Vísir - 14.06.1957, Blaðsíða 4

8ISIA
Föstudaginn 14. júní 195?
VISIR.
,r~ " DAGBLAÐ
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
,Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
. kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
/n m f*m ariti nt.
Ingunn Bergmann,
ív. húsnt ff'ðfffken tmvi.
í dag fer fram útför Ing-I
unnar Bergmann, fyrrverandi
kennslukonu. Löngum starfs- j
,degi er lokið, — vegmóð kona
komin á leiðarenda. Með henni
er gengin mæt kona, góðviljuð
og elskuleg, sem lætur eftir sig
bjarta minningu í hugum allra,
sem henni kynntust.
t
Ingunn Bergmann fæddist að
Þverá í Vesturhópi í Húna-
vatnssýslu hinn 25. september
Norræna sundkeppnin.
Norðurlandaþjóðirnar fimm
iéiða nutsaman hesta sína í
■.-4
þriðja sinn á sviði sund-
menntar. Þegar efnt var til
\ norrænu samkeppninnar í
fyrsta sinn — árið 1951 —
báru íslendingar glæsilegan
sigur úr býtum og mjög
verðskuldaðan, því að afrek
landsmanna mun hafa vakið Keppnin
; mikla athygli. Þær þjóðir
eru sárafáar, sem eiga innan
vébanda sinna eins stóran
syndan hóp og við ísiend-
ingar, og það er ekki út í
bláinn að segja, að íslend-
ingar standi öllum þjóðum
framar að þessu leyti, enda
árið 1872, og skorti því aðeins
nokkra mánuði í hálfnírætt er
hún lézt í St. Jósefsspítala í
Hafnarfirði s.l. mánudag, þrotin
ins og stóðu sig vel, enda ag heilsu og kröftum. Hún var
dóttir Magnúsar Bergmann
'ur [ Jónssonar, bónda á Þverá og
efnt til keppni og eru leik- sejnna á Síðu í Refasveit í
þótt þeir biðu ósigur. Og nú
er svo komið, að enn verður
allir, sem einhverntíma hafa
reglur þá sanngjarnari og Húnavatnssýslu, og Ingibjargar búið 1 þessu húsi á ve®um InS“
líklegri til að veita þeim jónsdóttur. konu hans. Eigi unnar Bergmauu. ™unu bera
sigurinn, sem er raunveru- kann eg að greina nánar frá
lega betur og geta þá allir ætt hennar, en eg kynntist
verið ánægðir. henni allvel síðustu æviár henn-.mút' hjálpsemi og tiyggð.
er nú hafin fyr ir- ar, þar sem hún var sambýlis- | Ingunn BerSmann var tví-
nokkru, og þúsundir lands- kona mín og fjölskyldu minnar ,mæIalaust af -Samla skolan-
'um“. Hún var háttvís svo af
henni vel söguna, þakka henni
liðnar stundir, vinsamlegt við-
þótt við getum ekki státað sig nokkuð áður, ættu að búa
af yfirburðum á mörgum
sviðum.
En þegar efnt var til sundkeppni
í annað sinn, var heppnin
ekki með íslendingum. Og
er þó ekki rétt að tala um
heppni, því að frá öndverðu
var ljóst, að lítil von var til
þess, að íslendingar gætu að
sigrað, eins og leikreglur
voru að því sinni. En íslend-
ingar gengu samt til leiks-
manna hafa þegar innt af^ Þingholtsstræti 28 frá árinu
hendi skyldu sína, en marg- j 1950 til 1956. Ljúfari konu og bar’ fyrirmannleg, en alþýðleg
falt fleiri eiga eftir að gera | prnðari en Ingunni heitna gat Þó- fáskiptin, en glaðlynd. Hún
það. Að vísu eru nú þrír jvarla, og barngóð var hún með var ágætlega gefin, minnug vel
mánuðir, þar til keppni verð J afbrigðum) enda þótt engin ætti fram undlr þa3 slðasta> kunnl
ur lokið, en þeir, sem ætlajhún börn sjálf> þolinmóð og fra morgu að segja, og það voru
ánægjulegar stundir, er hún
rifjaði upp sitthvað frá „gömlu
Tólf ára gömul mun Ingunn -Reykjavik," því að hún var
hafa misst móður sína. Fluttist gædd goðri írásagnargáfu.
hún þá til Akureyrar til frænd- l |
fólks síns, Ólafs verts Jónsson- | Nú er þessi gamla kona horf_
að synda en verða að þjálfa umhyggjusöm.
sig undir það i tækan tíma.
