Vísir - 07.03.1957, Blaðsíða 4

4
wtsm
Fimmtudaginn 7. marz 1957
wssim
D A G B L A Ð
Rítstjóri: Hersteinn Pálssosu
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Slmi 1660 (finim linur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR HJF.
Lausasala kr. 1,50.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kröfur kðmmúnista.
„Úttekt þjóðarbúsins“:
Lagfæra þarf skýrslu er-
lendu hagfræðinganna.
Síð&n mun ríkissf jérniii
birla eitlhvað úr hennl.
Fyrirspurn til ríkisstjórnar-1 standa á sér til að leyfa birt-
innar um álitsgerð um efna- ingu hennar,
hagsmál var á dagskrá sam
Það er næsta fróðlegt að lesa
um það við og við í Þjóðvilj-
anum, að hin og þessi félög,
sem eru undir handarjaðri
kommúnista, bæði hér í
1 Reykjavík og úti um land,
hafi gert um það samþykktir,
að varnarliðið skuli látið
' fara og Alþingi megi ekki
vera með nein ,,undanbrögð“
■ í því efni. Þrátt fyrir þetta
hefir þess ekki orðið vart, að
þingmenn kommúnista hafi
Eftir atburðina í Ungverja-
landi — og undirróður kom-
múnista í löndunum fyrir
botni Miðjai'ðai'hafs — gera
flestir sér ljóst, að það er
einaðs þings í gær.
Ólafur Björnsson fylgdi fyr-
irspurninni úr hlaði og rifjaði
upp, að ríkisstjórnin hefði látið
það verða eitt af -sínum fyrstu
verkum að láta semja álitsgerð-
ir um efnahagsmál. Það hefði
vakið undrun almennings, að
2 V2 mánuði eftir samþykkt ráð-
stafana, sem taldar væru byggð
ar á þessum álitsgerðum,
nauðsynlegt að vera vel á j skyldu niðurstöður þeirra enn
verði. Húsbændur kommún-íekki hafa verið birtar>
istanna „ísle'nzku“ eiga fyrst
og fremst sök á því, að varn-
arliðið verður hér áfram.
Þeir hafa ráðið þróuninni í
alþjóðamálum síðustu
— illu heilli.
hreyft málinu á þingi, og En úr því að Þjóðviljinn hefir
arm fram „fyrir opnum tjöldum í andi ríkisstjórnar.
augsýn alls almennings“, hefði'
vill þó svo til, að meðal
þeirra eru tveir menn, sem
eru forvígismenn tveggja fé-
laga, er kommúnistar. stjórna
og hafa einmitt nýverið gert
ályktanir um brottför varn-
arliðsins.
í gær birtir svo Þjóðviljínn
forustugi'ein um málið —
„Burt með herinn“ — og er
þar bent á það meðal ann-
ars, að Bretar ætli að fækka
taisvert í her sínum. Hins er
vitanlega ekki getið, að sitt-
hvað á að lcoma í stað þeirra
manna sem heim verða
sendir, því að Bretar telja,
að~ þeir geti framkvæmt
þetta, af því að þeir eru. að
i taka í notkun ný vopn, er
í krefjast ekki eins mikils
mannáfla og hafður hefir
verið undir vopnum að und-
anförnu. Þetta er því engan
veginn fullgild sönnun þess,
að Bretar telji orðið svo
miklu friðvænlegra í heim-
inum en áður. Enda er ekki
svo langt liðið frá ofbeldis-
verkum Rússa í Ungverja-
iandi — sem eru raunar ekki
' á enda enn — að heimurinn
sé búiiin að gleyma því,
hvernig kommúiiistar sýndu
eðli sitt, þegar ungverska
þjóð'in vildi skyndilega fá að
vera frjáls og óháð.
Þjóðviljinn sér ekki nema eina
hlið á þessum málum, og er
ekki við öðru að búast, þar
sem hann hefir löngum ver-
ið blindur að miklu leyti.
