Morgunblaðið - 19.11.1913, Blaðsíða 2

82
MORGUNBLAÐIÐ
slíta sér alveg upp, — þvl að hann
lifir enn.
Einingarmenti á fundum sínum.
Þeir hafa ávalt verið framlögufúsir,
bæði til G. T. hússins og annara
mála. Einu sinni gáfu þeir 300 kr.
til útbreiðslusjóðs reglunnar, og kendi
þar metnaðar Einingarmanna, að gefa
mest af öllum stúkum á mann.
Fjárins var aflað með töluverðu harð-
fengi stundum, en aðrir höfðu ekki
af þvi að segja. Stórstúkan sendi
formann sinn og ritara með skraut-
ritað þakkarskjal. Það mun hafa
komið sér vel, því. stúkan setti það
í glas og ramma, og hengdi það á
vegginn hjá sér eins og aðals-skjald-
armerki. •
Einingarmenn hafa frá upphafi
rætt fundarmál sin mjög rækilega.
Hvergi á »sá síðasti heiðraði ræðu-
maðurt í þrengri vök að verjast en
þar. Þegar »sá síðasti heiðraði* hefir
iokið máli sínu, standa stundum upp
6 eða 7 manns, sem hafa alveg
gagnólíkar skoðanir »þeim síðasta
heiðraða* og öllum öðrum á jörð-
unni. Þetta er alt gjört til þess að
fundurinn hafi eitthvað að velja úr
þegar gengið er til atkvæða, og geti
samþykt það bezta. Þvi Einingin á
eefinlega að samþykkja beztu til-
lögurnar.
Þegar metnaður eða hagur Eining-
arinnar er i veði á einhvern hátt,
þá berjast Einingarmenn með kappi,
samhug og dugnaði. Stúkuna hefir
aldrei skort trú né von; ef eitthvað
hefir vantað á að hún fylgdi kjörorði
Reglunnar vel, þá gjöri eg mér í
hugarlund að helst hafi eitthvað
skort á að kærleikurinn væri nógur.
Einingin hefir verið nokkuð lögstirf-
in, og i landinu sem við byggjum,
er kuldinn oft svo mikill, að hann
leitar inn, svo hjá Goodtemlarstúkum,
sem hjá örðum.
Fáninn á pólnum.
Einingin hefir næstum ávalt verið
fjölmennasta stúkan á landinu. Hún
hefir verið að verki heila tunglöld,
það er svo langur timi að fæstar út-
lendar stúkur ná þeim aldri. A
heilli tunglöld hafa þessir 13 sem
lögðu upp til að stinga niður fána
reglunnar á norðurpólnum, og þeir
sem slógust í förina, næstum farið
alla þá torsóttu og löngu leið. Nú
er ekki annað eftir en að halda
hér um bil 60 fundi þangað til merk-
ið stendur þar, það verður i.janúar
1915. Einingin hefir séð og lifað
margt á næstum 1500 fundum, sem
hún hefir starfað; hún hefir séð her
manns koma og her manns fara;
séð heila kynslóð líða undir lok, og
fjölmennari kynslóð vaxa upp. Hún
hefir séð fremur laklega klætt almúga-
fólk mennast í klæðaburði, þangað
til að manni fanst, að maður yrði að
kalla það »Ladies and gentlemen«,
þegar maður ávarpaði það. Hún
hefir séð út um gluggana hjá sér,
hvernig Reykjavik breyttist úr kot-
bæja kerfi með fáeinum steinoliutýr-
um, i borg með götuljósum, sem
lýsa margar milur á braut. Hún
hefir horft á útfluttu vöruna
frá landinu verða 16 miljóna virði
úr 3 miljóna virði (1888). Hún hefir
séð fiskiflotann breytast í gufuskip
úr 4 til 6 manna förum, og hún
hefir — umfram alt — séð fána
reglunnar borinn og hjálpað til að
bera hann svo langt, að nú eru ekki
nema fáir áfangar að markinu.
Indr. Eínarsson.
=3 D AGBÓF^IN. -------------------------
Afmœlf 19. nóv.
J. M. Havateen amtmannsfrú.
Margrét S. Ólafsdóttir, húsfrú.
Gfunnar Gunnarsson kanpm. 60 úra.
Árni Jónsson Holtsgötu 50 ára.
Sig. Hjaltested bakari 39 ára.
Stefán Runólfseon Frakkastíg 6.
Frú Laura Finsen söng i gærkvöldi i
Bárnbóð. Árni Tborsteinson ritar um
söngskemtunina hér i blaðið á morgun.
