Vísir - 06.03.1957, Síða 7

Miðvikudaginn 6. marz 1957
vfsnt
7
Sala sjávarafurða:
Hefii* SÍS heðið SÍF að sjá um
seiu á saltfiskiuum fyrir sig?

S.I.F. lisfir vfí;3 gsrt,
■ segir' Lúðvak Jósepsson.
Ev2í aísaísasn eras sanaat ©áaiægj&ir !
Önnur umræða um frumvarp Hættan af mörgum seljendum.
ríkisstjórnarinnar til laga um Það væri sá boðskapur, sem
sölu og útflutning sjávarafurða vakið hefði mótmæli og andúð,
enda mjög varhugavert,
nokkuð yrði gert til þess
ef
að
hefði, með því að framleiðend-
um væri í sjálfs vald sett að
velja samtökum sínum h'vert
í það form, sem þeir töldu henta
i bezt, til að ti’yggja hagkvæmast
verð fyrir framleiðsluvöru sína.
Sigurður Ágústsson vakti at-
hygli á þeim hættum, sem
fylgdu í kjölfar þess, að margir
byðu fiskinn til kaups. Meðal
annars væru þá líkur fyrir
til þess_ að hugsanlegir kaup-
endur fengju rangar hug-
myndir um það magn, sem
á boðstólum væri, og líkur til
þess, að hugsanlegir kaupendur
þyrðu ekki að festa kaup á fisk-
inum af ótta við verðhrun
vegna offramboðs. Auk þess
o. fl. hófst á fundi neðri deild-
ar í gær.
Gísli Guðmundsson, framsögu
maður meiri hl. sjávarútvegs-
nefndar og Pétur Ottesen, frsm.
minni hlutans, röktu störf
nefndarinnar og gerðu grein
fyrir niðurstöðum, sem eru þær,
að meiri hl. leggur til að frv.
verði samþykkt, en minni hl.
flytur tillögu um að því verði
vísað frá með rökstuddri dag-
skrá, eins og ýtárlega hefur
verið getið hér í blaðinu í gær.
Sjávarútvegsnefnd hafði leitað
umsagnar 10 aðila um frum-
varpið og aðeins einn (ASÍ)
mælt með samþykkt þess, en
annar (SÍS) talið heppilegast,
að minnst tveir útflytjendur
hefðu á hendi útflutning á öll-
um sjávarafurðum. — Allir aðr
ir höfðu lagzt gegn því, að
nokkrar breytingar yrðu gerðar
á núverandi skipan fisksölu-
málanna.
SÍS biður SIF fyrir fiskinn.
Pétur Ottesen skýrði frá því,
að • sér hefðu borizt öruggar
heimildir um það, að SÍS ætlaði
í ár, eins og að undanförnu, að
fela Sambandi ísl. fiskframleið-
enda að annast sölu saltfiskjar
síns — og benti það ekki til þess
að margendurtekin ummæli
i
stuðningsmanna frumvarpsins gera hið bráðasta út um það,
um víðtæka óánægju og tor- | hvort ný skipan yrði þrátt fyrir
tryggni í garð SÍF ættu við rök andstöðuna tekin upp, því ríkj-
að styðjast. j andi óvissa um framtíð þessara
Hann benti enn fremur á mála væri til skaða á markaðn
það, að með frv. væri heimild im og mætti ekki verða til meiri
ríkisstjórnarinnar til afskipta skaða én nauðsyn krefði.
af fisksölumálunum hvorki | Síðan beindi hann þeirri
víkkuð né skert, og það að því fyrirspurn til Lúðvíks Jósefs-
leyti óþarft. Enda kæmi greini- sonar, sjávarútvegsmálaráð-
lega fram í úmsögnum um frv.' herra, hvort hann enn treysti
að gagnrýnin tæki ekki til þess! sér til að staðhæfa það, sem
sjálfs, heldur þeirra breytinga hann áður hefði gert, að mikil
á skipan fisksölunnar, sem boð-
uð væri í greinargerð þess.
1 hans að verulegu leyti aumk-
unarlegur undansláttur frá
fyrri stóryrðum. Samt sem áð-
ur fullyrti ráðherrann — og
taldi sig vel um vita — að því
færi mjög færri, að framleið-
endur væru ánægðir með það
fyrirkomulag, sem nú er á af-
urðasölumálunum.
Verður sú staðhæfing vissu-
breyta þeirri þróun, sem ríkt lega ekki skoðuð annað en stað-
lausir sta'fir, eftir að fram eru
komnar yfirlýsingar um hið
gagnstæða frá þeim aðilum, sem
ráðherrann hefur talið óánægj-
una mesta hjá. Það verður að
teljast harla broslegt, að Lúð-
vik Jósefsson skuli láta sér til
hugar koma að halda þessu
fram nú, þegar almenningur
hefur átt þess kost að kynnast
hinu sanna í málinu — og það
því fremur sem ráðherrann og
flokksbræður hans hafa á síð-
ustu mánuðum gleypt marga
stærri bita en hér er um að
ræða.
