Vísir - 17.10.1953, Blaðsíða 7
Laugardaginn 17. október 1953
V í S IR
Sapan
hverju sinni, hvort hann væri með t'réfót, og það munaði eigin-
lega engu, að hún ræki mér utan undir. Þau höfðu það þannig,
að hún fór í bifreið sinni og hitti hann, og svo losaði hún sig
við hann, áður en hún kom heim.“
Forsythe réis nú á fætur. „Þér haldið ekki, að hún sé í skrif-
stofunni?“ spurði Hann.
„Á sunnudegi? Mér finnst það mjög ósennilegí,“ sagði' frú
Hicks nokkuð í vafa. „Þar að auki hefir hún ekki -umböð fyrir
neinn þeirra útvarpsþátfa, sém fluttir eru á sunnudögum. - Þér
vitið sjálfsagt, að hún starfar með útvarpsstöðvunum. Hún er
umboðsmaður.“
„Mér hefir skilizt það. En það er kannske. rétt að eg gangi
við I skrifstofunni hennar,“ mælti Forsythe. „Það er ósennilegt,
að hún sé þar, en ef hún er þar og allt er í lagi með hana, þá
skal það ekki bregðast, að eg láti yður vita.“
Konan- virtist þakklát, þegar Forsythe bauð góða nótt og
fór leiðar sinnar, en sjálfur var hann hinn tortrvggnasti. Þegar
hann hafði átt tal við Mörthu Simmons, hafði hún ekki minnzt
á það einu orði, að hún ætlaði að fara úr borginni. Hvað hafði
komið fyrir síðan, til þess að breyta fyrirætlunum hennar?
Honum flaug í hug, hvort hún væri kannske hrædd við eitt-
hvað. Eða var hún svo illiléga flækt í Collier-málið, að henni
var nauðugur einn kostur að forða sér? Með öðrum orðum —-
hafði hún ætláð séf að drepa Collier og hæft Önnu í misgripum?
Þegar hann var kominn út á horn á götunni, náði hann í leigu-
bíl og ók nú til byggingar þeirrar, sem ungfrú Simmons hafði
skrifstofu sína í, enda þótt hann gerði sér ekki miklar vonir
um að finna hana þar. Honum til talsverðrar undrunar hleypti
varðmaðurinn honum inn mótmælalaust. Það virtist greinilegt,
að útvarps- éða sjónvarpsdagskrá væri í framkvæmd í bygg-
ingunni, og fólk flykktist þángað. En þegar hann kom að skrif-
stofu ungfrú Simmons, var þar allt í svartamyrkri, og hann
heyrði ekkert til mannaferða, þegar hann barði að dyrum.
Honum fannst hann vera dálítið kjánalegur útlits, þegar þvotta-
kona, sem átti leið um ganginn, nam staðar og virti hánn fyrir
sér.
„Hún er áreiðanlega ekki við,“ sagði þvottakonan. „Hún kem-
ur aldrei á kvöldin, og sízt á sunnudögum. Hún er ekki eins og
allir aðrir, sem starfa við útvarpsstöðvarnar. Það er ekki svo,
að maður fái fríkvöld svona við og við.“
Hún gekk leiðar sinnar með fötu sína og skrúbbu, og For-
sythe stóð nokkra hríð fyrir framan skrifstofudyrnar. Hann
vissi ekki, hvað það var, sem olli því, að hann tók um hurðar-
húninn og sneri honum, en hitt var víst, að hurðin opnaðist
samstundis og hann sá inn í myrka skrifstofuna.
Hann seildist inn fyrir dyrakarminn, fann rafmagnsrofann
og kveikti. Fremri skrifstofan var auð og mannlaus, eins og
hann hafði séð hana áður. Að aðalskrifstofan eða sú, sem ung-
frú Simmons virtist nota fyrir einkaskrifstofu, var einnig í
myrkri, en úr því að Forsythe var kominn þarna, ætlaði hann
að skoða skjalasafn ungfrúarinnar. Hann fann rofann við dyra-
stafinn, kveikti og fór inn fyrir.
Það rann upp fyrir honum á augabragði, að einhver hefði
komið þarna á undan honum. Peningaskápurinn og skjalaskáp-
arnir, sem voru úr stáli, stóðu galopnir, og ein af skjalamöpp-
unum lá opin á skrifborði ungfrú Simmons.
Það var ekki fyrr en hann hafði litazt um sem snöggvast og
tekið eftir þessu, að hann kom auga á ungfrú Simmons. Hún
lá á gólfinu, að nokkru leyti bak við skrifbórðið sitt og hún
var dáin.
Átfundi kafli.
Forsythe heyrði ekki til ræstingakonunnar að baki sér, er
hann kraup við hliðina á líkinu. Hann hafði ekki hugmynd um
að hún væri .þar, þangað til hún hljóp hrópandi út :úr skrifsfof-
unni, með aúgún uppglennt af hryllin'gi Ög rak upp hvert
veinið á fætur öðru. Þegar Forsythe leit upp, skynjaði hann
óljóst, að fleiri ræstingakonur stóðu í hnapp í dyrum fremxi
skrifstofunnar og að einhver þeirra kallaði hástöfum, að þáð
þyrfti að ná í lögregluna á stundinni.
