Vísir - 25.09.1957, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 25. september 1957
VlSIB
j^GATHA PkRISTIE
/Mar letöi?
ítyfja til...
29
Baugabrot
ÍMordals.
Sigurður Nordal: Baugabrot
1957. Almenna bókaíélagið.
Víkingsprent. Tómas GuS-
mundsson tók saman.
Bókin er 316 bls., skift nið-
ur í 6 kafla þannig: 1. Land og
ekki láta y'ður ætla, að þér getið haldið einhverju leyndu. Þérj^ga' 2' Men” minni-
1 fornum vegi 4. Gekk ég upp á
leitast við að leika hetju. Þér skuluð leysa i'rá skjóðunni sam-
stundis.“
„Eg þakka yður kærlega fyrir,“ mælti Viktoria mjög þakklát.
„Eg er dæmalaus kveif, og ef einhver ætlaði að pynta mig, þá
er eg hrædd um, að eg mundi ekki geta þagað lengi.“
„Þeir munu ekki grípa til pyntinga gagnvart yður,“ svaraði
Dakin, „nema þér verðið fyrir barðinu á einhverjum, sem hald-
inn er kvalalosta. Pyntingar eru gamaldags og úrelt aðferð, til
þess að fá menn til að tala. Nú þarf ekki annað en að sprauta
menn með litlum skammti af vissu lyfi, og þá svara þeir spurn-
ingu sannleikanum samkvæmt, án þess að hafa hugmynd um
það. Við lifum á öld vísindanna. Það er þess vegna, sem eg vil
að við vissum, hvar við ættum að leita þeirra.“ Dakin þagnaði
andartak, og hafði svo yfir, eins og hann væri að tala við sjálfan
sig. „Luvifer — Basra — Lefarge. Hann var búinn að koma
til Basra — reyndi að tilkynna ræðismanninum um komu sína,
og þá munaði minnstu, að fjandmennirnir kæmu honum fyrir
kattarnef, því að einn þeirra gerði tilraun til að skjóta hann.“
Dakin þagnaði aftur, leit svo á Viktoriu og sagði enn: „Það, sem
eg vil, að þér gerið fyrir okkur, Viktoria, er að fara til Basra, og
reyna að kornast á snoðir um það, hvað' þessi orð hans muni
hafa táknað?“
„Eg?“ sagði Viktoria alveg steinhissa.
,,Já, mér er alvara — eg ætla að biðja yður um að fara til
Basra, og athuga, hvers þér verðið áskynja þar. Þér hafið enga 1
reynslu í þessum efnum. Þér vitið ekki heldur, eftir hverju þér
eruð að svipast. En þér heyrðuð siðustu orð Carmichaels, og þau
gefa yður kannske einhverja vísbendingu, þegar þér komið þang- '
,að. Hver veit nema reynsluleysi yðar veiði yður einmitt til
hjálpar í þessum leiðangri?"
„Eg hefi sannarlega hug á aö komast til Basra,“ sagði Viktoria
áköf.
Dakin brosti. „Yður er það ekki á móti skapi, af því aö þér
hafið hug á að hitta ungan mann, sem þar er staddur,“ mælti
hann. „Það er líka í bezta lagi. Leynir svo ágætlega hinum raun- '
verulega tilgangi. Ekkert er eins gott til að leyna ákveðnum i
fyrirætlunum og ósvikið ástarævintýri. Þér farið þá til Basra,
hafið augu og eyru opin og takið eftir cllu, sem markvert getur
getur talizt fyrir okkur. Eg get ekki gefið yöur nein fyrirmæli
um það, hvernig þér eigið að hegða yður í þessu efni — og eigin-
lega vil eg ekki gefa yður neinar leiðbeiningar. Þér komið' mér
bannig fyrir sjónir, að þér munuð hafa ráð undir rifi hverju,
svo að þér deyið ekki ráðalaus. Eg hefi heldur ekki hugmynd um,
hvað orðin Lucifer og Lefarge geta þýtt, ef þér hafið þá heyrt
þau rétt. Eg hallast þó heldur að þeirri skoðun yðar, aö Lefarge
liljóti að vera mannsnafn. Gætið þess einkum, ef þér rekizt á
það nafn einhvers staðar á næstunni.“
„Hvernig kemst eg til Basra?“ spurði Viktoria nú ákveðin.
