Vísir - 08.10.1953, Qupperneq 4

V f «5 » s
WflSIB.
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm linur).
,tl a; Jlí
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Skriður á handritamálinu ?
Þess var getið til í forustugrein hér í blaðinu ekki ails fyrir
löngu, í sambandi við kosningarnar, sem fram fóru i
Danmörku fyrir skemmstu, að þing það, er þá yrði kosið,
mundi að öllum líkindum fjalla um mál, sem íslendingum væri
hjartfólgið. Var þar átt við handritamálið, og er nú komið
á daginn, að mál þetta mun koma til kasta þingsins, svo sem
ifram kom í hásætis- eða stefnuræðu Hedtofts forsætisráð-
herra. Var þessa atriðis lauslega getið hér í blaðinu í gær.
, Þótt vitað sé eftir ræðu ráðherrans, að einhver skriður
muni nú fara að koma á mál þetta, að því er löggjafarsamkunöu
Dana snertir, er þó ekki vitað enn, hversu langt stjórnar-
flokkurinn hyggst ganga, og mun það vart verða vitað, fyrr
,en hann leggur fram frumvarpið, sem um þetta fjallar. Þar af
leiðandi er erfitt um það að segja fyrir fram, hversu miklar
gleðifréttir eru hér á ferðinni fyrir íslendinga, en um hitt er
ekki að villast, að það er gott, að til úrslita dragi, eitthvert
svar komi frá stjórnmálamönnum Dana við kröfum íslendinga.
, Sumir líta svo á, að Danir muni ekki bjóðast til að afhenda
Islendingum öll þau hrmdrit, sem vitað er um að eru í. danskri
vörzlu, og safngripi þá, sem hafa verið fluttir til Danmerkur.
Verið getur því, að þeir bjóði aðeins fram nokkurn hluta
• handritanna, og er þá einnig eftir að vita, hvað þeir vilja
skilja undan, hvort þar. verður um einhver dýrmætustu fjár-
sjóðina að ræða. Úr því verður reynslan að skera, það er að
segja frumvarpið, er það sér dagsins ljós.
i Óhætt mun að gera ráð fyrif'því, að ýmsir menn eða hópar
, manna í Danmörku muni rísa öndverðir gegn þvi að nókkur
afhending fari fram, hvort sem um mikinn hluta handritanna •
er að ræða eða ekki. Sýning sú á handritunum, sem haldin var i
. í Kaupmannahöfn ekki alls fyrir löngu, bar þess vott, að þar eru
,til menn, sem berjast munu með oddi og egg gegn því, að
hróflað verði við nokkru af safngripunum. Þó munu áhrif sýn-
. ingarinnar ekki hafa orðið þau að öllu leyti, sem til var ætlazt,
,því að hugsandi menn hafa áreiðanlega séð gegnum það, sem
þar fór fram, svo að íslendingar geta verið ánægðari en gera
. mátti. ráð fyrir í fyrstu.
| Hitt vitum við íslendingar líka, að við eigum marga og
, trausta vini meðal Dana í máli þessu, og þeir munu einnig
láta áhrifa sinna gæta, þegar til úrslitanna kemur, eins og
þeir hafa haldið fram hlut okkar á liðnum árum. Áhrif þeirra
geta upphafið áróður hinna, sem eru okkur mótsnúnir í mál-
. inu, og vel það.
j Fari svo, að Danir ætli ekki að bjóðast til að afhenda nema
nokkurn hluta handritanna, sem þeir hafa undir höndum, verða
íslendingar að sjálfsögðu að taka málið til athugunar. Verður
að skoða það í ljósi þess, hvaða handrit Danir vilja láta af
hendi, og hverjum þeir vilja halda. Síðan verða menn hér á
landí að gera það upp við sig, hvort þeir vilja þiggja það sem
boðið er — telja hálfan skaða betri en allan — eða gera fram-
haldandi kröfu til alls, sem er í vörzlum Dana. Eins og stendur
verður ekkert um það sagt, hver úrslit málsins verða eða hvað
Danir gera, en þó virðist það mikilvægur áfangi, er þeir vilja
sýna lit í málinu, hversu mikið sem þeir vilja svo ganga fii
móts við okkur.
Stórhýsið er að verða of
lítið fyrir starfsemina.
Ifjá Klæðaverzlnn ilndrésar
Aiidréssonai* Ii.4*. staría nn um
100 manns.
Klæðaverzlun Andrésar
Andréssonar h.f. sýndi blaða-
mönnum nýlega vinnustofur
sínar og framleiðslu, í stórhýsi
sínu, Laugavegi 3.
