Vísir - 26.06.1957, Blaðsíða 4

4
HISIA
Miðvikudaginn 26. júlí 1957.

D A G B L A Ð
yífiir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Eltstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIE H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Krókódílistar Tímans.
Á sunnudaginn fjallaði forustu-
grein Tímans — öll og ó-
skipt — um Ungverjalands-
skýrsluna, sem kom út í síð-
ustu viku. Eins og menn
rekur minni til, kaus alls-
herjarþingið á sl. hausti
sérstaka nefnd til að rann-
saka alla atburði í sambandi
við frelsisbyltinguna, og
nefndin hefir nú skilað áliti
eftir hálfs órs starf. Niður-
stöður hennar hafa verið
birtar hér að nokkru leyti,
eða eins og rúm þeirra blaða
leyfir, sem telja ekki á-
stæðu til að halda öllu leyndu
um hana, og menn vita því,
að skýrslan er í alla staði
hörð ákæra og miskunnar-
laus fordæming á kommún-
istastjórninni í Moskvu fyr-
ir athæfi hennar gagnvart
Ungverjum, svo og á þjónk-
un Kadars og annarra slíkra
kvislinga.
Og vitanlega er Tíminn fullur
hluttekningar með Ungverj-
um. Hann kemst meðal ann-
ars svo að orði í forustugrein
sinni á sunnudaginn: „Með
þessari framkomu sinni í
Ungverjalandi hefir stjórn
Sovétríkjanna sýnt, að hún
metur einskis rétt og frelsi
smáþjóðanna, þegar völd-
hennar eru annars vegar.
Þess vegna er furðulegt. að
til skuli vera menn meðal
smáþjóðanna, sem dá fram-
ferði hinna rússnesku vald-
hafa og teija stjórnarhætti
þeirra hina'' sönnu fyrir-
mynd. Það minnir vissulega
á þá, sem létu blindast af
Hitler forðum.“
Ennfremur segir Tíminn: ,,Nú-
verandi stjórn er bersýnilega
fylgislaus meðal þjóðarinn-
ar og byggir völd sín ein-
göngu á rússneska hernum,
sem dvelur í landinu. í skjóli
hans fremur hún hin full-
komnustu myrkraverk.Menn
hafa verið fangelsaðir þús-1
undum saman, fjöidi dauða-j
dóma hefir verið kveðinn'
upp, jafnvel konur hafa ver-j
ið fluttar nauðugar úr iandi
o. s. frv. Það litla frelsi, sem ’
þjóðinni var veitt á síðast1
liðnu ári, hefir verið afnum- 1
i
ið aftur. Kugun og ofriki fer
vaxandi að nýju á flestum
málurn .'. . . Eina hjálp er þó
örugglega hægt að veita'
henni (ungversku þjóðinni)J
Það er að gleyma ekki því, ^
sem gerzt hefir og er að ger-
ast í Ungverjalandi, heldur
halda því stöðugt vakandi,
unz hinir rússnesku valdhaf-
ar gera sér ljóst, að það er
þeim og áliti þeirra fyrir
beztu, að lina á heljartökun-
um á Ungverjaiandi og'
draga her sinn þaðan í
burtu.“ Fleira skal ekki til
tínt úr þessari grein Tímans
-----að sinni.
Já, Tíminn grætur örlög Ung-
verjalands, en hvað aðhefst
flokkur Tímans meðan rit-
stjórarnir kjökra? Jú, hann
situr sem fastast í stjórn
með þeim flokki, sem óskar
einskis annars en að komast
í aðstöðu Kadars hér á landi.
Beztar sannanir fyrir því, að
kommúnistaflokkurinn hér
er á Kadarslínunni, fengust
fyrir aðeins fáeinum dögum,
þegar Brynjólfur Bjarnason
vítti einn blaðamann Þjóð-
viljans fyrir að láta sér til
hugar lcoma, að kommún-
istaflokki Kína litist ekki á
aðfarirnar í Ungverjalandi
m. m. Það væri öðru nær. Og
sami Brynjólfur Bjarnason1
er ráunverulegur stjórnandi
stærsta stjórnarflokksins,
Alþýðubandalagsins, enda
þótt hann sé ekki látinn sjást
þar að jafnaði.
50 ára afmæli Búnaðar-
sambands Vestfjarðar.
Sambandið hefur í huga að ráða til
sín ráðunaut.
Búnaðarsambund Vestfjarða
hélt aðalfund dagana 22. til 24.
þessa mánaðar á ísafirði og'
minntist þá hálfrar aldar afmæl-
is síns.
Sambandið var stofnað 1907
og hafði Guðjón sálugi Guð-
mundsson búnaðarráðunautur
aðalforgöngu um stofnun sam-J
bandsins. Fyrsti formaður sam-
bandsins var síra Sigurður Stef-
ánsson í Vigur. Er sr. Sigurður
lét af formannsstörfum tók
Kristinn Guðlaugsson bóndi og
búfræðingur að Núpi við, og síð-
ar núverandi formaður Guðm.