„Hvernig á eg að standast straum af þeim kostnaði, sem slíkur
leiðangur hefur i för með sér?“
Dakin tók fram veski sitt, og rétti henni allmyndarlega seðla-
fúlgu. !
„Hér hafið þér dálítið skotsilfur, stúlka min,“ sagði hann. —
„Hvað það snertir, hvernig þér eigið að fara að því að komast
til Basra, þá skuluð þér gefa yður á tal við hana frú Trench
gömlu í fyrramálið og segja við hana, að yður langi til að skreppa
til Basra, áður en þér farið til fornleifarannsóknanna, sem þér
þykist ætla að starfa við. Þér skuluð biðja hana ráða viðvíkjandi
gistihúsi þar í borg. Hún ræður yður þá samstundis til að fara
til ræðismannsins og sendir svo frú Clayton skeyti um komu
yðar. Þegar þangað verður komið, finnið þér hann Edward
yöar sjálfsagt þar. Claytonhjónin taka öllum opnum örmurn —
allir, sem leið eiga um borgina, búa hjá þeim. Að öðru leyti get
eg ekki gefið yður neitt heilræði nema þetta: Ef — humm —
eitthvað óþægilegt kemur fyrir, ef þess er óskað, að þér segið
frá því, sc-m þér vitið, og hver hafi fengið yður til þess að gera
það, sem þér haíið tekið yður fyrir hendur, þá skuluð þér ekki
munuð heldur ekki geta sagt þeim neitt, sem þeir vita ekki þegar,
Þeir munu einnig vita um mig og starf mitt eftir þessa nótt —
hjá því verður ekki komizt. Og sama máli gegnir um Sir Rupert
Crofton Lee.“
„En hvað þá um Edward?“ spurði Viktoria. „Má eg segja hon-
um frá þessu?“
„Eg læt yður sjálfráða um það atriði. Að nafninu til eigið þér
að halda yður saman við alla, að því er varðar störf yðar. Þér
getið nefnilega stofnað honum í hættu líka. Þér verðið einnig
að hafa þá hlið málsins í huga. Mér skilst annars, að hann hafi
gengið vasklega fram í flughernum á stríðsárunum, svo að hann
kallar víst ekki allt ömmu sína. Tvö höfuð eru líka betri en
eitt.... Hvernig er það, heldur hann, að það sé eitthvað grun-
samlegt við starfsemi þessarrar „Olíuviöargreinar", sem hann
starfar fyrir? Það er fróðlegt að vita, mjög fróðlegt.“
„Hvers vegna?“ spurði Viktoria.
Bifvélavirkjar
Bifvélavirkjar eða vanir bifreiðaviðgerðarmenn ósk-
así nú þegar. — Uppl hjá verkstjóranum.
Egill Vilhjálmsson h.f.
Sími 22249.
Þriðja stýrsmann
vantar á norskt olíuflutnihgaskip.
Upplýsingar hjá Skipadeild S.Í.S.
tah
Eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík og að undangengnum
úrskurði verða lögtök látin fram fara án frekari fyrirvara,
á kostnað gjaldenda en ábyrgð ríkissjóðs, að átta dögum
liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar, fyrir sköttum og
öðrum gjöldum samkv. skattskrám ársins 1957, sem öll
eru 1 eindaga fallin hjá þeim, sem ekki ha-fa þegar greitt
tilskilinn helming- gýaldanna.
Borgarfógetinn í Reykjavík, 23. sept. 1S57.
