnaverndarfélaga
Barnaverndarfélag Reykjavík- vín gleður mannsins hjarta," og
ur hefur veitt styrk þremur því verður ekki neitað, að
ungum námsmönnum, sem-nú margur maðurinn verður léttari
í landinu um allt það, er um'dvelja erlendis við nám í ein-
getur í lið a-c. i hverri sérgrein uppeldisfræða.
sem svo illa hefði verið búið að verkalýðnum, er reis loks upp e. að hafa forgöngu um öll þau Björn Gestsson stundar nám við
fyrir tæpum tveim mánuðum.
Allir eru þessir atburðir sönnun þess, að austan járntjaldsins
ríkir hin versta kúgun, sém þjóðir heimsins hafa nokkru sinni
fengið að kynnast, og má þó segja, að hvað harðstjóra snertir
hafi jafnan komið annar meiri eftir hvern, sem frá hefur fallið,
og hinir nýju getað „aukið og endurbætt" hinar eldri aðferðir,
er þeir hafa erft. Þó eru til þeir menn, er geta kinnröðalaust
lofað það skipulag, er hefur fært hundruð milljóna víða um
heim í þessar kúgunarviðjar, og halda því fram, að í „alþýðu-
Jýðveldunum" svobu.^u sé hið eina sanna lýðræði og frelsi
rikjandi.
En við þá atburði, sem getið er hér að ofan, hefur einn bætzt • vern(jarfélae"
allra síðustu daga. Það var tilkynnt á föstudaginn, að tugur
eða tylft helztu foringja kommúnista í Norður-Kóreu hefði
verið handsömuð, og hefðu þeir — eins og svo margir aðrir
trúbræður þeirra í ýmsum löndum — gert sig seka um hvers-
kyns ódæði, er þeir mundu má makleg málagjöld fyrir. Leið Rögnvaldur Sæmundsson, skóla
heldur ekki á löngu, að hægt væri að tilkynna, að réttvisin stjóri Keflavík> Svafa Þorleifs-
hefði gengið sinn gang, því að aðeins einum degi síðar, það er ^^ fv skólasti- stefán Jul.
að segja á laugardaginn, höfðu þessir dándismenn verið teknir £usson yfirkennari Hafnarf.,
IValgarður Kristjánsson, fulltr.,
Það skal ekki dregið í efa, að þarna hafi verið um glæpa-! Akranesi, og er það fram-
menn að ræða, eins og eru víðast æstu og valdamestu menn kvæmdaráð sambandsins. Með-
kommúnista, þótt ósennilegt sé, að sakargiftirnar hafi verið stiórnéndúr eru- Þorleifur
íBjarnaSon, namstjon, fyrir vest
{ mál, er félögin hafa sameig-
J inlega með höndum,
f. að verða, ef unnt er, ráðgef-
andi tengiliður milli félag-
anna og ríkisvaldsins í barna
verndarmálum.
Sambandið mun í fyrstu
leggja á að efla fræðslustarf-
semi um afbrigðileg börn og
taka upp í þessu skyni samstarf
við samtök erlendra barna-
ög þá stofnun
Sameinuðu þjóðanna, sem fer
með þessi mál.
Stjórn sambandsins skipa níu
manns: Matthías Jónasson,
réttar. Hin raunverulega ástæða fyrir því, að menn þessir voru \
Qfí
teknir höndum og líflátnir, var vitanlega sú, að upp höfðu firgingaf jórðung, Eiríkur Sig
risið aðrir menn innan kommúnistaflokks Norður-Kóreu, er; urgsson yfirkennari fyrir norð
vildu ekki sitja í skugganum af þessum mönnum, og er þeir
höfðu aðstöðu til, létu þeir uppræta þá. Það er hinn venjulega
aðferð meðal kommúnista — spurningin frá degi til dags hjá
þeim er sú, hver hefur aðstöðu til þess að láta öxina og jörðina
geyma sem flesta.
Innrás kommúnista í Suður-Kóreu, er hófst í dögun 25. júní
1950, virtist í fyrstu mundu færa þeim mikinn og skjótan sigur.
