Morgunblaðið - 21.04.1917, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
3
& Fíibbsr
Brjóst, Wlanchettur'
Mancetskyrtur
l hvítar og misl. Stórt úrval t
L. Miiller j¥
Aasturatr. 7 ^Ær
' 10,000,000 r
stangíraí Sunlight'
sápu eru seldar í
hverri viku, og er þa&'
hin besta sönnun fyrira
því, að Sunlight sápal
hefir alla þá kosti til'
að bera, sein henni eru
eignaðir, og að hún
svarar til þeirra eptir-
' væntinga, sens raenn
hafa gjört sjer um
ágæti hennar.
1586
loknum. En framar öllu öðru er það
nú áhugamál mitt og vor allra,
hvernig vér getum uáð sigri í þess-
um ófriði.
Þessum ummælum kanzlarans var
vel tekið um alt Þýzkaland og þótti
blöðunum, sem nú rofaði fyrir frjáls-
ara stjórnarfyrirkomulagi í rikinu og
jöfnum kosningarrétti. Og siðan
hefir það verið hermt í skeytum, að
keisarinn hafi lofað þv’, að efndir
skylda verða á þessum fyrirheitum
kanzlarans.
Karlmanns-fataverzlun.
Undirritaður ( opnar í dag eigin karlmannsfataverzlun í Austurstræti 7, beint
á móti ísafold, og mælir með henni við almenning. Tuttugu ára reynsla, sem eg hefi fengið
við“'rekstur slíkrar verzlunar, er hin bezta trygging fyrir viðskiftavini mína.
Reykjavík, 21. apríl 1917.
Virðingarfylst.
L H. MOller.
Hvað Zimmermann lagði fyrir
þýzka konsulinn í Mexiko.
Um fyrirætlanir Þjóðverja til þess
að komast að sambandi við Mexiko,
gegn Bandaríkjunum eru fengar þess-
ar upplýsingar frá New York:
Þýzki sendiherrann í Mexiko fékk
fyrirmæli um það, dagsett 19. janú-
ar 19x7, og undirrituð af Zimmer-
mann, utanríkisráðherra Þjóðverja,
að stinga upp á því við Carranza
forseta að gera bandalag við Þýzka-
land, og að Mexiko reyndi að fá
fapan i lið með sér. Sendiherrann,
Eckhardt, fékk þessi fyrirmæli frá
Bernstorff greifa, sem þá var á för-
um heim frá Ameríku. í biéfi því
er Eckhard fékk, var komist þannig
að orði:
»Hinn 1. febrúar ætlum vér að
hefja ótakmarkaðan kafbátahernað.
Þrátt fyrir það viljum vér þó, að
Ameríka sé hlutlaus, En ef það
tekst eigi að halda henni hlutlausri,
þá leggjum vér til að komizt verði
að bandalagi við Mexiko á þennan
hátt: Vér hefjum stríð í samein-
ingu og semjum frið í sameiningu.
Vér viljum leggja fram fé og það er
ætlun vor að Mexiko fái aftur hér-
uð þau er það hefir mist, Nýja
Mexiko, Texas og Arizona. Vér
felum yður að semja um öll auka-
atriði. Yðurer falið að skýra Carranza
frá þessu án þess að neitt kvisist um
það, um leið og vissa er fengin
fyrir því, að Bandaríkin muni rjúfa
frið, og stinga upp á því við hann,
að hann skuli leita hófanDa hjá
Japönum nm það, að fá þá til liðs
við sig og bjóða þeim jafnfiamt
að miðla málum milli þeirra og
Þjóðverja. Bendið Carranza á það,
að ótakmarkaður kafbátahernaður
muni að öllum líkindum neyða
Breta til þess að semja frið eftir fáa
mánuði. Zimmermannf.
Skjal þetta var i vörzlum Banda-
ríkjastjómar frá því hún sleit stjórn-
málasambandi við Þýzkaland, en þvi
var haldið leyndu þangað til i marz.
