Vísir - 23.03.1957, Blaðsíða 4

vfsm
Laugardaginn 23. marz 1957
WEmMWL
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
A.uglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
AfgreiBsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala kr. 1,50.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Erfiðleikar Finna.
Ríkissjóður Finna á nú við svo
mikla erfiðleika að etja, að
hann er að kalla gjaldþrota.
Hefir stjórnin borið fram
tillögur um ráðstafanir til að
bjarga fjárhag ríkisins, að
minnsta kosti til bráða-
birgða, og verður mikilla
fórna krafizt af þjóðinni, á-
lögur verða miklu þyngri en
áður og þar fram eftir götun-
um. Meðal annars er lagt til,
að kaupgjald verði bundið í
tvö ár, skattar hækkaðir til
mikilla muna og dregið úr
innflutningi, vísitöluupp-
bætur nái aðeins til nokk-
urs hluta hækkana, sem
verða kunna, og sitt hvað
fleira, sem finnska stjórnin
og ráðunautar hennar telja.
að ekki verði hjá komizt til
að bjarga Jjárhagnum.
Þessar fi'egnir eru á margan
hátt fróðlegar fyrir okkur
íslendinga, sem höfum lifað
hátt um undanfarin ár og
virðumst telja, að hægt sé
að halda sama líferni áfram
í áhyggjuleysi um alla fram-
tið. Þjóðin hefir hvað eftir
annað verið vöruð við þeirri
kröfupólitík, sem mestra
vinsælda hefir átt að njóta
hér, og henni hefir verið
bent á, að með því að gera
sífellt meiri kröfur til fram-
leiðslunnar, geti svo farið að
lokum, að krónurnar, sem
krafizt er verði áður en varir
að engu eða því sem næst.
Þessu hefir engu verið sinnt,
og alltaf haldið áfram að
gera kröfur, heimta meira,
þótt sífellt verði erfiðara að
fullnægja kröfunum.
Fregnirnar frá Finnlandi um
gjaldþrot ríkissjóðs þar
minnir okkur á það, að þetta
getur einmitt ltomið fyrir
hér, ef við gætum ekki að
okkur. Því miður er það
sannleikurinn hér á landi, að
menn vilja lítið á sig leggja
fyrir sameiginlegan hag, og
sizt vilja menn slá af kröf-
unum til þess að tryggja
hann. Væntanlega verða
fregnirnar frá Finnlandi til
að vekja menn til umhugs-
unar í þessu efni, og benda á
að ekki taki betra við, ef við
kollsiglum okkur með gegnd
arlausum kröfum. Lækning
er margfalt sársaukalýllri
en hófesmi í tæka tíð.
Kirkjjn ttfj trúntál:
Til þin talað.
Hlutverk nýju stefnunnar.
Framsóknarmenn og samstarfs-
rnenn þeirra í ríkisstjórn
boðuðu á sínum tíma nýja
stefnu í efnahagsmálum
þjóðarinnar, eins og menn
muna. Tilgangur þeirra með
hinni nýju stefnu var að
lækna mein efnahagsmál-
anna, koma í veg fyrir, að
eins fari fyrir íslendingum í
þessu efni og Finnum. Það
átti að brjóta blað í sögu
þjóðarinnar með hinni nýju
stjórn, og hún ætlaði að
vinna kraftaverk.
Það, sem stjórnin hefir afrekað
upp á síðkastið, gefur hins-
vegar ekki fýrirheit um það,
að íslenzku þjóðina geti ekki
borið upp á sker eftir sem
áður. Stjórnin hefir ekki
gripið til neinna nýrra ráða,
en hún hefir fetað dyggilega
hinar troðnu slóðir sem hún
taldi ófærar. Og Framsókn
hefir talið ástæðu til að
verðlauna þá, sem drjúgast
hafa blásið að kröfupólitík
og verðbólgu síðustu árin og
falið þeim sum mikilvægustu
ráðherraembættin. Það er
hennar helzta afrek við
myndun núverandi stjórnar.