Kr. Kristjánsson.
hamarinn. 5. Líf og dauði. 6.
Ferðin, sem aldrei var farin.
Allur ytri frágangur bókarinn-
ar er góður
Bókin er úrval úr ritverkum
Sigurðar Nordal sendiherra.
Eins og allir vita, sem lesið hafa
ritgerðir Sigurðar Nordals, eru
þær andlegt sælgæti, sem
hvergi eiga sína jafningja og
allir eru bættari með að hafa
lesið. Nordal útbýtir gulli anda
síns í ríkulegum mæli og hefir
gefið þjóðinni þann arf, sem
hver öndvegisþjóð teldi sig
bættari að.
Segja má, að mikill vandi
hafi verið að gera úrval úr rit-
verkum próf,- Nordals. Þar er
á miklu að taka. Þar er litlistin
í hásæti, svo vel með farin, að
máttur orðs og anda er svo
jafnt vegin, að hvergi er slegið
af setningi eða ódýr strengur.
En hversu mikill vandi seni
þetta hefir verið, verður ekk
annað sagt, en úrvalið hafi tek-
ist vel. í stuttu máli er bókin
öll gædd mikilli ritlist, að hug-
kvæmni, máli og stíl, sem ekki
á sinn jafningja nenia Heims-
kringlu og Njálu og er þá langt
til jafnað.
Það er engum blöðum um
að fletta að hr. Nordal er rit-
færasti íslendingurinn í sinni
samtíð. Próf. Nordal hefir verið
maður lítið fyrir að láta á sér
bera, en samt hefir borið mikið
á honum, af því að hans afburða
gáfur, lærdómur og heilbrigður
hugsunarháttur hefir ekki getaö
látið sig án vitnisburðar. Hvar
sem hr. Nordal hefir lent í rit-
deilum, verið neyddur út í þær,
hefir hann borið sigur af hólmi.
Eg tel að hvert eitt og einasta
heimili þurfi að eignast bók
Nordals, Baugabrot, og lesa
hana sér til andlegrar uppbygg-
ingar og sálubótar, því sérhver
maður verður betri maður,
fróðari maður og víðsýnm mað-
ur eftir lestur hennar.
E. R. Rurroughs
X A R1 \ W
1.17
Pék um fræg&n
leikara.
Beerbohm Tree (d. 1917) var
heimskunnur brezkur leikari og
leikstjóri, m.a. fyrir leik sinn 1
sjónleikum eftir Shakespeare,
Oslcar Wildé, Ilenril; Ibsen, Bern-
Iliska Jim Cross snér-
ist í hræðslu, þegar gránn-
úr armur vafð'ist 'skyndi-lega
után um hann og siðan ann-
ar, og hánn var dreginn bui't
frá andstæðing sínurh. Á
næsta andartaki stóð Cross
í örvæntingarfuUri baráttu
ard Sha'w o.fl. heimsíræga höf-
unda.
' Höfundur bókarinnar um hann,
I-Iesketh Pearson, cr kunnur
ævisagnahöfundur. Þetta mun
vera 16. bók hans . um merka
menn, t.d. má nefr.a: Ðokíor
(Erasmus Darwin). A LifS of
Shakesperae; Bernard Shaw,
Conari Doyle, Oscar Vv'ikle, Dick-
ens, Dizzy (Berijamín Disraeli),
The Man Whistler, Walter Scott
o. m. fl.
Bókin er mjög ckomritileg af-
lestrar og .fróðleg pg prýdd mörg
um myndum. Hún er ein þeirra
úrvalsbóka, sem „The Book
Society“ mælir með.Utg. cr
Methuen & Co, Ltd., London.
Hún er 250 bls. og útgáfan hia
vandaðasta.
ty UnUed Foitur* íynai
böndin á úlnliðum sér, — að
öðrum kosti væri allt' búið
áð vera.
fyrir lífi sínu. Tarzari leitaði
áð hvössum steini, þar sem
hann gæti núið sundur