Vísir - 20.07.1957, Síða 4

Vísir - 20.07.1957, Síða 4
VfSIR , r !L u ij 'j a •/> 1] a » s s a g a 'N7 íl S1B r* eíííi* I®. HarrÉs. Það straukst eitthvað við fót- legginn á lögregluforingjanum, þegar hann var að opna hliðið tipp að húsinu hennar ungírú Simpkins. Lögregluforinginn beygði sig niður og sá að það ■var svartur köttur. Ungfrú Simpkins haíöi ákveð- ið að ánafna köttunum sínum 511 u fé sínu og skyldi reisa og reka heimili fyrir þá fyrir það. í>ó átti hún bróðurson á lífi, Geoffrey að nafni, en hann var alltof kærulaus og átti það til að taka upp á allskonar vitleysu. Rétt áður en ungfrú Simpkins bafði komið fyrirætlunum sínum S framkvæmd var hún myrt í rúminu sínu eina nóttina. Lögregluforinginn var ekki viss um hvort ætti að taka Geoffrey fastan, en hann átti Jieima á bæ skammt frá húsi .binnar myrtu konu. Þannig var nefnilega mál með vexti að Thompson, ráðsmaðurinn henn- ar. hafði horfið sömu nóttina og morðið var framið og allir skart- gripir hennar sömuleiðis. Lögregluforiiíginn - var ekki sem ánægðastur með viðtalið, sem hann átti við ungfrú Veron- icu Swann, hina ungu vinnukonu lingfrú Simpkins. Hún reykti mikið og bar rnikinn fárða á varir sinar og honum fannst það síður en svo sæmandi fyrir unga stúlku í hennar stöðu. Svefnherbergi ungfrú Simpk- ins var vel búið húsgögnum og margar myndir héngu þar á veggjum. Öllum gluggum hafði verið vandlega læst. Snyrtiborð- ið, þar sem skartgripirnir voru geyfndir, stóð undir glugganum og voru þeir taldir yfir 100 þús króna virði. Borðið var álíka Mtt og gluggakistan. Á snyrti- horðinu var spor eftir eirín kött- inn hennar ungfrú Simpkins. Veronica sagðist hafa hjálpað nngfrú Simpkins að hátta um tíuleytið um kvöldið og farið síðan fram. — Hvað var það síðasta, sem J)ér gerðuð um kvöldið? — Eg hleypti köttunum út. í>eir eru sex, sagði stúlkan og strauk sér um ennið. — Skylduð. þér nokkurn glugga eftir opinn? spurði lög- regluforinginn og hafði elcki augurí af .Veronicu. — Nei, ekki 'hélti hún það — hún var alltaf mjög þjófhrædd, hún ungfrú Simpkins, og hún svaf aldrei fyrir opnum glugga, jafnvel ekki að sumarlagj, þótt heitt væri í veðri. -— Eg-var allt- af vön að gæta vel að þvi að all- 3i’ glúg’gár vær'u vel lokaðir óg ég dró alltaf gluggatjöldin fyr- 3r. þegar ungfrúin fór ao hátta. ■ Og ungfrúin spurði alltaf hvort ,,ég hefði lokað vel gluggunum. Eg var orðin dauðleið á þþssum siendurteknu spurninguni henn- É'r. \re'roríica sVaf sjálf á hteðinríi íyrir ofan og þvi heyrði hún aldrei neitt af því sem gerðist niðri. En þessa nótt hafði henni þó heyrzt eins og einhver sneri lykli i hurðinni, sem liggur út i garðinn. RáðSmaðurinn hafði lykil að hurðihni, því að hann þurfti að komast inn í húsið á morgnana til að kveikja upp. — Hvenær komuð þér svo að ungfrú Simpkins? spurði lög- regluforinginn. — Þegar ég fór upp með teið klukkan átta. — Urðuð þér þá varar við nokkuð sérstakt? — Nei, ég dró bara glugga- tjöldin frá. Nú hringdi síminn. Það var spurt eftir lögregluforingjan- um. Lögreglan hafði tekið Thompson fastan í Birmingham og fundið alla skartgripina í töskunni hans. Lögregluforinginn sneri sér nú að vinnukonunni aftur. Hún var önnum kafin við að púðra sig. —• Þér þekkið bróðurson ung- frú Simpkins mjög vel? — Eg þekki hann . svolítið, svaraði Verönica. . — Bara svolítið? Méi? hefur skilizt annað á því sem ég' hef heyrt fólk tala. Lögregluforinginn tók hattinn sinn. — Eruð þér að fara?5 spurði stúlkan. — Já, og ég vérð að biðja yður að komá með mér, sagði hann. Eg ætla að láta bóka framburð yðar og svo eigið þér að undir- rita hann. — Jæjá þá’, sagði hún. Eg hélt annars að það væri nóg komið og þér gætuð nú verið ánægður. - Já, mikil ósköp, ég er hárð- ánægður hvað þetta mál snert- ir, sagði lögregluforinginn. Thompson myrti ekki húsmóður yðar. Hanrí flýði með lestinni, sem fór um miönættið, en það var ekki farið að rigna þá. Svo sögðu þér áðan, að þér hefðuð heyrt einhvern snúa lykli í bak- dyrainnganginum, og þá var rigning. Voronica vpti öxlum: Það getur þá líka hafa verið mis- heyrn hjá mér. Það gat einhver hafa komið inn í húsið