Morgunblaðið - 26.01.1919, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Effirstöðvar
af fauskóm verða sefdir
með niðursetfu verði
Veru húsið.
Bookless Brothers
(Ship Broking Department)
Ship Brokers and Surveyors.
Aberdeen, Scotland.
Axmast sölu, kaup, smíðar og
leigu á alls konar skipum. Utvega
aðallega Botnvörpimga, Mótorskip
og vélar í mótorskip. — Umboðs-
menn fyrir hina frægu „Beadmore"
olíuvél fyrir fiskiskip. — Gerið svo
▼el að senda oss fyrirspurnir um
alt viðvíkjandi skipum.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
ð. JOHNSON & KAABEB.
Trolle & Rothe h.f.
Brnnatryggingar.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsimi: 235.
Sjótjóns-erindrekstur ot
skipaflntnmgar.
Talsími 429.
Leyst úr læðing
Ástarsaga
eftir Curtis Yorke.
3. kapítuli.
Hann hafði talað við Jakob frænda,
trúlofunin haf'ði verið birt og alt virt-
ist leika í lyndi.
Jakob gamla Westlake þótti ákaf-
lega vænt um Penelope — miklu vænna
um hana heldur en um Estellu. Pene-
lope var dóttir yngsta bróður hans,
sem honum hafði þótt vænst um af
öllum systkinum sínum. En hann hafði
aldrei getað lynt við elzta bróður sinn,
föður Estellu.
Honum leizt vel á Ronald Conyers
og var fús til þess að gifta honum
frænku sína. Hann hafði það áiit á
Ronald að hann væri hygginn maður
og mundi eiga góða framtíð fyrir hönd-
um, enda þótt hann hefði enn eigi
nema tiltölulega litlar tekjur af liig-
fræðisskrifstofu sinni, sem hann hafði
tekið við að föður sínum látnum.
í hálft ár hafði Ronald verið stöð-
ugur gestur á heimili Jakobs West-
lake í Manchester Square og Jakob
Styrimaður
og háseti
geta fengið stöðu á seglskipi nú þegar. — Upplýsingar
gefur
Emil Strand,
skipamiðlari.
£jó~ og íanóstígváí
selur
sRóviégeré cjteyRjavíRur
með lægsta verði.
Ungur maður
vanur verzlunarstörfum, getur fengið fasta atvinnu við verzlon hér í bæn-
um nú þegar. Eiginhandarumsóknir merktar »Verzlun«, afhendist af-
greiðslu Morgunblaðsins fyrir 1. febr.
Húseign á Akranesi
Gott nýlegt hús með túni á Akranesi, er til sölu nú þegar. Lyst-
hafendur snúi sér til Sveins Björnssonar yfirdómslögmanns í
Reykjavík.
hafði haldið það að hann legði hug
á Estellu. Nú fagnaði hann því mjög,
að sér hefði skjöplast. Því að honum
hlaut áð hafa missýnst. Að öðrum kosti
hefði Ronald ekki beðið Penelope.
Ronald reyndi af fremsta megni að
sýnast Jiamingjusamur. Innri maður
hans sagði honum að hann yrði að kosta
alls kapps um það, að láta Penelope
aldrei verða þess vara hver hræðilegur
misskilningur hafði átt sér stað.
Estella skrifaði frænku sinni ástúð-
legt hréf og óskaði henni til ham-
jngju. Neðanmáls bætti hún þessu við
og kom það öllum á óvart:
— Eg hefi trúlofast Mr. Delahaye.
Eg liitti hann hér í fyrra eins og þú
manst líklega. Hann er ekki ungur, en
ákaflega ríkur og býður af sér góðan
þokka. Eg fer nú til Castle Deeping í
Sommershire og dvel þar hjá fjöl-
skyldu hans, svo þið þurfið ekki að
búast við því að eg komi heim fyrst
um sinn.
Penelope las bréfið fyrir Ronald.
Hvernig sem honum kann að hafa
orðið við þessar fréttir, þá tókst hon-
um þó að leyna geðshræringu sinni
fyrir tilvonandi brúði sinni. Hann
mælti að eins kæruleysislega:
— Eg hefi kynst Delahaye. Hann
er ekki sem verstur. Og eg hygg að
hann raki saman auðæfum.