Annars var ráðherrann eins
og fyrr er sagt furðu bljúgur
á köflum, játaði m. a. á rök-
sem kaupendur gætu þá gengið þrota undanhaldi sínu, að það
á milli og þvingað veiðið niður væri áreiðanlega einráma álit
Akureyrarbörn að leik á öskudaginn.
9 o
Oskudagurinn haldinn há-
tíðlegur á Akureyri.
Þsr er mairs hátíðabragur en vfSssí á
Frá fréttaritara Vísis. lúðrablæstri og söng. Er al visu
Akureyri_ í gær. j ekki laust við að stundum sé
Eitt af sérkennum bæjarlífs- svo snemma byrjað á lúðra-
ins hér á Akureyri er ösku- blæstrinum, að raskað sé morg-
dagsfagnaúnr barnanna. Ef til unblundi virðulegra borgara.
vill þykir sumum æruverðug- j
um borgurum nóg um hávaða Góðgæti fyrir söng.
þeirra og ærsl, en þeir munu þó | Börnin fara í hópum uni
fair vera_ sem vildu sleppa götur bæjarins, biása i lúúra
þessari tilbreytingu frá hvers- sína og láta ýmsum látum.
framleiðendum til óþurftar.
Hvað uin óánægjuna?
Ólafur Thors kvaðst hafa tal-
ið það skyldu sína, þegar frv.
kom fyrst til umræðu, að vara
við breytingum á núverandi
skipulagi fisksölumálanna, sem
reynslan hefði mótað og fært
sönnur á að hagkvæmast væri.
Hann vildi nú enn fremur
benda á brýna nauðsyn þess að
framleiðendanna, að framleið-
endasamtökin ættu að starfa
áfram, og glopraði því loks út
úr sér, að SÍF hefði ,,gert margt
vel í sölu saltfisksins,“ en um
það atriði hefur þessum skjól-
stæðingi Þjóðviljans sjaldan orð
ið tíðrætt, fremur en öðrum af
því sauðahúsi.
Þegar fundi lauk voru nokkr-
ir á mælendaskrá og var um-
ræðunni frestað.
dagslífinu.
Hátíðahöld í föstubyrjun eru
ævagömul. Upptök sín eiga þau
í kaþólskum sið. Á föstunni
mátti ekki neyta kjöts, og á
mánudag og þriðjudag héldu
menn hátíðir miklar, karneval
eða kjötkveðjuhátíð, sem enn
eru haldnar í mörgum löndum.
Hér á landi var sprengikvöld,
Hópai-nir fara inn í flestar sölu-
búðir og stofnanir og syngja
þar nokkur lög og þiggja góð-
gæti eða aura að launum fyrir
skemmtunina. Þegar kemur
fram um hádegi er umferðinni
að mestu lokið. Því, sem safn-
azt hefir af góðgæti, er skipt
milli allra í flokknum og fyrir
peningana fær hópurinn sér
kjötkveðjuhátíðm fyrrum. Þá sameiginlega bilferð, og sumir
átu menn hangið kjöt svo að ^ hóparnir gefa Rauða krossinum
lá við spreng og af því er nafn- afganginn.
og sameina i þessu máli.
G, G. H. segir í fyrrnefndri
grein sinni, að Benedikt Sveins-
son og félagar hans hafi kallað
xauða krossinn i fánanum
glundroðami.
Nýr bátur
til ólafsvíkur.
Frá fréttaritara Vísis.
Nýr bátur kom hingað til
Ólafsvíkur' klukkan 6,30 í gær-
kveldi en eigandi er Víglundur
Jónsson, útgerðarmaður hér.
Báturinn er 54 lestir, smíðað-
ur í skipasmíðastöð KEA á
Akureyri, hefur 280 hestafla
Lister Dieselvél og er búinn
öllum nýjustu siglipgatækjum.
Lítur báturinn fallega út og
virðist vera mjög góður frá-
gangur á öllu. Báturinn var 30
að hvorki SÍS, undir stjórn j klukkustundir fra Akureyri til
reyndra kaupsýslumanna né Ólafsvíkur og er ganghraði 10
aðrir félagar í Sambandi ísl. j sjómííur. Formaður er tryggvi
fiskframleiðenda hefðu óskað Jónssori í Ólafsvík og vélgæzlu-
að eftir að annast sölu eigin fiskj- jmaður Trausti Jónsson. Eftir
og ar sjálfir í ár. Vakti Ólafur auk aðeins tveggja tíma viðdvöl hér
óánægja væri hjá framleiðend-
um sjávarafurða með núverandi
fyrirkomulag og helzt hjá þeim,
er mestra hagsmuna hefðu að
gæta. ítrekaði Ó. Th. í þessu
sambandi það, sem Pétur Otte-
sen hafði drepið á í sinni ræðu,
Svona hefir þetta gengið £
mörg ár, og svona verður
það á morgun. Enda þótt
þetta geri allverulegan átrcðn-
Bkki deiluefni.
