Vísir - 20.05.1957, Blaðsíða 3
Mánudaginn 20. maí 1957
VÍSIR
r
3
Bræðurn'r Karamazo/
kvikmyndaðír.
Metra-Goldwyn-Mayerfé-
lagið mun láta gera kvikmynd
er byggist á hinni heimsfrægu
skáldsögu Fedors Dostoevskys,
,,Bræðurnir Karamazov". Yul
Brynner mun fara með hlutverk
elzta bróðurins, Dmitris. Fram-
leiðandi myndarinnar verður S.
Berman.
Verk fjegurra HcbeísverSfauna-
hiífunda kvikraynduð.
Myndirnar verða allar fullgerðar
á þessu ári.
Leikati af tilviljun.
kvlkmyntí á árinu.
Jon litli Whifeley má aðefns lefka í einní
Elmer Gantry á
kvikmynd.
Richard Brooks og Irving
Lazar, sjálfstæðir kvikmynda-
framleiðendur, munu á næst-
unni gera kvikmynd er byggist
á skáldsög'unni „Lord Jim“ eft-
ir Joseph Conrad. Þeir ráðgera
einnig að gera kvikmynd er
byggjast mun á skáldsögunni
,.Elmer Gantry“ eftir Sinclair
Lewis.
Kvikmynd tekin í
Vietnam.
Eftir sex mánaða undirbún-
ing var nýlega byrjað á töku
myndarinnar „Hljóðláti Banda-
ríkjamaðurinn“ er byggist á
sámnefndri skáldsögu cftir
Graham Greene.
Myndin verður tekin í Viet-
nam, og er fyrsta kvikmyndin,
sem tekm hefur verið þar í
landi. Myndin verður framleidd
af Joseph L. Mankiewic, sem
einnig verður stjórnandi henn-
ar. Aðalleikendur í myndinni
eru Audie Murphy, Michael
Redgrave og Claude Dauphin.
(Skáldsagan kemur út hér-
lendis í ár í þýðingu Eiríks H.
Finnbogasonar magisters).
jj Brezkir jafnaðarmenn liafa
lagt fram fyrsta niikla áróð-
ursplagg sitt til nota í næstu
kosningabaráttu, en það er
áætlun um nýtt ellitrygginga-
fyrirkoimdag, á þeini grund-
velli að verkamenn geti dreg-
ið sig i lilé 65 ára á hálfu
kaupi.
Það er víst, að verk eigi færri
en fjögurra Nóbelsverðlauna-
höfunda verða tekin til kvilc-
myndunar í sumar af félögum í
Hollywood.
Verið er að taka kvikmynd
eftir sögu Hemingways ,,Vopn‘-
in kvödd“, og er hún tekin á N,-
Ítalíu, en þar gerist þessi mikla
skáldsaga. Jennifer Jones leik-
ur aðalkvenhlutverkiö, eins og
þegar hefir verið getið í Vísi, en
hún er — og er það vafalaust
hrein tilviljun — eiginkona
David Selznicks, sem hefir um.
sjá með töku kvikmyndarinnar
Þá' er Soffia Loren, hin
ítalska, komin véstur um haf til
að leika í kvikmynd, sem gerð
er eftir einu af leikritum
Eugenes O’Neills, „Blóðið hróp-
ar undir trjánum".
Ákveðið hefir verið að gera
kvikmyndir eftir fjórum skáld-
sögum William Faulkners, og
verður hin fyrsta ,.The Sound
and the Fury“. Sag't er að gre-
gory Peck eigi að leika aðal-
hlutverkið.
Loks er þess að geta, að ein
af ^skáldsögum Pearl S. Buck,
sem heitir ,,A Letter from Pek-
ing“, verður kvikmvnduð á
þessu ári, og auk þess hefir
eitt félaganna í Hollywood
keypt réttinn til áð kvikmynda
síðustu skáldsögu hennar,
„Imperial Woman“, eins og get-
ið var í síðustu kvikmyndasíðu.
