Vísir - 04.02.1957, Blaðsíða 3
Mánudaginn 4. febrúar 1957
VÍSIB
a
Msnnkynssaga van Losns verður
kvikmynduð.
Nýtt sýningar-
kerfi enn!
Universal-International er
fyrtsa kvikmyndafélagið í Hol-
lywood, sem tekið hefir í
notkun nýtt breiðtjaldskerfi, er
nefnist Technirama.
Þesgi nýja kvikmyndatöku-
aðferð er notuð við töku mynd-
arinnar „Næturferð", sem nú
er unnið að í Coloradofylki. .
• Technirama-kerfið er byggt
á Vista-Vision tækninni er
Paramountfélagið notar og
Cinemascope-tækni 20th Cen-
tury-Fox félagsins. Notaðar eru
35 mm. filmur, sem renna lá-
rétt gegnum kvikmyndavélina.
MGM og 20th- Century
Fox taka margar síéíiupdir
M.e. nná nefne „iíc^^iazov-
bs*æðiirffiíL66 eftir !5ost©|evsky.
Kvikmynd um
ævi Schweitzers.
Þann 18. J>essa mánaðar var
frumsýnd í New York kvik-
mynd um ævi mannvinarins
Alberts Schweitzers.
Er þetta fræðslukvikmynd
(documentai’y film), sem tekin
hefir verið á ýmsum stöðum,
meðal annars af Schweitzer við
mannúðarstörf sín, en auk þess
er brugðið upp myndum frá
æsku hans. Fékk hún yfirleitt
góða dóma blaðanna.
Rossellini dæmdur
í skaðabætur.
Roberto Rossellini og Ingrid
Bergmann liafa »' París verið
dæmd í sem svarar 500.000 kr.
sekt fyrir samningsrof.
Þau höfðu samið um að fara
leikför til helztu borga S.-
Ameríku, og var ætlunin að
sýna „Jeanne d’ Arc“ með
Ingrid Bergman I aðalhlutverk-
inu. Síðan buðust þeim önnu
störf og hættu við S.-Ameríku-
förina. Var þá farið-í mál við
þau með þeim árangri, sem
getið er hér að cfan.
Metro-Goldwyn-Mayer fé-
lagið áætlar að framleiða 24
kvikmyndir á árinu 1956—57.
Má þar fyrst neína myndina:
„Karamazovbræðurnir“ er
byggist á sögu Feodors
Dosótjevskis og framleidd verð-
ur undir stjórn Pandro S.
Berman, og myndin „Stay
away Joe“, söng- og gaman-
mynd, er framleidd verður af
Cy Feuer og Ernest H. Martin.
Aðrar myndir verða „Tip on a
Dead Jockey“, með Robert
jTaylor í aðalhlutverki, stjórn-
! andi . verður Oi’son Welles;
|,,Rakel“ eftir samnefdri bók
iLions Feuchtwangers fram-
j leidd undir stjórn Lawrence
Weipgarten: „Cat on a Hot Tin
j Roof", byggð á samnefndu leik-
riti eftir Tennessee Williams,
jer hann hlaut Pulitzer verð-
launin fyrir. Framleiðslu henn-
1 ar stjórnar Pandro S. Berman.
Loks er það myndm „Ben Hur“,
er framleidd verður af Sam
Zimbalist, en Karl Tunberg mun
skrifa kvikmyndahandritið.
Félagið 20th Century Fox
mun framieiða milli 50—54
kvikmyndir á komandi ári, og
er það meira en nokkru sinni
Filtur og stúika
strjúka.
fyrr. Síðastliðið ár framleiddi
það 26 kvikmyndir. Walter
Lang mun stjórna töku mynd-
arinnar „The Greatest Story
Ever Told“, sem byggð er á
sögu eftir Fulton Oursler, en
hún fjallar um lif og starl
Krists. tlandritið er ritað af
fjórum framúrskarandi höfund-
um um kristilegt efni. Hópur
12 sérfræðinga, sem allir að-
hyllast hin ýmsu trúarbrögð
veraldar, mun aðstcða við töku
myndarinnar. Félagið ætlgr að
ráða guðfræðinema til þess að
fara með hlutverk Krists, en
setur það skilyrði, að eftir töku
myndarinnar snúi hann sér að
i»a«* lioma í|ö]isiargar sögufrápgar
pcrsón’Ji' frasn.
