Alþýðublaðið - 25.05.1920, Qupperneq 1

/
X
Ci eíiö út af A.Iþýðuflokkinim.
1920
Þriðjudaginii 25. maí
115. tölubl.
£ýðvelðið i Síberíu.
Khöfn 23. maí.
Frá París er símað, að bolsi-
víkar hafi nú viðurkent Síberíu
sem oháð lýðveldi. Rússar eru að
semja við Japana um landamæri
austurfrá. Japanar hafa enn þá í
símum höndum Síberíu að Baikal-
"vatni.
frisir vlð Ungverja.
Khöfn 22. maí.
Frá París er símað, að Ung-
•verjar hafi tekið á móti friðar-
boðum Bandarnanna í gær, og
verði þeir undirritaðir í Versailles.
1 op
Friður með þeim
Khöfn 20. maí.
Frá Washington er símað, að
fulltrúaþingið hafi samþykt tillög-
ur Senatsins urn það, að lýsa því
yfir, að stríði væri lokið milli
Bandaríkjanna og Þýzkalands og
Austurríkis.
Erlend mynt.
Khöfn 22. maí.
Sænskar krónur (100) kr. 128,65
Norskar krónur (100) — 111,00
Þýzk mörk (100) -— 14,85
Pund sterling (1) — 23,50
Erankar (100) —• 46,00
Ðollar (1) — 6,17
skiít.
Khöfn 22. maí.
Frá París er símað, að fulltrúar
landsvæða þeirra, er urðu fyrir
eyðileggingum í stríðinu, mótmæli
skiftingu hernaðarskaðabótanna.
Cammza myrlnr.
Khöfn 23. maí.
Frá Mexico er símað, að Car-
ranza [förseti] hafi verið myrtur
og byltingamenn hafi þar með
algerlega sigrað.
líl myndar aítiir stjörn.
Khöfn 23. maí.
Frá Róm er símað, að Nitti
hafi aftur tekist stjórnarmyndun
á hendur í Ítalíu. Scialoja verður
utanríkisráðherra.

Khöfn 22. maí.
Krassin [sendiherra bolsivíka í
Khöfn] er farinn til Stockhólms
[sennilega til að gera verzlunar-
samninga við Svía].
Ðinskn verkjillin.
Khöfn 23. maí.
Verkalýðsfélagasambandið hefir
samþykt að afferma kol fyrir
Kaupmannahafnarbæ.
Kíssar herja.
Khöfn 23. maí.
Símað er frá London, að Rúss-
ar hafi brotið herlínuna hjá Minsk
og haldið til Vilna.
Jack London.
(Þýtt af Skútu).
---- (Frh.).
Ég fór af búgarðinum óðar en
ég var ellefu ára og fór til Oak-
land. Þar eyddi ég svo miklum
tíma á hinu almenna bókasafni,
og Ias með svo miklum áhuga alfc
sem ég náði í, að ég fékk snert a£
St. Vitus dansinum, vegna kyr-
setanna.
Ég varð brátt fyrir vonbrygðum,
þegar ég fór að þekkja heiminn
betur. Þá vann ég ofan af fyrir
mér sem blaðastrákur, og seldi
blöðin á götunni, og frá því og
þar til ég var 16 ára fékst ég við
alt mögulegt milli himins og jarð-
ar — vinna og skóli, skóli og
vinna — og þannig leið tíminn.
Svo varð ég æfintýragjarn og
fór að heiman. Ég stökk ekki í
burt, ég fór bara að heiman — hélt
út að flóanum og slóst f félag
með ostruþjófunum. Nú eru þeir
tímar um garð gengnir, og hefði
ég fengið það, sem ég verðskuld-
aði fyrir rán, hefði ég verið fimm-
hundruð ár í fangelsi. Síðar sést
ég sem háseti á skútu og tók
líka þátt í laxaveiðum. Það var
nógu skrítið, að það næsta sem
ég gerði var að ganga í fiskilög-
regluna. Átti ég nú að grípa sér-
hverja fiskilögbrjóta. Fjölda margir
kínverskir, grískir og ítalskir Iög-
brjótar fengust þá við ólöglegar
fiskiveiðar og margur lögreglu-
þjónn hafði orðið að láta lífið fyrir
afskifti sín af þeim. Hið eina vopn
sem ég bar í embættistíð minni,
var borðgaffall úr stáli, en ég var