Vísir - 08.07.1957, Blaðsíða 4

4 j
VlSIB
Mánudaginn 8. júlí 1957
WEMIWL
------- D A G B L A Ð
Yíiir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstoíur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Hvað eru þeir annað ?
mis-
Þjóðviljinn ber sig illa á laug-
ardaginn, af því að því var
haldið fram hér i blaðinu
ekki alls fyrir löngu, að
kommúnistaforingjarnir
væru flugumenn erlends
valds og sem slíkir ættu þeir
ekki að hafa tillögu- eða at-
kvæðisrétt um málefni ís-
lenzku þjóðarinnar. Telur
Þjóðviljinn þetta vera mikla
móðgun við mikinn hluta
þjóðarinnar, og það væri það
vissulega, ef sagt væri við
hana, að hún væri með því
innræti kommúnista. En hér
er það að athuga, að fjöl-
margir fylgismenn komm-
únista eru góðir íslendingar,
hrekklausir menn, er hafa
ekki sér grein fyrir innræti
og tilgangi foringjanna, er
þeir fylgja.
Ilannibal Valdimarsson, sterki
maðurinn frá Jonstrup, ger-
ir sér vonir um að koma hér
; á laggir flokki, sem verði
ekki i neinum tengslum við
Moskvu. Ummæli hans um
það eru óbein játning á því,
að hann sé ekki í góðum fé-
lagsskap, þar sem hann er r.ú
niður kominn, því að þar eru
furðu margir menn undir ár-
um, sem taka einungis við
fyrirskipunum frá Moskvu
og hafa enga aðra hagsmuni
í huga. Þannig er því sú ein-
lcunn, sem mikill hluii al-
þýðubandalagsins fær hjá
Hannibal, og ætti hann gerzt
um það að vita, hvers konar
menn það eru, sem eru í fé-
lagsskap við hann.
Það mætti svo sem nefna fleiri
kommúnistar sé sakleysis-
legir, þegar bent er á þjónk-
un þeirra við Moskvuvaldið.
í En þeir hafa verið sekir
fundnir fyrir löngu og svar-
dagar stoða ekki. Hverjum
öðrum en blindum Moskvu-
þjónum mundi til dæmis
koma til hugar að birta orð-
rétta þá tilkynningu, sem
Moskvuútvarpið flutti í sl.
viku um bannfæring Molo-
tovs og félaga hans? Þar kom
Þjóðviljinn upp um sig, al-
veg eins og hann kom upp
um sig, þegar hann birti til-
kynningu Kadarstjórnarinn-
ar í vetur orðrétta, svo að
segja sama dag og hún var
gefin út erlendis.
Það mætti svo sem nefnafleiri
dæmi um það, að Þjóðvilj-
inn, svokallað málgagn Al-
býðubandalagsins svo-
nefnda, er ekkert annað en
íslandsútgáfa af ísvestija og
Pravda. Þessi skulu þá látin
nægja í bili, því að þau eru
fullkomin sönnun þess, að
hér á landi eru flugumenn
Moskvuvaldsins starfandi,
eins og í svo mörgum öðrum
löndum, og þeir menn fylla
þann flokk, er hefur Þjóð-
viljann fyrir málgagn. Þeg-
ar það blað fær fyrirmæli
um að birta einhverjar til-
kynningar fyrir Moskvu-
valdið, eins og drepið hef-
ur verið á hér að framan,
heitir það á máli kommún-
ista, að það sé verið að hjálpa
mönnum við „sjálfstæða
skoðanamyndun“. E.r þó ekk
ert fjær kommúnistum, því
að hjá þeim er frjáls hugs-
un bannfærð, og allir verða
að tileinka sér skoðun for-
ustunnar og hljóta bannfær-
ingu eða annað verra ella.
,,íslenzkir“ kommúnistar munu
alltaf verða taldir fiugu-
menn erlends valds, sem
ættu ekki frekar að fá að
hafa áhrif á íslenzk mál en
húsbændur þeirra, meðan
stefna þeirra er eins og hún
kemur fram í Þjóðviljanum.
*
„Vörusýning", sem
heppnaðist.
Snevptikor TíinariisíjóraiiK
vesían liaís.
Hinn nýi ritstjór Tímanp
virðist eitthvað miður sín um
þessar mundir, en mun þó eink
um fá köst í lok hverrar viku.
