Vísir - 28.11.1957, Blaðsíða 7

Fimmtudaginn 28. nóvember 1957
VÍSIB
Það rann allt í einu upp fyrir honum þarna í hlýju eldhús-
inu, að hann var einstæðingur. Cranford læknir, sem hafði
stundað hann í legunni, sagði að hann iegði allt of mikið á sig —
ynni svo mikið að hann gleymdi að lifa. Þegar hann gerði sér
ferð inn i stórborgirnar var það annað hvort til að gera upp-
skurð eða til að sitja læknafundi. Það var ár og dagur síðan
hann hafði lifað nokkuö skemmtilegt.
Samt hafði hann jafnan talið sig gæfumann, áður en hann
veiktist. Hann hafði ekki sinnt kvenfólki, svo orð væri á gerandi,
síðan Fay yfirgaf hann og giftist Ameríkumanninum. En meðan
hann lá veikur hafði hann hugsað til hennar beiskulaust.
í kvöld mundi hann að hann hafði elskað hana innilega forð-
um, og dreymt um að eignast heimili og börn með henni, og
hann brosti í kampinn og vorkenndi sjálfum sér. Hann haíði
fengið skaðabætur fyrir sínar brostnu vonir. í starfi sínu haíði
hann komist lengra en hann hafði nokkurn tíma dreymt um:
að verða frægur skurðlæknir.
En það var meðan hann lá á sjúkrahúsinu og hlustaði á und-
aríegu grammófónplötuna, sem hann hafði orðið eirðarlaus og
órór.
Var lífið að strjúka frá honum? Fór hann einhvers á mis?
Fór hann á mis við gleðina, sem fylgir því að stofna heimili?
Fór hann á mis við ást, sem var dýpri en draumurinn, sem hann
hafði dreymt í sambandi við Fay?
Og þegar hann var að brjóta heilann urn svona spurningar
kom alltaf þetta Iag, sem svar við öllum spurningum:
„Svölunhar leið hlýt eg halda — heimkynni svölunnar jimia“.
Fyrst í stað hafði þetta lag farið í taugarnar á honum. En svo
fór hann ao hlusta eftir orðunum, smátt og smátt, og heillaðist
af angurblíðunni í laginu. Þegar læknirinn hafði skipað honum
að taka sér frí, var hann ferðbúinn á svipstundu. í
hans var komin þrá eftir aö upplifa eitthvað nýtt. Ef til vill vav
það löngun eftir ást og gleði eftir öll þessi ár, sem hann hafði
ekki hugsað um neitt annað en starfið.
Hann hafði fundið gæfuna þarna í Albergo Fionetti. Einfalda
heimilisánægju. Þarna gat hann ert krakkana, slegið Luciu
gömlu gullhamra og setiö í sólinni og talað við Colette. í kvöld
rann allt í einu upp fyrir homnn að hann var hamingjusamur
— og að innan skamms mundi þessi hamingja ekki verða annað
en gullin endurminning. Hann horfði á Colette, sem sat og var
hugsi. Nú vissi hann að hún ætlaði ekki að giftast Emilio — en
hvað ætlaðist hún þá fyrir?
FRAMTÍÐARDRAUMAR COLETTE.
— Hvað ætlar þú að gera ef Emilio giftist Francescu. Hvert
ætlar þú að fara, Colette?
Hún brosti og baðaði aftur mjóum sólbrenndum höndunum.
— Mig langar til að gera alveg það sarna og pabbi gerði — áður
en hann giftist mömmu. Mig langar til að ferðast um veröldina
og mála.
— Þáð virðist nú hálf flónslegt. Hann gat ekki annað en vor-
kennt þessu zigaunabarni, sem langaði til að flakka um Evrcpu

fjölbreytt úrval.
Dömubúðin LaufiB
Aðalstræti 18.
Hornafjarðarrófur alltaf beztar.
Leitið fyrst til okkar.
ið k.f.
Vesturgötu 20.
a'!--i - 1-9625.
getur fengið atvinnu nú þegar.
TJppl. í síma 1-3812 kl. 4—6 í dag.
2 mm, 3 mm, 4 mm
í heilum kössum og skorið eftir máli.

E. R. Rurrougbs
T4RZ4N
Farið með fangana (
vinnuhellinn, en farið með
Tarzan í fangahellinn, skip-
aðl Remu, sem nú tók.' við
hvíslaði í eyra nans. bjrm-
særismennirnir halda fund
í helli nr. fimm eftir stutta
stund og komið þangað með
! stúlkuna.
kvöldvökunni
stjórninni og sýndi sig þá
hver hann var. Farið síðan
til Leera, drottningar og
segið henni frá afrekum
mínum og tryggð minni við
hana. >egar Tarzan var
fluttur á brott, sneri Remu
sér að einum mannanna og
Hvernig fékkstu þetta glóð-
arauga?
Eg kyssti brúðina eftir gift-
ingarathöfnina.
Nú, er það ekki siður?
Jú, en þetta var þrem árum
á eftir.
★
Hvers vegna syndir fiskurinh
aftur á bak?
Til þess að hann fái ekki vatn.
í augun.
★
Er allt í lagi að taka Jón með
í veiðiferðina?
Já, blessaður vertu. Auk þess
að elda í matinn hugsar hann.
upp veiðisögur fyrir okkur
alla.
★
Getur nokkur ykkar, drengir,
sagt mér hvernig net eru búin.
til?
Já, ja-á, það eru mörg göt
fest saman með snæri.
★
Er maðurinn yðar bókaorm-
ur?
Nei, bara venjulegur ormur.
★
Hvernig veiztu að þú hittir
gæsina?
Eg hitti hana bæði í fótinn og
hausinn.
Hvernig í ósköpunum gaztu
það?
Hún var að klóra sér í höfð-
inu.
★
Jósep. Eru hinir strákárnir'
komnir?
Já.
Allir með tölu?
Já, allir með tölu.
Og heilu og höldnu?
Já.
Ja, þá hefi eg skotið hreindýr.
★
Er það satt, að þú hafir gefið
rakaranum tuttu krónur í þjór-
fé?
Já.
Og hann, sem skar þig fjór-
um eða fimm sinnum og setti
pappírssnepla yfir skurðina.
Hvers vegna?
Maður, sem er allt í einu xak-
ari, slátrari og veggfóðrari á-
sannarlega skilið 20 króntir.