Vísir - 20.05.1954, Blaðsíða 4

VS'S-I* ?
• Fimmtudagián 20. maí ;1954.
WfSXK
D A C B L A B
Kitstjóri: Hersteœn FMssob.
Aaglýsmgastjóri.: Kristjáa Jónsson. i | ■&; >
‘fj f'j j ij/i - Skriístofur: Ingólfsstrœti 8. ^
|i Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIB HJT. 5
I . Afgreiðsla: Ingóifsstræti 3. Simi 1660 (firr.ro. linur).
„ Lausasal.a.1 kréos.
Félagsprentsmiðjan ílí.
uljk.Lt
Lattdfræ&siusjóiur 10 ára.
[m leið og „íslenzka þjóðin var til þess kvödd fyrir einurn
tug ára, að taka ákvörðun um stofnun lýðveldis í landinu,
kom fram sú hugmynd, að stofnað væri til einhverra þeirra
framkvæmda, er „allir landsmenn gætu átt hlut að og gildi
hefði fyrir alda og óborna“. Varð að ráði, að stofnaður var
5.ancígræðslusjóður Skógrækíarfélags íslands. Var þessum sjóði
þegar í upphafi ætlað að verg til styrktar trjárækt og skóg-
græðslu og einnig til þess að „verja gróðurlendi og klæða sem
mest af landinu einhverjum nytjagróðri11.
Hugmyndinni, sem var fyrst hreyft í Landsnefnd lyðveldis-
kosninganna, var vel tekið almennt, og blöðin lögðu málinu
3ið, nærri undantekningarlaust. Daginn, sem gengið var til
kosninga hinn 20. dag maímánaðar, birti Vísir ritstjórnargrein
nm málið. Segir þar m. a.: „Því fé er ekki á glæ kastað, sem
varið er til að klæða og græða upp landið, en skilar sér aftur
til núlifandi kynslóðar og allra eftirkomenda hennar. Segja
má, að fé sé lagt á vöxtu, og skili þeim ríkulegar því lengra sem
líður, en auki auk þess stöðugt á höfuðstólinn. Fátt mun launa
heíur það, sem vel er gert, en íslenzka moldin, en hún krefst
umhyggju og nokkurrar fórnar í starfi og fé, áður en upp-
Ekerunnar gætir“.
‘ Þessi orð hafa fullt gildi enn í dag, er hafin er, á 10 ára
afmælinu ný sókn til eflingar Landgræðslusjóði, sem á sínu
fyrsta vaxtarskeiði hefur orðið skógræktinni í landinu að ómet-
anlegu liði, þótt glæstustu vonirnar um tekjuöflun sjóðnum
til handa brygðust. Á öðrum stað hér í blaðinu í dag, er sagt
gerr frá áformunum sem á döfinni eru, sjóðnum til eflingar, og
vill blaðið hvetja alla landsmenn til þess að leggja þar fram
EÍnn skerf.
! A undangengnum áratug, meðan sjóðurinn var smám sam-
an að eflast, hækkuðu smám saman sitkagreni-plönturnar, sem
gróðúrsettar voru austur á Tumastöðum, sömu dagana og
grundvöllurinn að sjóðnum var Iagður, og þær uxu hægt og
sígandi, eins og hann. Þarna fyrir austan, eftir aðeins tug ára,
getur nú að líta falleg og myndarleg tré, sem eru á þriðja
metra á hæð, og Landgræðslusjóðurinn er orðinn um eða yfir
650.000 kr.
Ýmsir kunnu að segja, að hægt hafi miðað, en svo er eigi
i rauninni, þegar alls er gætt. Skógrækt og trjárækt er miliið
þolinmæðisverk, og það tekur Iangan tíma, að. ala upp tré, --
það er áratuga og alda verk, að klæða landið skógi, en það
er verk sem skilar arði því meiri sem lengra líðuiL Og það er
líka þolinmæðisverk að skapa trú heillar þjóðar á, að það
sé vinnandi verk. En það er hægt, eins og þeir bjartsýnustu
og framsýnu menn vissu, sem á hinum merku tímamótum í
isögu íslands þjóðar, lögðu grunn að stofnun Landgræðslusjóðs
Islands.
e Í
' Höfuðatriðið er, að allt af hefur miðað í rétta átt. Sjóður-
inn, eins og gróðurinn, hefur vaxið hægt, eins og allur traustur
gróður, en því lengra sem líðúr verður vöxturinn örari og
gróskan meiri. Óvíða mun það sannast betur en á sviði skóg-
ræktarinnar hér á landi, að það er hinn hægfara, en ör-
uggi vöxtur á upphafsskeiði, sem bezt tryggir framtíðina, en
gkömm ánægja að ,,Góugróðri“, sem eins og alkunnugt er
„vex oft fljótt, en stendur sjaldan lengi“,
Stórmerkar tilraunir, ekki sízt síðari ára, eru að sanna, að
draumarnir um að klæða landið eru ekki gyllivonir. Þeír, sem
íylgst hafa með því, sem gert hefur verið, ferðast hafa um
landið, og séð trén hækka úr moldinni ár frá ári, þeir, sem
hafa augu til að sjá — ekki-aðeins Það, sem við blasir —- heldur
lengra fram, mun nú fylkja sér undir merki birkilaufsins, sem
er táknmerki Landgræðslusjóðs, og gera sitt til, að fylgt verði
jBÍtir unnum sigri.
ira- Krfemoriam.