Ingi Kristjánsson bóndi að
Kirkjubóli í Bjarnadai í Önund-
arfirði.
Þeir' Arngr. Fr. Bjarnason,
Páll Pálsson, á Þúfum, Bjarni
Sigurðsson Vigur og Ásgeir Guð-
mundsson, Æðey, afhentu sam-
bandinu kr. 6493.54 frá Slátur-
félagi Vestfjarða, sem stofnfé
sjóðs er varið sé til eflingar sauð
fjárrækt á Vestfjörðum, og
setur sambandið nánari reglur
um meðferð hans. Sjóðurinn
heitir Sauðfjárræktarsjóður
Slátursfélags Vestfjarða.
Sambandið hefir ákveðið að
gefa út rit i tilefni afmælisins,
þar sem gert er grein fyrir störí-
um þess í aðaldráttum.
Fjárhagsáætlun sambandsins
fyrir næsta ár nemur rúmlega
150 þúsund, og ganga um 2/3
hlutar af þeirri upphæð til efl-
ingar ræktun.
Rætt var um að sambandið
ráði til sín sérstakan ráðunaut.
Voru fulltrúar yfirleitt því hlynt-
ir, en fjárráð sambandsins ekki
bóndi i Grænumýrartungu síðari
liluta fundarins sem fulltrúi
Búnaðarfélags Islands.
Núverandi stjórn sambands-
ins skipa: Guðm. Ingi Kristjáns-
son formaður, Jóhannes Davíðs-
son ritari og Kristján Jónsson
(frá Garðsstöðum) féhirðir.
A síðastliðnu ári var keypt ný
jarðýta. Er hún nú að störfum í
Önundarfirði. Mun siðar í sumar
vinna norðan Breiðadalsheiðar.
Á mánudaginn skoðuðu fulltrú-
ar Önundarfjörð. Var sameigin-
legur hádegisverður að Holti í
Önundarfirði. Var þar góður
fagnaður og margar ræður flutt-
ar. Veður var hið fegursta og
bjart yfir vestfirzku bændunum,
sem strax eftir heimkomuna
taka til við heyannir. Er spretta
þegar sæmileg á deiglendum
túnum, en víða lakleg á harð-
velli. En vestfirzku bændurnir
láta sér fátt fyrir brjósti brenna.
Þeir eru vanir að glima við
grjót og mold og mislynda veðr-
áttu.
Arn.
Rithöfundar sitja
fund í Finnlandi.
26. júní fara til Finnlands
þeir Kristján Bender, formaður
Rithöfundafélags íslands, og
Þóroddur Guðmundsson, for-
maður Félags íslenzkra rithöf-
unda, til þess að sitja fund Nor-
ræna rithöfundaráðsins í Hels-
ingfors 27. júní sem fulltrúar
talin nægilega mikil til þess að ¥enzku rithöfundafélaganna.
taka upp þá nýbreytni, að A fundinum verða rædd þessi
I
óbreyttum ástæðum.
Fundinn sátu fulltrúar frá 23
búnaðarfélögum- Auk þess sat
Gunnar Þórðarson fyrrverandi
Fyrir hverja er skrifað?
Það er eðiilegt, að spurt sé, fyr-
ir hverja Tíminn sé eigin-
lega að skrifa, þegar hann
gerir sér upp grát með ekka-
sogum eins og á sunnudag-
inn? Gerir hann ráð fyrir, að
nokkur maður hér á landi sé
svo skyni skroppinn, að hann
geri sér ekki grein fyrir þvi,
að menn af Kadars-taginu
eru meðal helztu stuðnigs-
manna ríkisstjórnarinnar,
enda þótt hér starfi að nafn-
inu til enginn kommúnista-
flokkur?
Það er ekki til neins fyrir
Timann að reyna .að telja al-
menningi trú um, að hann
sé harmi lostinn yfir því,1
hvernig kommúnistar hafa
leikið Ungverjaland, þegar(
. flokkur hans situr sem
fastast í stjórn með raun-
verulega sömu mönnurn og
eykur áhrif þeirra og hús- j
bænda þeirra með hverjum
deginum. Nýjasta dæmið er
mál: |
1) Þóknun til rithöfunda af
hálfu útvarpsstöðva.
2) Ellistyrkur rithöfunda.
3) Afgjöld af útlánum bóka
úr söfnum í ýmsum löndum.
Einnig var fulltrúunum boðið
á 60 ára afmælishátíð finnska
rithöfundafélagsins, Suomen
Kirjailijaliitto í Savonlinna
(Nyslott), sem haldá á dagana
29. og. 30 júní.
Menntamálaráðherra veitti
styrk til fararinnar.