Ýmsir hafa ef til vill haldið, að
hin nýja stjórn, sem kennir
sig við hinar vinnandi stétt-
ir, kynni að leiðbeina ís-
lendingum á nýjar brautir
— framhjá þeirri slóð, sem
t. d. Finnar hafa lent út á.
Það er mjög hætt við því,
að þeir verði fyrir vonbrigð-
um. ef þeir hafa ekki þegar
. skipt- umóskoðun. ,
Iðja ekki einsdæmi.
Þeirri spurningu var varpað
fram hér i blaðinu í gær,
hvort fjármálastjórn kom-
múnista í Iðju mundi vera
einsdæmi, eða hvort víðar
mundi pottur brotinn, þar
sem þeir hafa farið með
stjórn í verkalýðsfélögunr
undanfarin ár. Og það hefir
ekki staðið á því, að upp
i hefir komizt um misferji í
öðru félagi, sem kommúriist-
ar hafa verið einráðir í ár-
um saman eða frá stofnun
þess. Þetta hlýtur að vera
þeim mönnum ærið umhugs-
unarefni, er hafa verið
þeirrar skoðunai', að starf
kommúnista miðaðist fyrst
og fremst við heill fjpldans
en ekki við að skara eld að
sinni köku. Dæmin úr Iðju
Þú hefir ákveðið að lesa
Biblíuna þína daglega, er ekki
svo? Lesa dálítinn kafla í semi,
helzt eftir einhverri reglu eða
áætlun. Þú lest guðspjöllin
fyrst eins og við höfum talað
um, fylgist með lærisveinum
Jesú, þeim, sem hann kallaði til
fylgdar við sig á jarðlífsdögum
sínum, þeim, sem hlý^ddu á
kenningu hans og sáu verk
hans. Þú heyrir hann flytja orð
lífsins, sérð hann ganga um
kring og gera gott og græða
alla. Þú sér hann ofsóttan, hand
tekinn, krossfestan — nú á
föstunni er einmitt sá tími,
þegar písl hans er sérstaklega
hugleidd og enginn er betri
leiðsagnari í því en Hallgrímur.
En þegar þú hefir, samkvæmt
áætlun þinni um biblíulestur,
lokið guðspjöllunum, þá fylgir
þú vinum og lærisveinum Jesú
áfrarn inn í frumkirkjuna. Þú
sérð, hvernig þeir, gagnteknir
af mætti hins upprisna Drott-
ins og anda hans, taka að vitna
um konungdóm hans og ríki,
flytja öllum heimi feginsfregn-
ina um sigur hans og þá fram-
tíð, sem fyrirbúin er í fylgd
hans. Þú lest um þetta í Post-
ulasgunni og í bréfunum.
Taktu undir með þeim, sem þar
vitna. Þú átt Jesú Kristi jafn-
mikið að þakka og þeir. Ef þú
veizt það ekki eða hefir ekki
gert þér grein fyrir því, þá
ferðu á mis við það, sem mest
verður þegið. Bið um þann
anda, sem gaf þeim sýn. svo að
þeir sáu, hver Jesús Kristur er
og' eignuðust lífið í honum. Á
bak við trú þeirra og leit þina
er bæn hans sjálfs: Eg bið ekki
einungis fyrir þessum (postul-
unum), heldur og fyrir þeim,
sem á mig trúa fyrir orð þeirra.
Allir eiga þeir að vera eitt, eins
og þú, faðir ert í mér og eg í
þér, eins eiga þeir einnig að
vera í okkur (Jóh. 17, 20—21).
Gamla testamentið? Það
skaltu lesa með Jesú Kristi og í
hans nafni. Það var hans Biblía..
