Morgunblaðið - 19.03.1916, Blaðsíða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Herbergi
með hásgegnum óskast til
leigu. R. v. á.
Bezt að auglýsa i Morgunbl.
Alt sem að greftrun lýtur:
Likkistur og Líkklæði
bezt hjá
Matthiasi Matthíassyní.
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuna,
fá skrantábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Enve Prasha og Djemal Pasha
voru á ferð suður í Medina þann
10. þessa mánaðar, svo líklega er
það eitthvað orðum aukið að Enver
hafi særst.
Sœnskt qufuskip, sem Marta heitir,
rakst á tvö tundurdufl hjá Falsterbo
þ. 9. þessi mánaðar, en komst þó
til hafnar.
Peir,
sem kynnu að vilja selja Laugarnesspítala um eitt ár, frá 14. maí næstk.
að telja, hér um bil 50 lítra nýmjólk, heimflutta á hverjum #morgni í
hús spítalans, sendi mér tilboð sin með lægsta verði fyrlv 15. apríl
næstkomandi.
Laugarnesspítala 18. marz 1916.
Einar JTJarhússon.
Sex menn
vantar á mótorBaf i ^J<zstmannoyjum.
Hátt kaup í boði. Semjið við
Emií Hokstad
Bjarmaíandi.
/
Þing Svía hefir ákveðið að eiga
fund með stjórninni til þess að ræða
um það, hvort Norðuríönd eða Sví-
þjóð gæti komið á friðarþingi hlut-
lausra þjóða til þess að tryggja endan-
legan frið.
Bruno Liljefors, hinn frægi sænski
málari, átti þrjár myndir á alheims-
sýningunni í San Francisco. A leið-
inni heim voru þær stöðvaðar i
Kaupmannahöfn og verða alls eigi
látnar þaðan, nema því að eins, að
Liljefors undirriti yfirlýsingu um það,
að myndirnar verði alls eigi »i
neinni myndt sendar til þeirra þjóða,
sem fjandsamlegar eru bandamönn-
um.
i
■I
Síða sta
Dansskemfun
á vetrinum
í Skemfifélagi Tempíara
í kvöld kl 9 í Goodtemplarahúsinu. Opnað kl. S1/^.
fl
A skemtiskránni er þess utan:
Sögur sagðar: Einai> Hjörleifsson skáld
og ef til vill fleira.
Aðgöngumiðar seldir í húsinu frá kl. 6.
Embætti.
10. þ. m. skipaði ráðherrann aðstoð'
arprest Sigurð Sigurðsson sóknar-
prest í Þykkvabæarklaustursprestakalll
t Vestur-Skaftafellsprófastsdæmi Þi
næstkomandi fardögum að telja.
S. d. skipaði ráðherrann guðfræðis-
kandídat }ón Guðnason sóknarprest
i Staðarhólsprestakalli í Dalaprófasis-
dæmi frá næstkomadi fardögum að
telja. |
Alþyðufræðsla Stúdentafélagsins.
Jón Jacobson
landsbókavörður
flytur erindi:
Nokkrar hugleiðingar uffl
styrjöldina miklu
sunnudag 19. marz 1916 kl. 5 síðd.
f Iðnaðarmannahúsinu.
Inngangur 15 aura.
$ *3£aupsRapw §
N n og framvegis kaupir verzlunin Hlif
(Grettisgötn 26) hreinar og góðar prjónft'
tuskur hæðsta verði.
8 ó f i er til sölu á Skólavörðustig 24.
^ ^ffinna ^
S t ú 1 k a óskast í vist frá 14. mai á
Uppsölum.
_ D u g 1 e g og góð eldabuska óskast i
vist 14. maf. Prú Olsen, Austurstræti ll-
S t ú ] k a óskast í vist 14. mai. UpP'
lýsingar Hverfisgötu 46.
cTapaé
T ft p a s t hefir 10 króna seðill
Kolasundi að Skólastræti. Skilist í Kol
& Salt.
Bezt að auglýsa i Morgunblaðinu.
Eg held, að mór (og flestum öðrum)
mundi veitast auðvelt að svara fyrri
spurningunnu. En svo Gísli haldi ekki
um mig, að eg gjörist svo djarfur að
hafa »andlegar einfeldningaveiðar« í
frammi við h a n u, þá sleppi eg því
samt. Að eins skal eg tninna hann á,
að þó eg fullkomlega játi, að bseði
hann og ýmsir aðrir kunni að álíta
framhaíd lffsins lítið gleðiefni, þá eru
hinir miklu fleiri, sem fagna því ef
svo só, sve að ómótmælanlega er það
mörgum fagnaðarefni, að fá elnhverja
söunun fyrir þessu.