á reiðum höndum „fullgild-
ar“ sannanir fyrir því, að nú
sé öllu orðið óhætt aftur eins
og fyrir einu ári, hvers vegna
gengur þá ekki flokkur hans
fram fyrir skjöldu? Hvers
vegna ber hann ekki fram á
þingi tillögu um það, að ekki
sé ástæða til að láta það
dragast lengur að framfylgja
Þrátt fyrir það að margsinnis
hefði verið lýst yfir því af hálfu
stjórnarflokkanna, að þessi „út-
tekt þjóðarbúsins“ skyldi fara
Ekkert átti að birta,
Gyfli Þ. Gíslason kvaddi sér
síðan hljóðs, sagði að sér fynd-
ist kostulegt að um álitin væri
spurt og skýrði síðan frá því, að
hann hefði á fyrsta degi eftir
komu sérfræðinganna tjáð þeim
aðspurður, að ekki mundi þurfa
að birta álit þeirra, og hefðu
þeir hagað starfi sínu eftir því.
Magnús Jónsson taldi þessar
nýju upplýsingar Gylfa, að þeg-
ar í upphafi hefði alls ekki ver-
ið ætlunin að birta álitið, hljóta
að vekja mikla undrun. Virtist
reynslan enn ætla að staðfesta,
að ekki væri hægt að gera ráð
fyrir efndum á loforðum núver-
aðeins ein tala verið birt: Fimm
hundruð milljónir, sem sagt
væri að flytja þyrfti til sjávar-
útvegsins frá öðrum atvinnu-
greinum.
Birting í undirbúningi.
Hermann Jónasson, forsætis-
ráðherra, stóð síðan upp tií
svars og skýrði frá því, að til
athugunar væri að birta nokk-
þeim vilja, er alþingi lét í uð af þeim gögnum, sem rann-
ljós í yfirlýsingunni frá 23.lsóknin hefði leiu m Tu
marz á síðasta ári? Sé það þess að blia þau tii birtingar,
einlæg trú hans, að friðvæn-
legra sé, og sé hann eins ein-
lægur í baráttu sinni fyrir
varnai'leysi landsins, og hann
vill vera láta, þá getur hann
ekki setið auðum höndum
lengur og látið herinn algpr-
lega afskiptalausan.
En sé kommúnistaflokkurinn
fús til að gjalda ráðherra-
dóminn með því að gera ekk-
ert í því máli, sem hefir
verið aðalbaráttumál hans
— enda mesta hagsmunamál
húsbænda hans — sex síð-
ustu árin, þá geristhann bara
,,herbámsflokkur“, eins og
það heitir á máli hans stund-
um og mun honum vafa-
laust þykja, að hann sé kom-
inn í góðan félagsskap. En
hann ætti þá líka að liætta
þyrfti hins vegar að vinna tals-
vert mikið verk, auk þess sem
afla þyrfti sérstaks leyfis hinna
erlendu sérfræðinga. Það leyfi
hefði enn a. m. k. ekki verið
farið fram á.
Ólafur Björnsson tók þá til
máls á ný og taldi nú kveða við
talsvert annan tón í hv. for-
sætisráðherra en þegar hann og
málgagn hans, Tíminn, hefðu
á s. 1. ari í endurtekin skipti
gefið hátíðlegar yfirlýsingar um
að öll gögn skyldu lögð fram.
Benti hann á hversu mikil-
vægt það væri fyrir þjóðina,
að fá sem haldbezta vitneskju
um, hvernig hag hennar væri
komið.
Trygging ekki einhiít.
Vetrarvei'tíðin er nú hálfnuð,
og fram að þessu hefir hún
brugðizt vonum manna. í
byrjun voru gæftir með af-
brigðum stopular. en síðan
Minnzt á aðra skýrslu.