---------------
Hernaðarþrefc
Þjóðverja.
Það er sagt frá Ameriku, að þá
er Mr. Gerard og aðrir Ameriku-
menn, sem dvalið hafa í Þýzkalandi
um langan tíma, hafi varað Banda-
ríkjamenn við því að gera sér vonir
um það að Þjóðverjar séu komnir
á heljarþiöm. Það sé að visu satt,
að ástandið i Þýzkalandi sé ilt að
mörgu leyti og menn eigi þar við
þungan kost að búa, en allar stéttir
manna séu einráðnar i því að berjast
meðan nokkur maður stendur uppi,
ef þörf gerist eða að minsta kosti
þangað til það er sýnt, að kafbáta-
hernaðurinn verður eigi að þeim not-
um, sem við er búist.
Mr. Charles H. Grasty, fréttaritari
New York Times, hafði verið með
Þjóðverjum á vesturvigstöðvunnm
þangað til Mr. Gerard fór frá Þýzka-
landi, en slóst í för með honum,
segir að bandamenn megi vara sig
á því að fagna sigri of snemma.
Hann segir að það sé að vfsu satt,
að nokkur órói sé í Þjóðverjum en
herþróttur þeirra sé enn ógurlega
mikill og þeir hafi enn eigi gert alt
sem þeir geta. > Organisation þeirra
sé svo góð að hún vegi upp á móti
þvi sem bandamenn hafi meira lið
og meiri hergögn. Bæði hann og
aðrir fréttaritarar vara bandamenn við
Hann greip um höfnð hennar og
lagði það að brjósti sér og i sama
bili blossaði ástin aftnr upp í honum
af sama ákafa og áður fyrri og hann
kysti konu sína hvað eftir annað —
mörgum sinnum.
Hún stundi við og opnaði augnn,
en gat ekki hreyft sig. Hann hélt
henni svo fast í fangi sér að það
var eins og hanti ætlaði sér aldrei
framar að sleppa henni.
— Elskan mín! hrópaði hann. Nú
skaltu eigi sleppa framar. Þú veizt
að eg á þig! Hvers vegna ættir
þú að þræta þess? Heldurðu að eg
mundi kyssa þig svona ef eg væri
eigi alveg viss um það að þú ert
konan mín? Ó, Naomi, endurminn-
ing hinna liðnu sæludaga gtípur nú
hug minn! O, hvað eg var vondur
við þig! Eg skyldi láta lífið ef eg
gæti afplánað þá synd. Og eg hefði
því að taka það sem merki um sig-
ur hjá bandamönnum, að þeir hafa
náð Bagdad, eða leggja trúnað á þær
sögnr, að Þjóðverjum sé nú að förl-
ast hernaðarþrek og hernaðarsnildi
•B’ • ----------
Niðarsoðið fcjðt
frá Boauvals
þykir beæt á feröalagfi.
heldur viljað deyja þá, en gera það
sem eg gerði. .
Hún svaraði engu, en reyndi að
losa sig úr faðmlögum hans.
— Þetta er þýðingarlaust, Naomi,
mælti hann. Þú hefðir aldrei látið
undan ef eg hefði ekki tekið þig
með valdi. Eg skal sleppa þér ef
þú segir mér hvar sonur minn er.
Aftur hnykti henni svo við, að
það var viðbúið að hún mundi líða
í ómegin.
— Það er þýðingarlaust fyrir þig,
Naomi, að ætla enn að þræta fyrir
það að þú oórt konan mín. Þótt eg
hefði enga aðra sönnun en þá, hvað
þér bregður þegar eg nefni barnið
okkar, þá væri mér það nóg. Og
nú verður þú að talaNaomi! Segðu
mér — hvíslaði þvi að mér að þú
sért konan minl
Þá tók hún á öllu því er hún átt
— 542 —
— S43 —