Magnani er ,.liin
tljöíiiloða;^
Anna Magnani, ítalska leik-
konan, sem hlaut Oscarverð-
laun á sl. ári fyrir leik sinn í
myndinni „Flúraða rósin“ mun
á næstunni leika í mynd er ber
heitið „Hin djöfulóða“.
Fyrir skömmu var leikin hér,
í Tripolibíó, ágæt kvikmynd,
sem liét „Barnaræningjarnir".
Vakti hér sem annars staðar
sérstaka athygli leikur drengs-
ins Jon Whiteleys, sem er einn
af eftirsóttustu leikurum á
Bretlandi, þótt ungur sé.
Ævi þessa drengs hefur til
þessa verið í engu frábrugðin
annarra skozkra þorpsdrengja
— nema að hann hefur hlotið
frægð sem kvikmyndaleikari,
og er orðinn kunnur út um all-
an heim.
Foreldrar hans leyfa honum
ekki .að leika í nema einni
kvikmynd á ári, þótt kvik-
myVidí'.l-’amleiðcndur vildu
gjarnan láta hann stunda leik-
starfsemi mestan hluta ársins,
Af hinni skynsamlegu afstöðu
foreldra drengsins leiðir, að
hann fær að leika í sumai’leyf-
inu — en á öðrum tímum árs
stundar hann sitt skólanám
eins og aðrir strákar í þorpinu
Monymusk nálægt Aberdeen.
Móðir hans segir, að hann sé
leikari ,,af tilviljun". Tilviljun-
in eða atvikið, sem hún átti
við, var það, að hann tók þátt
í skólaútvarpi, þegar hann var
6 ára, en þá var verið að leita
um allt land að 6 ára dreng,
sem gæti leikið mikilvægt hlut-
verk í kvikmyndinni ,,Hunted“,
ásamt Dirk Bogarde. — Jon
var valinn Og skilaði vel hlut-
verki sínu. — Síðan hefur hann
leikið í mörgum myndum, en
hann er nú ellefu ára. Hann
ætlar sér að verða listmálari.
— Jon á tvær systur og fóru
þær með honum til Kaliforníu
til kvikmyndatöku.
Það er ekki alveg út í bláinn,
að Jon langar til að verða mál-
ari. Hánn er afbragðs teiknari,
þótt ungur sé.
„Góðu frétt-
írnar...
u
I Englandi er nú verið að taka kvikmynd, sem fjallar mcðal annars um það, þegar Bretar
urðv að flytja her sxnn frá Dunkirk 1940. Kvikmyndafélagið fékk 4000 hermenn „að láni“, cn
auk þess var óbreyttum borgurum ■ nokltrum þ arpum smalað saman til aðstoðar. Myndin er
tekin á ströndum Sussex.
„Góðu fréttirnar hennar Lou-
ellu Parson“ heitir lífibrauð
einnar valdamestu blaðakonu í
Hollywood.
Hún er sögð haft mikil áhrif
á framtíð þeirra, sem nýir eru
í kvikmyndaheiminum, og jafn-
vel þeirra, sem lengra eru
kömnir. Uppáhald hennar mun
vera að láta birta myndir af sér
með þekktum leikurum, og helzt
eiga þeir að senda henni
mömmukoss. Svona til að gefa
lesendum dæmi um „góðu frétt-
irnar“, þá reit hún nýlega eftir-
farandi um Frank Sinatra:
„Gættu þín, drengur. Þú vinn-
ur of mikið. Já, ég veit að þér
hefur aldrei vegnað betur en nú
og nú er tíminn til „að græða",
eins og þú sagðir nýlega. Það
vill nú samt svo til að mér er
kunnugt um þessa smásummu
sem þú skuldar í skatta, vinur-
inn. Auðvitað viltu losna við þá
byrði.
Samt fæ ég voðalegan höfuð-
verk af því að hugsa um hvað
þú hefur stranga vinnuskrá.