,Til dæmis hefur hann þá
stundum barmað sér yfir því,
áð engin erlend fréttastofa hef-
ur talið ástæðu til að fela fram-
sóknarmönnum störf fyrir sig.
f gær talar hann til dæmis um
það, að hjá einu blaði bæjarins
sé umboð þriggja stærstu frétta
stofa heims, og sjái ritstjórinn
fyrir þörfum tveggja en „af-
greiðslumaður" blaðsins um þá
þriðju. Rennur Tímapilti mjög
Var honum nóg boðið.
Frá því hefur verið skýrt, að
Halldór Kiljan Laxness hafi
sent Kadar hinum ungverska
skeyti fyrir nokkru, þar sem
hann kvaðst vera þrumu lost-
inn yfir fregninni um dauða-
dóma yfir ungverskum rit-
höfundum, sem .talsvert hef-
ur verið um rætt að undan-
förnu. Hafa ýmsir þekktir
kommúnistar sent Kadar
skeyti og beðið hann að fara
sér hægt, og sennilega hefur
Nóbelsverðlaunahöfundinum
íslenzka allt í einu, verið nóg'
1 boðið, úr því að hann sendir
Í Kadar þessa aðvörun.
Er mælirinn nú allt í einu orð-
inn fullur? Finnst Nóbels-
skáldinu nú allt í einu nóg
komið? Men.n minnast þess,1
sem sami maður hefur áður
skrifað um erlenda skoðana-^
bræður sína, og hann hefur
ekki kippt sér upp við það
eða talið ástæðu til skeyta-
sendinga, þótt milljónir
manna væru innlimaðar í
kommúnismatþr; Ekkert
skéyti mun hann hafa sent í
haust, þegar Kadar og að-
stoðarmenn hans óðu í blóði.
Nei, þá var farið á fund
sendihérra Moskvustjórnár- >
innar til að skála fyrir sigr-
um hennar. Skyldu margir
vera trúaðir á hugarfars-
breytingu hjá skáldinu, þeg-
ar málið er skoðað í þessu
Ijósi?
til rifja, að „afgreiðslumaður“
skuli tekinn fram yfir alla
framsóknarblaðamenn á land-
inu, en skýringin er nærtæk.
Fyrir nokkru var nefnilega
Tímaritstjórinn Haukur Snorra
son vestur í Bandaríkjunum.
Fór hann í allar fréttastofur þar
og sýndi sig, bauðst til að taka
að sér þjónustu fyrir þær, en
benti jafnframt á, að núver-
andi fréttaritarar væru „vond-
ir“ menn. Þvi miður fór „vöru-
sýning“ þessi á annan veg en
til var ætlazt, því að eftir heim
sókn þessa heiðursborgara New
Yorkborgar munu bandarískar
fréttastofur þakka sínum sæla
fyrir að hafa ekki keypt grip-
inn að óséðu og vilja frekar
eiga skipti við „afgreiðslu-
menn“ en Tímaritstjóra. Mun
það engum koma á óvart, sem
þekkir pilt þenna.
Vér viljum hér með benda heiðruðum
viðskiptavinum vorum á, að hið nýja
símanúmer vort er:
3-3-6-00
SteypustöiHn /*./.
Lokaö vegna sumarleyfa
frá 13. júlí til 6. ágúst.
Símanúmer okkar verður
f ramvegis:
2-40-90
♦ Bezt ad auglýsa í Vísi ♦
Tilkynning
frá Trésmiðafélagi Reykjavíkur
Af sérstökum ástæðum verður
skrifstofa félagsins fyrst um sinn
aðeins opin frá kl. 11 til 12 fyrir hádegi
alla virka daga, nema á föstudögum
kl. 17 til 19. MælingarfiUltrúi er til
viðtals kl. 13 til 14, neiná laugardaga,
kl. 11 til 12.
Stjórnin.
Hið nýja
simanúmer
skrif-
stofunnar
er
1-46-89
5féfag^5ó66anbt6^f.
Nýja sendibílastöðm við Miklatorg.
Bérgmáli hefur borizt bréf írá
A. St. í tilefni af þvi að all hvat-
skcyttur „íþróttamaður" sendi
honum „tóninn" í Bergmáli fyr-
ir viðskipti A. St. og Rikarðs el't-
ir knáttspyrnuleik um duginn.