Og síðari spurningunni er einnig
auðsvarað. Só framhald lífsins bundlð
þeim lögmálum, að það örfi menn til
að vanda líferni sitt, þá hefir sönnun
um framhald þess auðvitað áhrif í
slíka átt og því þar af leiðaudi afar-
mikla þjóðfólagslega þ/ðingu.
En er það bundið slíkum lögmálum?
Að svo só, byggjum við spíritietar á
þvf sem þeir segja, er sjáfir áttu að
þekkja það bezt — þeir sem yfir
landamærin eru farnir. Sönnunin fyr-
ir því er þess vegna samtvinnuð sönn-
uninni fyrir framhaldi tilverunnar, og
stendur eða fellur nieð henni. Þá sönn
un þykjumst við spíritistar hafa feng-
ið og leiðum rök að. Móti þeim rök-
um vegur það lítið, þó Gísli og aðrir
kalli þau hindurvitni. Þá böfum v i S
fyllstu ástæðu til að spyrja þ á eins
og þeir okkur : »Hvers vegna það ?«
— og heimta rökstudd andsvör.
AS lokum langar mig til að þýða
fáein orð, sem mælskuskörungurinn
og ofsóknari hins »rétttrúaða« kristin-
dóms, Eobert Ingersoll — er margir
munu kannast við af bók hans, »FrjáIs-
ar hugsanir« — hefir sagt um spírit-
ista, og sem fela í sór svar við spurn-
ingum Gísla Sveinssonar. Ingersoll
var ekki spiritisti, og eg efast ekki
um að Gísli telur hann bæði frjáls-
lyndan og hleypidómalausan mann,
hvers dómur só að eiuhverju hafandi;
þess vegna vitna eg í hann.
Ingersoll segir um spíritista:
»----------I fyrsta lagi eru þeir
engir ofstækismenn; í ööru lagi álíta
þeir ekki að trúin geri menn hólpna ;
í þriðja lagi búast þeir ekki við að
verða farsælir i öðrum heimi vegna
þess að Kristur var góður í þessum;
i fjóröa lagi kenna þeir ekki helvíti;
í fimta lagi trúa þeir ekki að Guð só
frámunalegur grimdarseggur; í sjötta
lagi kenna þeir andlega gestrisni. í
þessu öllu eru þeir frábreyttir okkar
kristnu meðbræðrum, og í því standa
þeir langtum ofar dýrlingunum sjálf-
um. Eg hygg að spiritishar sóu gagn-
samir menn. Þeir eru fólagslegir, kát-
lr og velviljaöir öðrum. Þeir eru
ekki þrælar neinnar bókar.
Trú þeirra gerir þá ekki skriðdýrs-
lega. Þeir ofsækja ekki aðra menn.
Þeir heimta ekki trú af neinum eða
að menn taki neitt sannanalaust fyrir
gilda vöru. Þeir biðja alla að rann-
saka hlutina og byggja dóm sinn á
því. Hundruð þúsunda vel mentaðra
og vel skynsamra manna láta sór nægja
^ ctunéié ^
Kvenúr fundiö. Vitjamá þess áskrif'
stofa Morgunblaðsina.
þær sannanir, og trúa því statt °S
stöSugt að andar sóu til. Að svo
miklu leyti eg hefi vit á, er alls ekk-
ert því til fyrirstöðn, að þeir geti haffc
rótt að mæla .....
Það er eðlilegt að fælast dauðanö,
eðlilegt að óska sór eilífs lífs. Af ölN
hjarta mínu vonast eg eítir eilíf*1
og gleði — lífi án hrösunar, sektat
og tára.
Ef unt væri að sanna ódauðleikanOi
mundi lífselfan flóa yfir bakka sína *
óumræðilegum sælustraumum. ”
mundu skína gleðibros á ásjónun>
fanginna manna og þræla, veikra
volaðra, svangra og sorgbitinna, og n-y
líf mundi tendrast í augum þeirra, s® ^
áður ekkert annað áttu en myrkur
væntingarinnar.
Ef það gæti sannast!
Látum oss vona að svo veröi M