Vísir - 13.07.1957, Blaðsíða 7

Vísir - 13.07.1957, Blaðsíða 7
Laugardaginn 13. júlí 1957 visn? 7 B'ésss ttt t.BSfgte r t elstfj: lákoii Blarnasoii, s k«»gn*ai 1-4 á a r sí |« a'5. Mýja Nýja Skóverksmiðjan h.f.: Yfirleður sett á leista. skóverksni. fram 50 þús. pör af skóm ár Fimmtugur er í dag Hákcn Bjarnason skógræktarstjóri, og vildi ég gjarnan af því tilefni mega senda honum stutta jkveðju og' þakklæti fyrir rúm- lega tveggja áratuga. góða við- kynningu og vináttu og margan góðan greiða og holl ráð. Þegar við hittumst í fyrsta sinn, vorið 1935, var hann ný- j skipaður skógræktarstjóri, og ; hafði þá bækistöð sína á efri j hæð í húsi foreidra .sinna, Á- j gústs H. Bjarnason prófessors ; og frú S.ígríðar, í Hellusundi 3. ; Þar bar fundum okkar fj'rst I saman. Annríki var rnikið, og hefur það haldist síðan látlaust kringum Hákon og gerir enn. Hákon Bjarnason útskrifaðist aðarháskólans Hún er eltt af þeim íslenska iðjuverum sem standast ertenda samkeppni um útlit og gæ5i í framíeföslu. Gamait máltæki segir að vel- einhæía verksmiðjuframleiðslu líðan manna fari eftir því,1 og fengu oft á tíðum skc, sem hvernig þeir séu búnir til fót-' að vísu voru gljáandi, en fram- anna. Þetta á ekki síður við í köiiuðu grettu við hvert fótmál. dag um þær milljónir manna,j sem þramma árið út og árið inn eftir hörðum götum borganna, ,Danskir“ skór. Sú æska, sem nú er að alast ýmist steikjandi heitum af sól, ’ upp man ekki eftir öðru en að eða blautum af krapa á vetrum.1 alltaf h&fi verið til nógir og Það er því ekki að ástæðulausu gó&ir skór og fallegir, en gam- að skóframieiðendur, hvar sem alt fólk á íslandi minnist þess er í heiminum, spari ekkert til sem nokkurs konar æviáfanga að finna upp og búa til þær þegar það fékk íyrstu „dönsku“ gerðir af skóm sem sameina skóna, sem voru í senn bæði þetta þrennt, fallegt útlit, end-' stoli þess og kvöl. ingu og ekki sízt, séu þægilegir. HSró samkeppni. 5 Skóframleiðendur um heim \ j ,an tf.ga í gífr> legri sam- i keppni og er því fróðlegí að athygli kvenna eins og útstill- yita hvernig Mendingum, hinni ingagluggar skóbúðanna, og ungu iðhaðarþjó8| hefur reitt er það næsta ótítt að kona gangi ^ , £anjképpni við gamiar og* framhjá skóbúð án þess að voldugar iðnaðarþjóðir, sern' stalu.u vð og líla í glúggann.' Jafnvel hattasýningargluggar, Peningar eru að vísu „afl. þeirra hluta sem gera skal“. En til þess að rætast megi hug- sjónin um nýja, fagra skóga frá skógræktardeild landbún- víðsvegar um byggðir ísiands, Kaupmanna- er pað frumskiiyrði að vekja trú fólksins á því mikla verk- , fyrsti, Islendingur, sem aflaði efpj> bæði a]mennings og yfir- 60 manns, það er frekar fáliðað s®r háskólamenntunar í skóg-^ vaicia Qg það kom brátt í ljós, núna. bví margir eru í sumar- læiv*- fulljiða, að hjá hon- ag é þessu sviði var Hákon. um fari saman ágæt undirstöðu Bjarnason mikill trúboði og vel menntun og óbilandi trú á ís- búinn viðhlítandi vopnum. lenzkri skógrækt. j Bann hefur_ eins og áður er Þar við hefur bætzt, smátt | sagt> obiiandi trú á því málefni og smátt, aukin þekking ogiSem hann hefur helgað starf verðmæt reynsla um aldar- itt> og þekkingu a m&lefninu. fjórðungs skeið, við að fylgjast umfram aðra landa sín£lj en auk _____ með vexti trjágróðurs ýmissa þess óvenjulega hæfileika tiL j Það má seta þess að ef við hefð teSunúa úr íslenzkum jarðvegi, ■ þess að vekja ahuga og miðia I um ekkfaðgang að erlendu hrá við að bera samair á ferðum , um fjarlægar slóðir vöxt trjá- , . . •, , , , ; gróðurs á Islandi cg í öðrum keppnisfærir við erlenda keppi- & & 1 löndum, og við að hafa sam- bönd við fræðimenn og skóg- frium, en við greiddum tvær og hálfa m’.lljón krónur í vinnu- laun á árinu sem ieið. Hrí'j 1‘ni frá Bretlandi. — Hvaðan fæst hráefnið? — Hráefnið fáum við frá út- löndum, Bretlandi og víðar. Konur og skór. Það er fátt, sem dregur að sér efni, værum við ekki sam-1 keppi nauta og þessi iðnaður, sem veit ir fjölda manns atvinnu, myndi leggjast niður. Þeirri stjórnar- stefnu að veita skógerðunum ] iæSra janda. heimild til frjáis vals um efn- iskaup hefur ekki verið breytt, enda er það eitt af aðalskilyrð- unum