Vísir - 24.11.1953, Blaðsíða 7

CopTs-WM,EcJtnrKlcc ” iW't-ti
Pistx. by Uaiwd. rv
ekki, áð þegar þeii: síungu; jhánd-
leggnum í hnotina voru þeir fastir
í henni og ósjálfbjarga. Þeir yrðu
fástir í hnotinni, unz þeir linuðu á
takinu og hættu að toga og spyrna,
Yfir þessu hló hinn ókunni mjög.
I/UIZAM
1443
„Herna — hérna,” rauidraSi iiinn
ókur.ni. „þiqncdð qg,náii.Ví þajr.uiitlu
bjánarnir ykkar.“ sagði harin úm leið
og hann rétíi frarn. hnetu rn«r.
„Nú qr hamingju , minni borgið''
.sagði, Öli. .óheppni. KLonun'gúr apá-
flokksins og bræður hans athuguðu
c e
Þriðjudaginn 24. nóvember 1953
VtSlR
AvwMhiwmmwvvw
götunni í suðri. Hún athugaði jafnframt uppdráttinn, en gat
samt ekki gert sér fyllilega grein fyrir áformunum,
Næstu daga bar ekkert sérstakt til tíðinda, en hún lét sér það
vel líka, þótt ekkert væri um að vera. Dag hvern ók hún til
Cliff House og horfði á sæljónin liggja á klettunum eða busla,
og stundum ók hún til Simahæðarinnar. Engir gestir komu, og
hún sótti engar skemmtanir. Samt fannst henni, að dagai'nir
liðu fljótt.
Kvöldið, sem danssamkoman skyldi vera, klæddi hún sig með
aðstoðHephzibah, en hún var sjálf einkar lagin við allt, er
klæðaburð og snyrtingu snerti, og var tilbúin á stundinni kl.
8.30, er Juan Parnell kom eftir henni. Henni þótti þó rétt að
láta hann bíða nokkrar mínútur í setustofunni, en þegar hún
kom- inn í allri sinni dýrð, Ijómaði Juan Pamell blátt áfram
af hrifni og honum var Ijóst, að hún mundi bera af öllum hinum.
Allur hroka- og yfirlætisbragur hvarf af honum og hann gaí
ekki stillt sig um að hvísla að henni:
„Ungfrú Villard, þér eruð dásamlegar."
„Þakka yður fyrir, herra Parnell," sagði hún stuttlega. „Er
ekki kominn tími til þess að fara af stað?“
„Herra trúr,“ sagði hann, enn uppi í skýjunum, „við ættum
að hafa gullvagn skreyttan gimsteinum, eins og maður les um
í ævintýrunum.“
„Þér eruð kurteisari miklu en seinast, er við vorum saman,“
sagði hún.
„Kannske það sæki í sama horfið fljótlega. Eg gat ekki varizt
því. Eg stóð sem steini lostinn, er þér komuð þarna eins og
kóngsdóttir í ævintýri. Þér eruð listakona, ungfrn Villard. Eg
furða mig á því, að jafn kaldlynd kona og þér, sem hugsið
framar öðru um auð og viðskipti, skulið hafa náð svo langt í
þeirri list, að gera sig fallega og saklesyislega.“
„Þér hafið vissulega lesið mig ofan I kjölinn, eins og,bók,“
sagði hún háðslega.
„Eins og bók?“
„Já, það er engu líkara en að þér hafið.lesið mig ofan í kjöl-
inn — og eg verið vegin og léttvæg fundin. En hvers vegna,
ef yður geðjast ekki að mér, buðust þér til þess að vera dans-
félagi minn í kvöld,“
„Vitanlega geðjast.mér að yður — það er ekkert nema hrifni
í mínum hug. Eg læt svona í sjálfsvarnar skyni, ef svo mætti
segja. Eg verð að fara gætilega í návist yðar.“
Hann brosti eins og ásthrifinn unglingur.