Svo var þó Sameinuðu þjóðunum og þá fyrst og fremst Banda-
ríkjamönnum fyrir að þakka, að taflinu var að mestu snúið
við, enda þótt svo væri komið undir lokin, að aðilar væru orðnir
mjög jafnir að styrkleika og hvorugur gat gert sér vonir um
sigur fyrst um sinn. Meðal þeirra manna, er réðu innrásinni í
Suður-Kóreu, voru ýmsir þeirra, er teknir hafi verið af lífi.
Virðdst því eðlilegast að álykta, að hinn raunverulegi glæpur
þeirra hafi verið að gera innrás án þess að hafa sigur. í augum
þeirra, er stefna að heimsdrottnun, er slíkt vitanlega hinn versti
háskólann í Zúrich í uppeldi
andlega og vanheilla barna,
ungfrú Svandís Skúladóttir
stundar nám í starfrækslu leik-
valla í Danmörku, Svíþjóð og
Englandi, Björn Guðmundsson
er í þann veg að ljúka námi í
kennslu lesblindra, heyrnar-
síjórra og málhaltra barna við
Statens Institut for Talelidende
í Kaupmannahöfn. Alls nema
námstyrkir B. R. 23 þús. kr. —
Nú býður B. •R. út einn náms-
styrk enn,. kr. 8000,00 á ári í
2 ár til náms í kennslu tor-
næmra, andlega
barna.
í lund og skemmtilegri þegar
hann er orðinn svolítið „hýr",
eins og kallað er. Á svona kvöld
um verða sögur og ævintýri til.
Menn gefa ímyndunaraflinu
lausan tauminn, og þegar þeir
eru komnir langt niður í annað
glasið þykii- ekki mikið þó lax,
sem var 20 pund þegar hann
veiddist, sé orðinn 25 og jafn-
vel meira, ef langt er tjm lið-
ið. Misstir laxar stækka hlut-
fallslega meira.
B. R. hefur enn fremur í und- '
Á góðri stund norður við Laxá
kbm veiðif élögunum satnan um
það eitt kvöldið, áð stofna til
heilbrigðra' keppni um, hver gæti sagt stór-
kostlegustu lygasöguna. Var á-
kveðið að draga um, hver
skyldi byrja.
irbúningi útgáfu fræðslurita Að þvl loknu fylltu menn píp
um afbrigðileg börn. Fyrsta rit' ur smar vel> kveiktu í, dreyptu
ið í þessum flokki verður „Barn a giösunUm og hölluðu sér síð-
ið", sem aldrei þroskaðist", eft- an makindalega aftur á bak í
ir amerísku skáldkonuna Pearl sætunum, og fyrsti sögumaður
S. Buck. Bókina þýða séra Jón nof mal sjtt
Auðuns, Símon Jóh. Ágústssonj ^q var fyrir nokkrum ár-
og Matthías Jónasson og kemur um hérna við ána. Eg var á II.
hún út í haust.
Margt er skritjS
105 ára gamall gat hann
barn við konu sinni.
0g konur hafa aiið börn 54ra ára gam!ar.
Um daginn varð frú Hulling-
er, sem á heima í Clinton í
Iowa í Bandaríkjunum, léttari
glæpur, og líflát er ekki of strangur dómur fyrir þá, er gera °S °1 sveinbarn.
sig seka um slíka ósvinnu.
Eiitn dagur — tvö ár.
T-^etta nýjasta dæmi um valdastreituna innan ,kommúnista-
•*• ríkjanna varpar einnig Ijósi á þahn reginmun, seín'ér á
.¦ : "réttarfari slíkra ríkja — ef nefna má það slíku nafni — og
h vestrænna lýðræðisríkja, þar sem manhréttincu,. eru í heiðri
höfð. Á föstudaginn er tilkynnt um handtökur tólf koihmúnista-
foringja, og degi síðar er tilkynnt, að íles'tir þeirra háfi';verið
líflátn.ir. Engar frásagnir eru'úm það, hyersú mikið. tækifæri
þeim hafi gefizt til þess að verja sig fyrir rétti. Líklegá hafa
þeir haft nákvæmlega jafnmikið tækifæri til þess og frásögnin
, af þessum málaferlum skýrir frá — ekkert!