„Einhvcr, sem kallar sig „í-
þróttamann“; skrifar þér í dag
(2. júlí) um „vafasaman frétt-a-
flutning" minn, „undirróður“ og
skrif, sem eru „ekki til bóta“.
Bréfið og aðdraganda að skrif-
um rninurn væri gott og' þarft að
ra*ða. og vist skal svarað, þeg-
ar til manns er mælt, þó fyrir-
liði landsliðsins geri það ekki
ávallt. En það cr meiri „undir-
róður“ i skrifum bréfritura þins,
en i minum skrifum. Hann seg-
ir: „auðséð cr að A. St. er í fyrsta
lagi að róa að því að óánægja
skapist milli Ríklvarðs og Alberts
og í öðru lagi er auðsjáanlegt, að
A. St. er meira en lítið upp á kant
við Bikharð“.
Hann veit meira en ég veil,
]>essi maður, sem þorir ckki uð
segja lil nafns síns, kemur dul-
búinn fram með dylgjur og full-
yrðingar, kallar sig „iþrótta-
niann" o gbregður sér i liki vitr-
ings um skoðanir annarra og siða
postula, sem einn þykist vita,
bvernig skrif-a á og hvað góð
framkoma er.
Eg lagði spilin hreint á borðið.
Mér sem fleirutn er ljóst að
vandainálið með Riklvarð og Al-
bert liefur lengi verið isl. knaft-
spyrnu fjötur um fót. Eg sá þá
i óaðfinnunlcgri samvinnu í leikn
um þetta kvöld. Eg hugðist ekki
ala á óánægju þeirra i milli, held-
ur þvert á móti að fá nú eitt-
li\-að frá þeim, sem heldur græddi
sárin. Það var auðfengið hjá Al-
bert, sem sagði m. a. að margl:
hefði vel tekizt í leiknum, ])ó
betur befði mátt leika. Spurning
min lil Ríkbarðs orkar kannski
ívimælis, en henni var i uppliafi
ekki ætlað að fara til birtingar,
heldur að koma okkur ,,á sporið't
með rabb um leikinn, galla bans.
og kosti Kn þeg>ar ég neyddist
; til að segja frá viðskiptum okk—
ar Rikliarðs. ]>ii varð ég að sjálf-
. sögðu að segja lilutina eins og
þeir gerðust.
Eg segi „neýddist" Jtil að segja
frá þvi, vegn-a ])ess að liefði ég
birt skpðanir landsliðsnefndar
og Alberts á lciknum, en ekki
minnzt á Rikharð, þá befði mér
áreiðanléga verið legið á liálsi
fyrir að „humlsa*’ fyrirliðann,
Mér hefiir í þau 6 ár, sem ég
hef skrifað um knattspyrnu, ætið-
fundizt knattsjjyrna Skág'amanna
bera nokkuð af i isl. knattspyrnu.
Við ýmsa Jicirra, og þar á meðaí
Rikharð, hef ég ált ánægjuleg
viðskipti, Fullyrðing undirróð-
tirsmannsins, sem kallar sig „í-
þróttamann“. uin að ég sé „up]>
á kant'* við liðið eða einhvcin
liðsmann, er -algcrlega úr iausii
löfti gripin.
Eg tel að Ríkarður liafi ekki
sýnt þá frainkomu, sem fyrirliða
liðs, hvað þá fyrirliðá Jandsliðs-
ins ber að sýna. Hcfði liann sagt,
að þetta mál vildi hann ekki
ræða, Iiefði .ekkL meira verið á
það minnzl. En að látast ekki
sjá mann, sem sczl við lilið lvans
og yrðir á hann tvívegis, er ein-
liver mesta ókúrteisi, sem inér
finnst Hægt að.sýna. Frásögn min
af þvi, scm gerðist cru þvi að min
uni dómi ekki spurning um unc]-
irróður eðá vafasanvan frcttafliitn
ing, licldur verða þau dæmd eft-
ir því, livað mönnum finnst kurt-
eisi i viðskiiJtujn ma,nna á milti.
Sé það kurteisi að lá'.ast ckki sjá
þannp er á niann yrðir, þá kann
mér að vcrða álasað fyrir áð hafvt
órð á slikig og það cr þessi skiln-