Forsythe var ekki enn búinn að átta sig, þótt hann skynjaði
allt þetta. Hann gerði sér þó grein fyrir því, að ungfrú Simrri-
ons hafði verið myrt fyrir skemmstu. Ekki svo að skilja, að
liann hefði neina reynslu til að dæma um slíkt, en harm fann,-
að líkið var enn volgt, en þegar hann tók um úlnlið hennar,
til þess að aðgæta, hvort hann fyndi æðasláttinn, var handlegg-
urinn máttvana. Aðeins eitt. var greinilegt, að hún hafði verið
kyrkt, því að liturinn á andditinu sagðl greinilega frá því. Og
hann.þurfti ekkf annað en að þreifa. sem snöggvast til, að finna
stálvírinn um hálsinn á henni.
Fyrstu lögregluþjónarnir, sem komu á vettvang, voru mjög
tortryggnir, þegar þeir komu inn í skrifstofuna. Þem ráku hóp-
MSúmmsm íöi
Getum tekið að okkur allskonar húsasmíði, innréítingar
og aðra trésmíði.
Upplýsingar í síma 5619.
jjó£sápuna
Frá UMFIs
Stofnun æskulýðs-
ráðs her á landi.
Sámbandsráð U.M.F.Í. liefur
ákveðið að kjósa 5 manna nefnd
til bess að undirbúa norfænt
æskulýðsmót, sem haldið verð-
ur hér á landi að sumri.
Á fundi sambandsráðs Ung-
mennafélags íslands í byrjun
þessa mánaðar var Ungménna-
sambandi Eyjafjarðar falið að
athuga möguleika á því að lands
.mót U.M.F.Í. 1955 verði haldið
á Akureyri og það. taki að" sér
undirbúning þéss. ,
Skorað var á Alþingi það,
sem nú situr, að hækka fraih-
lag sitt til íþróttasjóðs í 1%
millj. kr.
Allmargar ályktanir voru
samþykktar varðandi starfsí-
þróttir og þátttöku í þeim; m.
a. voru héraðssa-mböndin hvötfc
til þess að koma af stað starfs-
keppni, og æskilegt talið- að U.
M.F.Í. ráði sérstakan leiðbcin-
anda í- starfsíþróttum.
Fundurinn vill koma á æsku-
lýðsráði hér á landi að hætti
annarra Norðúrlandaþjoðá og
vár samþykkt að athuga þétta
mál nánar.
Því, var beint til félagssám-
taka landsins, skóla og aniiárra
menningarstofnánna, að þau
vinni að' því ötulléga að þjóð-
lífið megi byggjast á hugsjón-
um þjóðlegrar lífsskóðunar og
lýðræðis; Ýmsar fleiri sam-
þykktir voru gerðar.
Nr. 6/1953.
Fjárhagsráð hefur ákveðið eftirfarandi hámarksverð á
kjötvörum:
í heildsölu:
Miðdagspylsur .... kr. 17.70
Vínarpylsur og bjúgu — 19.30
Kjötfars .............. — 12.80
í smásölu:
kr. 19.80 pr. kg.
— 22.70 ------
— 15.00-------
Söluskattur er innifalinn í verðinu.
Reykjavík, 16. okt. 1953.
VewöSagsskiriisÉoímn
Skipstjóra og stýrimannaíélagið
,ALOAIM“
W
heldur 60. aðalfund sinn, sunnud. 18. október klí 14
í Oddfellowhúsinu uppi.
FUNDAREFNI:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Lög féíagsins rædd. ö. fl.
Félágsstjórnín.
Uppboð
sem auglýst var í 64., 65. og 66. tbl. Löghirtingablaðsins
1953, á húseignunum Smiðjustíg 5 o'g 5 A, hér í bænum,
þingl. eign Önnu Pjeturss, Ástu von Jaden og Kaupfélags
Reykjavíkur og nágrennis, fer fram á eigninni sjálfri eftir
kröfu Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis til slita á
sameigninni, laugardaginn 24. október 1953, kl. 2% síð-
degis.
Uppboðshaldarinn í Réykjavík.
Kristján Guðlaugsxon
hæstaréttarlögmaður.
Austurstræti S. Sfml 349f.
Haustmót 3. flokks B.
Valur og KR keppa til úr-
slita í mótinu á morgun kl.
10.30 á Stúdentagarðsvell-
inum. — Knattspyrriud. KR.
Mig vantar íbúð, 1—2 her-
bergi og eldhús, helzt sem
fyrst. Reglusemi og skilvísi
heitið. Upþl. í síma 1876
milli kl. 5 og t.
NÝKÖMIÐ
Kvenpeysur
úr ull,
Kvenpils
Og
Ullartreflar
Verzl. Ásg. G.
Gunnlaugssonar & Co.
Austurstræti 1.
súsundlr vita srS vœfan ftftgtH
■ ■ hrmcvrtTíTh' ■ frá’' •' ■
3IGUIÍÞÖK Hafiiaistræti 4,
Btargar gerðir fyrtrliagian >u