fvrir því að þessi iðnað- ur geti þróast. — Er ekki erfiðleikum bund- ið að hefja atvinnurekstur, sem verður að vera samkeppnisfær við framleiðslu þeirra þjóða, er lnn hafa langa reynslu að baki? ræktarfrömuði annarra norð- þekkingu til annarra. Enginn efi er á því, að stofn- un Skógræktarfélags ísla/ids 1930 var rníkið heillaspor, enda. vav ramminn um þá félags- stofnun glæslegur, þar sem var 1000 ára afmæli Alþingis á. I Er íslenzk skógrækt vissu- Þingvollum. Áhugamenn um lega vel á vegi stödd að eiga skðgrækt viðs vegar að af iand- slíkan forustumann sem Hákon inu stofnuðu félagið og mynd_ uðu stjórn þess. En sú skipan. tnála, að Hákon Bjai’nason hef- ur verið hvort tveggja í senn, S ; mkvæm dastjóiá Skógrækt- arfélags íslands og foi’stöðu- er. ] ótt freistandi séu, eru konum ckki eins mikið augnayndi og skóbúðagluggar, segja amerísk auglýsingafirmu, sem hafa rannsakað þetta, og mun svo einnig vei’a um íslenzkar kyn- ,?ystur ]‘/ ix-ra, sem ekki eru íiéinir eftirbátar erlendra kvenna í klæðaburði. Og má ei nokkuð af því ráða hversu mik- ils konur meta það að ganga á fallegum skóm, þegar þær vilja heldiir þcla þær óbærilegu kvalir, sem því fyigja að vera of þröngum skóm sem að ein- hvei’ju leyti hæía ekki fætin- uni, ef þeii' aoeins eru failegir. En sem betur fer, verður bað nú æ sjaldgæfara að sjá stúlk- að baki sér aldagamla reynslu í skógerð á sama tíma or ívrirmenn á íslandi gengu á Þegar Skógræktarfélag Is- lands var stofnað sumarið 1930, var Hákon enn í skóla, en þeg- ar að námi loknu var hann ráð- framkvæmdastjói i félags- maður Skógræktar ríkisins, hef ins. Það var ekki mikil staða, því að litlu var úr að spila1 fyrstu árin. Þó fékk félagið Þekking er auðvitað und-' þegar á öðru ári allstórt verk- irstaðan, og um það leyti sem efni í hendúr, þegai bæjai- hin mesta nauðsyn að svo sé. verksmiðjan var að taka til stjórn Reykjavíkur lét því í tó stai’fa, fór Jón Tómasson, sem 9 hektara lands í Fossvogi til ■ Skóli frá dögum Snorra. ur vissulega einnig reynzt mjög happadrjúg, því að við það hef- ur myndast náið samstarf milli þessara tveggja aðila, en það er sauðskinnsskóm. I starfa, fór Jón Tómasson, sem 9 hektara lands í Fossvogi til J Og þó að Hákon Bjarnason Skóverfesmiðjur á íslandi eru nú er framkvæmdastjóri til skógræktar. Það kom í hlut hins sé sjálfsagður íoiustumaðui og! fáar. en stærstar eru Iðunn á náms i Englandi. Ilann fór á unga framkvæmdastjóra, að ráðgjafi allra skógræktar- Akureyr5 og Nýja skóvcrksmiðj einn þekktasta cg elzta iðnað- leggja grundvöllinn að skóg- manna, þá er hann um leið a- an i Reykjavík. TT. þess að arskóia Bretlands, Cordvainers1 rækt á þessum stað við þröng- vallt hinn góði féxagi, og ávallt- kynnasí nýtízku aðferðum við Coileee í London en sá skóli á an fjái’hag og fremur óhag- fús tii þess að hlvða á Ullögur skógerð lagði fréttaniaður Vís- is lc'ð sína vestur á Bræðra- bargarstíg. þar sem v'érksmiðj- an er til fíúsa og hit.ti að máli Magnús Víglundsson stórkaup- mann og stjórnarformann Nýju skóverksiniðjunnar og Jón Tóm asson. framkvæmdastjóra. Kramh. a 11. siðu i stæð skilyrði. Sl- nuð 1947. xxdirbúningur að stofnun ur lakí! af se r skóna mílii dansa, "NT •ju skóverksmiðjunnar hófst eða sparka þe:'m af sér þegar ár: ð 1947, og er hún því 10 ára. þær siíja tb [ borðs, til þess ao Þó má segja að verksmiðjan sé hvíla fættxrn :a, því véltækni nú- r :-a vivcrulega í slöougri þróun, -timans hefnr tekizt að búa til fcv : nýjar vélar hafa verið í fjö’daurari ,jloið"lu svo mikið yotar síðan og marrs konar úr.val í gei ð jkófatnaðar, að ;1 rrskipuiagning átt sér sla-5 hver einasti raaður gatur fenj- lil þess að hægt sc a'5 fydgjust ::ð skó viö si iit hæíi. Þeir tímar nv: ii hiniim öru breytingum, ei’u liðnir a ð ...óðir. skór voi’ti •x. .aifellt verða og miða að séi’iéttindi cínað'a fólksins. sem bv i ao fylgja kröfum tímans lét gera sér skó eftir rnáli og hver-ju smiv. úr vönduðu efni, en fátækling- arnir uiðu að láta sér nægja Hvað vinna hér riiargir? Hdr vinna að jafnaði 40- Úr Nýju Skóverksmiðjunn i h.f.: Saunxastúlkur að starfi.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.