Húsið er allt notað til starf-
seminnar — upp í hanabjálka
og er í rauninni orðið of lít-
ið fyrir hana, því að hér er nú
orðið um að ræða fjöldafram-
leiðslu, að ,því er sumar fatn-
aðartegundir snertir, að er-
lendri fyrirmynd, sem fjöldi
manns vinnur við. Alls vinna
hjá fyrirtækinu yfir 100 manns,
þar af um 60 að saumaskap.
Með því að nota til hins ítr-
asta þekkingu og reynslu, nú-
tímatækni og skipulag, eins og
fi-ekast er kleift, miðað við að-
stæður, hefur verið unnið mark-
visst að því, að framleiða vand-
aðan en jafnframt ódýi’an fatn-
að. Hefur nú því mai’ki verið
náð, að framleiða t. d. í öilum
algengum stærðum vandaðan
karlmannsfatnað úr ágæum
fataefnum fyi’ir 890 kr.
Fataefni eru m. a. gabei'dine-
efni, unnin í Gefjuni og Iðunni
úr erlendri ull, og eru þessi efni
fyllilega sambæi’ileg við erlend
efni sömu tégundar. Einnig er
saumað úr enskum efnum.
Vandaðar og smekklegar kven-
kápur, kosta nú kr. 1200, og er
þar að sjálfsögðu um breytileg
snið að ræða.
Andrés Andrésson kvaðst
hafa orðið var við, að menn
teldu, að óathuguðu máli, að
svo ódýr fatnaður sem hér um
ræðir, 890 kr. gæti ekki verið
vandaður, en það væri þó eng-
an veginn almemit, því að sal-
an væri mjög ör. Það væri hið
nýja skipulag sem gei’ði það
kleift að framleiða fatnaðinn
svona ódýrt.
Er það óneitanlega mikil-
vægt, og mun koma sér vel
fyrir fjölda manna, að geta
fengið vönduð föt eigi dýrara
verði, en útlit og gæði ættu
menn að kynna sér frekar aí
eigin í'eynd, því að „sjón er
sögu ríkari.“
blússur
U'(lariér'&eyejni.
svart, gult og brúnt.
Urjóitailiíl
svart og hvítt.
CUL tíicj lucfíja
tjaUae^ni
H. Toft
Skólavörðustíg 8. Sími 1035.
VIIMIMA
Okkur vantar nokkr-
ar stúlkur í eldhús og
buffet strax.
Upplýsingar á skrifstofu
Sjálfstæðishússins í dag kl.
2—4. — Uppl. ekki geínar
í sima.
S|álfstæðishúsó5
Húsnælismálln.
i A ð undanförnu hefur talsvert verið rætt um húsnæðismálin
hér i höfuðstaðnum, og er það eðlilegt, þar sem .margar
uþpsagnir voru miðaðar við síðustu mánaðamót og vandræðin
á þessu sviði ærin. Bæjarstjórnin hefur og fjal]að «m máliý qg
er þess að vænta, að árangur vex;ði, skjóti|rí og. g|xður’;af;;þéim
ráðstöfunum, sem hún liefur forusfu urri,' er héþpiíegústú iéiðir
hafa verið fundnar.
AndstöðublöS Sjálfstæðisflokksins hafa gripið tækifærið til
að hefja mikinn áróður, enda eru nú kosningar í nánd. Hefur
Alþýðublaðið gengið einna lengst í þessu efni í gær; þegar
það birti fregn um, að Bandaríkjarnaður nokkur hafi boðið
65 þús. kr. fyrirframgx-eiðslu fyrir leigu á 2ja herbergja íbúð,
og því haft betur en gömul kona, sem aðeins gat boðið 25 þús.
krónur.
Virðist hér hafa verið um mil 1 jónamæring að ræða, því a<5
vai’la gæti óbreyttur Bandaríkjamaður snarað úr 4000 doll-
urum fyrir íbúð til skamms tíma, því að þeir munu flestír
hér ráðnir til eins eða tveggja ára. Hefði Aiþýðublaðið átt að
nefna nöfn í þessu tilfelli máli sínu til sönnunar, öp.j^ttij&á
taka fregnina alvarlega. Ella verður að ætla bana úppspuna,
tilbúinn til þess að vekja eingöngu úlfúð.og tortryggni.
J Hliliers lyftiduft
K 8 oz. og 16 oz. dósir.