Hann las upp úr því og lagði út
af því í samkunduhúsum á
helgum dögum. Hann lifði og
dó með orð þess á vörum. varð-
ist freistingum með orðum
þess, baðst fyrir með orðum
þess í hinztu angist sinni og í
andlátinu. Hann sagði, að það
vitnaði um sig (Jóh. 5, 39), leit
svo á, að markmiði alls þessý
sem þar er frá skýrt og boðað,
væri náð með komu hans og
lífsverki. Frá Jesú Kristi fellur,
m. ö. o. það ljós yfir Gamla'
test., sem veitir réttan skilning'
á því. Hann nam það úr gildi,
sem lokið hafði hlutverki sínu
»
um leið og hann uppfyllti,
fullnaði það, sem hefur ævar-
andi hlutverki að gegna og sí-
[stætt trúargildi. Ljósið í Gamla
i testamentinu fellur á marga
ífleti og birtist í fjölmörgum
brigðum, eins og árdegisbjarmi,
sem roðar ský og boðar upp-
i komu sólar. Kristur er sólin
1 sjálf. Ljósið í Gamla testament-
inu lýsir þér að sama skapi sem
þú vilt lúta leiðsögn hans og
játast honum sem Drottni. þín-
um og frelsara.
„Biblían er eins og stór skóg-
ur með alls kyns trjám“, segir
Lúther. ,,Þar má finna mai’gs
„Ljóðavinur“ skrífar Vísi:
Leirburðai'stag'l.
Vikublað nokkurt og mánaðar-
rit hafa um nokkurt skeið sinnt
því menningarhlutverki, að
prenta — vafalaust að ósk les-
enda 5>nna — ýmsa dægurlaga-
texta. Er þar skemmst af að
segja, að rit þessi hafa birt.
nokkra dægurlagatexta, sem
konar aldin......... Aldrei hefi mega heita dágóðir, hvort sem
eg til einskis hrist neina grein Jitið er á efni eða rím, en um
þar. Aldrei hefi eg ekki náð' langflesta er það að segja, að
einhverju aldini“. I hér er svo hörmulegt leirburð-
Sá finnur, seni leifar, sagði arstagl á ferðinni- aS um Þessa
Jesús, og fyrir þeim mun upp
iðju verður ekki kveðinn upp
I réttlátari dómur en felst í þess-
um gömlu vísuorðum:
lokið, sem á knýr. Þú leitar
ekki án árangurs til Biblíunn-
ar, ef þú leitar til hennar til
hennar til þess að heyrá Guð
þinn tala og finna sálu þinni
hjálp og frið. Þegar fyrir þér
verður eitthvað, sem þú skilurj
ekki, þá skaltu hafa ráð hins er þetta sungið inn í „hug og
vitra manns William Booths. hjörtu" bókmenntaþjóðarinnar,
Leirburðarstagl og' holtaþoku-
væl
fyllir nú breiða byggð með
aiuniegt þvaðuv.
Ofan á þetta bætist, að svo
Hann sagði: Lestu Biblíuna eins
og þú borðar fisk — legðu bein-
in til hliðar!
Tökum aðra líkingu: Hugs-
aðu þér, að þú eigir von á að
heyra i útvarpinu til ástvinar
þíns. Hann er þér fjarri af ein-
hverjmn ástæðum og þú hefur
ekki tök á því að nálgast hann.
En nú færðu skilaboð um, að
hann muni tala til þín í útvarpi
og þú veizt jafnframt, að orð
hans hljóta að varða þig miklu,
já velferð þín veltur öll á því.
Þú getur líka hugsað þér, að
þú sért á erfiðu og hættulegu
ferðalagi. Þú hefur með þér
móttökutæki og veizt, að þú
átt að fá leiðbeiningar um
ferðalagið frá sendistöð yfir-
manns þíns. Værir þú í slíkum
sporum, öðrum hvorum. mynd-
ir þú .ekki vanrækja að hafa
og slík er harkan í þein-i menn-
ingarsókn að nú mun enginn
dagur upp renna, svo að menn
komist hjá að hlýða á, þvi að
nú eru óskalagaþættir eða dans-
laga þættir eða eitthvað þess
háttar dag hvern, og þá eiga
menn víst, að svona góðgæti sé
á borð borið ríflega. Slík er nú
smekkvísi almennings í landinu.
Skrúfi menn fyrir eiga menn
víst, að þessir listarinnar ómar
berist að eyrum þeirra úr næstu
ibúð eða næsta húsi.
