Vísir - 29.04.1957, Blaðsíða 9

<Mápuda.;ginn 29. apríl 1957
VÍSIR
Litla-Hraun...
Framh. af 4 síðu. | hefði orðið úr þeim, hefðu þeir
um framtíð sína og ónæitíári j lent á Litla-Hrauni, að óbreytt-
iyrii' öllum þjóðfélagslegurn ] um aðstæðum? Þetta er vissu-
skyldum en áður var títt, og sé
þe-tta næsta alvarlegt vandamál.
Magnús bætir þvi við, að því
miður virðist þessum mönnum,
sem sendir séu að Litla-Hrauni
æ ofan i æ, með allt of fáum
undantekningum, vart við bjarg-
andi.
lega umhugsunarvert.
Skýrslan og almennir
borgarar.
Að síð.ustu slral vikið nokkrum
orðura að hinu mikia riti þeirra
Páls sýslumanns, dr. Gunnlaugs
og Vilhjálms Jónssonar hdl.
Eftir fyrirsögn þar og fyrir-
ferð að dæma, er hér vafalaust
um gagnmerkt rit að ræða. Þar
er gerð grein fyrir ástandi í
hegningarhúsum landsins og
vinnuhælinu og tillögum til úr-
bóta. Hér er án efa mikið
ábótavant, og hvernig á í raiin
og veru annað að vera. En hér
skal staðar numið, fyrst og
fremst af þvi að sá, sem þetta.
ritar, vill ekki hætta sér út á
hála braut.
Siðan er rætt um starfið á
Litla-Hrauni, um viðleitnina til
að beina einkum ungum mönn-
tim inn á aðrar brautir, þannig
að þeir geti orðíð nýtir þegnar
bjóðfélagsins, um dægradvöl
xanganna og ýmislegt í þessu
sambandi, sem mætti verða efni
í aðra grein.
Margir fanganna eru
sjúklingar.
Þegar þessar línur eru ritaðar
hefur Magnús Pétursson sagt
starfi sinu lausu og forstjóra-
starfið á Litla-Hrauni hefur ver-
ið auglýst laust til umsóknar.
Að dómi þeirra, sem til þekkja
hefir hann unnið þarna gött
starf, Hann hefur byggt upp bú _ , . _ .. . ,
, ... x v , . Sunnudaginn 7. april sl. hafði
hæhsins og menntun hans hefur
, , . sokarnefnd Nessoknar booið
komið þar að góðum notum. , , „ , , ^
hatt a annað hundrað manns til
kaffidrykkju í félagsheimili
Neskirkju. Fengu gesiir þar
taekifæri til að skoða þessa
nýju og veglegu kirkjubygg-
ingu.
Gæti það ekki verið vorboði
í kirkjumenningu þjóðarinnar,
að menn hafa nú loks árætt að
: víkja frá hinum forna og ein- ,
; hæfa kirkjustil. Ef nokkuð á
i! að geta bjargað ríkisrekstri í
ii kirkjumálum þá verour það
i; I ekki sízt kirkjuhús þannig gerð,
1 að þau láti í té starfsskilyrði
i fyrir safnaðarlíf, að kirkjunum
tilheyri á einhvern hátt full-
nægjandi félagsheimili. Víða
erlendis hefur þetta gefizt vel
og væri mörg kirkjuleg starf-
semi þar lítt hugsapleg án
slíkra skilyrða.
Vjð áttum sérlega notalega
Útihurð vinnuliælisins er's{und . hjnni nýju Neskirkju.
ramgerð, enda mikils um vert, Allir gestirnir munu gefa kon-
að fangarnir „brjótist ekki út1'. Unura þann vitnisburð, að þar
....... -hafi .þeirra þáttur verið mynd-
Hann mun hafa att mikinn þatt . . . ,
t- arlegur, veitingar rausnarleg-
í því að endurbótin var hafin,
1 ar og oll frammistaða til fynr-
sem nú er nær lokið, og starfaö . _ , , .
, rnyndar. Og hlutur kvenieiags
að henni af miklum dugnaði. , , . . . ,.
' ... • safnaðarms i sambandi við
Mikils er nú um vert, að við .... , , . . ... .
, , , | kirkjubyggmguna er areiðan-
taki maður, sern hefur hæfiledía .