Stúdentafélagið heldur fund á föstudags-
kvöldið og er þangað boðið ö 11 u m
stúdentum i Rvik, með þvi að tala
á um félagið sem félag allra stúdenta.
Veðrið i gær var milt, hiti um land alt
nema á Grímsstöðnm 4,5 st. frost. Hitinn
var i Rvík 2.1, i Vestmanneyjum 1.5, á
ísafirði 0.2, á Akureyri 0.0, á Seyðisfirði
5.3.
Hægur vindur eða logn um land alt.
Háflóð er í dag kl. 8,51 siðd.
Sólarupprás kl. 9,11 árd. Sólarlag kl.
3,14 siðd.
Sterling kom i gærmorgun. Meðal far-
þega hingað voru: Guðm. Böðvarsson
umboðssali. Kom hann frá Leith úr verzl-
unarerindum. Frá Vestmanneyjum komu
nokkrir farþegar: Jón Hinriksson verzl-
unarBtjóri og kona hans, Jón skipstjóri
Erlendsson, Sigriður Eyþórsdóttir ekkjufrú,
Simon bóndi Jónssson frá Ásgerði 0. fl.
En til Hafnarfjarðar flutti Sterling 60
Færeyinga.
Sextugsafmæli á amtmannsfrú Havsteen
I dag.
Botnvörpungurinn Pavlova frá Grimsby
braut nýlega skrúfusa skamt frá ísafirði.
Komst skipið við illan leik þangað.
Björgnnarskipið Geir fór vestur i gærkvöld.
að sækja Pavlova og kemur með það
hingað til Reykjavikur til viðgerðar.
Fé á land. Ingólfur Arnarson seldi i
gær fisk sinn i Hull fyrir nál. 9800 kr.
Nýja Bfð, sýndi i gærkvöldi danska kvik-
mynd sem heitir: »Þrir félagar«. Saga
ástar og sorgar. Frú Ellen Aggerholm
leikur aðahlutverkið, og henni mun það
mikið að þakka, hve hugðnæmur blær er
yfir allri myndinni. Leiknr hennarersvo
blátt áfram og náttúrlegur, einkum þegar
mest á reynir, að mönnum hlýtnr að renna
til rifja forlög ungn, saklansu stúlkunnar,
sem hún sýnir. Leiksviðið er fagurt hér-
að i Danmörk og eykur það gildi mynd-
arinnar.
Aukamynd var einnig >sýnd þar. Chr.
Schröder, hinn nafnkunni gamanleikari,leik-
ur þar af sinni vanalegu snild og er eng-
in hætta á að áhorfendur geti ekki bros-
að þá stundina sem þeir horfa á hann.
Ces.
Myndirnar frá morðmálinu eru Linar
fyrstu myndir af viðburðum.hér, sem bún-
ar hafa verið til i bænnm. Tæki enn eigi
nógu góð — en byrjun öll til bóta stendur
Dansleikur stendnr til i Reykjavikur-
klúbb i kvöld. Er þangað boðið foringj-
um af Valnum.
Leikhúsið. Hið nýja leikrit »Trú og heim-
ili«, sem Leikfél. Rvlknr ætlar að hefja
með leikárið — verður leikið fyrsta sinni
á langardag.
Áfloga-málið. Hnifstungu-áflogin er voru
á Laugavegi milli Valmanns og Islend-
ings, voru til rannsóknar hjá lögreglu-
stjóra i gær frá hádegi og til kl. 8 —
Höfðu engin fullnaðarúrslit fengist nm það
i þessum prófum, hver upptökin átti. Þau
mnnu nú send foringja Valsins. Dómur
yfir hnifstungumanninum fellur nndir vald-
svið Valsforingjans.
Hvernig á eiginmaður-
inn að vera?
Svar nr. 11.
Fagur eins og Benedikt Sveinsson.
Sterkur eins og Sigurjón Pétursson.
Mælskur eins og Ólafur frikirkju-
prestur.
Gáfaður eins og Einar Benediktsson.
Hagmæltur eins og Hannes Hafstein.
Söngmaður eins og Pétur Halldórs-
son.
Selskapsmaður eins og Ólafur Björns-
son.
Prúðmannlegur eins og Páll Sveins-
son — og fær um að vera jafn-
margra barna fáðir og Jakob Haga-
línsson1).
Tekjur eins og Morgan.
L. H.
') Hann sótti nm verðlaun til siðasta
þings fyrir að hafa átt 22 börn með sömu
konunni
Svar nr. 12.
Góður eiginmaður er sá sem auðn-
ast að gera þá konu sem hann hefir
valið sér, svo hamingjusama, að hún
geti talað við hann um alt; að hún
finni að hún á þar sannan vin, sem
skilur hana rétt, og að hún sé hon-
um kærasti félaginn. Þá verður lífið
bjart þó erfiðleikar mæti.