:* H. Benediktsscm & Co.
j Hafnarhvoll,
■J Héykjavík.
•vw*/1vvwwvvvwuvvvvvvwvvuvvwvvvvvwwwuvvvv^ >1
SKIPAUTGCRÐ
RflKISINS
Þeim, sem eiga garðávexti á afgreiðslu vorri, skal bent
á, að vér höfúm ekki skilyrði til að geyma slíka vöru, ef
frOst kemur. -—• Er því skorað á eigendur nefndra vara að
iíekjá þær hið allrá í'vi'sta. !
i’" . . i " ■■•' ‘:: ; • - < ' - l f\ ' 1 : ■' : ! '
Fimmtudaginn 8. október 1953.
Það er oft, sem mér berast bréf
frá lesendum Bergiriáls, er fjálla
um strætisvagnana, en ýmislégt
i rekstri þessa nauðsynlega bæj-
arfyrirtækis er alltaf undir smá-
sjúnni lijá almenningi. Það er
reyndar eðlilegt, þvi nær allir
bæjarbúar nota vágnana einhverh
tíma, og mikill fjöldi á liverjum
degi. Eg get ekki alltaf dæmt
um hvort bréfin eða umkvartan-
irnar eru sanngjarnar, en þar
sem dálkur þessi er opinber vett-
vangur, ætlaður öllum almenn-
ingi, verður ekki komizt hjá að
birta bréfin, ef þau að öðru leyti
eru þess cðlis að birting þeirra
geti talizt réttlætanleg.
Vagnarnir lokaðir.
Grámann sendir mér eftirfar-
andi bréf og þykir mér hann full
liarðorður: „Það er að bera í
i bakkafullan lækinn að segja
þeirri stofnun (strætisvögnunum)
til syndanna, en þær eru inargar
og fækkar seint, en í þetta skipti
ætla ég aðeins að drepa á tvö
atriði. — Miðvikudagskvöldið 23.
september sl. kom Sólvallabíll-
inn á torgið, þcgar klukkuna
vantaði tvær minútur i liálf ellefu.
Bilstjórinn flýtti sér út, eins og
í dauðans ofboði, og var fjarver-
andi í 10 mínútur. En vagninn
lokáður, og fólkið kom og beið
við dyrnar.
Eiga að vcra á verði.
Eg man greinilega, að stjórn
fyrirtækisins lét lxafa það eftir
sér, að vagnstjórarnir xettu sem
aílra minnst að yfirgefa vagninn
á vakt siniii.
En þetta er ekki einstætt fyrir-
bæi’i. Þó eiga hér ekki allir vágn-
stjórarnir óskilið mál, éins og
gefur að skilja. Sumir virðast
rækja starf sitt sómasamlega, en
flestir láta sem þeir væru í
eigin farartækjum, og væru sín-
ir eigin húsbændur. — Það virð-
ist svo sem eftirlitið sé ckkert
betra.
Bitnar á ungum
sem gömlum.
Farþegunum er bolað frá að
setjast i sæti sín. Þeir verða að
Mlma úti, kaldir eða blautir með-
an vagnstjörinn, á fullti kaupi,
situr inni, tottandi vindlinginn
sinn og masandi. Ekki ætti néin-
um manni að vera ofvaxið að
vera við verk.sitt í sex Stundir á
dag. Gremjulegast er þó, þegar
þetta kemur niður á gömlu og
útslitnu fólki, sem aldrei þekkti
takmarkáðan vinnutíma. — Ætli
þeir piltar ixefðu ekki vcrið lé-
legir til afkasta í 12—18 stundir
við aðgerð úti á sjó?
Eftirlitið og yfirstjórnin segir
lil sín.
Ósamræmi í biðstöðvarheituni.
Hitt atriðið er villandi ósam-
rærni hjá vagnstjórunum, sem
kémur sér illa fyrir aðkomufóiic-
jjð'ísérstakiega. Eitt dæmi: Skóía-
vörðustígur og Týsgata, ýmist
nefnt en sami viðkomustaður. —
Ejhn vagnst.jórinn segir þarna
sitt á hvað“.
Þannig lýkur bréfi Grámanns.
Eg man það ekki, en mér þykir
sennilegt, að það hafi veíið úr-
liellisrigning þann 23. fyrra mán-
aðar. — kr.
Skyldl Pieck verda
endarkjörínu'?
í Þýzkalandi er miimst 4
ára afmælis austur-þýzka lýft-
veldisins.
Pieck, sem er 77 ára, hefu;
Verið' endurkjörinn forseti.