. . .. , ' lega ekkert smaræði. T. d. hafa
og menntun til að byggja a storf-
Það gr i raun og veru sið-
ferðileg skylda livers einasta
þjóðfélagsþcgns að ihuga þessi
mál, íhuga þau rólega og hleypi-
dómalaust. Einn reyndasti mað-
ur Dana I þessum efnum segir,
þegar rætt er um að koma
ungum afbrotamönnum aftur á
rétta braut: „Hjá ykkur, í fá-
menninu á Islandi, þar sem per-
sónuleg viðkynning skapast við
hvern fanga, ætti að vera barna-
leikur að gera þá ílesta að nýt-
um mönnum“. Er ekki full
ástæða til að taka mark á orð-
um þessa manns? Hvernig verö-
ur þá bezt unnið að þessum mál-
um? Getur ekki skýrsla þeirra
þremenninganna og nioiu-stöður
hennar einmitt orðið stórt spor í
rétta átt? Og getur ekki skýrsl-
an eða kaflar úr henni átt er-
indi út fyrir veggi Stjórnarráðs-
ins við Lækjartorg? — Þeirri
spurningu skal hér að lokum
beint til réttra aðila.
Stefán Þorsteinsson
Heimsókn Hasslocks.
Nokkur orð að leikslokum.
Hin nýja kirkja IMes-
um Magnúsar, þannig að Litla-
Hraun megi í framtíðinni verða, ... „
, „ v að þusund kronur. Margt mætti
sannkallað betrunarheiimh. Emn!, . , ,. _ *
þær gefið pípuorgel kirkjunn-
ar, sem kostaði á annað hpndr-
þar fleira telja. En þeir eru
margir, sem lagt hafa stein í
af uppeldisfræðingum þjóðar-
innar hefur einnig læknismennt-,, . ,
un, viðtæka reynslu og fjölþætt Þ.essa kirkjubyggmgu og fornað
nám að baki. Það gæti ór.eitan-'tlma °S fe til .framkvæmdanna,
lega verið skemmtilegt til þess! °S auðvitað er bæði Reykjavík-
að hugsa, að slíkur maður tæki tnbær og ríkið þar sterkir
nú sæti forstjórans á Litlá-
Hrauni. Þvi má ekki gleyma, að
fangarnir þar eru i mörgum til-
fellum sjúklingai’.
óneitanlega fallegt að hata
samúð með hinum viðurkenndu
mannúðar- og læknisstörfum dr.
Alberts Schweitzer i Aíriku og
annara. sl.ikra. En einhversstaðar
stendur: Maður littu þér nær.
í þessu sambandi reikar liug-
urinn til tveggja reykvískra
pilta, sem á írumstigi afbrota
mennskunnar voru á sínum tíma
scndir í svgit og eru nú, hvor í
sinni sveit hér á Suðurlandi,
meðal fremstu bænda. Hvað
aðilar.
Enginn einn gefur talað-fyrir
alla um eitt eða ánnað. ÍÉg er
Það er nmmur fyrir hriíurn engu
síður frá húsum og umhverfi
en mönnum, en ég kunni mæta
vel við mig í hinni nýju kirkju.
Állt er þar látlaust en virðu-i
legt. Gluggarnir trufla ekki
kirkjugesti, þvi að þeir dyljast
þeim, en birtan og lýsingin er
þægileg. Yfir altari er látlaus
viðarkross úr dökku efni. Er
hann ekki ákjósanleg altaris-
tafla?. Hann, sem er og verður
grundvöllur kirkju Krists á
jörðu og himnastigi guðs barna.
Til vinstri handar við altarið
(séð úr salnum) er söngpallur-
inn, alíhátt uppi, og pípuorgel-
ið. Sú formfallega bust, sem
pípurnar mynda, geta minnt á
fallegan fjallshnjúk. En skip.tar
verða sennilega skoðanir um
altarisgafl kirkjunnar. Prédik-
unarstóllinn hefði mátt vera
veigameiri.
Hinir litlu hliðargluggar
kirkjunnar eru þannig settir, að
kirkjugestir verða þeirra ekki
varir, og er það, eins og áður
sagt, mjög notalegt, en prestin-
um fyrir altari hljóta þeir að
vera óþægindi. Þeir skína beint
í andlit hans. Hefði ég verið
prestur og átt að standa beint
á móti þessum glæru gluggum,
og sjá þess vegna ver andlit
kirkjugesta minna, hefði ég lík-
lega gert verkfall. Úr þessu
mætti bæta með því, að setja í
gluggana gler með þægilegum
litum.