Hitt varð ekki deiluefni,
hinn nýi fáni væri fagur
heppilegur siglingafáni, og var
mikið um það rætt hvor væri
fegurri, og greindi menn á um
þetta. Auk þeirra mörgu atriða,
sem um var deilt, verður ekki
íram hjá þvi gengið, að smekk- ^
ur mana er alltaf ólíkur. Hinn' hafa á hendi útflutning á öllum um 1800 lestir. Hæstir eru
hreini, heiði blær bláhvíta fán-1 sjávarafurðum,“ því SÍS mætti Hrönn, formaður Guðmundur
þess athygli á því ósamræmi,
sem væri í þessari afstöðu SÍS
og umsögninni um að það telji voru fyrir.
„heppilagst, að minnst tveir út- febrúarloka
fór báturinn í sinn fyrsta róður.
Hér eru nú 12 bátar, því 11
- Á vertíðinni til
hafa þeir farið
ið dregið.
Kötturinn sleginn
úr tunnunni.
Svo mun vera að öskudags- ing í verzlunum bæjarins, og
fagnaðurinn hér á Akureyri sé hafi einnig nokkur útgjöld £
af dönskum toga spunninn frá för með sér taka langflestir
þeim árum, er mai’gt var hér aí böi’nunum með vinsemd og
dönskum fjölskyldum, en í gestrisni. Enda er það mála
Danmörku hafði þá lengi tíðk- sannnast, að margir eru hóp-
ast að slá köttinn úr tunnunni arnir ánægjulegir, fara prúð-
um þessar mundir. Var það að j mannlega að öllu, gleðjast
vísu gert á mánudaginn í föstu- f barnslega af því, sem að þeirn
inngang og var svo einnig hér er rétt, og eru glöð og kurteis.
fyrrum. En nú hefir megin- Meðan svo er á málum haldið
fagnaðurinn flutzt yfir ösku-^eru öll öskudagslætin til
daginn og hefir svo vei'ið lengi.
En hvað sem upprunanum líð-
ur þá er öskudagsfagnaður
barnanna hér á Akureyri löngu
orðinn alinnlendur siður og sér-
stakennilegur dráttur í svip.
bæjarlífsins.
Öskudagurinn hefir lengi
verið frídagur í skólum lands-
ins. Snemma á morgnaixa um
kl. 6 fara börnin að safnast
saman í hópa, sem þau hafa áð-
ur ákveðið. Hefir hver hópur
sinn foringja. Öll eru böi’nin
ánægju, en stundum vill út af
þessu bregða og er þá ver farið
en heima setið.
Kammermíisik hijómieikar
í kvöii
flytjendur séu löggiltir til að 267 sjóferðir og afli þeirra er
ans sem svo margir höfðu tekið vera ljóst, að það mundi hafa
ástfóstri við, var mörgum þeirra
svo hugkær, að minningin um
hann er enn helg í margra hug-
um. Og hvað sem deilum liðna
timans líður, má hún vera það
áfram, og það hefur komið fram
á síðari árurn, að þjóðin á þá
ræktarsemi til að bei’a, að vilja
halda minningu hans i heiðrL
tök á að afla sér löggildingar
sem annar aðilinn.
Aumleg svör ráðherra.
Síðasti ræðumaður á fundin-
um í gær var svo Lúðvík Jós-
efsson. og var málflutningur ' ritari.
Jensson, með 235 lestir í 311
íjóferð og Glaðut, formaður {
Kristmundur Halldórsson, með
215 lestir í 31 sjóferð. Tíð varj
slæm og gæftir tregar í janúar,
og fram í febrúar, en sæmilegt
tíðarfar síðai’a hluta febrúar
og þá allgóður afli — Frétta-.
Kammennúsíkklúbburinn í
Reykjavik heldur hljómleika í
Melaskólanum í kvöld kl. 21.00,.
Á þessurn hljómleikum mun
það ekki sízt vekja athygli að
búin einhverjum gamanbún- ^ þar verður leikið í fjrsta skipti
ingi. Sumir eru skrautlega Aríó eftir Leif Þórarinsson tón-
gerðir af smekkvísi og listfengi, skáld, en tónverk þetta hefur
aðrir fáránlegir og oft eru hann samið fyi'ir skemmstu.
nokkur gyllt bönd á hversdags- ! Ennfremur verður xeikin són-
fötunum látin nægja. Mörg ata fyrir flautu og píanó eftir
börnin bera grímúr, og tré- Prokoieff og loks quintett fyrir
sverð og axir. Fyi'st er köttur- blásturshljóðfæri eftir Beet-
inn sleginn úr tunnunni, en hoven.
þegar líður á morguninn og | Það er Rögnvaldur Sigui'jóns
borgai'ar bæjarins eru teknir til son °S blásarar úr Sinfóníu-
starfa hefjast göngur barna- hljómsveitinni sem flytja verk-
flokkanna um bæinn, með in-