Alþýðublaðið - 22.10.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
SainuF,
allskonar.
Vald. Poulsen.
Klapparstig 29. Sími 24
Slíýínprentsmiíjan, j
Uverfisgötu 8, sími 1294, j
tekur að sér aíls konar taekifæriftpreót- 4
un, svo sem erfiljóð, aðgðngumiðu, brét, ]
| reikninga, kvittanir o. s. frv., og af- |
| greiðir vinnuna fljótt og vlö'réttu verði. f
Studebaker
eru bíla beztir.
B. S. R. hefir Studebaker
drossiur.
B. S. R. hefir fastar Seröir til
Vííilstaða, Hafnarfjarðar og austur
í Fljótshlíð alla daga.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
BifreiðastSð Reykjaviknr
Eigendur „Helvetia“ hafa nú sent
nókvæma skýrslu urn þetta til
brezka utanríktsráðuiieytisTns.
Jafnaðarmannáfélag íslands
heldur fund arrnað kvöld fcl. 8*4
í Kaupþingssalnum. Rætt verðúr
um járnbrautarmáliö. Lyftan í
gangi til kl. 9. Mætið félagar!
Knattspyrnan i gær.
Leikar fóru þanuig', að . Valur
varm Hafnfirðirtga með 6:0 og
Akranesinga með 2 :0. — Aldrei
hefir knattspyrnukappleikur verið
háður svo seint hér á IþrottaveU-
inuim fyr; einnig' er það einsdæmi
í sögu knattspyrnunnar, að eitt
félag leiki tvo lei'ka sarna dag
í sama aldursflokki.
Hvitárbrúin^ *
verðíbr vigð 1. nóv. Mun for-
sætisrááierra Tryggvi Þórhaltó-
son fara [mrrg'aö uppeftir og
vígja brúna.
Guðmundur Kamban
flutti fyrirlestur sinn í gær í
Nýja Bíó um Ragnheiðj og Daða.
Húsið var troðfult.
Nýr togari
kom hingað í gær frá Englandi.
Sleipnisfélagið hefir lájtíð smíða
harin og heitir hann Gulltoppur.
Togararnir
„Karlsefni
frá Englandi í gær
Karlsefni“ og ^Hihnir" komu
„Glas af vatni“
var leikið í gær við góða að-
sókn.
„Á vergangi“
nef níst sunou dagshugle i ðing
Jóns og Valtýs i „Mgbl.“ í gær.
Er hún ágætt sýnishorn af rit-
nrensku [reirra. Öfundin, öttinn.
yið samkeppnina, illmælgin, lyg-
arnar og rógurintn. Þetta er efni
s unnu dagshuglei ðingarinnar. Á á-
vöxtunum, þ. e. ritsmíðunum,
skuluð þér þekkja þá, tvímenn-
ingana.
Sildveiði Norðmanna.
„Fiskets Gang‘ skýr r frá því
10. okt. s. 1. að Norðmemr hajfi
gert út á síldveiðar við Island i
sumar 100 herpinötaskip og 60
reknetabáta. Segir Maðið ' enn
B æ k ii r.
Hylting og Ihald úr „Bréfi ti!
Láru“.
. „Húsið við' Norðurá", íslenzk
leynilðgreglusaga, afar-spennaadí,
„Smidiir er ég nefndur“, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
þýddi og skrifaði eftirmála.
Byltingin í Rússlandi eftir Ste-
■n dr. ph.il.
Kommúnista-ávarpid eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
Höfudóvinurinn eftir Dan. Grif-
fiths með formála eftir J. ■ Ram-
say MacDonald, fyrr verandi .for-
sætisráðherra í Bretlandi.
Fást í aígreiðslu Alþýðublaðs-
Ins.
frcmur, að eftir þeim upplýsing-
urn, sem fyrir liggi, virðist útkom-
an liafa orðlð eftir \ onum.
Veðdeildarbrjef.
Bankavaxtabrjet' (veðdeiidar-
brjef) 7. flokks veðdeildar
Landsbankans fást keypt í
Landsbankanum og útbúum
hans.
Vextir sf bankavaxtabrjefum
þessa fíokke eru 5%, er greið-
ast í tvwtMi tagi, 2. janúar og
1. jdK ár heert,
Sðiuverfl brjefanna er 89
krómir fyrir 100 króna brjef
að nafnverði.
Brjefin hijóða á 100 j
500 kr., 1000 kr. og 5000 kr.
Landsbanki Islands
J
Mjélk fest allan daginn í
Alþýðubrauðgerðinni Laugavegi 61
Sokkar — Sokkar - Sokkar.
Aðeins 65 aura parið. Vöru-
salinn Klapparstíg 27.
Sokkar — Sokkar — Sokfear
frá prjónastofunni Malin era ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
-------7.......
liitamestu steamfeoliu á-
valt fyrirliggjandi í kolaverzlun
,Ólafs Ólafssonar. Sími 596.
