Vísir - 11.07.1957, Blaðsíða 7
Fimmtudaginn 11. júlí 1957
visnt
• •
i
ANLWEMAHmR
• • •
EFTIR •
RllII MÖÖBiE *
• • - - •
skefjum. Hvernig lízt þér á bollaleggingar Gorkrans .y.m sög-
unarmylnu, Natan?
— Ja, sagði Natti, v-ið vei'ðum að fá hann ,og Jossinn .er hér.
Hvað efniviðinn snertir .gegnir öðru .máli.
— Corkran er dálítið í nöp við mig, sagði Frank, — fyr.ir
að.ég skyldi láta hann yerja síðustu peningunum, sein .eftir voru
af andvirði timburfarmsins til þess að kaupa vetrarforða handa
íólki Charleys. En af þeim sö.kum skor.tir okkur nú peninga til
kau,ga á útbúnaði í sögunarmylnuna. Við deildum hart, Cork og
ég, en þetta var skuldbinding, ,sem ekki varð umflúið að standa
við, Natan. Ertu ekki sammála?
— Það erum við öll, sagði Natti. — Cork líka, það veiztu.
Frank kinkaði kolli. — Hann ög Mikael bróðir urðu árum
saman að heyja lífsbaráttuna með það efst í huga, að hver
væri sjálfum sér næstur, sagði hann hugsandi. — Og sann-
leikurinn er sá, að það er hagkvæmast, ef aðeins .er hugsað fram
til morgundagsins. En ég komst ekki hjá því að hugleiða, hvað
Charley hafði gert fyrir okkur, og hyerju við lofuðum. Það er
heldur engan veginn útilokað, að slikrar hjálpar geti orðið þörf
aftui', þegar tímar líða. En staðreyndin er sú, að nú eigum við
ekkert fé til þess að kaupa sögunarmylnu fyrir, en hennar þurf-
um við þó sárlega með. Hefur maður nokkurn tíma lent í öðru
eins?
— Þrátt fyrir alla þá fjármuni, sem Carnavon-fjölskyldan
átti, sagði Frank, — er nú ekki nægilegt fé handbært, til þess
að hægt sé að reisa eina litla mylnu! Ég vildi gefa hundráð
pund af beinum mínum fyrir eina litla pyngju af gullpeningum,
Natan!
Natti tók til máís:—Ég veit um. dálitið af siíku, sagði hann
rólega og snéri sér aðJFrank..— í kvartili á hillu i skýlinu, þar
sem það yerður epgum ,að .gagpi. Gallinn er hinsyegar sá, að
það.tilheyrir bróður mínum.
Það varð þögn.
Siðan spurði Frank: — Edward bróður þínum?
Natti kinkaði kolli.
— Það .er .þá án.efa hluti af ránsfeng Kinggokis?
— Já, ég-----
Eitthvað í andliti Franks stöðyaði hann.
Þú heíur frétt eitthvað-af Edda? sagði hann ioks.
— Já, hapn. er látinn, Natan.
Frank rétti út handlegginn og lagði hann á axlir Natta pg
ruggaði honum dál.ítið til.
Mér þykir leitt, að verða fyrstur til að segja þér þetta, .en
ég sé, að þú vissir það ekki, sagði hann. — Edward náð.ist og
var hengdur i Boston, með hinum síðustu úr hópi Rjnggolds.
Okkur barst það til eyrna, og ég lét Charley Tansley kanna
sannleiksgildi fréttarinnar i næstu ferð, sem báturinn fór þang-
að í sumar. Mín vegna — og vegna móður þinnar, vildi ég vita
þetta með vissu, til þess *að geta.stutt hana og styrkt, þegar
hún fengi fregnina. Hún veit það ekki. Mér fannst ráðlegast að
láta það'liggja í þagnargildi, að miimsta kosti þangað til barnið
okkar væri fætt. Þetta fékk á mig allt saman, Naian.
k*v*ö*i*d*v*(j*N*n«n«i
Hún: „Þú hefir svikið loforð-
ið, sem þú gafst mér.“
Hann: ,,Blessuð vertu ekki
að gráta, eg gef þér bara nýtt.“
Það var í þann mund, sem
hvað mest var að gera á aðal-
pósthúsinu í Moskvu. Einn af
aðalfulltrúunum gekk þar um
gólf og hugði að því, sem undir-
menn hans voru að gera.
,,Hvað er í þessum stóru
pökkum?“
..Vopn til Asíuþjpðanna."
„En hvaða bréfabunki er
þetta?“
„Bréf til vesturveldanna
með áskorun um að stöðva
vopnasendingar til Asíuþjóð-
hafði komizt yíir nokkur efni
anna.“
★
Svertinginn Otano Mataio
frá bejgisku Kongó var útskrif-
aður úr trúboðaskólanum,
og ákvað að legja stund á lög-
fræði við háskólann í Briissel.
Ekkert varð samt af námi
hans í Brússel vegna þess, að
belgíska nýlendustjórnin neit-
aði honum um námsleyfið.
Astæðan fyrir neituninni var
sú, að hann hafi árið 1937 setið
til bor.ðs, ásamt ættmennum
sín.um, þar sem belgiskur ,vís-
indamaður var framreiddur og
etinn.
★
Spánski fornleifafræðingur-,
Glergerðarlist Tákka.
I*eir eru fnefjusiir ftjrir
iisíuverh úr ijleri.
