Vísir - 07.12.1953, Síða 9
nokkrar pantanir fyrir jó
s'SÚrr'UÍ VnsiiM'M *>ÍMt€i fflM'ÍM'tÍjjfjfJÍMMttiM
að vera velklæddur |jarí. j
Efnið að vera gott. V;j
Sniðið éftir nýjustu tízku
Vinnan fyrsta flokksr ;
Og að verzla á réttuni sta
annars
Hreiðar Jónsson
KLÆÐSKERI. — LAUGAVEG
Mánudaginn 7. desember 1863
til bókmennta
Frh. af 4. s.
sumstaðar skotið fram hjá
markinu, .|,. d,- .þar ..sem skáldið
hæðist að tvöfalda lýsingar-
orðinu í.progressive-conserva-
tive“. Öll hf-ilbrigð franisækni
verður blátt áfram að vera
íhaldssöm, en hahn'gætir ekki
greinarmunarins á íhaldi og
afturhaldi, og má það furðu-
legt heita um 'svo vitran mann
og djúphugulan.
Katlipn er st'uttur, svo að ekki
skiptir káhhskémáli þó að hann
sé þarná. En-1það en nú svona,
að fyrir lílíivægi-, Jians söknum
við máské"éhn meir þess, sem
svo raunalégá' vantar í bólcina,
en það eru nokkur.sýni hinna
ensku þýSirigá skálsins. Þau
máttu komá |iárna,', en af þeim
er hér ekkerl að fin-na. Þó þyk-
ist eg haia' fyrif-því örugga
heimild að Páll mtmi eiga í fór-
um sínumeinhversstaðar á
öðru hundraSr úrvalskvæða ís-
lenzkra í 'éhskum þýðingum,
þar á meðal ,áð mihnsta kosti
þrjátíu, eftir Éinár Benedikts-
son og þrjú þelrra.hefi eg kom-
ist yfir í fiandriti. fiann á með
öðrum orðúm nóg 'til þess að
fylla allmý.ncíariíggt bindi, og
lítill er þá metnaður okkar fs-
lendinga og manndóniur ef við
gerum ekkert fil'þess að þær
þýðingar komist á prent. Þar
vséri dálítið til að sýna og sanna
umheimipuin _,að, í einni grein
' að mip^gt^ ^ÓhÍi. r/hafi ökkar
þjóð á 19. bgííO. ölcí'skapað þær
bókmenntir, er staðið geti við
h'lið hins bezta, sem aðrar þjóð-
ir gerðu í sön£u ^.gjrein.
Ékki er þáð^Íöftr siðferði að
taka ritsmíðár annarra manna
og bii'ta þær í fullú heimildar
leýsi. én svö gefih* staðið á, að
slíkt eigi sér noíckra réttlæt-
ingu,' og það múhdu sumir
segjá. að sú rétijasting sé hér
•fyrir héndi. Mupreg því leyfa
mér, í því trausti §ð höfundur
v.irði .á bétra veg-.- að taka hér
upp erindi úr þei-m; þrem þýð-
ingum, sem tilvihjunin lagði á
sínúm tíma í hendur mér og
lengi hafa verið í vörzlu minni.
Mun það eitt nægjá ti.l þess'að
sanna. að eg hafi é'kki farið hér
ráeð stáðleysu. S>kulu þá fyrst
tékin fyrSfá og siðasta erindi
,.Norðui'ljSsa“ Einars. Bene-
diktssönar:
'í-vw’ ‘ ''ii'-'fc
Has man evef gazed on a
grander sight
Than the gods’ liigh realm
... ‘blaze of glory;
A medley of torches in tier
- •• •. and storey?
What?:;töpéf-’€Ott-ld -revel on
' ’i:,; .'vtíiíc1i a night!
Liké:íá máfdéh the 'earth
^ ý’ltffdúí a blight
In its albón kirtlé-of
frosted' roses.
Each gxanule .of sand is
. ^,.;.'-.-/,?æ-cinder briaht.
Ensi iiæred-.the w i ndi ng brooiclet
.:; . •. Siv > . dozes.
The Arttic-3 atf. ni'ght is alustre
■ ■ r. ;• • 'p - with light
Tli af'fhíe’ 1 iv M§?; *át irnr a
~ -'"tfnposcs. ....
How vast ís the mfmite ocean
of space
,And. ©priú,j|^^,ba%s that its
wátérs are plýing!
Each skipper on high to a
'r'-r'.; :■ •.• - ':''~.’::.h;tven''islfly<ing.
Whether he veers or goes
onward apace,
But blind is the urge that the
eye obeys:
And the Author His light in the
dark composes.
With bended knees and a
burning face
We bide at the wáíl the temple
encloses.
But into the gardén the
gateway is barred
And God in His sanctum
reposes.
Þá er upphafið á „Norður-
ljósum“ Stephans:
Gleaming through the
gloaming
Geysers wild arising
Tip the rocks with tapers,
Twos and more afusing.
Lambent rays illumine
Living bows aquiver.
Rainbows lined with lanterns
Ligtht the way so brightly,
’Round the summits running
Rills of golden spillings.
Svo að lokurn upphaf og nið-
urlag kvæðis eftir Jakobínu
(„Kertaljós“ bls. 54), sem
lesið var hér í útvarpi á nýaf-
stöðnu afmæli hennar:
I’ve loved before, I know, but
never
never quite like this.
No task nor fear can fag me
now,
and few things seem amiss.
Yes, I have loved, I know, but
never,
never quite like this....
And if he murmurs „Mama“
. I just
melt with sudden bliss;
Forget that I am iíl or spent
and every fear dismiss.
