Vísir - 27.11.1953, Blaðsíða 7

Föstudaginn 27. nóvember 1953
hefir hækkáð í tign
heldur ekkjufrú,11
„Sama er mér,“ s
hvort eg pipraði eða
C* B. Kelland.
Það, sem á undan, er gengið: f
(Bankamenn og aðrir auðjöfrar í San Franciseo hugðu
hina ungu, fögru Anneke Villai'd -frá Kaliforníu hrekk-
Vinber
fyrirKggjandi.
Birgðir takmarkaðar
Sendið pantanir yðar sem fyrst.
Heildsala — Umboðssala
Vesturgötu 20 — Sími 1067 og 81438
HAFNARSTRÆTI.4-
LAUGAVEG 166,
MM
£ 1?. Bunomki:
Það, sem á
lausa stúlku, en í raun og veru sveifst hún einskis
að ná settu marki, — að verða auðug. Hún ætlaði sér að
beita klókindum og nota hvert tækifæri sem gæfist til
þess að nota sér til framdráttar allt það, sem hún kynni
að fá vitneskju um hjá vinum sínum. — Hún kom til
San Francisco laust fyrir 1870 með þernu sinni, Heph-
zibah, og komst þegar í kynni við hefðarfólk borgarinn-
ar, Hún kom, sá, og sigraði. Hún hlustaði á viðræður
kaupsýslumanna og bankastjóra um viðskipti — og var
minnisgóð. — Tveir menn kom brátt við sögu, annar
úr heimahéraði Anneke, Philip Arnold, og félagi hans
Slack. Dag nokkurn sýnir Arnold henni óslípaða dem-
anta, sem þeir félagar segjast hafa fundið í Arizonaauðn-
inni. Anneke sannprófar að um demanta er að i-æða og
fær grun um, að þeir félagar ætli að nota hana til fram-
dráttar einhverjum, svikabrögðum, en hyggst láta koma
krók á móti bragði. — Hún kynnist ungum glæsimannni,
Juan Parnéll. Hún kemst að þyí, að maður að nafni
Harpending er að kaupa upp lóðir, og fer sjálf á stúf-
anna, með aðstoð þernunnar, sem undir nafinu H. Watt-
les á að verða dularfullur kaupsýslumaður. Allt í þeim
tilgangi, að ná því markj að verða auðug).
Hún mælti af hugaræsingu, en svo var sem hún yrði. allt i
einu róleg.
„Á morgun hefst framabraut H. Wattles sem dularfulls kaup-
sýslumanns".
„Og megi drottinn halda verndarhendi sinni yfir okkur báð-
um,“ sagði Hephzibah.
III.
Anneke sat í stól langt fram eftir nót.tu og var hugsi. Og
þegar hún loks fór að hátta lá hún lengi andvaka og lagði allt
niður fyrir sér í einstökum atriðum. Hún hafði áætlun sína
reiðubúna í höfuðatriðum, en það þurfti að gefa gætur að smá-
atriðunum líka. Það var hermi vel ljóst. Og við þau var hugur
hennar bundinn. í fyrsta lagi var mikilvægt, að enginn fengi
neitt um það að vita, að hún sjálf væri með í spilinu. Og það var
mikilvægt, að enginn fengi að vita, að H. Wattles væri þema
hennar, Hephzibah Wattles, en kaupin átti að gera í hennar
nafni. H. Wat.tles varð að vera áfram dularfuU persóna, ávaUt
nærri, umvafin leyndardómsþoku, en þó eigi svo nærri, að
neinn grunaði hið rétta, Þetta var erfið andvökunótt fyrir
Anneke, en er dagur rann hafði hún farið yfir hvert atriði
áætlunar sinnar margsinnis. Það var áætlun slægviturxjar
konu, sem svo vel var frá gengið, að engum mundi takast að
komast að hinu rétta.
Snemma morguns baðaði hún augu sín í köldu vatni, svo
að engir dökkir baugar ýrðu sjáanlegir eftir vökunóttina, og
er hún hringdi, kpm Hephzibah inn með léttan morgunverð.
