Vísir - 13.08.1953, Blaðsíða 5

Fimmtudag'inn 13. ágúst 1953
▼tSIR
Ðanmerkurför KFUM-skáta:
Blástakkarnir íslenzku vöktu
hvarvetna mikla eftirtekt.
M?arcmgur þeirra ntynci-
aði stœrsta fjjali ÆÞan~
wnerhar.
EMr Hermann Þorsíeinsson
íararstjóra.-
í síðasta mánuði var fríður hópur íslenzkra drengja a
imglingamóti í Danmörku. Voru það skátar innan vébanda
Kristilegs félags ungra manna. Lítið hefur verið sagt frá
ferð þeirra í blaðinu hér, og hefur Vísir fengið fararstjórann,
Hermann Þorsteinsson, til að skýra lesendur blaðsins frá
förinni.
í október-mánuði s.l. haust
barst K.F.U.M. í Reykjavík bréf
frá framkvæmdarstjóra lands-
sambands K.F.U.M. í Dan-
mörku, þar sem 50 íslenzkum
K.F.U.M. drengjum á aldrinum
12—17 ára var boðin þátttaka
í landsmóti K.F.U.M. dagana
10.—17. júlí 1953 við Bygholm-
höll í námunda við Horsens á
Jótlandi, sem stofnað yrði til í
tilefni 75 ára afmælis K.F.U.M.
í Danmörku. Tilkynnt var að
drengjum frá Englandi, Finn-
landi, Hollandi, Noi’egi, Svíþjóð
og Þýzkalandi yrði einnig boðin
þátttaka.
Sjálfsagt þótti að láta boð
þetta ganga áfram til K.F.U.M.
drengjanna hér heima og ekki
leið á löngu þar til tæplega 50
drengir úr K.F.U.M. félögunum
í miðbænum og Lauganesi í
Reykjavík, og Vestmannaeyj-
um, höfðu tilkynnt þátttöku
sína. Þegar séð varð, hversu
mikill áhugi var meðal drengj-
anna fyrir móti þessu, var
skrifað aftur til Danmerkur og
boðið þakkað og þátttaka til-
kynnt.
„Hólmverjar“.
Skömmu eftir s.l. áramót var
svo farið að undirbúa ferð'ina
með drengjunum. Fundir voru
haldnir til skrafs og ráðagerða
og ýmisskonar æfinga, söngs
o. fl. Oft var glatt á þessurn
fundum, drengir og foringjar
kynntust betur og betur og'
urðu samrímdari eftir því sem
fram liðu stundir. Þegar tók að
vora fóru drengirnir að æfa
allskonar útiíþróttir svo sem
knattspyrnu, handbolta, hlaup,
stökk o. fl. Mánaðarlega barst
frá Danmörku til drengjanna
blaðið BYGHOLMEREN, sem
flutti ýmsan fróðleik um hið
fyrirhugaða mót og undirbún-
ing þess. Drengirnir sem héðan
ætluðu að fara tóku nú að
nefna sig HÓLMVERJA með
Hins vegar geta alltaf komið fyr-
ir ófyrirsjáanleg atyik, bæði lijá
gestum og geslgjafa. Þau atvik
verða þó undantekningar, sem
verða ekki mælikvarði, þegar
tlæma skaí.
Eiga þakkir skilið.
Mér finnst Jaðarsnefndin eiga
þalckir skilið fyrir starf sitt, og'
spái því, að nýbreytnin með
skeinmtanir þar eigi í framtíð-
inni vaxandi vinsældum að fagna.
Það eru margir byrjunarerfið-
leikar, eins og að líkum lætur,
en þess mætti geta, að mestallt
starfið, sem templarar leggja þar
til, er unnið í aukavinnu. — kr.
•
Spakmæli dagsins:
Drjúg eru morgunvcrkin.
tilliti til nafnsins Byg-HOLM
og einnig með hina fornu Hólm-
verja í Hvalfirði í huga. Var
þetta einnig gert til þess að að-
greina þennan flokk frá fyrri
utanfaraflokkum K.F.U.M. hér.
Búningurinn bar af.
Einn liður undirbúningsins
var m.a. sá að útvega ódýran,
hentugan búning fyrir hópinn,
en samkvæmt blaðinu Byg-
holmeren var gert ráð fyrir að
allir þátttakendur mótsins
klæddust stuttbuxum, sport-
skyrtu og hefðu þríhyrnuklút
um hálsinn, sem á væri saumað
sérstakt skjaldarmerki mótsins.