7—S-
Erlend tíðindi.
Framtakssamur bóndi. í Ryfylki
i Noregi er bær sem heitir Háland.
Þar býr sá bóndi er Guðmundur
heitir. Á rennur fram hjá bænum i
þröngu gili. Guðmundur hefir beizlað
ána og lætur hana nú vinna fyrir
sig alla mögulega hluti. Það kostaði
13.500 kr. og árlegt viðhald segir hann
að kosti 1000 krónur og eru þar
í taldir vextir og umsjónarkostnaður.
En svo hefir hann líka nægilegt raf-
magnsafl til þess að lýsa hibýli sín,
knýja sögunarmyllu o. fl. — Raf-
magnsljós eru þar í öllum herberg-
jum, og einnig i hesthúsi, fjósi og
fjárhúsi. Þreskivélin, kvörnin, strokk-
arnir, skilvindurnar o. fl., er alt knúð
rafmagni og í eldhúsi er það notað
til allra skapaðra hluta. Hvert ein-
asta herbergi er hitað með rafmagni.
Og þrátt fyrir þetta alt getur hann
miðlað nágrönnum sinum nokkru
af því afli, sem í ánni leyndist.
í kveld
verður á fundi stúkunnar Eining-
in nr. 14 flutt
e r i n d i
sem varðar alla félaga hennar.
Allir félagar hennar þurfa þvi
að mæta.
Nýjir félagar velkomnir!
Ökukarlarnir i Lundúnum ala mest-
allan aldur sinn á vagnsætinu. Þeir
borða þar, sofa og — deyja.
Fyrir skömmu síðan tóku farþeg-
arnir á einum vagninum eftir því, að
ökumaðurinn var venju fremur fálát-
ur. Hann tók ekki kveðju félaga
sinna, bölvaði ekki þrönginni á göt-
unni, og svaraði ekki þó að á hann
væri yrt. Um síðir var grenslast ná-
kvæmar eftir því, hverju þetta gengdi,
og kom þá í ljós, að maðurinn var
löngu dauður. Hestarnir höfðu af
sjálfdáðum gengið hinar venjulegu
götur, og hlýtt af venju þegar merki
voru gefin á viðkomustöðunum. Það
sem merkilegast var við þetta ferða-
lag var það, að vagninum skyldi ekki
hlekkjast á. En farþegunum brá ekki
litið i brún, þegar þeir vissu að
dauður vagnstjóri hafði ekið þeim
fram og aftur um borgina.
Utilegumenn. í Hvalvík i Noregi
eru gömul hjón, sem hafa hvergi
höfði sínu að að halla. I fyrravetur
bjuggu þau í bát sem hvofdi niður
við sjó. Hlóðu þau að honum torfi
og grjóti og höfðu ekki stærri smug-
una undir en það, að þau rétt gátu
skriðið þar inn. í sumar bjuggu þau
i helli. Nágrannarnir hafa hlegið að
þeim og krakkarnir hrekkjað þau
margvislega, svo nú eru þau orðin
mannfælin, sumir segja ljónstygg.
Einkennilegt ferðalag. Maður er
nefndur Joseph Knowles og á heima
í Boston. í byrjun ágústmánaðar
lagði hann á stað í einkennilegt ferða-
lag, inn í frumskógana hjá Rangley-
vötnunum. Hann var alsnakinn
þegar hann lagði stað, og hafði ekki
svo mikið sem vasahníf né eld-
spitur með sér. Eftir tveggja
mánaða útivist kom hann fram
úr skóginum á bökkum Megan-
ticvatnsins, en það er yfir 100 ensk-
ar mílur frá Rangleyvötnunum. Var
hann nú i skinnklæðum frá hvirfli
til ilja.
Þegar inn i skóginn kom, gerði
hann sér skýli úr tágum og sprekum
og hafðist þar við um nætur. Hann
er þaulvanur veiðimaður og snilling-
ur í því að búa til snörur og gildr-
ur, enda veiddi hann nóg dýr til
matar sér. Úr skinnum þeirra gerði
hann sér klæði, en það var þyngsta
þrautin, því öll áhöld vantaði. Með
dálitlum tinnusteini gerði hann sér
beinnálar og sinar notaði hann fyrir
saumþráð.
Með þessari ráðabreytni hefir
Knowles viljað sanna það, að mað-
urinn getur engu miður nú á timum
komist af án þess að hagnýta sér
menningu þjóðanna heldur en vorir
fyrstu forfeður.