Sigurður Þörðarson
Fæddur 16. júlí 1926. — Dáinn 15. maí 1954.
A morgun verður til moldar
borinn Sigurður Þórðarson, bif-
reiðarstjóri, Kirkjuteig 27,
Hann andaðist á spítala í Kaup-
mannahöfn að morgni hins 15.
maí s.l. eftir að hafa gengist
undir mikla skurðaðgerð á
höfði. Fyrir tæpu ári síðan
kenndi hann sjúkdóms þess, er.í
nú hefur leítt hann til hmztu
stundar, eftir átakanlegar and-
legar og líkamlegar. .þjáningar,
sem hann bar með hínni mestu
karlmensku og sálarró.
gleymast, er höfðum dagleg og
nánust kynni. af þeini hjónum.
t
Nú. ert þú horfinn til landsins
fyrirheitna — Siggi vinur ■
leystur undan. sárum þjáning-
um þessa lífs. Við þökkum þér
kæra kynning og geymurn ljúfa
minningu um góðan vin og
dreng. Söknuðurinn er sár vin-
um þínum er nú sjá þér á bak
í blóma lífsins með framtíðar-
vonirnar allar, sem voru þér
svo kærar og hugþekkar. En
okkar söksuður er þó óendan-
lega smár hjá sorg þinnar elsk-
andi, ástríku konu, móður þinn-
ar, föður, sytkina og annarra
ættingja.
Við biðjum góðan Guð að
vaka mgð þér yf-ir velferð
þeirra, gefa þeim styrk og trú
til að bera harm sinn og veita
þeim vissu um Ijúfa endurfundi
síðar.
Jakob V. Hafstein.
Handritamátift
„Bæjarstjórn Akrangskaup-
staðar lý^ir eindregnu fylgi við
aðgerðir ríkisstjórnarinnar í
handritamálinu, en skorar á
öll hrepps- og bæjarfélög, svo
og meiri háttar félagssamtök,
að vera vel á verði um þetta
mál málanna, frá sjónarmiði
allra þjóðhollra íslendinga.
Hún fordæmir hverja tilraun
opinberra embættismanna eða
annara íslendinga til þess að
ljá lið samningum um nokkuð
annað en skilyrðislausa afhend-
ingu allra fornra skjala og
handrita.
Jafnframt vill bæjarstjórnin
þakka af heilum hug hinum
mörgu dönsku vinum sem
standa með oss í þessu grund-
vallarmáli, svo sem hinir beztu
landar vorir gera.“
Nærféllt fjögur ár eru liðin
síðan leiðir okkar Sigurðar
lágu fyrst saman. Þessi ár hitt-
umst við svo að segja daglega.
Urðu þvi kynni okkar náin og
vinarböndin styrktust jafnt og
þétt, eftir því sem tíminn leið.
Sigurður var friður maður
sýnum, í hærra meðallagi á
vöxt og samsvaraði sér vel.
Hann var frískur maður vel,
fylginn sér og knár, er því var
að skipta, en óvenju dagfars-
prúður, þýður og kurteis í allri
framkomu. Lund hans var ljúf
og viðkvæm og jafnan var hann
boðinn og búinn til að rétta fram
hjálparhönd, þar sem hann gat
því við komið. Hann var vin-
margur og tryggur þeim og ó-
venjumargir voru þeir, er sótt-
ust eftir þjónustu hans í því
starfi, er hann lengst af stund-
aði síðustu árin, en hann var
bifreiðarstjóri við Bifreiðastöð
Reykjavíkur.
■ T ■
Sigurður var borinn og barn-
fæddur Reykvíkingur. Hann
unni fæðingarborg sinni hug-
ástum og oft á tíðum hafði hann
það á orði við mig, er við rædd-
úm saman, að hvergi hefði
hann komið, er sér fyndist feg-
urra en í Reykjavík — og var
hann þó óvenju víðförull. Korn-
ungur lagði hann leiö sína út
á hafið — hélt x siglingar. sá
álfiu' og ótal lönd og kynntjst
ýmsum þjóðum - og háttum
þeirra. Kúnni hann frá mörgu
að segja og gerði það á skemmti
legan og litríkan hátt, sérstak-
lega er setið var og rabbað í
fámennum vinahópi yfir kaffi-
bolla.
t
Sigurður var kvæntur Esther
Ágústsdóttur, Ijósmyndara, —
hinni ágætustu og elskulegustu
konu, sem annaðist hann í hin-
um átakanlegu veikindum af
svo mikilli ástúð, nærgætni og
- að -aldrei mun okkur
Finnskír tónleikar.
