Vísir - 15.08.1953, Blaðsíða 7

Laugardaginn -15.. ágúst 1953
VlSÍR
HheifkMi í
Marseilles
eftir Æ3MIJLE ZQJLÆ
þess að hann væri albúinn til að hjálpa Maríusi í hinni von-
litlu baráttu hans. Og Maríus var svo saklaus að hann lét flekast
af alúð hans. Hann opnaði innstu sálarfylgsni sín fyrir prest-
inum, sagði honura frá áformum sínum og játaði að klerka-
stéttin ein gæti bjargað bróður sínum. Að lokum grátbændi hann
prestinn um að beita öllum sínum áhrifum til að milda de
Cazalis.
Nú stóð Donadéi ábóti upp og sagði með tvíræðri kátínu:
— Herra Cayol. Heilög staðá mín leyfir mér ekki að skipta mér
af þessu leiða hneykslismáli. Óvinir kirkjunnar hafa of oft
sakað prestana um að vera of athafnasamir utan kórdyranna.
Eg get ekkert í þessu máli nema beðið Guð að-fyrirgefa bróður
yðar.
< Maríus hafði líka staðið upp, þögull af undrun. Hann sá að
Donadéi hafði gabbað hann. Hann gérði sitt ítrasta til að gera
svip sinn jafn ólæsilegan og prestsins.
— Þökk fyrir, svaraði hann. — Bænir eru nytsamar og bragð-
góðar ölmusugjafir handa þeim ógæfusömu. Biðjið Guð um
áð láta mennina sýriá okkur réttlæti.
Hann gekk til dyra og á eftir honum kom Chastanier ábóti
niðurlútur. Donadéi hafði yfirleitt ekki látizt sjá prestinn.
Þegar Maríus stóð í dyrunum stöðvaði ábótinn hann í svip.
-— Eg hefi skilið það rétt, vona eg, að þér starfið hjá herra
Martelly, sagði hann og gerði sig Ijúfamnnlegan.
— Já, svaraði Maríus hissa.
— Aðdáunaryerður maður, en eg veit að hann er ekki í hópi
vina okkar. Eigi að síður ber eg mikla virðingu fyrir honum.
Ungfrú Claire, systir hans —- eg. hefi þann heiður að-vera
skriftafaðir hermar — er meðal tryggustu áhangenda okkar.
Maríus stóð og starði á hann og vissi ekki hverju.hann átti
að svara þessu, en hinn hélt áfram:
— Hún er töfrandi.kona, og framúrskarandi guðhrædd.
Hann hneigði sig með hirðmannalátbragði og lokaði hurðinni
varlega á eftir þeim. Chastanier ábóti og Maríus stóðu um stund
á gangstéttinni og störðu hvor á annan. Ungi maðurinn yppti
ósjálfrátt öxluni. En gamli presturinn var orðlaus yfir að sjá
Herrans þjón leika svona skrípaleik. Hann sneri sér að Maríusi
og sagði hikandi:
— Vinur minn. Við megum ekki lasta Guð þó að þjónar hans
séu ekki alltaf eins og þeir ættu að vera. Þessi ungi maður sem
við-vorum að skilja við er þræll metnaðargirni sinnar.
Hann hélt áfram að afsaka Donadéi. Maríus horfði á hann
og komst við af guðhræðslu hans og hjartagæzku, og sjálfum
sér um geð fór hann að gera samanburð á þessum fátæka og
heiðarlega.gamla manni og. hinum valdamikla ríka ábóta, sem
hafði gert bros sitt og bendingar að löguni í biskupsdæminu.
Og svo daft hpnum í hug að kirkjan væri eins og flestar mæður.
Hún elskaði ekki öll sín börn jafnt. Hún lét sér annast- um
sléttu blómlegu andlitin og fölsku hjörtun, enhenni sást.yfir
göfugu og ærlegu sálirnar, sem voru fúsar til að láta skipa sér
á bas í skugganum.
Hann ætlaði að fara að skilja við prestinn þegar vagn nam
staðar við litla húsið dularfulla. Herra de Cazalis steig út úr
vagninum og gekk hratt upp tröppurnar.
— Sjáið þér, faðir'. hrópaði ungi maðurinn. — Eg;er viss um
» i
) þóttist sjá að andstæðingur yður mundi hafa verið þarna á und-
an mér. En samt er eg hissa á að Douglas, sem er réttsýnn maður,
skuli sætta sig við að láta múlbinda sig svona. — Eg er hræddur
um, ungi vinur, að leikurinn sé tapaður.
Marius var orðinn alveg vonlaus. í heilan mánuð leitaði hann
um Marseilles, þvera og endilanga, ef ske kynni að hann fyndi
einn eða tvo áhrifamenn sem gætu og vildu hjálpa honum.
En alls staðar mætti hann ískaldri, háðblandinni kurteisi. Mar-
telly gekk litlu betur. De Cazalis hafði tekizt að safna öllum
aðlinum og prestastéttinni að sér. Borgararnir, kaupmenn og
handverksmenn brostu í kampinn, en, höfðust ékkert að. Þeir
voru svo hræddir um að stofna sér í hættu. Og hvað almúgann
snerti þá hæddi hann de Cazalis og frænku hans og söng níð-
vísur um þau. En hvaða gagn var Philippe að því?