Enginn ætti að leggjast til
sunds, ef hann telur, að hann
verði að ganga nærri sér
vegna skorts á þjálfun eða
af einhverjum öðrum orsök-
um. Þá er betra að fara
hvergi, enda þótt öllum þyki,
sjálfsögðu metnaðarmál i
að sýna þjóðum heims,
hversu vel að sér íslendingar
eru í göfugustu íþróttinni.
ar og konu hans. Hún fór fljótt
að vinna fyrir sér, enda vinnu-
I söm og skyldurækin til ævi-
loka. Snemma bar á þeim kost-
um í fari hennar, sem síðar
mótuðu líf hennar, ráðdeild og
stjórnsemi, samfara miklum
Námsstyrkur v!5
sænskan lýðskóla.
Sænska samVinnusambanclið
hefur ákveðið að veita 5 náms-
mönnum frá Danmörku, Finn-
landi, íslandi og' Noregi styrk til
6 mánaða náms við Jakobsbergs-
lýðliáskóla í Svíþjóð. Styrkurinn
nemur 1000.00 sænskum krónum
til livers námsmanns.
Jakobsbergs-lýðháskóli er að
nokkru leyti rekinn á samvinnu-
grundvelli, og eru námsstyrkir
þessir því einkum ætlaðir þeim,
er áhuga hafa á samvinnumál-
um.
Námskeiðið hefst 1. okt. 1957
og stendur yfir til 1. apríl 1958.
Umsóknir (á dönsku, norsku
eða sænsku) um skólavist, sem
jafnfram eru umsóknir um
styrkinn þurfa að berast skólan-
um sem fyrst og eigi síðar en 1.
ágúst n. k.
Umsóknunum þurfa að fylgja
upplýsingar um aldur, menntun
og fyrri störf. Ennfremur þurla
að fylgja meðmæli tvegga eða
fleiri vel metinna og þekktra
manna, og er nauðsynlegt, að
þau gefi sem gleggsta mynd af
umsækjandanum.
Kostnaður við skólavistina er
úætlaður 360.00 sænskar krónur
á mánuði.
Umsóknirnar sendist tii
Jakobsbergs folkhogskola, Sver-
ige.
Allar nánari upplýsingar veitir
skólastjórinn fil. dr. Thorstein
Eklund, Jakobsberg, Sverige.
Mikil afrek.
Þjóðviljinn er í gær einstaklega
upp með sér af því, hvað nú-
verandi ríkisstjórn sé dug-
leg og afkastamikil. Það sé
i eitthvað annað með hana eða
,,íhaldsstjórnir“, sem setið
hafi að völdum á undan-
förnum árum, því að þær
hafi yfirleitt ekkert viljað
gera nema illt eitt. Síðan er
vitnað í ræðu, sem Lúðvik
Jósepsson hefir haldið, þar
sem talað er um það, sem
stjórnin hefir hug á að gera.
Vissulega hljómar það fallega,
þegar ráðherrann er búinn
að færa þessar glæsilegu
fyrirætlanir í mælskubún-
in. Með henni hvarf enn einn
fulltrúi gamla tímans, þess
trygga, fölskvalausa og trausta.
Þegar maður er orðinn þreyttur
eftir langan dag, er gott að
hvilast. Ingunn Bergmann lifði monssonar að góðu getið, og því
langan starfsdag. og ævisól ^y^SÚist ég af áhuga með
Nýtt ljóðskáld
í útvarpi.
Oft hef eg heyrt Lárus Saló-
myndarskap í hvívetna. Um hennar er gengin til viðar. Til kvæðalestrl hans í gærkveldi
Annað var gert.
Annars kemur ekki til mála að
halda því fram, að kommún-
istar og bandamenn þeirra
hafi ekki gert neitt, síðan
þeir komust í ríkisstjórn.
Þeir hafa nefnlega verið
stórvirkir, því að þeir hafa
svikið öll loforð, sem þeir
gáfu fyrir kosningarnar. Það
er sannarlega afrek út af
fyrir sig, enda þótt menn
skyldu ekki ætla, að stjórn-
arflokkarnir stærðu sig af
því. En kommúnistar eru nú
einu sinni með þeirri nátt-
úru, að þcim þykir. sómi að
aldamótin fór hún utan og
stundaði húsmæðranám í Dán-
mörk. Var hún vel menntUð í
öllum þeim greinum, sem að
inginn, en það skal mjög | hússtjórn og matargerð lúta, en
dregið í efa, að hinn góði jafnframt vel að sér í tungu-
vilji nægi til góðra vgrka eða' málum, einkum dönsku og
mikilla afreka. Stjórninni t ensku. Síðan stundaði hún um
hefir láðst að athuga, hvort( margra ára bil húsmæðra-
nokkur starfsgrundvöllur er'kennslu ásamt Hólmfríði Gísla-
fyrir þau atvinnutæki. sem' dóttúr, fyrst í Iðnaðarmanna-
hún ætlað að afla. Hún hafði húsinu. en síðan í Þingholts-
lofað að skapa starfsgrund-' strætl 28- Jafnframt ráku þær
völl en gerði ekki. Það atriði matsölu í Iðnó, eins og það hús
verður líka að taka með í var 3afnan nefnt, og um skeið
reikninginn, en það vilja var sv0 sótzt eftir að komast í
kommúnistar ekki gera, og fseði til þeirra, að dag hvern
ætlast auk þess til þess, að snæddu þar um eða yfir 100
almenningur geri það ekki. manns. Þá voru margir skóla-
hedlur. Ríkið tekur svo við Plltar °S aðrir menntamenn í
öllu og þá verður hér kom- fæði hjá þeim og bjuggu í Iðnó
inn vísir að fyrirmyndarríki. °S munu margir minnast Ing-
unnar frá þeim dögum.