Þegar þú laukst við „The Joker“.
hjá Paramouth, þá liðu tvcir
dagar þar til þú áttir að byrja
þriggja vikna prógramm i Las
Vegas ....“ o. s. frv. Já, svona
litur móðurástin út í Hollywood.
Furðulegastastríðssagan!
Maðurinn sem var ekki til
þýddi í raun og veru, þegar
henni barst loftskeyti frá kaf-
bátnum ,,Seraph“ þann 30.
apríl 1943, sem hljóðaði svo:
„Verkefnið kjötbúðingur fram-
kvæmt“. Undanfari þess, að
loftskeyti þetta var sent, var
það, sem nú skal greint:
Þann 30. apríl 1943, kl. 4.30
f. h. kom kafbáturinn ,,Seraph“
upp á yfirborðið skammt undan
suðvesturströnd Spánar. Sjór
er kyrr og dauft tunglskin. Á
þilfari kafbátsins liggur stórt
málmhylki og í kringum það
standa fimm liðsforingjar. Á
hylkið er letrar: „Varúð! Optísk
tæki“. Jewell skipherra opnar
hylkið. Þá fyrst, þegar liðsfor-
ingjarnir hans sjá líkið, skýrir
hann þeim í fáum orðum frá
því, hvað um er að vera. Það er
of dimmt til þess að svipbrigðin,
hryllingurinn, sjáist á andlitum
liðsforingjanna og — i stríði
verða tilfinningamálin að sitja
á hakanum. Björgunarbelti hins
dauða manns er blásið upp —
eitt handtak, og Martin majór
„goes to war“ — heldur í stríð-
ið, segir skipherrann. Síðan les
hann stutta bæn, eins og venja
er þegar látinn maður er látinn
síga útbyrðis af skipsfjöl í hina
hinztu, votu gröf. í skjölunum
í London er ekkert, sem gefur
* upplýsingar um það, hvort
bænin, sem þarna var lesin, var
* liður í framkvæmdinni, eða
j hvort skipherrann hefur á-
kveðið þetta með sjálfum sér,
jen svo mikið er vitað, að það
,var sálmurinn nr. 39 í helgi-
siðabókirmi, sem lesinn var og
hljóðaði svo: „Herra, Gát mig
Jskilja að endalok mín hljóta.að
koma og að líf mitt hefur til-
gang og eg verð að fara héðan.
Eg mun vera þögull og ekki
mæla, því þú hefur boðið svo.“
Hinn frægi njósnari ,,Cicero“
var svikari, sem hefur orðið að
þola allar ásakanir, sem svik-
urum eru bornar á brýn. Hitler
trúði honum ekki. En leyni-
þjónusta Breta lék hér og setti
á svið þann svikaleik, sem var
svo „sannur“, að áhorfendur
efuðust ekki. Bænahald, virðu-
leg útför, dánartilkynning í
,,Times“ og legsteinn úr marm-
ara — allt þetta tilheyrði svið-
setningunni og hinni djöfullegu
ráðagerð, sem átti að slá ryki í
augu hinna illu afla, sem réðu
ríkjum í föðurlandi nazistanna.
Og það heppnaðist!
Sama daginn, 30. april 1943,
dró spænskur fiskimaður líkið
l
af Martin majór á land.
Skömmu síðar var það komið í
■hendur spænska strandgæzlu-
liðsins. Hvaða njósnari hefði
Hátið það henda sig, að van-
T'ækja að kíkja í töskuna og at-
jhuga innihald hennar? Dyggur
þjónn þýzku leyniþjónustunnar
| kom því svo fyrir, að yfirmenn
hans fengu að líta á skjölin —
*og ljósmynda þau. Síðan voru
þau send með hraðboða beina
1 leið til Berlínar. Þrem dög-
I
um seinna var „Martin major“
jarðsettur með hernaðarlegri
viðhöfn í kirkjugarðinum í
Huelva. í Berlín krunkuðu
nazistarnir yfir skjölunum.
Ákefð þeirra var svo mikil, að
þeir gleymdu allri varkárni og
öll tortryggni var fcátin út í