Tíminn leið. Undirbúningi málsóknarinnar var hraðað eins
og hægt var. Nú stóð Maríus einn uppi til varnar fyrir bróður
sinn gegn hatri de Cazalis og lygum Blanche. Þau einu sem
lögðu honum lið voru Martelly, sem játaði að hann gæti engu
áorkað, og Finé, sem talaði málstað Philippes svo vel í kvenna
hóp, að alþýðukonurnar fengu vaxandi samúð með honum.
f BOHMiEÞÁTTUB ^
? ?
A VISIS A
4 "Á-D
'*! ^i "jí f *^' A-8-3-2 9-8-7-3 K-5-4 M ¦
A G-9-6-4-2 V ? K-10-6-5 « G-9-7-3 N. V. A. S. é ? *
ifi!ff8f|0V1ftf
K-10-5-3
7-6-5
G-4
10-8-6-2
:i
é
V
? • Á-D-
*-Á-D
Suður spilar 6 ¥ og V. kem-
ur út méð Á 4. Suður á að
:vinna gegn hvaða mótspili sem
;ef, ef laufliturinn er jafnt
skiptur.
Suður tekur fyrsta slag á é
Ás og setur út V-2, sem Suður
tekur með K. Síðan er spilað
* Ás og D. og V 9 er tekin
með Ás í borði. A 8 felluí í 4
K. og 4 D. er drepin með háu
V. Síðan er V 4 spilað út og
tekjn í borði með V 8. Þá eru
V-Á orðnir hjartalausir. Þá er
?. 9. spilað úr borði og taki A
með G eða 10 tekurSuður, ann-
ars er 9 hleypt, þyí V. getur
aðeins spilað Suður í hag og
spilið er unnið.
A kvöMvaJkiiniiL
Þegar Jascha Heifets lék í mjaltayélaraar stöðvuðust í
fyrsta sinn á fiðlu í New.Yprkj miðju kafi. Þá kom það í ljós,
og heillaði- alla áheyrendur, J ag enginn á. bænum'kunni að
voru staddir í salnum píanó-
leikarinn Josef Höffmann og
Mischa Elman, fiðluleikari. Eft-
ir því sem leið á kvöldið tók
Elman að ókyrrast, hann
renndi fingrunum undir flibb-
ann sinn og þurkaði sér hvað
eftir annað um ennið. í hléinu
mjólka með „gamla laginu"
Qm Áiml $m
Svona var síldveiðin þá.
Úr Vísi 15. ágúst 1918: —
„Engin síld veiðist enn; stöð-
hallaði Elman sér að Hoffmann! ugt gæftaleysi. Botnvörpungur-
að hin heilaga staða ábótans er ekki því til fyrirstöðu að hann og hvíslaði: „Afskaplega eríinn Njörður er lajminn á leið
geti ekki stárfað að því að hjálpa de Cazalis .til.aðíkomahefnd
sinni fram.
Hann sárlangaði til að snúa aftur inn í húsið, þar sem Guð var
settur i svona aumlegt hlutverk. En hann stillti sig og reyndi
að verða rólegur. Hann þakkaði Chastanier ábóta fyrir hjálp-
ina og fór, en sagði við sjálfan sig að nú mundu síðustu dyrnar
hafa lokazt. Þessi frægi klerkur hafði lykilinn að þeim dyrum
og hann hafði. skellt þeim aftur fyrir: nefinu a, honum.
Daginn feftirisagði MarteUy honum frá tilraun sem hann hafði
gert við helzta nótarimi í Marseilles, herra DóUglas. Þettá var
heiðvirður maður og guðhræddur og hafði á minna en átta árum
orðið áhrifamaður sem ekki varð gengið framhjá. Honum hafði
tekizt að koma ár sinni svovel fyrir borð með hjáíp ríkra
skjólstæðinga og^'með. gjafmildi. Douglas var bæði elskaður
og virtur. Fólk talaði meá að'dáun um dyggðir hans og rétt-
dæmi'og bar óskorað traust til ráðvendnihans og dugnaðar.
Martelly hafði margsinnis notið ráða Douglas er hann lagði
peninga sína í fyrirtæki. Og hann gerði: sér von ura, að ef
Douglas vildi styðja málstað Maríusar mundi hana fá marga
úr prestastéttinni með sér. Hann fór til Douglas og skýrði málið
fyrir honum. En hann .ívirtiííií ihafa um svo margt annað að hugsá
og fór undan- í flæmingi. JHaim' sagðist vera önnum -kafinn við
önnur störf og ætiaði sér ekki að ganga í berhögg við de Cazalis.
'K — Eg sagði ekki, ineir.a, sagði Martelly við Maríus., — Eg
heitt hérna, finnst yður þaðthingað suður, og búast má við
ekki?
