Vísir - 01.03.1957, Blaðsíða 3

Föstudaginn 1. marz 1957
VlSIR
3
Hvaií fæst í matinn ?
Saltkjöt
baunir
gulrófur
Hcr koma stökkhestar í mark á kappreiðum Fáks árið 1944.
Orð§ending írá €lau§en§bnð
Vienarpylsur, medisterpylsur, reyktar
medisterpylsur, bjúgu. — Allt frá okkar
eigin pylsugerð. Húsmæður reynið pyls-
urnar frá okkur.
Clausensbúð, kjötdeild
Nýjnng frá Clau§en§búð
Krydduð feiti á brauð. Svínasulta, lifrarkæfa
og kindakæfa.
15 tegundir af áleggi.
Niðurskorið brauð í pk. 7 sneiðar í pk.
aðeins kr. 1,50.
Clausensbúð, kjötdeild
Saltkjöt, baunir
og gulrófur
Kjölbúðan Bræðraborg
Bræðraborgarstíg 16, sími 2125.
Fákur 35 ára:
Félagið ætlar að út-
búa nýjan skeiðvöll.
Ætlar cinnig að Iiaia tillæka liesla
frrir almciiiiing.
Hestamarmafélagið Fákur er
35 ára um ]>essar mundir.
Það var einn sunnudag á
miðjum þorra 1922 að nokkrir
hestamenn voru samankomnir
að Árbæ, að þeir bundust sam-
tökum um að vinna að stofnun
hestamannafélags hér í bænum.
Aðalmarkmið stofnendanna var
að endurvekja kappreiðarnar, er
þá höfðu legið niðri um skeið.
Undirtektir manna undir
stofnun slíks félags voru ágæt-
ar. Daníel Daníelsson, síðar
dyravörður í Stjórnarráðinu,
skrifaði sig fyrstur á stofnenda-
listann og \’arð formaður félags-
ins, er hlaut nafnið hestamanna-
félagið „Fákur".
„Fákur" er því nú 35 ára, eins
og fyrr segir. Fyrstu stjórn
hans skipuðu: Daníel Daníels-
son, dyravörður, Guömundur
Kr. Guðmundsson, skipamiðlari
og Karl Torfason, aðalbókari.
Daniel gengdi formannsstarf-
inu til æfiloka 6. des. 1937. Síðan
hafa verið formenn Björn Gunn-
laugsson, Bogi Eggertsson og
svo núverandi formaður, Þorlák-
ur Ottesen.
„Fákur" hefur starfað' að
áhugamálum hestamanna og er
I sú starfsemi fjölþætt. Fyrst og
fremst má nefna kappreiðarnar,
sem haldnar eru hér árlega. Þá
sér félagið urn hagabeit fyrir
hesta félagsmanna að sumrinu
til, fóðrun að vetrinum og eru
nú um 50 héstar á fóðrum hjá
„Fáki' að Laugalandi.
1 undirbúningi er nú hjá
„Fáki" að koma upp nýjum
skeiðvelli, breikka hann og
koma upp áhorfendabekkjum.
Þá er einnig bygging nýs hest-
húss framundan, þar sem nauð-
syn þykir að fjarlægja hesta-
haldið úr bæum og vegna hinn-
ar auknu umferðar þyrfti slíkt
hesthús að vera fyrir utan bæ-
inn. 1 sambandi við þá starfsemi
hefur „Fákur" i hyggju að hafa
tiltæka hesta til notkunar fyrir
aimenning og mundi æskunni
ábvggilega vera kærkomið að fá
að kynnast hestinum. Þurfa þau
kynni vanalega ekki að verða
löng til þess að um gagnkvæma
ást verði að ræða. Land ,,Fáks“
er nú þegar girt og þarf stórt
átak til að ljúka þessum áhuga-
málum. Hefur „Fákur" i undir
búningi bilahappdrætti, sem
kemur til sögunnar nú á næst-
unni.
Félagið minnist afmælisins
með sameiginlegu borðhaldi í
Tjarnarkaffi annað kvöld laug-
ardag 2. marz. kl. 7.
Núverandi stjórn skipa: Þor-
lákur Ottesen, Kristján Vigfús-
son, Þorkell Einarsson, Jón
Brynjólfsson og Ingólfur Guð-
mundsson.
Vorið er komið ..,
Vorið cr gengið í garð á
meginlandinu, lierma f-regnir
'þaffan.