eftir að ég fór að sofa, án þess að ég yrði þess vör. - Hann gat hafa komið hve- nær sem var um kvöldið, sagði lögregluforinginn. Það er greini- legt að hann stal skartgripunum fyrr um kvöldið og það er lika augljóst að liann skildi eftir op- inn gluggann, fyrst hann var lokaður, þegar þér komuð á kreik. Nei, hann stal skartgrip- umuii í þeirri von, að ekki yrði tekið eftir hvarfi þeirra fyrr en hánn var kominn í felur. En svo fór svona illa fyrir honúm og fyi’ír ungfrú Simpkins, að þér komust að þessu. Þér sáuð það í hendi yðar að hann mundi verða grunaður um að hafa myrt ungfrúna til að ná í skart- gripina. Þetta kom yður vel. metnaðargjarnri stúlkunni, sem ætlaði að gifast bróðursyni ung- frúarinnar. -—- Mér finnst þér svei mér gefa ímyndunaraflinu lausan tauminn, sagði Veronica og sneri upp á sig. — Þér þurftuð a ðhafa hrað- ann á, sagði lögregluforinginn. Þegar þér hjálpuðuð ungfrú Simpkins að hátta sig, létuð þér undir höfuð leggjast að krækja aftur glugganum á svefnher- berginu hennar. Ungfrú Simpk- ins treysti yður og efaðist ekki um að þér hefðuð lokað glugg- anum vandlega eins og þér vor- uð vanár. Allt og sumt, sem morðinginn þurfti að gera, var að fara inn um gluggann og gera út af viö fórnardýrið. Svo gátuð þér krækt glugganum aftur. Þar er enginn hafði brotizt inn í húsið, var ekki að sökum að spyria, og grúnurinrí hlaut að falla á Thompson. Þetta er svei mér skáld- skapur, sem þér hafið tekið saman. En hvernig ætlið þér að sanna þetta? spurði Veronica. — Þér hafið gleymt sporunum eftir köttinn — sporunum á snyrtiborðinu, sagði lögreglufor- inginn. Sporin voru moldug. Kötturinn hefur stokkið inn um gluggann um nóttina, meðan á rigningunni stóð. Og þaö voruð þér, sem skilduð gluggann eftir 1 opinn. i Lögreglu.foringinn leiddi Ver- onicu út í bílinn. Þegar hann kom að bílnum fann hann að eitthvað straukst við fótlegginn á honum. Hann beygði sig niður. Það var kisa. Hann strauk henni og sagði: Kisu geyið, ert þú þá komin þarna aftur? Weeks verzlunarráðherra Bandaríkjanna hefur endur- tekið, að Bandaríkjastjórn ætli ekki að breyta afstöðu sÍDni til viðskipta við rauða Kína. Laugardaginn 33. júlí 1957 FerBir Ferða- sks'ríSiofuíinar. Um næstu hclgi efnir Ferða- skrifsíofa ríkisins til skemmti- ferða um ýmsar sveitir hér suiinanlands. Eftir hádegi á laugardaginn. verður farið til Krísuvíkur og Kleifarvatns og á heimleiðinni ekið út á Álftanes með viðkomu á Bessastöðum. Þann dag verð- ur einnig farið í Viðeyjarferð og efnt til skemmíisiglingar með m.s. Akraborg um Sundin upp í Kollafjörð og Hváífjörð. Slík ferð var farin fyrir skömmu og mæltist vel fyrir meðal þátt- takenda, sem voru mjög margir. | Á sunnudaginn verður ekið um Hvalfjörð upp í Svínadal, höfð viðkoma í Vatnaskógi, en síðar farið yfir Geldinga- draga í Skorradal, yfir Hest- háls niður Bæjarsveit að Hvann eyri og þaðan til Akraness. Verður Akranesbær og mann- virki þar skoðuð. Að svo búnu verður siglt með m.s. Akraborg \ til Reykjavíkur. Annar hópur 1 mun heimsækja sömu slóðir . þennan dag. en ha : i byrjar á J Akranesi og lieldu: leiðina öf- ‘ uga. Enn fremur efnir Ferða- ; skrifstofan til Þrí-gvallaferðar j og ferðar áð Gullfossi og Geysi og fleiri stöðara.-. Þá verður í sumar efnt til ferða,í Heiðmörk á laugardags- ög sunnudags- eftirmiðdögum og má vissulega gera ráð fyrir að þær mælist vel fyrir og verði fjölsóttar í ’ góðum veðrum. Myndin er af Elísabetu drottningu og forsætisráðherri>m sam- veldislandanna, tekin í Windsorkastala, er samvéldisráðstefnan var haldin fyrir nokkru. Fiá vinstri til hægri: Jonh Diefenbaker, forsætisráðhería Kanada, Iiarold MacMilIan forsætrsráðherra Bretlands, R. G. Mcnzies forsætisráðhena Ástraliu, E. H. Louw, utanríkisráðheira Suður-Afríku, II. S. Suhrawardy forsætisráð- herra Pakistan, Jawaharlen Nehru, forsætisráðherra Indlands, T. L. MacDonald, utanríkis- og landvarnaráðherra Nyja Sjá- lands, dr. Kwamc Nkrumah forsætisráðherra Ghana, Sir Ray Welensky forsætisráðhena Rhodésiu og Nyásalands, M. W. H. de Silva, dómsmálaráðherra á Ceylo i.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.