Þetta sama kvöld sátu þau saman
í hálfrökkrinu og mælti Ronald þá alt
í einu upp úr þurru:
— Hvenær eigum við að giftast,
Penelope? Er eftir nokkru að bíða?
Henni brá og roði kom fram í kinn-
ar hennar.
— Eigum við ekki að vera trúlofuð
dálítið lengur ? spurði hún og sneri
trúlofunarhringnum hvað eftir anuað
um fingur sér.
—■ Hvers vegna? Við höfum ekki
eftir neinu að bíða, svaraði hann óþol-
inmóðlega. Eigum við eigi að ákveða
brúðkaupið í öndverðum ágústmánuði?
Verður þú ekki tilbúin þá ?
— Jú, eg gæti verið tilbúin, mælti
hún með hægð. Og auðvitað — ef þú
vilt það endilega ....
— Ágætt, við skulum þá segja að
það sé afgert, greip hann fram í. Eg
hefi augastað á húsi í Chelsea, sem eg
hygg að hæfði okkur. Það þarfnast
nokkurrar viðgerðar. En það má gera
við það meðan við erum á brúðkaups-
ferðinni. Hvert vildir þú helzt fara?
Til París? Sviss? — eða Rómaborgar?
Segðu mér hvert þú vilt helzt fara.
Mér stendur á sama.
— Eg veit það ekki, mælti hún. Eg
hefi aldrei komið til utlanda og þess
vegna eru allir staðir jafn nýir og
skemtilegir fyrir mig. Mig hefir þó alt
§§l Vátryggingar JH
Allsk. brunatryggíngsr.
AðalumboðsmaðDr
Cas*.i Flnseu,
Skólavörðnstíg 25.
Skrifstofut. jl/»—6l/,sd. Ta!s, i i
Sunnar Ggifson,
skipamiðlari,
Hsfnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími
Sjé-, Síríðs-, Brunatryggínft?'
Taisími heima 479.
Det tgt. octr. Brtntaitiff
Kaupmannahðfn
vitrýggir: húa, hásgðga, al!t»«
konar vörwíorða o.s.frv gög&
eldsvoða fyrir lægsta iðgtsír.
Hcima kl. 8—12 f. h. 04 2—8 * ».
l Acsturstr. 1 (Buð L. Nulscst.
N. B. Nieiacm
>$m INSUBANCE OFfiCE
Heimsins elzts og stiersti rátry. >
ngarfélag. Tekar aS sét Uhso.
branatryggiugar.
Aðlnmboðsmíðnr hé‘ í laadi
Matth'ss Mat'h:aa«o«i
Holti. Talstmi 4^
runafrygg ingar,
sjó- og stríðsváti yggingar.
0 Joönson & Jiaaöer
af langað til Genúa — og svo auðvitað
til Parísar.
— Ágætt, mælti hann. Við getum
fyrst farið til París og þaðan tilGenúa.
Eg þekki skemtilegan gististað þar og
þar er ágætui' viðurgerningur. Þar er
Ijómandi fallegur garður og svo stór,
að maður getur hæglega vilzt í honum.
Mér hefir jafnan komið til hugar a‘ð
það væri indælis staður til þess að
eyða þar hveitibrauðsdögunum ....
Hann þagnaði skyndilega.
Gluggarnir voru opnir. Penelope hall-
aði sér út í einn þeirra og horfði sem
í Jeiðslu út yfir götuna.
— Hvenær skyldu þau Estella og
Delahay giftast? mælti liún. Væri það
ekki skemtilegast að brúðkaupunum
J'rði slegið saman?
— Nei, það veit hamingjan! mælti
hann með ákefð. Eg hefi skömm á
þess háttar. Við skulum gifta okkur f
kyrþey og án óþarfa viðhafnar. Frá
mínu sjónarmiði er það andstyggilegt,
að halda brúðkaup með alls konar ó-
sköpum og gauragangi. Auðvitað ....
Hann áttaði sig og þagnaði, því að
Penelope starði á hann hissa og þó
hálf gletnisleg.