Yes, I have loved,. I know. but
never,-
never quite like this.
sj aldan aðrar kröfur.
Eivhhífmiætti minnast, að ríkið
rekar útgúfustarfsemi, og þó að
til"þessa hafi verið lítill ljómi
yfir henni, enda fullmargir
skipstjórar á einni og sömu
fleyfeunni;; þá- er þó vitað um
fratnkvæmdastjórann að hann
liefue*'- nökkurn metnað fyrir
hönd,** þjóðar sinnar og hefur
sýnt iofs'verða viðleitni á að út-
breiða ‘ erlendts þekkingu á
landinu og Éókmenntum þess.
Hér væri verkefni fyrir þessa
stofnun.
É'n svo ér 'líká hægt að hugsa
sér að"éinhver 'almennur for-
leggjari'héfði þá menningu og !
þá víðsýhj að vilja sinna þessu
máli. ‘ Þefr ráðast í margt . á-
-r-.
Fyrir víst mun þetta, þó að
lítið sé, nægja til að sannfæra
einhvern um að hér eigi ekki
við aðgerðaleysi og tómlæti.
Því að enn er það svo, að guð
á margan gimstein þann, sem
glóir í mannsorpinu, og þeir
menn eru til, er meta kunna
það sem vel eg gert og hafa
líka þann metnað fyrir hönd
þjóðar sinnar að vilja láta það
sjást, að í stöku atriðum getÍ4|*'
hún staðið öðrum jafnfætis á
alþjóðlegum vettvangi. En þó
þó að dýrðin kuimi að lokum
að verða þeirra er skilja, er
samt. haett við, að þeirra sé
hvorki ríkið né mátturinn — áð
ekki standi í þeirra valdi að
framkvæma. Það ér ekki oft
•að vitið og valdið gangi fyrir’
sama vagninum.
En af hverjum mundi þá.
framkvæmda að vænta? Efa-
laust kemur sumum í hug, að
þarna væri verkefni fyrir
Þjóðræknisfélagið. En þeir hinir
sömu skyldu minnast þess, að
í stjórn þess félagsskapar erú
ekki nema 36 manns, og af fé-
lagi með nákvæmlega 36
manna stjórn ætlast enginn ó-
vltlaus' til framkvæmda. Slíkar
stjórnir eru til þess að mæta í
Veizlum, sem haldnar eru á
kostnað bæjar eða ríkis og vera
þar sætmálar og kurteisar.
AÖrar kröfur ber ekki að gera
iil. .beirra, endá . fminu. þær 1
hættúmeíra en-að gefa út dálít-
ið "safn valdra'kvæða í stór-
snjöTÍum 'þýSingum á ensku.
U.ggTaust ér það, að sú bók selst
upp átifiölíurnj éf sómasamlega
er’.lra* hénnKgengið. Útgáfan
mættT'gjarna* vera með mynd-
unj, ek'ki aðeins .af höfundunum
heldur ög landslagi og öðru því,
ér KVæSin gefa ástæðu til að
syna.
fier hefur serstaklega verið
tgiað umjþýðingar Páls Bjarna-
sonaf, éi|_ þó að hann hafi ef-
Íaúsx“ verið fíe'stum þýðurum
t>æðf1'stórvirlí&T og góðvirkari,
þá ér elnnig íínfeið til af góðum
ljóð'aþ’ySihgum 'á ensku eftir
aðra. Þessum’ 'þýðingum þyrfti
nauðsynlegá ' að safna, eins þó
að þær hafi birzt á prenti í
stórum blöðum, eins og Heims-
krmglp pg Lögbergi, þar sem
þ$r e'nú’á^aínai; og gleymdar.
Úm' ailrn: ' ára ' skeið. hafa nú
landar vestra haldið úti merki-
'legu tímariti á ensku, ársfjórð-
ungsritinvg, The .Icelandic Cana-
dian. Þeir 'ha£a gért þetta af
einskærri bjóðrækni og miklum
fórnarvilja. Vitað er að þeir
hafa hug á að: stækka ritið, en
ekki hitt, hvört þeir hafa til
þess fjárhagslégt bolmagn. Ef
þeim tækist 'það, þá er einsætt
að fátt stendúr 'nær en einmitt
þessi söfnun-.phskra ljóðaþýð-
inga. í slíku .riti mundu kvæð-
in geymast. ..En- langt of stórt
mun safn ..Páls til þess að unnt
væri að-hýsa.það allt þar, enda
þurfum við að fá það út í bók-
arformi. ' ‘
Við skulum%vO' í lengstu lög
vona að éitt’hvað gerist í mál-
þegar þér þuríið að gfeðjá -vin.h og vandamenn er-
lendis. Höfum ávallt fyrirhggjaridi mikið úrval ís-!
5; lenzkra muna. Utvegum-nwðsyíileg leyfi og sjáum
um sendingar, hviert sejnjjgra skal.
Gefið vel gerða íslenzka muni,-
Fferðágkrifstofunnar.
•V.«I
' V"i: 1
Master - Mixer
Ný sending tekin
. ypp í dag af
%f ÍtWtá'—Mher
02
RJaster Junior
Hla^yjílum.
1 árs ábyrgð.
Heimilishrærivélin I...
LVDVIim STOHJR & CO.
Hjólbarði á;;Siring
900X15 tapaðist undan: téngivagpj. eftir hádegi 4. des.
leiðinni Reykjavík — Keflavík.
AÍBnonna higtjtfitttgaióitiifið fi.f’..
Borgar.túni 7. — Shsúr'7490.