Leikkonan Hedv Lamarr
niun leika mærina frá Orleans
í kvikmyrdinni „Story of
Mankind“ (Saga mannkyns-
ins), sem by"gð er á bók eftir
Hendrik Willem Van Lcon.
Irwin Allen mun framleiða
mvndina fvrir Warner Brothers
kvikmyndafélagið. Aðrir leik-
endur eru: Ronald Colman er
leikur „Mannsandann“ (Spirit
of Man), Marie Wilson leikur
Maríu Antoinettu; Virginia
Mayo leikur Kleopötru; Regin-
ild Gardiner leikur William
Shakespeare; Groucho
Hardwicke, er leikur guð, og.
Pet.er Lorre er leikur Neró. 45
'cvikmyndastjörnur og frægir
leikarar munu leika sögulegar
persónur í þessari mynd.
Tæknin útrýmir
þörfum þjónum.
A sviði samgangna hcfir bif-
reiðin víða gert þarfasta þjón-
inn óþarfan — og á sviði land-
búnaðar ásamt dráttarvélinni,
en á sviði hernaðar hefir tækn-
Marx in gert óþarfa þarfa þjóna, sem
landnemann, er kev'pti Man-
hattaneyjunnar af Indíánum;
Cesar Romero leikur spænskan j
sendiherra við hirð Elisabetar
I. Englandsdrottningar; Hel-
mut Dantine leikur Antoníus
og Dennis Hopper leikur
Napóleon. I myr.dinni leika
einnig Vincent Price, er leika
leikur Peter Minuit, hollenzka fram til 'þessa hefir þótt gott
náminu, en gerist ekki leikari. 1 mun djöfulinn; Sir Cedric
að hafa not af, og má þar til
nefna múlasna og dúfur.
I bandaríkjahernum var til-
kynnt fyrir skömmu, að hætt
yrði að nota múlasna hersins
til dráttar og burðar og nú er
röðin komin að blessuðum dúf-
unum. sem mörgu mannslífinu
hafa bjargað á tímum styrjald-
ar með því að koma til skila
l Gene Kelly og Michael Red-
grave leika saman í kvkmynd-
j inni „Ilamingjusöm ferð“.
Sagan fjalar um stúlku og
pilt, er flýja úr heimavistar-
skóla í Sviss. Þau eru elt af
Kelly. er leikur föður piltsins,
Bandaíkjamann, og Barböru
Laage, er leikur móður stúlk-
lunnar, sem er frönsk. Stjórn-
jandi myndarinnár er Gene
:Kelly, og er hún tekin í Frakk-
ilandi og Sviss.
mikilvægum boðum.
j Dúfnaþjálfunarstöðin í Fort
Monmouth í New Jersey verð ir
jnú lögð niður og 11 dúfnaþjá'f-
jarar, sem þar hafa haft atvin' u,
jhafa „fengið passann sib ‘L
jUm 1000 dúfur verða seldar á
juppboði, en 18 afreksdúíui*
jverða þar undanþegnar, og
jverður komið fyrir í dýragörð-
um og öðrum stofnunum. j
ra — vó ssrásesí
Það var mikið um dýrðir í Monaco um daginn, þegar Gracc
varð léttari. Myndin er tekin við höfnina, þegar flugeldun
var skotið af kappi rniklu. Skrautlýsta skipið er skemmtisnekkj
Onassis, olíuskipakóngsins. Þetta minnir á myndir frá höfninn
hér um áramót.
Um áramótin veiddi fiski-
maður á Kúbu skjaldböku sem
mun vera hin síærsta, scm sög-
ur fara af.
Skjaldbaka þessi var 4.12
metrar á lengd og 3.62 metrar
á breidd og vó vorki meira né
minna en 1.028 kíló. Ákveðið
var að drepa hana, svo að hægt
væri að athuga skjöldinn og á-
kveða aldur hennar. Gizka vís-
indamenn á, að skepnan hafi
verið eigi minna en 530 ára,
jafnvel 600 ára.