„Þér eruð hættuleg kona. Öruggast að — láta eins og eg læt.“
„Gott og vel — kan.nske eg sé ævintýrakona — en þér getið
verið alveg rólegur. Eg mun ekki reyna að nota mér kunnings-
skapinn við yður, þýí að þér munuð ekki geta komið mér að
neinu gagni. En þér evuð skemmtilegur unglingur.“
„Okkur keniur eiginlega prýðilega saman,“ sagði hann, „og
við ættum að hittast sem. oftast.“
Nú var kominn háðsv-ottur í rödd hans.
„En eigum við annars ekki að semja um vopnahlé í kvöld?“
„Jú, og húgsa um-þéið itt að skemmta okkur,“ sagði Anneke.
Þau óku til Iúek: Kouso og gengu inn í veizlusalinn, þar sem
hljómsveit Christ A.ndres var þegar farin að leika. Öðrum
megin í salnum sáfu .,veriídareglarnir“, hátíðlegir a. svip, og
var með eins mildum siðsemdarbi-ag og hinir ströngustu
puritanar hefðu getað krafizf. John Brownl.ee og Conchita, sem
voru að dansa, hættu þegar og gengu tli móts við Anneke og
og á svipstundu þustu að ungir menn, sem biðu þess, að
þeir væru kynntir henni, og í von um að fá að skrifa nafn sitt
á danskort hennar.
Anneke var rjóð í kinnum og í nokkurri hugaræsingu yfir
hinni miku hrifni og aðdáun, sem henni var sýnd. I fyrsta skipti
síðan er hún kom til San Francisco naut hún þess að vera ung
og áhyggjulaus um allt, nema að nota það tækifæri seni bauðst
til að skemmta sér. Hún gætti þess þó, að lofa ekki fleirum að
dansa en hún gat staðið við, og hún brosti sem blíðlegast til
hinna vonsviknu ungu rnanna, sem hún varð að neita um að
dansa við þetta kvöld. Þetta var alveg dásamlegt, fannst henni,
þetta var sigurstund, þar sem æskan og gleðin réðu ríkjum,
og hún hafði komið, séð og sigrað. Og nú fannst henni, að hún
skildi til fulls hvernig ungum, lífsglöðum stúlkum var innan-
brjósts,— stúlkum, sem gátu lifað áhyggjulausu og öruggu lífi,
af því að þær áttu auðuga foreldra.
Juan Parnell gekk með henni að bekknum, sem „verndarengl-
arnir sátu á og gekk á röðina og kynnti hana.
Og svo fóm þau að dansa — vals, hinn nýja, dans, sem á
þeim tíma, sætti eigi lítilli gagnrýni hinna þröngsýnu, en varð
brátt allra dansenda yndi. Og hver dansinn var stiginn af öðr- j
um, hver nýr dansfélagi kom af öðrum, og kliðurinn af léttu'
hjali dansendanna lét næstum eins vel í eymm og hljómlistin. |
John Brownlee var sá fimmti eða sjötti í röðinni, sem dansaði
við hana, og þrátt fyrir, að hún væri í þvi skapi, sem að framan j
var lýst, var hún — áður en hún vissi af, farin að slá honum
gullhamra fyrir kaupsýsluhæfileika, og spurði hann spjörunum
úr, en hann var upp með sér af áhuga hennar, og leysti greið-
lega úr öllu, sem hún spurði.
„Segið mér, herra Brownlee,“ sagði hún, „eitthvað um þennan
Asbury Harpending. Þér sögðuð, að hann hefði keypt víðáttu-
miklar lóðir við Marketgötuna eða í þeim bæjarhluta.“
„Hann hefur keypt lóð, sem er 800 fet á lengd, og liggur frá
Fyrstu götu til vestur, og allsstaðar að Marketgötunni. Og hann
er líka að kaupa lóðarbletti hingað og þangað frá Howardgötunni
til Montgomerygötunnar. Eg veit um þetta, enda keypti hann
eina lóð af mér. Ekki hefur hann keypt það vegna þess, að hann
fái nokkra leigu fyrir, því að upp úr leigu gæti hann ekki haft
nema \Vz% á mánuði, en það er hægt að fá 2%% af vel tryggð-
um skuldabréfum.“
Anneka fór að reikna í huganum. 2V2 % á mánuði yrði 30%_
yfir árið. Já, það yrði ekki lengi verið að auka um helming eign
sína með því móti.