Undir stjórn hins ágæta
söngstjóra finnsku óperunnar,
Jussi Jalas, efndi Sinfóníu-
hljómsveitin til finnski'a tón-
leika í Þjóðleikhúsinu á sunnu-
dagskvöld, Þai’ kom einnig
fram finnski tenórsöngvarinn
Antti Koskinen og Karlakórinn
Fóstbræður undir stjórn Jóns
Þórarinssonar. Voru tónleikar
þessir í alla staði hinir hátíð-
legustu og áheyrilegustu og
öllum þátttakendum til mikils
sóma.
Þetta er í annað skipti sem
Jussi Jalas stjórnar sinfóníu-
hljómsveitinni. Kom hann hér
sem gestur fyrir nokkrum ár-
um ásamt hinni frægu finnsku
söngkonu Aulikki Rautawaara.
Jalas er afburða söngstjóri,
enda í röð fremstu tónlistar-
manna sinna söngvinu þjóðar.
Er meðferð hans á verkum
Síbelíusar einkum rómuð, enda
er Jalas tengdasonur hins mikla
tónskálds.
Undir stjórn Jalas lék hljóm-
sveitin Karelia-foiieikinn. En
saga og Finlandiu eftir Sibelius,
og auk þess þætti úr Kalevala-
svítu eftjr Uuno Klami. Antti
Koskinen söng þrjú sönglög
eftir Síbelíus og ; önnur þrjú
eftir Leevi Madetoja, höfund
óperunnar „Austurbotninga“,
sem finnska óperan sýndi hér í
fyrra. Antti Koskinen er af-
bi'agðs söngvari með ljúfa rödd,
skýran framburð og mikinn
persónulegan þokka.
Kárlakórinn FóstbræðUr
söng . tvö lög. eftir Síbelíus og
tv.ö eftir Toivo Kuula með þeim
ágætum, sem menn eiga af þeim
kór að venjast. Er gott til þess
að hugsa, að sá kór mun heim-
sækja Finnland ásamt öðrum
löndum í söngför sinni í sumar.
Á undan tónleikunum flutti
menntamálaráðherra, Bjarni
Benediktsson, ávai’p til hinna
góðu finnsku gesta.
Forseti íslands og frú hans
voru viðstödd tónleikana, og
géstir vóru svo margir sem hús-
ið rúmaði.
g
um
Nýlega kom á markaftimi lít-
ið bókarkver með draumuim
Hallgríms Jónssonar fyrrv.
skólastjóra.
Kver þetta er 4 arkir að stær'ð
og hefur Jens Guðbjörnsson
gefið það út. Grétar Fells ritar
eftírmála og segir þar m. a.:
„Höfundur þessa litla kvers,
Hallgrímur Jónsson, fyrrver-
andi skólastjóri, hefur lönguni:
verið draumamaður mikill.:
Bii’tir hann hér nokki'a af,
draumum sínum. Eru þeir
margir eftirtektarverðir, ekki.
sízt vegna þess, hve táknrænir
þeir ei'u. Tel eg þakkai’vert að’
fá þessa greinargóðu viðbót við
hinar fáskrúðugu draumabók-
menntir vorar. Því að sann-
leikurinn er sá,. að til drauma
má oft sxekja vizku nokkra, ef
vel er að þeim hugað, og hafa
þeir stundum veitt hryggum
mönnmn huggun og ráðvilltum
leiðsögn."
Sjálfur kveðst Hallgrímur
haí'a hripað upp hundruð
drauma á 50—60 ára tímafoili,
jafnóðum og hann hafi dreymt
þá. Sé hér um að ræða nokkurt
sýnishorn, en aðrir séu geymd-
ir og enn aðrir sem eldurinnt
hafi eytt.
Flestir draumarnir í bókinnS
eru örstuttir og fylgir hverjum
tilvísun til atviks, sem draum-
urinn virðist hafa bent til.
© Elísabet Bretadrottning er
farin til Balmoral í Skot-
Iandi sér til hvíldar eitir
hnattferðalagið.
© Híð ólöglega verkfall járn-
brautarsíarfsmanna í Lond-
on stendur enn og þátttak-
endum fjölgað.
fþrtjtjfjf istglt»r
(3, 4, 5 og 6 mm.) ,
Múðu&imr