Um aldaraðir hefur glergerð verksmiðju er fluttur til fjölda
verið stunduð í löndum Tékka. landá. þar sem hann hefur unnið
Gnægð hráefna og yerkkunnátta, ’ sér vinsældir vegna vandaðs og
sem gengið hefur að erfðum frá smekklegs frágangs og hóflegs
kynslóð tíl kynslóðar, hafa gert verðs.
gleriðnaði Tékkóslóvakíu fært Gleriðnaður Tékkóslóvakíu er
að vinna sér öruggan sess á þó ekki frægastur ' fyrir stór-
heimsmarkaðinum. Þetta á bæði j framleiðslu á ódýrum glervarn-
við um pressaðan gleiwarning ingi til hversdagsnotkunar, held-
til daglegrar notkunar og skorið | ur fyrir framleiðslu listaverka úr
gler til skrauts og viðhafnar. | gierí. Skorið blýgler gengur um,
. Pressaður glervarningur er j heim allan undir nafninu Bæ-;
framleiddur í stórum stíl i Rud- j heimskristall. Glergerðirnar erú
filph glerverksmiðjunni í Teplice fiestar sérhæfðar á einhverju
i Bæheimi. 1 rannsóknarstofum einu sviði. Fá Bor kemur málað
og teiknistofum verksmiðjuniiar gier, í Kamenicky Senov eru
vinnur fjöidi visindamanna og gerðar tilkomumiklar kristals-
tpiknara stöðugt að því að endur- (ljósakrónur og á öðrum stöðum
bæta og endurnýja framleiðsl- . ijóshlífar og híbýlaskreytingar
una. ,Gleryarningur fra þqssari Ur gleri eftir nýjusfu .tizkuf
I Moser glergerðin í Karlovy Vary’
á hvergi sinn lika. Hver gripur,1
sem þar er smíðaður, er sjálf-
stætt listaverk, skreytt með
Amerískur kúreki kemur til, gyllingu og skurði. Framleiðsla.
inn C. Gutierrcz hefir ásamt | Spánar .og hor-fir .í fj'rsta skipti Moser glergeroarinnar rís enn
14 nemendum sínum við há-nautaa^ °§ hann verður feikn
skólann, ákveðið að lifa í þrjá úiifinn. Eitt líkar ;honum samt
mánuði samfleytt sem fornald- te^ki og það eru tilburðir nauta-
armaður. Ætlá þeir að búa í úaoans. 1 hvet skipti sém nauta
hellum, klæðast. skinnfatnaði, júaninn sreiflai rauðri skikkju
sem þeir búa út sjálfir og stagla (s*nrn framan í nautið og vikur
saman. Þeir ætla sér að lifa á s®r s'° fimlega.til .hliðar þegar
fiski ,og villbráð, sem þeir veiða nautr® ætlar.að reka.hann und-
sjálfir með sömu veiðiáhöldum n ‘S1S’ hrópar kúrekinn: ,;Vit-
og farnaldarmenn gerðu. Að'taust‘ Vitlausi! Þannig endur„ ^
öðru leyti ætla þeir að haga tokur þetta sig nokkrum sinn-! nytjamuna, svo sem salt- og
i dag undir sínu forna naini,
,,konungakristall“. Bæði fyrr og
siðar hafa samstæður gripa
þaðan þótt: sæma þjóðhöfðingj-j
um.
Jablonec er mikil glergerðar-
borg. Þar er bæði- framleitt
pre.ss,að gler og skornir kristals-
gripir,- Þar er sérstök áherzla
lögð á framleiðslu einstakra:
sér í öllu eins og talið er, að1um •Þar f*1 Amerikumanninum -piparbauka, sultu- og smjörkúpa
'er farið að leiðast þefta þýð- 0g öskubakka.
ingarlausa þóf og hrópar niður j
til nautabanans:
farnaldarmenn hafi lifað.
★
„Hvað e rí rauninni diplo-
mat?“
Mi,k,i,ð, orð íer af framleiðslu-
vörum glergerðarinnar í Zel-
„Halló, þarna , þú Pedró! Ef enzny Brod, þar sem glgrgerðar-
„Diplomat er maður, sem þú heldur pokanum. ekki kyrr- menn.irnir sýna undraverða'
aldrei gleymir afmælisdegi um, þá hleypur nautið aldrei leikni í að búa til fíngerðar
neinnar konu, en gleymir á hinn inn í hann!“ styttur úr brenndu postulíni f
bóginn alltaf, hve gömul hún er. I oínum og yfir blásturslömpum.
£ Suweuýh
,sem ég hef valið fyrir litla sorgar-*
leikínn minn, því hér er svo auðvelt
íyrir rándýr skógarins að finnal
■ykkui-. - _ ij
-TARZAN
2393
Meðan óvinir Bristers stóðu
bundnir fyrir framan han útskýrði
hann fyrir þeim með miki’li ánægju
liina djöfulk'gu ráðogeii hvernig
hann ætlaði að ráða þeim bana með
froðudauðanum. Með aðstoð hinna
svörtu giæpaíólc a sinna leiddi hann
Tarzan og pr .. ssorinn. út í rjóður
skammt frá kofanum. Þegar þeir
voru komnir á staðinn. sem Brister
hafði valið, rak hann upp ógeðslegan
hlátur og -sagði: -Þeíta er staðurinn,