það, að íslenzkir visinda-
menn eru látnir iátá Rússum
í té upplýsingar um .athug-
. anir sínar og störf, $vp 'að,
hægt sé að sendaúrússneskan
veiðiflota upp a"ð landstein-
um hér. Tíminn ætti að
skammast sín fyrir hræsni
þá, sem fram kom í forustu-
grein háns á sunnudaginn.
Hann hefir oft verið ósvífinn
en sjaldán ein's og að þessu
$ínni.
Samsýning þriggja
listamanna.
Þrír listamenn hafa samsýn-
ingu um þessar mundir í sýn-
ingarsalnum í Alþýðuhúsinu.
Var hún opnuð kl. 10 f. li. í dag.
Eru þetta 20 myndir alls, og
allir hafa þessir listamenn
sýnt áður og eru Reykvíkngum
að góðu kunnir, en þeir eru:
Benedikt Gunnarsson, Eiríkur
Smith og Guðmunda Andrés-
dóttir.
Benedikt sýnir glermyndir,
olíumálverk og vatnslitamynd-
ir, Eiríkur sýnir sipólíumjmdir
’og Guðmunda sýnir olíumál-
: verk.
j Allt eru þetta ný málverk,
máluð í ár og í fvrra og hafa
aldrei verið sýnd áður. Öll eru
málverkin til sölu.
. ' Sýningin verður opin lil 8.
júli og verður opin daglega kl.
i 10-—12 i. h- og 2—10 e. h.
,,Trillukarl“ skrifar Bergmáit
eftirfarandi:
,,Mig langar til að biðja Berg-
mál fyrir nokkrar línúr til for-
ráðamanna Reykjavíkurhafnar,
því svo er mál með vexti að nú
á að útskúfa okkur trillubátaeig-
endum algerlega úr höfninni.
Aðstaðan með trillubáta versrt-
ar alltaf og nú er svo komið að
hvergi er friður með bátana, og
það endar með því að við verð-
um að taka þá á land þvi okkur
virðist ekki vera ætlaður tilveru-
réttur innan hafnargarðanna.
Menn gerðu sér vonir.
Fyrir fjórum árum þegar
Faxaflói var friðaður, gerðu.
I margir sér vonir um að hægt
væri að hafa nokkrar tekjur af
trillubátaútgerð frá Reykjavík.
Margar trillur voru smiðaðar
eða keyptar að. Þessi hagnaðar-
von brást að mestu leýti, þvl
þrjú undanfarin sumur hefur
varla fengist bein úr bugtinni
þó svolitið haíi íiskast skár í ■
sumar en áður var.
Þótt margir hafi gefist upp á
trillubátaútgerðinni eru þó
nokkrir, sem halda áfram og
það er alltaf svo að þeir fiska,
sem á sjó fara en aðrir ekki.
Þess vegna finnst okkur, sem
enn höldum áfram, að við eig-
um rétt á því eins og hverjir
aðrir að hafa viðlegupláss fyrir
bátana okkar, eltki siður en þeir,
sem eiga stóra báta og láta þá
liggja bundna árum saman.
Legufærin flutt.
Fyrir atbeina smábátaeigenda-
félagsins, sem stofnað var fyrir
nokkrum árum voru settar bauj-
ur og viðlegufæri fyrir smábáta
við Ægisgarð og Grandagarð.
Þetta bætti aðstöðu okkar að
mun, því við þessi legufæri voru
bátarnir nokkurn veginn örugg-
ir. Nokkrir trillubátaeigendur •
gerðust þá svo djarfir að byggja
sér beitingaskúra á Grandagarði,
þar sem bátar þeirra lágu. Nú
hafa þessir skúrar verið fluttir
burtu og legufærin tekin upp,
svo ekki er annað að gera en
flytja eitthvað með bátinn og
þá helzt upp á land, en þaðan
verður þeim ekki róið.
Höfnin stækkar ekki.
Við erum i miklum vanda. Þó
við vildum gera hafnarstjóra
| það til geðs að selja bátana, þá.
er bara alls ekki markaður fyrir
þá, svo við yrðum að gefa þá
burtu, en því miður er víst eng-
inn okkar það efnaður, að hann
geti það. En ég vil að lokum
benda á það, að þótt trilluaflinn
sé ekki mikill að vöxtum, myndu
margir kvartá undan því að fá
' ekki færafisk yfir sumarmánuð-
ina. Annars mega allir borða
kraminn togarafisk fyrir mér, ef
þeir kjósa hann fremur en færa-
fisk. Á hinn boginn skal ég við-
urkenna vanda þann, sem hafn-
arstjóri á við að etja, það éru
þrengslin í höfninni, en eins og
mér og nokkrum körlum kom
samah um, þegar við vorum að
| ræða þessi mál, þá stækkar
ihöfnin ekkert við að fyila hana
upp.
Trilhikarl.
RF7T AÐAUGLYSAIVISI