Læknar og hjúkrunarkonur
ættu að ráða miklu um tilhög-
un og gerð sjúkrahúsa, en prest
ar og það fþlk, sem mest á að
starfa í kirkjunni, ættu að ráða
miklu um gerð henngr. Vafamál
er, að byggingameistari, hversu
snjall sem hann kpnn að vera,
geti gert sér fyllilega ljóst ým-
islegt það við gerð kirkjunnar,
sem reyndur og þjálfaður pré-
dikari gerir sér mjög auðveld-
lega grein fyrir. í sumum kirkj
um og húsum er mjög auðvelt
að tala, e.n erfitt í öðrum, allt
eftir þvi, hvernig hlutföllin eru,
birtan og allt samræmið þar
inni. Slík áhrif ná ekki aðeins
til ræðumannsins, heldur og til
tilheyrendanna, þótt þeir ef til
vill geri sér ekki ljósa grein
fyrir því.
Formaður sóknarnefndar,
Stefán Jónsson, skrifsfofustjóri,
kynnti boðsgestum allt hið
helzta viðvíkjandi byggingu
kirkjunnar, en það er saga
margra ára undirbúnings og
framkvæmda. Kirkjan hefur
kostað yfir fimm milljónir kr.
Biskupinn, hr. Ásmundur
Guðmundsson, flutti ávarp.
Önnur ræðuhöld voru ekki við
þetta tækifæri, nema kveðju
Miðvikudaginn fyrir páska
hélt Þýzka handknattleiksliðið
Hasslocli heimleiðis eftir stranga
ánægjulega vikudvöl hér á
landi.
Við stöndum i mikilli þakkal’-
skuld við forráðamenn 1. R. íyrii’
að gefa okkur kost á að sjá
þessa ágætu íþróttamenn. Kefur
j þessi heiinsókn vafalaust orðið
I handknattleiknum hér mikill
fengur, gefur mönnum okkar til-
• efni til ýmissa hiigleiðin,ga og
i færir okkur heim sanninn um
, það, að við stöndum framar í
þCSsari íþróttggrein en menn
. grunaði.
^ Ennfremúr gafst okkur ein-
stakt tækiíæri til að kynnast
hinum röggsömu og skynsömu
forráðamönnum í. R., alla leið
inn í bein. Frammistaða þeirra
við undirbúning og framkvæmd
heimsóknarinnar var hreint af-
bragð, og vafalaust eiga þeir
ekki sina lika, þótt viða væri
leitað. Þeir íengu og góðan
stuðning flestra þeirra, sem að
handknattleiksmálum starfa,
enda ekki nema sjálfsagt, þcgar
slíkir öðlingar eiga i hlut. Allir
lögðust á eitt við að létta undir
með 1. R. og vinna að því, að
I allt gæti farið á sem beztan veg.
: Enda fór svo, að heimsóknin
| heppnaðist mjög vel, í. R.-ingar
. geta vel við unað, og Þjóðverj-
arnir fóru ánægðir.
En eitt varð okkar fimmtuga
félagi á i messunni. Þeir
; gleymdu að þakka fyrir sig.
: „Laun heimsins eru vanþakk-
læti“ stendur i Bibliunni. Þennan
texta geta aðstoðarmenn í. R.
. inga staðfest,, en geta jaínframt
bætt við: „og dónaskapur".
Ég ætla nú að drepa á nokkur
atriði þessu viðvikjandi. Það
skal tekið fram að mér finnst
leitt að rifja upp svona mál, en
það er hér gert vegna þess, að
þessir menn yirðast ekki finna
, neitt athugavert við framkomu
, sina, sem hvergi aetti að líðast
á voru landi.
Fyrir það íyrsta voru blaða-
menii kallaðir á íund fyrir heim-
sóknina eins og lög gera ráð
(fyrir. Þar voru þeir boðnir
lengstra ofða að halda uppi
(áróðri iyrir heimsókninni, sem
þeir gerðu með ágætum árangri.