Til marks um þetta er líaft,
að gangstéttaveitingar eru
hafnar í París, Briissel og Am-
sterdam, enda var hitinn kom-
inn upp í 15 stig. í Berlin var
nýlega heitasti febrúardagur
frá 1830, er þar mældust 12
stig.
Fá þær nú að
kjósa ?
Enn ein tiiraun verðnr gerð
i ár til að veita svissnesknm kon-
nm kosningarrétt.
Málið hefir verið lagt fyrir
þingið i Bern, en jafnvel þótt
það verði samþykkt þar, á það
eftir að ganga i gegnum hreins-
unareld þjóðaratkvæðis. Og þar
mega karlar einir greiða at-
kvæði.
Óú'úlc<4 björs>B3ii:
Ctb^rðis í
Grein úr „Reader’s Digest“
eftir Robcrt Littell.
Á annan jóladag 1955 kom
símskeyti til frú Lilly Nicolaj-
sen, er bjó ein í litlu húsi nærri
Oslo. Skeytið var frá skipstjór-
anum á norska mótorskipinu
„Höegh Silverspray" og varð-
aði son hennar: „Arne Nicolaj-
sen háseti féll fyrir borð á að-
fangadagskvöld úti fyrir strönd
Florida.“ Hvert orð skeytisins
kramdi hjarta móðurinnar eins
og heljarfarg. „Öllum skipum
gert aðvart en frekari leit voit-
laus.... “
Þegar þetta skeyti var sent,
var Arne Nicolajsen enn ofan-
sjávar á þessum slóðum. Hann
átti alls að svamla þarna i 29
klukkustundir.
Tuttugu og níu klukkustund-
ir einsamall í sjónum, án
björgunarbeltis, án svo mikils
sem appelsínukassa til að haldá
sér á floti. Tuttugu og niu
stundir ýmist í svartamyrkri
næturinnar eða brennand.i
geislum hádegissólarinnar,
syndandi, fljótandi, vonandi,
örvæntandi, biðjandi. Og mæn-
andi vonaraugum á skip sigl-
andi fram hjá of langt í burtu
til að sjá hann eða heyra óp
hans. Vissulega er þetta met
karlmennsku og þrautseigju
jafnvel úr mannraunaannálum
siglinganna.
Þegar ég hitti Arne Nicolaj-
sen, nokkrum vikum eftir
þennan atburð, virtist mér of-
urlítið — en aðeins ofurlítið —
auðveldara að skilja í þessari
einstæðu björgun; því þessi
ungi maður, er gerðist sjómað-
ur 16 ára gamall, er þreklega
vaxinn náungi, lægri en £ með-
allagi, en miklu meiri en með-
allags um brjóst og axlir. Hann
er nú 25 ára, en er í fasi öliu
og framkomu eins og helmingi
eldri maður. Þykkt bylgjað
rautt hár þekur höfuð hans;
andlitið er fjörlegt og hlátur-
hrukkur myndast fljótt; þunnt
uppbrett nef hans klýfur ioftið
eins og hnýfill á skipi. Kjálka-
svipurinn og augnatiilitið virð- :
ist segja: „Eg elska lífið og ætla
mér að lifa þvi.“
Arne Nicolajsen mun aldreí
skilja í því, hvernig hann datt
útbyrðis á afgangadagskvöldið.
Veðrið var hlýtt og sjórinn
stilltur. ,,Silverspray“ var ein-
hyersstaðar milli Florida og
Kúbu, þegar langdregið og
frekar kyrrlátt jólasamsæti
hófst. Það var sungið og svo
var jólatré með „snjó og glitri“
og nóg áð borða. En lítið var
drúkkið. ,,Ekki á meðan yfir-
mennirnir voru viðstaddir,"
sagði Arne til skýringar. i
Um klukkan 11 fór Arne
niður í klefa sinn, tók af sér
skóna og lagðist til svefns í
rúmi sínu og hugsaði heim.
„Það næsta sem eg vissi,“
sagði hann, „var að eg var í
sjónum."
Þetta var draumur, fannst
honum, og hann hlaut að vakna
— svo hann ætlaði að slá með
hnefanum í þilið, eins og lrann
hafði stundum gert áður, þegar
sótt hafði að honum í svefni.
En í stað þess að finna fast
fyrir, skullu hnefar hans í
vatninu.
Hann varð allt í senn, hissa,
reiður-, vantrúaður, sár og
hræddur. Það var aðeins ein
skýring á þessu öllu. Ilann
hlaut að hafa gengið í svefni.
Hann tók að hamast að synda
í Örvæntingáræði og hrópaði
hvað eftir annað út í náttmyrkr-
\