Vísir - 28.09.1957, Blaðsíða 6

6
Vl SIR
Laugardaginn 28. september 1957
WISIIS.
D A G B L A Ð
yíilr kemur út 300 daga á ári, ýxnist 8 eSa 12 blaffsiíur.
Bititjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálssoxr
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18.00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9 00—lð.OO.
( Síxni 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR HJ.
Visir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprontsmiðjan h,i.
Þakkirnar til Hannibals.
#4 irhjjna ojr/ irúntái:
Guð og Mammon.
Það er merkileg bók alman- J aðstöðu, sitja, um hvert færi til
akið. Óskandi, að þú eigir al- þess að afla sér lifsgæða'og neyta
Þjóðviljinn heldur enn áfram
að hæla Hannibal Valdimars
syni fyrir „úrskurðinn" og
segir í fyrradag að Reykvík-
ingar séu honum þakklátir
fyrir tiltækið! Réttara hefði
nú verið af Þjóðviljanum að
eða botn í þetta tiltæki, og
líklegast er, að hér sé aðeins
á ferðinni undarlegt sam-
bland af ofstæki, grunn-
hyggni og flumbruskap —
með öðrum orðum, hreinn
Hannibalismi."
bíða með þessa fullyrðingu Borgarstjórinn í Reykjavík,
fram á veturinn. Það gæti
farið svo, að hún yrði orðin
harla brosleg um það leyti
sem janúarmánuður er lið-
j inn. Hingað til hafa verk
Hannibals Valdimarssonar
verið á þá lund, að þeir sém
áttu að njóta þeirra, hafa
talið sig eiga honum lítið að
þakka. Ekki munu Alþýðu-
flokksmenn telja sig standa
i stórri þakkarskuld viðhann,
og varla varð það ráðið af
kosningaúrslitunum vestra
hér áður, að ísfirðingar
pyæru honum mjög þakklátir.
*Og þótt kommúnistum þyki
gott að nota hann til þess að
etja honum á íoræðið, nú
sem stendur, kynni svo að
fara, að þeir fengju nóg af
honum eins og aðrir um það
er lýkur.
Það er vonlaust verk fyrir Þjóð-
viljann og samstarfsblöð
hans, að reyna að telja
Reykvikingum trú um, að
ætlunin með „úrskurðinunr1
hafi verið sú, að fá útsvör
þeirra lækkuð, enda var
ekki í bréfi ráðherrans eitt
orð um það. Hann var aðeins
; > að reyna að ómerkja niður-
jöfnun, sem var að upphæð
kr. 198,1 millj., en hafði þó
áður heimilað, að jafna nið-
ur 199,4 milljónum! Mátti því
alveg eins skilja bréfið á þá
leið, að hann væri að krefj-
ast hækkunar um þessar 1,3
milljónir, sem á vantaði að
nefndin hefði jafnað niður,
til þess að ná þeirri upphæð,
sem heimiluð var! Hver get-
ur botnað í svona ,,úr-
skurði“? Getur nokkur föng-
ið það. út úr honum, að rað-
herrann hafi verið að reyna
að fá útsvör bæjarbúa lækk-
uð? Liggúr ekki beinast við
að spju’ja eins og Gunnar
Thoroddsen borgaxstjóri
gerði á VarðarfuncTinum 16.
sept.?:
,.I-Ivað xeiðir þá ráðherrann út í
þetta fen og foraö? Er það
aðeins heift í garð sjálf-
stæðismanna í bæjarstjórn
Reykjavíkur? Er það heift í
garð Reykvíkinga, til að ná
sér niðri á þtim? Er það til-
raun til þess að c’-raga úr og
seiiikq, verklegum fram-
!:værídum í hfenurn?
Það cr ci'fítí íinna l:::iia brú
sem sjálfur er einn af lærð-
ustu lögfræðingum landsins,
komst að þeirri niðurstöðu,
eftir að hann hafði rannsak-
að málið og rætt það við
nokkra aðra góða lögfræð-
inga, að ráðherrann hafi
enga lagalega heimild til
þess að ómerkja eða ógilda
niðurjöfnun útsvara í Reykja
vík, né annarstaðar. Hann
hafi því farið út fyrir em-
bættistalcmörk sín og inn á
svið, sem dómstólunum sé
ætlað. Úrskurðurinn sé því
,,ekki aðeins órökstuddur og
byggður á röngum forsend-
um, heldur lögleysa og
markleysa.“
Öll skrií stjórnarblaðanna um
það, að bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn hafi viðurkennt rétt-
mæti „úrskurðarins“ með
því að leggja skrána fram
aftur og auglýsa nýjan kæru
frest, eru vitanlega þvaður,
sem enginn hugsandi maður
manak og lítir einstöku sinnum
í það. Fyrir utan allt, sem í
þvi stendur um slikt, er lýtur
að timatali, um myrkva og
tunglkomur, flóð og fjörur, er
talsvert í því af Guðs orði. Það
er áminning um það, að timinn
sem mælist í dögum og árum,
er ekki allt, jöröin á sinni hring
rás um sólu með tunglið í eftir-
di'agi, er ekki ein um hitu. Ei-
lifðin er ofan tímans, himinn
hvelfist yfir jöi’ð. Og þú, barn
jarðar og tíma, ert kallaður til
eilífs lifs, til himins.