Hinsvegar er svo dæmið um Rosenbergs-hjónin í Banda-
ríkjunum. Frá. handtöku þeirra og þar til dómi var um síðir
fullnægt Iiðu tvö ár. Á þeim tíma var neytt allra bragða til þess
að sanna. sakleysi þeirra, og málið fór fyrir hyern dómstólinn
af öðrum. Þar var ekki farið rheð leynd að neinu. Þar var ekki
beðið rneð að tilkynna um handtöku þeirra og sakargiftir þar
til daginn áður en aftakan skyldi fram fara-
Þannig er farið að, þar sem mannréttindi eru í heiðrt höfð.
,j Rn slíkt réttarfar.þykir. ko,rnmúnisturn. Jíerra' ?n ekker,tj,Trt< Q@
væri það vitanlega í ríkjum þeirra! '¦• ,i, •
Ekkert er merkilegt við það
í rauninni, því að frúin er að-
eins 32 ára, en faðirinn er hins
vegar 92ja ára, og þar sem hann
er læknir, tók hann sjálfur á
móti barninu. En Hullinger á
alls ekki metið í háum aldii
sem faðir, því að það mun eiga
Henry Potts, smábóndi af ávert
ingjakypi í Hpfðanýlendunni.
;Það.gerðist í janúar 1949, að
koha haris,.sem var þá.39. ára,
fæddi Honum' 16 marka svein-
barn. Potts vaf þá 10,5 ára, kvik
ur á f æti og léttur í lund.
karlinn hélt upp á 102. afmæl-
isdaginn sinn. Tveim árum áð-
ur hafði kona hans, sem var
þá 36 ára, eignazt fullburða tví-
bura. :
Þegar Smith eignaðist sjö-
unda barnið, á hahn að hafa
sagt:, „Eg átti engin börn með
fyrrí' ko'num mínutó tveimur,' ;gunnl
þVÍ að það var Guðs yilji. »En ¦ ^orÍax^nal^m ég"hafði verið
veiðisvæði og fór snemma út.
Eg byrjaði á Núpabreiðunni,
eins og þið getið ímyndað ykk-
ur, fór strax í bátinn og ætlaði
að róa yfir á hornið og kasta
þar úr landi. Þegar ég er kom-
inn miðja vega yfir ána finn ég
að báturinn kippist snögglega
til og snar-snýst upp í straum-
inn. Það kemur fát á mig, sem
snöggvast svo mér fatast róð-
urinn í bili, en þá finn ég að
báturinn brunar með ofsaleg-
um hraða beint upp ána. Það
skiptir engum togum, að ég er
á svipstundu kominn upp und-
ir Núpáfoss, og þá fór mér nú,
satt að segja, ekki að lítast á
blikuna; en á sömu stundu og
sú hugsun flaug gegnum heil-
ann, að hér ætti ég þá að bera
beiríin og veltast undir straum-
til athlægis fyrir alla
öðru máli gegnir með þessa.
Drdttinh ætlaði henni að ala
börh. Hún reykir ekki, bfágðar
'ékki áfengi og tekuf ekki; í
hefíð." -' ¦¦
Fullorðhar mæður.
Það er almennt álitið, að kon-
ur eigi ekki börn, er þær fara
að kasta á þarna fyrir nokkrum
Framhald á 6. siðu.
Annar svertingi reyndist einn að nálgast fimmtugt. Síðan 1936
ig röskur að því er barneignir hefur hins vegar verið litið svo
snerti, þótt gamall væri. Hann
heitir séra. James Smith og á
heima, í Carbondale í Illihois-
fylki ^estan hafs. Hann var 88
ára, jb ógar kona hai>s fæddi
á í Skotlandi, að konur sé til
alls „líklegar" fram til 53ja ára
aldurs. En síðan hefur það tví-
vegis komið fyrir í Englandi,
að 54 ára gamlar konur hafi
fyrsta barnið þeirra. Sjöunda alið börn. Á önnur heima í
ibarniði ifæddist, í tfebrújáí, 1951 "Southamtonienihin'ÍJgrennd við
^í— réttum fimm vikum eftir aði Dérby.'-iA\-' (.¦•,:¦ . itii?i> i? • I j s:
Gáta."dagsin&.
Nr.'4'8'4:
Hvef er sú höll,
höldar sjá,
ei með sög né eggjárnum
innan smiðuð?
Var ei grjót, torf,
né timbur neitt,
en allt loftkynjað
efni hennar.
Svar við gátu nr. 483:
t,v -¦•„>., '-. ;Háls. ',•-.«., ,...•...„ |