SkollaleikiEi* sijómmóIainamigíiiK:
Leitin ad ,^George Woód'
Niðurlag.
„Húsnæðismálin eiga langt i
land. Það verður langt þangað
til þau eru komin í lag. Ég geri
mér heldur ekki miklar vonir um
góð embætti —. engar yonir —.
Kanske átta þeir sig samt ein-
hverntima i Bonn og komast að
þeirri niðurstöðu að ég geti enn
orðið að einhverju gagni.
„Sennilega gerði ég mikla
skissu, að fara til Koehers i
Bern. Þegar Svisslendingarnir
ráku hann úr landi eftir upp-
gjöfina lenti hann í fangabúðum
hjá Frökkum og íramdi sjálfs-
morð í fangelsinu. Áður tókst
hbnum þó að breiða út óhróður
Eftir E. P. Morgan.
um mig mcðal samfanganna.
Hann lýsti mér sem svikara, sem
hefði selt sig fjandmönnunum
fyrir stórt fé. Þessir fangar voru
smám saman látnir lausir og
hafa haldið áfram að breiða út
óhróðurinn og ekki dregið úr.“
Og Amerikíi!
„Meyer sagði mér, að þér
hefðuðuð verið í Ameríku", sagði
ég. „Var ekkert þar, sem þér
fenguð áhuga íyrir?"
„Gerda og ég fórum brúð-
kaupsferð okkar til Ameríku.
New York er stórkostleg borg og
þetta land er svo tröllslega miklð
og ríkt, að maður stendur á önd-
inni fyrir öllu saman. Fólklð var
allt mjög vingjarnlcgt og ég
lieíði gjarnan víljað vera þar. En
við liöfum sennilega verið óhepp-
in eða komið á óheppilegum
tima. Svo að segja hver einasti
maður, sem ég annars þekkti og
ætlaði að hitta, og máttu sin ein-
hvers, var fjar.verandi. Við kom-
umst aldrei til Washingtön."
„Hvað varð eiginlega um dr.
Ritter?"
„Hann vár um tíma í fangelsi,
en nú hefi ég heyrt, að það
standi til að hann fari til Rio de
Janeiro til að giftast ríkri brasili-
anskri hefðardömu, sem hann
kynntist .á sínum tíma, þegar
hann var þar sendiherra."
„Þér megið þó til með aö verja
hendur yðar!“
hrópaði ég í æsingi, „þér verðið
að láta til skarar skríða af full-
um krafti. A þá allt, sem þér
hafið gert, að vera til einskis?"
Hann lagði höndina á hand-
legginn á mér. „Ég mundi gera
allt aftur, sem ég hefi gert. ef
ég ætti um það að velja á ný,“
sagöi hann með meztu hægð.
Var þetta allt til
einskis,
Þegar ég kvaddi hann. rétti
hann mér rit eitt. „Lesið þetta
þegar þér hafið góðan tima.
Kanske finnst yður það athyglis-
vert.“
Þegar ég kom heim í hótelið
mitt í Frankfurt flýtti ég mér
að leysa utan af ritinu, sem
Wood hafði fengið mér. Kanske
jvar þar eitthvað um hann sjálf-
an, eitthvað, sem hann hefði ekki
viljað tala um. En þaö var:
„Landráð og mótspyrna“, ritgerð
eítir hinn þekkta, þýzka rithöf-
und dr. Rudolf Pechel, sem verið
hafði i fangabúðum í þrjú ár í
hinum alræmdu pyntingarstaö
Sachsenhausen. fyrir andnazist-
iska starfsemi.
Einn siðasti kaflinn í ritgerð
þessári hljóðaði þannig: „Það
skiptir í rauninni ekki máli, að
mótspyrnuhreyfingin náði ekki
því takmarki, sem hún setti sér,
og að þeir, sem þátt tóku i henni,
eru í dag eins einangraðir eins
og þeir voru undir hitlerstjórn-
inni. Sérhver mikil hugsjón, sér-
hvert mikilvægt afrek felur í
sér hin verðskuldUðu lauh. Við
ætlumst ekki til þess, að okkur
sé þakkað."
Die Weltwoche — Zurich.
CopyTÍght by Obera Mundi und
Cosmopress.