„Seztu niður,“ sagði hún við Hepsie, og. brostrtglaðiega. „Þú
Hepsie, og' ert ekki lengur piparkerling,
sagði Hephzibah. „Á sama má mér standa
eg pipraði eða átti mann, sem hrökk upp af. Aðalatriðið
eg þarf ekki nú að vera með neinn karlmann í eftirdragi.“
„Þegar í dag kaupum við klæðnað handa þér sem roskinni
hæfir,“ sagði Anneke og fór að skýra fyrir henni áætlun
sína. „Þú laétur ski-ásetja þig sem gest á Orientalgistihúsinu
og leigir þar herbergi, sem þú ekki notar. Þá hefii'ðu heimilis-
fang.“
„Brask — bölvuð braskáform, eins og fyrri daginn,“ sagði
Hephzibah, „en gáttu ekki feti of langt. Allt verður að vera
löglegt. Eg er heiðarlegur kvenmaður.“
„Allar konur eru heiðarlegar — að vissu mai'ki,“ sagði Ann-
eke. „Ekkjuslæðan mun hylja vel andlit þitt. Enginn þekkir
ættarnafn þitt. Þú ert Hephzibah, þerna mín. Hver mundi fara
að forvitnást um ætfarnafn þitt’ú— eða ætla að þú’ áért' sérvitur
kona að nafni H. Wattles?"
neitt braskeðli. Það liggur ekki fyrir mér að
engar áhyggjur að hafa. Þú átt bara að gera það,
sem þér er sagt, og fai'irðu í hvívetna eftir fyrirmæluni mínum,
þarftu engu að kvíða.“
„Jæja, mér finnst þetta næstum ókristilegt, að fela andlit
sitt bak við dökka slæðu — og svo er það nafnið, næstum eins
og að sigla undir fölsku flaggi, finnst mér. Og þetta er svo
ókvenlegt. Jæja, eg skal gera þetta, en ef einhvei's er ki'afizt,
sem sannur meþódisti getur ekki forsvarað, þá hætti eg.“
Á kvöEdvökunni.
Fljótfærni. — Sölumaður var
að bjóða ryksugur og kom inn
í hús. Þar dreifði hann á gólf-
ábreiðuna heilmikilli mold xir
aðist þessar aðfarir og spurði
vasa sínum. Húsfreyjan undr-
hvað þetta ætti að þýða.
„Hafið engar áhyggjur af
þessu, frú. Eg er að sýna beztu
ryksugu, sem fáanleg er og ef
liún sýgur þetta ekki upp í
einu vetfangi þá skal eg leggj-
ast á hné hér á gólfinu og éta
moldina."
„Þá er bezt fyrir yður að-
byrja máltíðina strax,“ sagði
konan. „Það er ekkert rafmagn
í þessu húsi.“
•
Dómarinn: „Er yðiu' það
ljóst, að þar sem þér hafið
hlaupizt á brott frá konu yðar
eruð þér í rauninni strokumað-
ur?“
Hinn seki: „Ef þér þekktuð
kvenmanninn eins og og eg
þekki hann mynduð þér ekki
kalla mig strokumann. Þér
mynduð kalla mig flóttamann.‘“
Cíhu Aimi
Meðal bæjarfrétta Vísis hinn
26. nóv. 1923 voru þessar:
Líkneski
Ingólfs Arnarsonar kom á
Gullfossi, en ekki. .-.er, afráðið,
hvenær það v.ei'ðtu' se$ upp|
Svo tugum
skiptir hafa bókamenxr keypt:
Dægradyöl Gröndals með af-
borgunum, tveim krónum á
viku, eða fiinm kr. á mánuði.
Björgunarskiþið Geir
kom í gærmorgun með
Breiðafjarðai'bátinn Svan, sem
hann dró á flot í Ólafsvík á.
laugardaginn. Svanur er sagð-
ur lítið. skemmdur.
á kr. 832.C
til kr. 882.
Bg
Híc^ BiirVoúgh*. tnc —Tm Tlrt 0.6 Ptt.©er
’ov. United Feature syndicate. Iou.f
Aiit 1 einu tók Tarzan undir, sig.
-mij.vú • stökk, gi’ein hsegri- liendi,, um
næsta tré og sveifiaði sér til jarðar-.
Nu.var tími til kominn að sýna hinr.
um ókunna manni að hann átti ekki’
að fara s-vqna með > varnarlaucah
skepnurnar.
Tarzan var bæði. reiður og leiður
.ýfiri þesgum.-óskúrtd? ,.sem verið; yax
að gera öpnnuin. Sífellt fleiri og
ixeiri .apai', geugu í gildruna. Samt
sem áður gat ..Tarzan ekki, komx.zt
hjá þvi -að, þraiipr:yfir græpgi japanna.,.
og hye auóyyit var að ginna þá.