I>að, sein verra er.
Þó er ótalið það, sem verra er,
og það er þegar afskræmd eru
ljóð ástsælla skálda. L.íóðum
þeirra og stökum fær að vísu
hvorki mölur eða ryð nútímans
grandað. -— En er til of mikils
mælst, að menn sýni látnum
ljóðskáldum ,og verkum þeirra
þá virðingu, að afskræma ekki
, verk þeirra eða fara óvirðulega
tækið þitt opið. Þu myndir með & annan hátt?
hlusta á tilteknum tíma og
aldrei láta það bregðast. Og þú
myndir ekki vera að fást um
aukaatriði, t. d. ekki láta það/sl?£fr kráka ^svaninn^saur,
á þig fá, þótt þú þættist sjá
Við þá menn eiga orð skálds-
ins:
smíðagalla á tækinu eða um-
búðum þess. Þú létir það ekki
lieldur hafa áhrif á þig, þótt þú
heyrðir ýmislegt, sem þú skild-
ir ekki eða kæmi þér ekki bein-
línis við. Það á erindi við aðra.
Þú hlustar eftir því, sem þér er
sjálf er hún dökk sem áður, —
og liann sem fymun undir aur
alskær, mjallafáður.
ætlað. Þú veizt. að það hlýtur
Ljóðavinur-
Eftirfavandi bréf hefur blað-
inu borist frá Pétri Sigurðssyni
erindreka og er hann skorinorð-
ur að vanda:
.1
að koma. Þú skeytir því ekki skrumauglýsingar o:
heldur. þótt þú heyrir truflanir.
Þú beinbeitir athygli þinni að
þvi að heyra rödd ástvinar þíns
ósannindi þein-a.
Hvað umboð hafa skrumarar
til þess að tala fyrir „hvert
eða þú hugsar um það eitt, að, mannsbarn? Hafa þeir rannsak-
skilaboðin, sem líf þitt veltur J að hjörtu manna og nýru? Það
á, fari ekki framhjá þér. Þú lá vlð að ljótt orð hryti mér af
hlustar ekki til þess að gagn-|vörum- er ég rak augun 5 aug'
rýna gerð tækisins eða hcyra ^ngu í einu dagblaði, þar sem
, m „ • 1 kemur fyrir þessi osanna og
annarleg hljoð. Truflamr eru glannalega setning: ,.Bókin. sem
smávægilegar hjá mikilvægi^ hvert mannsbarn á Islandi biður
orðsins, sem þér ríður á að heyra j 0fvæni“.
og félagi bifvélavirkja ætti
að svifta blæjunni frá aug-
um þeirra, er verið hafa
blindir undanfarið.
og þú heyrir án efa, ef þú hlust-
ar.
Þannig skaltu lesa Biblíuna(
sem Guð maðurinn i landinu, sem vill
Má ég vera einn af hinum
heimsku og laus við slíkar ályg-
ar? Ég er áreiðanlega ekki eini
þína. Hún er tæki, ocm v. uu t
hefur gefið þér til þess að orð, vera ásakaður um slíkt. Orð
hans megi berast þér, leiðbeina. Þessi eru hofð um bok eftir
samvizku þinni, styrkja hugaj--------------
þinn til góðs. veita sálu þinni^sem til þin er 'talað, segir þér
heilsu, himneskt, guðlegt líf. ^til vegar, bendir á misstig þín,
Þú heyrir í henni raust hins. varar við villugötum og vísar
æðsta kærleika, sem kallar þig j á hina einu réttu braut sem
til sín. Láttu engan fá þig til liggur til lífsins, vitnar um
þess að hlusta á truflanir í tæk- j Hann, sem sjálfur er Veguriiui,
inu eða blína á missmíði, senri Sannleikurinn bg Lífið. Og hann
þú heldur þig sjá á því. SlíkL segir: Hver, sem er sannleikans
lætur þú sem vind um eyru , megin. heyrir mtna rödd.
þjóta og hlustar eftir orðinu,
S. E.