Morgunblaðið - 14.01.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Rúmstæði
Og
Rúmfafnaður
beztur
í Vöruhúsinu
Hérmeð tilkynnist heiðruðum við-
skiítavinum minum, að eg nú með
s.s. Sterling fer alfarinn til Dan-
merkur og hefi því selt þeim herr-
um Kristjáni Guðmundssyni og Hall-
dóri Oddssyni vinnustofu mína á
Bergstaðastræti i hér í bænum.
Jafnframt og eg þakka kærlega
fyrir viðskiftin á liðnum árum óska
eg að vinnustofa þessi megi fram-
vegis njóta hylli þeirra eins og að
undanförnu.
Reykjavík 12. jan. 1918
Páll GuðmundsBon
Geysir
Export-kaffi
. er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. JOHNSON & KAABER.
Æaupié cJfíorgunBl
Indverska rósin,
Skáldsaga
eftir C. Krause. 67
Uppieistarmenn vissu það að þeir
áttu eigi ueinnar náðar að vænta og
börðust þvi sem æðistryltir. þrisvar
sinnum skoraði Robert ofursti á þá
að gefast npp, en þegar þeir vildu
það eigi, lét hann aka fram fall-
byssum og skjóta á þá.
Einni stundu síðar var bardagan-
um lokið. þegar Arthur Verner færði
ofurstanum lista yfír þá er fallið
höfðu, komu tár 1 augu Roberts, því
að þar var Robe flokksforingi efstur
á blaði.
þegar dagur ljómaði fór John Fran-
cis með ofurstann *pp í turninn og
benti út á vatnið.
— Lítið til austurs, herra greifi!
Robert sneri sér við og það kom
gleðisvipur á andlit hans er hann sá
að þar komu þrjú stór herskip, er
sigldu undir brezka fánanum.
— þarna kemur hjálpin, mælti
John Francis. Víginu er bjargað!
Lengi lifi England!
— Lengi Iifi Georg konungur!
hrópuðu liðsforingjarnir og veifuðu
sverðum sínum.

Ágætt saltkjðt
fæst í Kaupangi.
Ræningjaklær.
Skáldsaga úr nútíðar sjóhernaði,
eftir hinn góðkunna norska rithöfund
0vre Richter Frich,
er komin út og fæst á afgreiðslu Morgunblaðsins. Hinhver hin skemti-
legasta og ódýrasta sögubók sem út hefir komið á þessum vetri.
Passiusálmar
og
150 sálmar
eru aftur komnir út.
Fást hjá
bóksölum bæjarins.
Isaf. - Olafur Björnsson
f>á kvað við fallbysBuskot það voru
sfeipin sem hyltu brezka fánauu er
blakti yfir Buckinghamturninum.
Fjórði kafli.
I.
Sú röggsemi er Robert Cumber-
land greifi hafði sýnt { því að verja
St. Georgsvfgið, hafði vakið hugrekki
hinna annara hersveita og hvatt þær
til nýrra dáða og þess vegna lauk
strfðinu betur en á horfðist.
Og nú var hinn ungi herforingi
kominn til Plymouth ásamt lífvarð-
asveit sinui og átti að halda innreið
sfna í borgina.
Frá því árla morguns höfðu höf-
uðborgarbúar verið á ferli til þess að
taka sæmilega á móti hinum hraustu
hermönnum. Og sumstaðar var svo
mikil mannþröng á götum, að öll
vagna-umferð stöðvaðist.
í lokuðum vagni sátu tvær stúlk-
ur og tölnðu svo alúðlega að ætla
mátti að þær værti systur, enda þótt
þær væru ólíkar.
það var auðsáð að þær voru mjög
órólegar, og þegar ökumaðurinn full-
vissaði þær um það að hann gæti
eigi komist neitt áframj fyrir fólk-
inu, hrópaði hin eldri:
— f>á skulum við heldur ganga!
— Nei, mælti hin yngri, það er
lffsháski að hætta sér út í þessa
mannþröng. Og ank þess sjáura við
hér vel yfir.
— ó. sonur minn! andvarpaði hin
eldri. Sonur minn!
— |>ór fáið bráðum að faðma hann
að yður frú Verner, mælti Helena
Forster, því að þetta var hún. Hafði
hún kynst frú Verner fyrir nokkru
og fór nú með henni til þess að taka
á móti Arthur Verner liðsforingja,
Nú heyrðist kliður allmikill og í
fjarska Bázt jóreykur.
— Þarna koma þeir! þarna koma
þeir! hrópaði fjöldinn.
Kona nokkur brúnleit í andliti,
hafði gripið f vagnhurðina og hólt
sór þar dauðahaldi.
— Ó, frú mfu góð! hrópaði hún.
Ef þér eruð móðir þá veitið mér þá
bæu mfna að fá að stfga upp á vagn-
inn, svo að eg fái að sjá son minn.
Frú Verner veitti þá bæn, og kon-
an settist í fremsta sætið. Helena
virti hana fyrir sér. Sá hún það að
þessi kona mundi hafa verið forkunna-
fríð meðan hún var ung, en rauna-
leg á svip.
— þessi óheilla ófriður hefir sjálf-
Bagt grætt yður, mælti frú Verner.j;
— Já, svaraði ókunna konan og
leit til henuar. Mér hefir liðið ákaf-
lega illa.
Vátryqqmgar.
%3$runatrygcfingarf
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Kaaber.
Det kgl. octr. Brandassurance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen.
Brunatryggið hjá „W OLGA*
Aðalumboðsm. Halldór Eiríksson,
Reykjavík, Pósthólf 385. Sfmi.115.
Umboðsm. i Hafnarfirði
kaupm. Daníel Berqmann.
ALLSKONAR
VATRY GGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 23561429
Trolle & Rothe.
Trondhjems vátryggingarfél. h.t.
Allsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen,
Skóla/örðustíg 25.
Skrifstofut. 5J/a—6^/2 s.d. Tals. 331
iSunnar Cgiíson
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
— En sonur yðar kemur vonandi
heill á húfi heim aftur?
— Já, guði sé lof!
— SoDur hennar er sjálfsagt meðal
hermannanna, hvíslaði frú Verner að
Helenu.
Hiu unga stúlka svaraði eugu.
|>að var eins og gamlar endurminn-
ingar hefðu hertekið huga hennar.
— f>arna koma þeir! grenjaði
múgurinn.
Konurnar f vagninum stóðu á fæt-
ur ’til þess að geta sóð betur. A
undan herdeildinni reið liðsforingi
nokkur með fána á lofti og var hann
allur sundurskotinn og svartur af
púðurreyk. A eftir honum kom Ro-
bert Cumberland greifi, hinn ungi
herforingi, sem hafði vakið öfund
margra eldri liðsforingja. Hann
kvaddi hinn gleðitrylta múg á her-
manna vísu. Ókunna konan í vagn-
iuum rak upp gleðióp er hún sá
hann.
— Ó, hvað hann er fagur! and-
varpaði hún og hneig aftur niður í
sæti sitt.
Um leið ruddist maður fram að
vagninum, greip hana eins og hún
hefði verið barn og hvarf með hana
út í mannfjöldann og mælti um leið;
— Hvað gerir þú kona? Ætlarðu
að koma upp um sjálfa þig?
Helena hafði þekt manninn þótt
húu sæi honum að eins bregða fyrir
sem snöggvast.