„En hvers vegna kaupir hann lóðir einmitt þarna?“
„Ef þér getið ráðið þá gátu eruð þér miklu kænni en eg,“
svaraði Brownlee.
Hún lét augnalokin síga og mælti lágt:
„Ef: einhver kaupir fasteignir er þá venjan, að greitt sé út í
hönd?“
„Nei, ekki alltaf. Menrx gefa út skuldabréf fyrir því, sem
eftir stendur.
„En ef einhver hefur fé — en ekki nægilegt, til kaupa á fast-
eign, er hann vildi eignast, og vildi selja aftur með hagnaði —
væri vegur til þess?“
„Ráð væru til þess,“ sagði Brownlee heldur en ekki upp með
sér yfir að geta miðlað henni af kaupsýslumannsreynslu sinni
og komið sér í álit hjá henni sem fjármálaspekingur. „Segjum
til dæmis, að þér keyptuð eign fyrir 25.000 dollara, sem þér
væruð vissar um að geta selt fyrir 30.000—50.000 innan langs
tíma, þá munduð þér —
„Eg — eg mundi víst. ekki hætta mér í slíkt,“ sagði Anneke
og hló, — „en hvað myndi sá hinn sami gera?“
„Þér — hann meina eg — mundi fara.til eigandans og
honum einhverja fjárhæð, er um semdist, með þeim skilmálum,
að hann seldi yður eignina innan 30 daga fyrir umsamið verð.
Þér getið fengið slík réttindi fyrir 500 kollara, 1000—2000
dollara, til dæmis, en ef þér hefðuð ekki notað yður réttindin á
Söfnin:
Þjóðminjasafnið er opið kL
13.00—16.00 á sunnudögum og
kl. 13.00—15.00 á þriðjudögum
og fimmtudögum.
Landsbókasafnið er opið kl.
10—12, 13,30—19.00 og 20.00—
22.00 alla virka daga nema
laugardaga kl. 10—12 og 13.00
—19.00.
Náttúrugripasafnið er opið
sunnudaga kl. 13.30—15.00 og
á þriðjudögum og fimmtudög-
um kl. 11.00—15.00.
CiHU ÁÍHHí Vat....
Hundajireinsun.
Auglýsing úr Vísi fyrir 35'
árum. — „Allir þeir, sem eiga
hunda, sem eru misserisgamlir
eða eldri, skulu koma með þá
til hreinsunar í hundahreins-
unarhúsið, sem er vestan við
Eskihlíð, sunnan Hafnarfjarð-
arvegar, næstkomandi föstudag
eða laugardag. Þar við húsiS
tekur hreinsunarmaður Þor-
steinn Þorsteinsson, til heimil-
is Laugaveg 38 B, við hundun-
um og skilar þeim aftur aS-
hreinsun þeirra afstaðinni. ....
Lögreglustjórinn.....“
Skautasvell.
Frétt frá sama tíma: „Skauta-
svell hefir verið gott á tjörn-
inni undanfarna daga. í gær-
kvöldi var þar óvenjulegs.
margt fólk á slcautum, enda
var veðríð ákjósanlega gott.“
Þýzkir kvenhanzkar, margir
litir kr. 24,00 parið.
VERZL
MARGT Á SAMA STAÐ
ú-
UGAVEG 10 — SfMl 3367
Alm. Fasteignasalau
Lánastarísemi
VerSbréfakaup
Austurstræti 12. Sírni 7324.
OG SKINN
Krisíiim Kristjánsson,
feldskcri, Tjarnagötu 22.