Hermann Jónasson undi þess-
að láta Þjóðviljann vera aö ari ádeilu ilJa og gaf þá skýr_
birta kröfur um það, 3em ingu á undirbúningi birtingar_
hann hefir alls ekki í huga innar, að álit hinna erl. sérfrœð_
að framkvæma. Blaðið yerð- inga þyrfti að > orða um« m
ur aðeins að viðundri með þess að hægt væri að birta’það.
þvi motl‘ 1 Reyndi hann síðan að drepa
| málinu á dreif með alllöngu tali
um skýrslu, er Benjamín Eir-
íksson, Jóhannes Nordal, Klem-
enz Tryggvason og Ólafur
bátanna verði jafnvel enn Björnsson sömdu fyrir síðustu
lélegri en þá. Þá hafa aíla- ríkisstjórn síðla árs 1955 og
brögð togara einnig verið ekki hefur verið birt.
léleg, bæði vegna ógæfta og Vegna þessa upplýsti Ólafur
fiskleysis. j Björnsson að svo stuttur frestur
loks fór að gefa á sjóinn, Ríkisstjórnin gekkst fyrir því, hefði verið veittur til samning-
hefir afli verið miklu rýrai'i að tryggt var hærra fiskverð ar þeirrar skýrslu, að ekki hefði
að þessu sinni en áður, end.a þá verið um fullnaðar verk að
en í fyrra, en þá var hann
svo lélegur, að flestir bátar
munu hafa verið reknir með
tapi. Verði ekki snöggleg og
mikii. þreyting til batnaðar
nú, virðast, ekki hprfur á
öðru en að eins fari.og t. d.
í fyrra og útkoma sumj'a
hefir það verið aramótahlut-
vork stjórnarinnar á undan-
förniun árum. En því miður
er slík trygging eldci einh.lít.
Hún er til lítils, ef ekki fæst
fiskur -Úr sjó. Og verða þá
oð koma ný úrræði.. Þannig
ræða. — Hinsvegar mund.i ekki
mun þetta • ganga, méðan
tekið er meira af framleiðsl-
unni. en hún getur und ir ris-
ið.
Torsótt verk.
Hermann Jónasson tók nú
enn til máls og lagði sig mjög
fram um að réttlæta það ráðs-
lag, sem Gylfi hafði komið upp
um, en hann sjálfur bersýnilega
ætlað að láta liggja í láginni.
Sóttist það erfiða verk líttt.
Gerðu þeir Jóhann Hafstein,
Ólafur Thors og Bjarni Bene-
diktsson að lokum harða at-
lögu að ríkisstjórninni, sem stóð
jafn afhjúpuð, þó að Gylfi Þ.
Gíslason gerði tvær tilraunir
til að bæta fyrir frumhlaup sitt
og mæla vanefndunum bót.
Jóhann Hafstein fordæmdi
þau vinnubrögð, sem forsætis-
ráðherra hafði skýrt frá, að
breýta ætti áliti hinna erlendu
sérfræðinga, áður en til greina
kæmi, hvort eitthvað af því
ætti að birta.
Grimseyingar viija öyggja
Frá fréttarítara Vísis
Akureyri í ga*r.
Samkvaemt upplýsingrun frá
Grimsey er óvenju mikill sn.jór
þar á eyimi.
Frost hafa lika komizt upp í
10 stig, sem ekki er heldur
algengt.
Rauðmagaafli hefur verið
tregur fram til þessa sökum
ógæfta og lika vegna kuldans.
Hinsvegar hefur vænn þorskur
fenglzt oft í rauðniaganetin þá
sjaldan að gefið liefur og unnt
hefur verið að vitja um.
Catalinaflugvél lenti í Gríms-
ey í gær en flugferðir þahgað
eru nú fátíðar. Á flugvellinum
var lítill snjór og lending gekk
að óskum.
Nýlega hefur veriö stofnað
kveníélag í Grímsey. Stofnend-
ur eru 11 konur. Meðal fyrir-
hugaðra verkefna kvenfélagsins
er bygging félagsheimilis í
eynni og virtist mikill áhugi
ríkjandi í því máli. Formaður
kveníélagsins var kjörtn Ingi-
björg Jónsdóttir.