Eftir nokkra athugun á þessu
fatamáli var samið við Tóledo
h.f. um framleiðslu á búning-
unum, Ijósbláum skyrtum,
dökkbláum buxum og dökk-
bláum hálsklútum. Skjaldar-
merkin voru saumuð í klútana,
en íslenzki fáninn og nafnið IS-
LAND fyrir ofan brjóstvasana
á skyrtunum. Það kom á daginn
að búningur þessi bar af og
vakti hvarvetna hrifningu. —
Toledo h.f. hefir sennilega
Hólmverjarnir völdu sér að
sjálfsögðu veglegasta íslenzka
farkostinn til utanfararinnar
þ. e. m.s. Gullfoss“ og þegar
hinn langþráði brottfarardagur,
rann upp, þá fylktu þeir liði
um borð og lögðu undir sig allt
3. farrými skipsins og tveimur
rúmum betur þ.e. 46 rúm eða
kojur. Fararstjórinn, sem var
hinn 47. komst ekki af ýmsum
ástæðum af stað fyrr en með
Gullfaxa 8. júlí eða degi áður
en Gullfoss kom til Hafnar.
Ekki var Ægir mildur við
Hólmverja fyrsta sólarhringinn
um borð í Guffossi, enda var
Kári gamli ói'ór í skapi um
þær mundir og geystist með um
reiðum, sem óku Hólmverjum bakpokum og töskum af öllum
til markverðustu staða Leith ob ■ stærðum. Þessi mikli fárangur
Edinborgar. Að sjálfsögðu var (sem gat víst ekki verið minni,
kastalinn skoðaður og ekki var því hann var til tekinn eftir
gleymt að koma við í bæki- uppskriftinni: ekkert má vanta,
stöðvum K.F.U.M. Á tilsettum en engu ofaukið) átti oft eftir
tíma leið Gullfoss út úr Leith- J að koma verulega við sögu á
höfn og tók stefnu á Kóngsins ferðalögunum með lestum og
Kaupmannahöfn. — Ekki má ferjum um Danmörku og nú
geyma að geta þess, að Hólm- mundu Hólmverjar hlæja dátt,
verjar eignuðust marga góða
kunningja meðal annarra far-
þega á Gullfossi og sungu
stundum söngva sína fyrir þá.
Skipshöfnin reyndist utanför-
unum ungu einnig mjög vel,
svo að siglingin út var öll hin
ánægjulegasta, þrátt fyrir ólgu
og ósjó í byrjun.
Fríð fylking
á þiljum.
í björtu og blíðu veðri
fimmtudagsmorguninn kl. tæp-
lega 8 renndi Gulli sér upp
að bakkanum við Asiatisk Plads
í Kaupmannahöfn. Hólmverjar
10 stiga hraða. Féllu þá margir. voru allir mættir uppi á þiljum
Hólmverjar illa haldnir, fölir ’ einkennisbúnir og mændu á
á brún og brá, en minntust þó mannfjöldann á hafnarbakkan-
orðsins góða: Fall er fararheill
— frá bæ, en ekki að. Og fljótt
hörkuðu þeir af sér og lóku
lagið og sungu:
Vér ætlum yfir pollinn,
en allra fyrst til Leith
að hrista úr oss hrollinn
og horfa á eitthvað nýtt.
Og þegar úthafsbáran byrSing
slær.
og bylting hefst í magans
leynigöngum,
þá tökum lagið. Hafsins hressi
blær
skal hrekja slenið, kveikja
roða í vöngum.
o. s. frv.
um og leituðu eftir fararstjóra
sínum, sem þar á 11 i að vera
til að taka á móti þeim — en
hann sást hvergi. Sögðu ýmsir
eftir á, að á þeirri stundu hefði
brúnin þyngst á sumum. En
skjótt rættist úr. Gullfoss hafði
verið svolítið á undan áætlun
en fararstjórinn örlítið á eftir
áætlun, eins og ýmsum Löndum
hættir við í byrjun í stórborg-
um erlendis.
Farangurinn mikli.
Hinir bláklæddu Hólmverjar
drifu nú í land með hafurtask
sitt og varð lítið um viðstöðu
hjá tollvörðum og' vegabréfa-
eftirliti, enda eru Danir nú
mjög frjálslyndir í þeim sökum.
Skoðaður En hamingjan góða, —- þegar
Edinborgarkastali. | farangur Hólmverja var saman
Og lifandi komust allir til kominn allur á einn stað,
Leith og þar hafði hið fram- ! myndaði hann allt að því hæsta
aldrei fyrr haft betri eða við- ! takssama fyrirtæki Orlof h.f., fjall Danmerkur. Þar ægði
förulli auglýsingar gangandi. | séð fyrir tveimur skoðunarbif-, saman tjöldum, svefnpokum,

ef þeir ættu kost á að sjá kvik-
mynd af sjálfum sér, þar sem
þeir eru að sligast og rogast
með farangur sinn — stundum
í miklu fáti og ofboði — á milli
lesta á brautarstöðvum Dan-
merkur. En eftir á að hyggja:
betra er að láta sig vanta sitt-
hvað á löngum ferðalögum, en
að þurfa að burðast. með svo
mikið af vafasömum nauð-
synum.
Herinn
kom til lijálpar.