Ef þú gætir í almanakið,
sérðu, að dagurinn á rnorgun
hefur sitt heiti, — eins og í’eynd-
ar aðrir sunnudagar. Hann er
fimmtándi dagurinn eftir þrenn-
ingarhátíð og yfirskrift hans er
þessi: Engiixn kann tveimur
herrum að þjóna.
Orðin eru upphaf þess guð-
^pjalls sem að fornu og nýju er
höfuðhugleiðingarefni lcristinnar
kirkju á þessum degi. Guðspjall-
ið nær yfir ellefu vers (Matt.
6, 24-34) og þú ættir að lesa það
í heild, hvort sem þú ferð svo í
kirkju á morgun eða ekki (auð-
vitað er sjálfsagt að þú gerir
það, ef ekki hamla alvarlég foi’-
föll!).
Þú sérð, að Jesús setur fyrst
íram almenna reglu: Tveimur
herrum getur enginn þjónað. Sá,
sem reynir það, verður hugklof-
inn og tvíbentur, hann hlýtur
að afrækja og svíkja annan hús-
bóndann. Þessa almennu reglu
heimfærir Jesús síðan og segir:
Þér getið ekki þjónað Guði og
mammon.
allra úrræða til þess að hafa
sem ríkulegastan ábata af lifinu
hér á jörð, samkvæmt þeim hug-
myndum, sem þeir gera sér um
þau efni?
Jesús er ekki á þeirri skoðun.
En ekki má misskilja orð hans
á þann veg, að hann vilji láta
menn hætta að vinna eða hafa
íyi-irhyggju fyrir framtíð sinni.
Hann segir ekki: Ef þú vilt
þjóna Guði, skaltu hætta að
vinna fyrir þér, þú þarft ekki
á neinni hagsýni að halda, engri
sparneytni. Slika menn, sem lifa
án ábyrgðar, liggja uppi á
öðrum og eru sníkjudýr á mann-
félaginu — hvort sem þeir eru
lausir, glæsilega tilhafðir stór-
ing, ekki duttlungar blindra ör-
laga, heldur gjöf Guðs, og sú
gjöf er sannarlega svo undur-
samleg, að allt hitt, sem telst til
nauðsynja lífsins, vei’ður smátt
hjá henni. Þú mátt treysta þeim
mætti, sem er á bak við líf þitt
og bii’tist einnig í náttúúrunni
umhverfis þig. Sá máttur er
föðui’leg, umhyggjusöm gæzka
og miskunn.
Annað: Yðar himneski fr.ðir
veit, að þér þarfnist alls þessa.
Það vakir eilíf vitund yfir allri
þinni þörf. Þú ei’t ekki einn í
bai’áttu þinni, hans auga er yfir
þéi’, hans hönd með þér, „í hendi
Guðs er hver ein tið, í lxendi
Guðs er allt vort stríð“.
Þriðja: Áhyggjur eru tilgangs-
lausar. Enginn getur xrxeð á-
hyggjum aukið alin við hæð sína
né andrá við líf sitt.
Nú er það því miður svo, að
mai’gir vinna og hafa samt ekki
fæði né klæði. Aðrir fá eklci
vinnu, þótt þeir vilji. Gagnvart
slíkum staði-eyndum, gagnvart
eignamenn — myndi Jesús kalla | annarra lífi, er enginn áhyggju-
illa og lata þjóna.
i laus, sem þekkir Krist og lcær-
Tveir herrar, Guð og mannon,
sem báðir vilja ráða. En það er I
ekki unnt að þjóna báðum, því !
að þeir bjóða sitt á hvað, annar
bannar það, sem liinn býður og
öfugt. Annar segir: Hugsaðu
leggur trúnað á. Hér var um j fyrst um sjálfan þig, afkomu
það eitt að ræða, að velja þá| þína og líðan, þægindi og nautn,
leið, sem minnstu tjóni yllijHinn segir: Hugsaðu fyrst um
fyrir bæjarfélagið. Það hefði aöra, velferð þeiira og heill.
Annar segir: Óerðu kröfur,
annars færðu ekkert, gættu að-
stöðu þinnar, sjáðu þér borgið
i samkeppni lífsins, reyndu að
Jesús flytur ekki neinn fagn-
aðaxboðskap letinnar, heldur
trúai’innar og kærleikans. Hann
segir: Þegar þú ert hættur að
þjóna mammon, þ.e. ert laus af
klafa síngirni og sjálfselsku,
þegar þú veizt, að verðmæti lifs-
ins eru ekki fólgin í fjármunum,
þægindum, íburði, þegar þunga-
miðja viðleitni þinnar hefur
flutzt út fyrir sjálfan þig og þú
hefur komizt á snoðir um ham-
ingjuna, sem er fólgin í þvi að j
veita öðrum gleði, hjálpa og
bæta, þá ertu laus unclan því
fargi, sem þjónkunin við sjálfs-
hugð, ásælni, metnað fæ>’ir mc-ð
sér.