Húsavikurbátar haia sótt
mjög á Grimseyjannið þegar
gefið hefur. og aflað vel, eink-
um vestan við eyva.
Kvikmyndin „Saga Borgar-
ættarinnar", sem Nýja Bíó hóf
sýningar á íjtít nokkrti, hefur
nú verið sýnd yfir 30 sinnum, og
allar horfur, að sýningum á
henni muni verða haldið eitt-
hvað áfram vegna ágætrar að-
sóknar.
Gott timaima tákn.
Þetta verður að teljast gott
timanna tákn. Það er alltaf —
sennilega á ölltim tímúm — full-
mikið um það, að nöldrað sé í
anda þessara orða: Heimur
versnandi fer, jafnvel þótt aug
Ijóst sé, að heimurinn fari, þrátt
fyrir allt, að ýmsu batandi, og í.
■ möi'gu stórbatnandi, eins og í
’ ljós mundi koma, ef menn færu
að gera samanburð á ýmsu forð-
um daga og nú. En um alla tima
má margt gott segja, og vissu
| lega er það gott timanna tákn,
I er í Ijós kemur, að menn kunna
ekki aðeins að meta það, sem
nýtt er og gott, heldur og allt
„gamalt og gott." Eitt af því
gamla, sem menn kunna aug-
ljóslega að meta, á þessum tíma
tækninnar, er ofannefnd kvik
mynd, þrátt fyrir frumstæða
tækni tíma, er hún var gerð.
Saiingildi.
Það, sem hér kemur til greina,
er sanngildnilutanna, hvort sem
það er Ijóð, saga, kvikmynd eða
eitthvað annað — að menn
kunna þrátt fyrir allt, sem trufl- :
ar og glepur á vorum tima, að
meta það sem gott jafnt í menn-
i ingu gamla sem nýja tímans.
i Það er útvarpaö dægurlögum og
ljóðum, sem særa smekk
margra, útvarpað sýknt og heil-
agt, en á hátíðarstund, heima
eða úti í náttúrunni, er menn.
taka lagið, eru það tiðast ljóð
gömlu skáldanna, sem fyrir val-
inu verða.
Æskan hrífst ei siður
af því gamla.
Og æskan hrífst af þvi gamla,
þrátt fyrir það að raddir heyrist
um, að hún kunni ekki að meta
neitt nema jazz og „rokk“. Ég ,
man ekki betur en að ég heyröi
raddir um það, þegar farið var
að sýna Sögu Borgarættarinnar
aftur, að það mundi verða
gamla íólkið og miðaldra eitt,
sem mundi kunna að meta hana,
en svo kemur þð í ljós að æskan
fjölmennir á sýningar í vaxandi
mæli, og nýtur þess, sem mynd-
in hefui’ að bjóða, og finnur
jafnvel nautn í hinni þöglu
tækni gamla tímans. — Niður-
staðan af þessu verður sú, að
það muni alveg óhætt að draga
dálítið úr nöldrinu gamla og
líta oftar á bj 01111 hliðarnar.
Von Brentano á
fundi Dullesar.
Von Brcntano utanríkisráð-
herra Vestur-Þýzkalands hef-
ur rætt við Dulles í Washington.
Að loknum fundi utanríkis-
ráðherranna í gær var birt
sameiginleg tilkynning þess
efnis, að það væri stefna ríkis-
stjórna V.-Þýzkalands og
Bandaríkjanna, að atburðir á
seinustu timum hefðu sýnt enn
frekar én áður mikla nauðsyn
sameiningar Þýzkalands, og
myndu ríkisstjórnirnar áfram
stefna að því marki, að samein-
ing kæroist á og að hið sam-
einaða Þýzkaland. yrði alger-
legt frjálst lýðræðisríki. „