Vingjarnlegur foringi úr
danska hernum, sem kom þenn-
an morgun niður að Gullfossi
til að heilsa upp á einn af yngi:
Hólmverjunum, bauðst til að
leysa úr vandamálinu með
flutning á farangrinum. Hann
hringdi eftir einum af flutn-
ingabílum hersins, sem kom
eftir drykklanga stund og ók
farangri og nokkrum hluta
di’engjanna frá höfninni út á
Vesturbrú í K.F.U.M. í Valdi-
marsgötu, sem var dvalarstaður
drengjanna, þegar þeir dvöldu
í Höfn. Allmargir drengjanna
fóru fótgangandi gegnum borg-
ina út á Vesturbrú, undir leið-
sögn fulltrúa frá skrifstofu
landssambands K.F.U.M. í
Höfn, Cardell að nafni, sem
reyndist hinn bezti félagi og
vinur meðan á dvölinni í Dan-
mörku stóð.
Blái skarinn
vakti athygli.
í Vesturbrú K.F.U.M. fengu
drengirnir ágætar viðtökur og
fyrirgreiðslu alla. — Eftir að
hafa fengið þar góðan hádegis-
verð var haldið fylktu liði út
alla Vesturbrúarg. og í gegnum
Friðriksgergsgarð í dýragarð-
inn. í þrönginni á Vesturbrú
varð mörgum starsýnt á þennan
bláklædda drengjaskara og
sumir þeirra er sáu íslenzku
merkin á búningunum, kölluðu
liálfhátt með undrun: ísland,
ísland.
Það var mikil nýlunda fyrir
drengina að koma í dýragarð-
inn og sjá öll hin margvíslegu
dýr merkurinnar, sem þeir að-
eins höfðu heyrt um og séð
myndir af áður. Gíraffarnir,
fílarnir, flóðhesturinn með litla
ungann sinn og ekki hvað sízt
apamergðin vöktu furðu þeirra
og gleði. — Margar hringierðir
höfðu verið farnar í garðinum
og langt var liðið á dagm:vþeg-
ar haldið var aftur til bæki-
stöðvanna í K.F.U.M. og um-
ræðuefni drengjanna vntust
skammti á
„Hólmverjar“ — utanfarar K.F.U.M. 1953. Stað irnafn er aðeins getiS, þegar um utanbæjar- ekki af skornum
menn er að ræða: — Fremsta röð frá vinstri: Friðrik Ilróbjartsson, Steinar Ellertsson, Sig- leiðinni.
urður Helgason, Sigurður Jónsson Vilhjálmur Lúðvíksson, Ólafur B. Sigurðsson, Steinar Ágústs-
son, Árni B. Sveinsson, Eðvarð Guðmundsson, Árni Hróbjartsson, Eysteinn Hafberg, Helgi Vig-
fússon, Herbert Árnason. — Önnur röð frá vinstri: Guðmundur Magnússon, Óskar Karlsson,
foringi, Björgvin Hjálmarsson, foringi, Jóhannes Ingibjartsson, foringi, Hermann Þorsteinsson,
fararstjóri, Þórður Gislason, Vestm.eyjum, foringi, Eggert Theodórsson, foringi. — Þriðja röð1 stjóranum á línu 3 varð víst
frá vinstri: Óskar G. Sigurðsson, Þorgrímur Eiiíksson, Jóhann Sigurbergur Guðmundsson,1 ekki um sel, þegar 47 blá-
Vestm.eyjum, Ingólfur Þórarinsson, Vestm.eyjum, Karl Jónsson, Vestm.eyjum, Narfi Hjörleifs- klæddir náungar þustu inn í
son, fánaberi, Helgi Hróbjartsson, Hrafnkell K irason, Magnús Oddsson, Bogi Helgason, Svavar | sporvagninn hjá honum, en
Við æfingar og leiki.
Um kvöldið var farið í fyrstu
sporvagnsferðina í Höfn. Vagn-
Steingrímsson, Vestm.eyjum, Örnólfur Hall, In jólfur Árnason, Guðmundur Guðmun^sson.
Aftasta röð frá vinstri: Jóhann Sævar Jóhanne ísoh, Vestm.ey.jum,j jErlingpr Lúðvikssop, Þór-
hallur Bjarnason, Jón Ottasori, Þorbergur Guð nundsson, Jens Kristleifsspn, Sigurður Pálsson,
fánaberi, Sigurður Jónsson, Vestm.eyjum, Pálmar Sigurbergsson, Guðmundur Á. Jónsson Ólafur
Sæmundsson, Þorsteinn Friðþjófsson, Birgiv Jóhannsson, Vestm.eyjum.
þegar hann áttaði sig á, hverjir
farþegarnir voi-u,; bvosti hann
góðlátlega og ók af stað —
ósköp rólega, því sporvögnun-
um í HÖfn virðist aldrei liggja