' Síðar var þeim tilkynnt, að þeim
1 yrði afmörkuð sæti á alla leik-
ina, sem þeir gætu örugglega
I gengið að. Þetta loforö var hald-
ið, nema á síðasta leikinn. Þá
brá svo kyniega við, að engin
sæti voru afmörkuð. Þetta varð
til þess, að tveir ágætir blaða-
menn urðu að láta sér nægja
stæði úti við dyr, tylltu sér þar
á tá innan um margmenni og
sáu ekki nema litinn hluta þess
sem frain fór. Hvað olli þessu
breytta skipulagi? Það var ein-
faldlega vegna þess, að nú voru
blaðamenn búnir að gera nóg,
þeirra aðstoðar var ekki lengur
þörf. Nú var aðeins hugsað um
að troða sem flestum inn á þessa
dýrustu íþróttakeppni sem um
getur (nærri 50 aura í mínút-
una). Hálogaland tekur á sjötta
hundrað manns með góðu móti,
en þarna voru saman komnir á
niunda hundrað manns eins og
síld í tunnu. Stór hópur þes^ara.
raanna sá ekki nema takmarkað
af leikvanginum, og má því full-
ailt að tveim krónum á mínút-
una fyrir þann hluta leiksins,
sem þeir s.áu. Vafalaust nýtt
hejmsmet miðað við fólksfjölda.
Að síðasta leiknum lokiium
var haldin skemmtun i tileíni að
brottför gestgnna. Var almennt
búizt við, að þangað yrði boðið
þeim, sem mest höfðu svitnað og
vel unnið. Á þvi urðu þó nokkrar
misfellur og mörgum misþoðið.
Skyldi ekki formaðúi’ dómara-
félagsins hafa átt eitthvað þakk-
læti skilið fyrir sinn skerf?
Hann lagði til dómara á aila
Jeikina, nema einn, dæmdi meira
að segja tvo sjálíur. Flokluir
Fram sem vann hraðkeppnina
var algerlega sniðgenginn og
ekki svo mikið sem þakkað fyrir -
jiátttökuna. Fyrirliða Reykja-
víkurúrvalsins og jafnframt
K. R. hafði láðst að bjóða. Vakti
það að vonum undrun Þjóðverj-
anna, er hann sást ekki, en þeir
höíðu ákveðið að heiðra hann
á einhvern hátt. Dómara síðasta
. og erfiðasta leiksins var að vísu
boðið á ballið, en er hann mætti
og hugðist spjalla við leikmenn-
* ina um atburði kvöldsíns yfir
kaffibolla, var honum tilkynnt, ^
j að því miður væri kaffiboðið að-
ieins fyrir Þjóðverjana og I. R.
i inga! Liðsmönnum F. H. var
ekki boðið þótt þeir fengju að
fara inn er þeir komu, en þeir
voru án efa stærsta tekjulind
í. R. í sambandi við heimsókn-
Svona er nú búið á bænum
þeim. Skiljanlegt er, að þessi
heimsókn hefur verið mjög
kostnaðarsöm, en kurteisi og
sjálfsagt þakklæti þurla aldrei
að kosta mikla peninga. Við
hrópum því lítið og einfalt húrra
fyrir í. R. að þessu sinni.
K o r nt á k r.
orð söknarpresísins, Jóns Thor-
arensen.
j Eitt er víst, að Reykjavík er
'auðugri eftir en áður að kirkja
þessi er risin af grunni. Söfn-
uður og prestur hefur ástæðu
til að fagna nýjum góðum starfs
skilyrðum. Blöðin hafa skýrt
frá vígslu kirkjunnar á pálma-
.sunnudag, en þar varð mikill
fjöldi' manna frá áð hyei’fa.
j Presti, sóknarnefnd og söfn-
uði færi ég beztu heillaóskir og
þakka ánægjulega stund.
' Pétur Sigurðsson.
May Frances Hagan náðuð.
May Frances Hagan, banda-
rísk kona, sem dæmd var í árs
fangelsi í ísrael, liefur vcrið''
náðuð.
Hún er búin að vera 8 mán-
uði í fangelsi og verður látin
laus n.k. sunnudag. Hún var
sek fundin um að hafa látið
fjandmönnum ísraels í té upp-
lýsingar varðandi öryggi lands-
ins.
★ Nýtt brezkt 300 km. hraða-
met í svifflugi var sett fyrir
skömmu. Gerði það Anthony
Deane-Drummond. Sveif
hatm frá Lasham í Hamps-
hire til Land’s End nærri
350 km. vegarlengd á 4 klsk
og 55 mínútum. J