Hoffmann hvíslaði á móti:
„Ekki fyrir píanóleikara."
[ að fleiri skip verði látin hætta."
aemjari, spurði einu sinni Cle-
menceau heitinn, hvort; hatur
Kalt sumar.
í sama blaði
Vísis er þessi
Maður, sem var mikill sátta-! frétt: — „Kuldav.eður má heita
nú um land allt. í mprgun var
! 1,2 st. hiti á Grfnpstöðum, 5,5
hans til Þjóðverja væri byggt á á Akureyrij 3 á ísáfirði, 6,7 hér
þekkíngu. „Hafið þér nokkurn- í bænum og í Veitmannaeyjum
tíma komið til Þýzkalands?" , og 4,9 á Seyðisfirði. í gær hafði
spurði hann svo. „Nei, herra | snjóað niður undir sjó í Eyja-
ininn," sagði tígrisdýrið gamla. firði.
„Eg hefi ekki komið til Þýzka-
lands. En Þjóðverjar hafa
tvisvar um mína daga komið til
Frakklands."
O
Auglýsing úr Vísi fyri-r ,35
árum:. — „Hljomleikar á Nýja
Landi. — Herra Þórárinn Guð
mundsson (fiðla). Eggert Guð
Heldur óvenjulegt og leiðin-1 mundsson (flygel), Stefán
legt atvik kom fyrir á fyrir-
myndarbýli í landbúnaðarfylk-
inu. 1 Bandaríkjunum ekki alls
fyrir löngu. Rafstraumur til
býlisins rofnaðij syp að allai
Guðnason (sello), Eggert Guð-,
mundsson (horn). í kvold og
næstu kvöld til.l. október 1918.
— Ath. Salurinn upplýstur með
benzínluktum."
Skjólabímr.
ÞaS er drjúgur spölur inn
f Miðbœ, en til að iwma
Bmáauglýsingu f VM,
þarf ek&i að faxa
lengrá en f
fflesbúö*
SpariS fé meS því aM
setja smáaagíýsiiigii í
VísL
Útvarpið. (Sunnudag).
Kl. 8.30—9.00 Morgunútvarp.
— 11.00 Morguntónleikar (plöt
ur); — 12.10—13.15; Hádegis-
útvarp. ¦— 14.00 Messá í Laug-
arneskirkju. (Prestur: Sírá Áf-
elíus Níelsson. Organleikari:
Helgi Þoi-láksson). — 15.15-
Miðdegistónleikar (plötur), —+
16.15 Fréttaútvarp til íslend-
inga erlendis. — 18.30 Barna—
tími. (Baldur Pálmason): a)'
Pétur Sumarliðason kennari"
les kafla úr sögunni „Laxa-..
börnin". b) Konráð Þorsteins
son, Sauðárkróki, segir sögu.
c) Barnaljóð eftir Pál J. Ár-
dal, og tónleikar. d) Hugrúr*
les frumsamda smásögu. —«--
19.30 Tónleikar (plötur). —•-
20.20 Tónleikar: Serenade í Es-
dúr fyrir blásturshljóðfæri, op.
7, eftir Richard Strauss. (Blás-
arar ur Symfóníuhljómsveitinni
leika; dr. Victor Urbancitr
stjórnar). — 20.35 Erindi:
„Skilaðu Varus, hersveitunum.'
mínum!" (Óskar Magnússow
frá Tungunesi). — 21.05 Kór-
söngur: Karlakórinn „Svanir":
á Akureýri syngur. Söngstjpri;:
Geirlaugur Árnason. Einsöngv-
ari: Jón Gunnlaugsson. Pianó—
leikari: Fríða Lárusdóttir: a>)
Þrjú lög. eftir Skarphéðin Þor-
kelsson: „Sjómenn íslands",
„Heima" og „Vögguvísa". b)'
„La Gitana" eftir Salómois:
Heiðar. c) Tvö lög eftir Ivair
Widéen: „Fiðlafavísa" og.
„Hefjum för til fjalla". d) „Fin-
landia" eftir Sibelius. e,) „Ætt-
arlandið" eftir Carlo Chiap-
pani. f) „Vor" eftir JphanR
Strauss. g) „íslands Hrafnistu-
menn" eftir Inga T. Lárussoru-
h) „Nú dvínar dagsins kliður'*'
eftir K. Madsen; — 21:40 Upp~.~
Iestur: Ásmundur Jónsson.ffæ
Skúfssíöðum flytur frumort-
kvæði. — 22.00 Fréttir og veð-
urfregnir. — 22.05 DanslSg.
(plötur) til kl. 23.30.
Krislján GuSIasgsson
hasstaréttariögmaður.
Austurstresti 1. Sfmi 34ff.
Vogabúar
MuniS, ef þér þurfiS a8
b5 auglýsa, aS teldS er á
raóti unáauglýsingim i
Vísi f
VerzlunAmaJ.
Slgtsrðssonar,
Laiagliolí«vegi 174
Smáaaglýsicgar f isii
erií ódýraslar eg
0jótvirkastar.
i