Laust fyrir 1920 fluttust þær
Ingunn og Hólmfríður í Þing-
holtsstræti 28, og þar bjó Ing-
unn alla tíð síðan þar til fyrir
er fólk, sem er svo farsælt, að
það á sér engan óvildarmann, ^
Má það annars fui’ðulegt heita,
að aldi'ei skuli fyrr hafa heyrzt
... Lárusi í útvarpi, svo nota-
aðeins vini, þegar kallið kemur. lega !-odd sem hann hefur, og
Ingunn Bergmann var slík mætti Helgi bróðir vara sig ef
kona. Nú þakka eg henni, fyrir
mina hönd og fjölskyldu minn-
ar, alla góðvild, diængskap,
hlýju og umhyggju. Blessuð sé
minning hennar.
Thorolf Smith.
S. ÞORMAR
'19118 !«íIS
Kaupi ísl.
Lárus hefði fengið álíka út-
varpsþjálfun og hann. Um
kvæði Lárusar mun það sann-
ast, að hann yrki sér meir til
hugarhægðar en til lofs og
frægðar, eins og margur góður
maður hefur gert fyrir hans
daga. Hafi hann þökk fyrir lest-
urinn og útvarpsráð heiður fyr-
ir að leita nýrra manna til
þess að stytta landslýðnum
stundir. — Þakklátur hlustandi.
BEZT AÐ AUGLÝSAIVISI
skömmunum, og af þeim
Hluti Noregs innifalinn
í eftirlitssvæði.
Umræður um tillögur Bandaríkjanna hefjast
i
sökum er raunar mjög eðli- skömmu, að hún var flutt i
legt, að þeir skuli segja, að sjúkrahús, en þar andaðist hún
ríkisstjórnin hafi „þegar s.l. mánudag, eins og fyrr getur.
unnið hin þörfustu verk“. Hólmfríður, samkennari henn-
En skyldu þeir, sem muna ar, var þá látin fyrir um tíu
loforð hennar og gerðu ráð árum síðar.
fyrir, að þau væru gefin til Húsið núrner 28 við Þing-
að standa við þau en ekki.að holtsstræti er gamalt og á sér j ríkjamanna í
svíkja þau, vera sainmála merka sögu. Þar réði Ingunn um yrði norðlægt svæði eftir-
Þjóðviljanum um þetta9 Og Bergmann húsum, og hjá henni jlitssvæði, hluti af Síberíu, Nor-
skyldu þeir taka lofgero; hafa mai’gir átt heima, örsnauð- egi, Grænlandi og Kanada, og
blaðsins um, þin nýju lofo.ð ir menn og efnaðir, þjóðkunnir ^sagði Dulles fyrir: nokkru, að
stjórnarinnar hátíðlega eftii raenn, jafnt og þeir, sem fylla leitað yrði álits hlutaðeigandi
það, sem á undan er gengi'.? j hinn nafnlausa flokk alþýð- ríkisstjórná. — Undirnefndin
__________________________ l unnar. En það er vafalaust, að ifer nú að ræða afvopnunartil-
London.
Norska stjórnin hefir fallizt (lögurnar, en fundum hennai"
— í grundvallaratriðum — að hefir tvívegis vei'ið frestað, nú
hluti af Noregi verði innifalinn
í eftirlitssvæði.
Samkvæmt tiilögum Banda-
afvopnunarmál-
seinast vegna þess, að Stassen
varð að fara til New York til
frekari viðræðna um þær, en
gert er ráð fyrir fundi í undir-
nefndinni um þessar tillögur á
moi’gun.
Fréttaritarar segja, a'ö tekið
hafi lengri tíma að kynna þær
bandamönnum Bandarikjanna
en gert var ráð fyrir, enda kom
til stjónarkréppa í Frakklandi
og nú i Kanada.