Fata og frakkaefni f stórn
nrvali. Verzlið við Vikar
Langavegi 21.
Fjármálaráðuneytið tilkynnir:
Innfluttár vörur í septembermán-
uði 1928 kr. 4,746,732,00. Þar af
til Reykjavíkur kr. 2,394,287,00.
Haraidur Guðmundsson.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Aiþý,ðuprentsmiðjaij.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
urn ura réttindi vor og ætíum að halda þeim.
Vér —“
,,Komdu ofan af þessurn kassa, ungi maö-
ur!“ skipaði iögreglumaðurinn; og marm-
fjöldinn æpti og öskraði.
„Meðborgarar mínir!“ byrjaði Gerrity aft-
ur, en hánn komst ekki lengra, því að lug-
reglumaðurinn náöi í handlegginn á honum
og dró hann niður, og Gerrity þekti amer-
íska Jögreglumenn ©■f vel til þess að veita
motspyrnu. Hann kom ofan — en hélt áfram
að taia. „Meðborgarar — — —“
„Ætlarðu að halda þér saman?“ sagði
hinn, en þegar Gerrity hélt áfram að tala, þá
mælti hann: „Þú ert tekinn fastur.“
Það voru nokkrir jafnaðarmenn [>arma v'ö-
staddir, og ailir fundu til þess, að sónvi
jþeirra var nú í ve’ði. Félagi Mabel Smith
hljóp samstundis upp á pallinn. „Samverka-
menn!“ hrópaði hún. „Er þetta Ámeríka, eöa
er þetta Rússland ?“
„Þetta er nóg, ungfrú!“ sagði lögreglumað-
urinn eins kurteislega og hann þoröi, því að
félagi Mabel var með stóran, myndskreyttan
hatt og mörg önnur merki æsku og fég-*'
arðar.
„Ég hefi rétt til þess5 að tala: hérna, og ég'
ætia mér að gera það,“ saigði hún.
„Okkur Jangar ekki til þess að taka yður
fasta, ungfrú —“
„Þér verðið annaðhvort að taka mig fasta
eba lofa mér að tala.“
„Mér þykir fyrir því, ungfrú! en fyrirskip-
anirnar eru svona. Þér eTuð tekin föst. ‘
Nú var kornið að féiaga Stankew'tz.
„Verkamenn! Vjð erum hér vegna réttinda
verkamanna.“ En þá var lionum kipt ofan.
Og nú var „ViJti Bill“. Þessi landshorna-
maður og afdráttarlausi öreigi hafði verið að
rangla um yzt í mannþrönginni, því að læn-
um hafði ekki verið leýft aðt taka fil máls
vegna þess, hve örgeðja hann var og stór-
orður, en nú voru allar reglur vitanlega úr
sögunni og Bill stökk upp á riðandi kassann,
„Eruð þið þræLar?“ öskraði liann. „Emð
þið hundar ?“ Og það virtist svo sem lögregl-
irrasi fyndist það, því að hún hratt honum af
pall.inum, og einn þeirra greip um úlfliðinsi
á honum og snéri upp á, svo að ræðan end-
aði i háu sársaukaöpi.
Þar næst kom Johnny Edge, feimiun, ung-
ur maður með hendurnar fullar af blöðum
og hæklíngum, sem haon slepti efcki,, þó
lögreglan léki liann itla; en þá — þá var
enn ejnn eftir!
Veslings Jimmie! Hánn langaðá alls ekkert
til þess.að vera tekinn fastur, og hnam v@,r
dauðhræddur við að. eiga að halda jafnvei
svo stutta fæðu eins og þær, sem nú voru
farnar að tiðkast. En hvað um það, sómi
hans var í veði, svo að hér var ekkert und-
anfæri. Hanin rétti hlysið manni, er hjá hon-
um stóð, og gekk upp á aftökustaðinn. „Er
þetta frjálst land?“ kallaði hann. „Höfum
við málfrelsi ?“ Og fyrstu tilraun Jimmies
til þess að flytja ræðu lauk með því, að fcipt
ivar í jakkafafiö hans svo hastarlega, að við
lá, að veikbyggður ræðupallurinn steyptist
um.
Þarna voru fjóxir lögreglumenn meó sex
fanga, og alt umhverfis þá var mannfjöldi,
æpandi af reiði, og ef ttí vill þess albúinn*
að grípa til ofbeldisverka — hvér mátti
vita? Verðir laganna voru að minsta kosfi
við öllu búnir. Einn af þeim vék sér 'út' aþ
strætishorniniu og Més í pípu siha, og eimoi
mínútu síðar heyrðist blástur í bifreiðar-
horni, og stóri lögreglubíllinn, „Svarta Ma,r-
ía“, brunaði fyrir homið. Manrvfjöld inn vék
frá, og föngunum var ýtt inh, einum eftir
annan. En þegar einn þeirra, „Vilti BiU“,
ö