Hann röl tyður mál sitt með
þi’ennu móti. Fyrst: Er ekki líf-
ið rneira en íæðan og líkaminn
meira en klæðnaðurinn? Sá, sem
trúir á Guð, veit, að lífið er gjöf
úr góðri hendi. Það er ekki hend-
I leik hans. Hann kenndi í brjósti
! um mannfjöldann, sem hafði
I ekkert til saðnings. Væri
j mammon ekki jafnmáttugur
herra og hann er í veröldinni,
myndu þessi vandamál ekki vex’a
eins alvarleg og þau eru. Ef
Guð væri herra mannlífsins í
reynd, þá væri regla postulans í
gildi: „Bei’ið hver annai’s byi’ðar
og uppfyllið þannig lögmál
Krists" — og þá væri rnargt
öðruvísi.
Heilbriðismálastofnun VVHO
birtir skýrslur, sem sýna, að
á undangengmini 5 áriun hef-
ur dauðsföilum á stórum
lieimssvæðiun fækkað um
50%. Skýrslur eru frá 28
löndimi (m. a. frá íslandi)
sem hafa samtals 564 millj.
ibiía.
tekið allt of langan tíma, að
bíða eftir úrslcui’ði dómstól-
anna. Ábyrgur bæjarstjórn-
armetrihluti gat ekki valið
þann kost. Hinsvegar er! ^ som mest út úr lífinu, annars
skiljanlegt að glundroða- íer'ðu á mis við gæði þess og
ílokkunum gremjist sú leið, K'atar því. Hinn segir: Það er
sem Sjálfstæðismenn völdu.J sæ^a þjóna en drottna, sælla
því fyrir hana hefir , ,úr- Se^a en þiggja. sá, sem
skurðurinn“ að mestu leyti heimtar mest af lífinu og krefst
orðið vindhögg. Vonirnar a^s öðrum, fær minnst út úr
um að geta valdið bæjarfé- sa’ sem mrðar líf sitt við
það að öðlast sem mest af gæð-
um þess, fer á mis við lífsham
ingju, glatar lifi sínu. Hinn finn-
ur lifið, sem „í'ýnir" því, þ.e
gleymir sjálfum sér vegna um-
hyggju fyi’ir velferð annarra, i
sjálfsgleyminni þjónustu við
nýta lifsköllun, skyldulið sitt,
mannfélag.
laginu stórtjóni og Sjálf-
i stæðisflokknum fylgistapi,
hafa brugðizt, vegna þess
hve viturlega var við ofsókn-
inni snúizt. Þakklæti al-
mennings til Hannibals
Valdimarssonar kemur fram
á þann hátt, að allur þorri
gjaldenda heldur áfi’am að
greiða útsvör sín eins cg
Taktu nú eftir pví, hvernig
ekkert hafi í skorizt, og þess jesús heldur áfram, þegar hann
eru mörg dæmi, að menn
hafi hraffað greiðslum sínum
og greitt hærri upphæðir í
einu en venjulega, Það er
því ekki að furða þótt Þjó^-
hefur sagt þetta. Hann segir:
I>ess vegna segi ég yöur: Verið
ekki áhyggjufullir um líf yðar ...
Hann talar við þá, sern vilja
bjóna Guði. Þeir þurfa ekki að
veraváhyggjufullir. Er það satt?
féiagsmálaráðherranum Mundi ekki lif hinna vcra
iðrum ;,aðjlum“ þakjÉáí-i tryggara ög þar méð áh
Þa '. vcr.Tufc ckki ónýit i lausara, -som „þjóna
ólíku
v a rT Í VI-
;ooJu
namno.V,
fyr.ir þá að fá saxnskonarj
„þakkiæti“ á kjðrdegi. *
e. m.ca ain v
„ -s,
Steiaiker í smíðum í slippnum á Akranesi. — Þarna e?
hvert steinsteypukerið smíðað á fætur öðru, en þeim er síðaa
söklct til bess að lengja garða og brj’ggjur hafnarinnar. Stærstu
keriix, 4 að tölu hafa samt verið keypt fiá útlöndum og cr búið
að siÉb:a b«*i~ra en hinum verður sökkt í haust. Þykja
það stcrviiburðir miklir á Akranesi hæði hsgar steinkerum ct
:u> að iromp.Njhlbypt íff síokkusánn uir Síippmun og eins þégar þei.m or sökkt
yr:r, ná sem bestri j í'kjjó: og safnazt þá jafnan saman ínikið fjölmsnni til að horfa á.