Morgunblaðið - 08.03.1919, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
* VátrygginB^í É$
tmmSmmmammmmi.■ MmmmmMmmiSaB*
Trondlíjeffis Yátryffitagirfélifi
Allsk, braastryggiíiga!'*
AöalamboðsnnaQar
C«£>1 FIhmr,
Skókvðrðustig 25
Skrifstofut. j1/*—61/,sd. Tak
éSunnar CgiU&n
skipamiðlan,
Hafnarstræti ij (uppi)
Skrifstofac opin kl. io—4. Sfmi
»1*-, Striðs-, Brumttrygftafr
Taisími heima 479. 1
Det kgt octr. Mndnssresc
Kaupmannahöfn
vátryggir: hés, »11«
konar vðrnforöa o.s.fm gk?
aldsvoða fyrir lasgsta iðgjaiá
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—« e.t
1 Aastarstr. 1 (Bdð L. Níel*<*al,
N. B, Nhiww
»$UN INSUBANCE OFFICE*
Heimsins eiita og staersta vátrygj
ingarfélag. Tekar að sér alisk&v
hmnatryggingar,
Aðlamboðsmaðor hér i landi
Matthias Matthíassa^,
Holti. Talsimi 49;
Ærunatryggingar,
sjó- og stríðsvátryggingar.
0. tofasoa é JiaaÍHn.
Leyst úr læðing
Ástarsaga
eftir Curtis Yorke.
---- 58
— Hvers vegna reynir híin ekki að
vinna fyrir sér á einhvern háttf mœlti
gamla konan. Hún ei þó nógu sterk
og hraustleg. Eg þykist vita, að þér
álítið mig heimska keriingarnorn, heill-
in mín. Ec. svo er eigi. Eg er ekki vön
því að sletta mér fram í málefni ná-
unga míns. En mér lízt vel á yður.
Mér geðjast ágætlega að svip yðar og
málrómi. Ef yngsta dóttir mín bfeði
fengið að lifa, þá mundi hún hafa
verið á aldur við yðu/. Losði yður við
hana frænku yðar, heillin mín, losið
yur við hana.
Peneloe sagði henni nú frá því, að
Estella hefði margrejmt að fá sér at-
vinnu, en alt af mishepnast.
— Ó, eg skil, mælti gamla konan,
hún hefir búist við rósabeð í stað hálm-
dýnu. En hver veit nema eg gæti út-
vegað henni eitthvað. Eg skai hugsa um
það. Húu er alt of falleg til þess að
vera geymd á heimili u.igra hjóna.
Komið og heimsækið mig þegar þér
hafið tíma til þess. Eg skal annars
skrifa yður og segja yður, hvenær þér
eigið að koma. Hvar eigið þér heima?
í Garden House, Chclsea? Eg þekki
það hús. Þér ættuð að vera hamingju-
söm þar.
Nú komu boð um það að vagninn
hennar biði við dyrnar. Hvín kvaddi
því Penelope vingjarnlega, kastaði
■kveðju á húsfreyju og ók svo brott.
18. kapííuli.
Hamlyn-systkinin komu til borgar-
innar í nóvembermáuuði og settust að
í smábæ með ofurlitlum garði, ekki
fjórðung mílu frá Garden House.
Penelope var roikil ánægja að því, að
hjálpa þeim til að kaupa húsgögn, því
þegar þau settust fyrst að á nýja heim-
ilinu, þá höfðu þau býsna lítið af
þessa heims gæðum. Hún var alt af
með annan fótinn í Króki — því nafni
hét bærinn — og Kathleen sagði, að
ekkert hefði sér orðið ágengt í neinu
án hennar. Jónatan bjó um sig í litlu,
þríhyrndu herbergi í innanverðum bæn-
um, og lét Kathleen að mestu sjá um
útbúnaðinn á því, nema þegar á karl-
mannskröftum þurfti að halda. Og
ungu konunum tveimur var þetta á-
nægjulegt verk.
Af einhverri ókunnugri ástæðu lík-
aði Jemíma ekki vistaskiftin og lét
vanþóknun sína í ljósi með því að öskra
ákaflega, svo að hrelling var að hlusta
á. Hún vildi ekki láta hreinsa búrið
sitt, vildi ekki tala, en hafði sig þó
sífelt í frammi, svo Jónatan ákvað að
losa sig við hana við fyrsta tækifæri.
Það bjargaði henni, að Penelope skarst
í málið og óróaseggurinn var fluttur
til reynslu til Garden House, en þar
varð Jemimia undir eins þæg og skraf-
hreifin, þótt undarlegt megi virðast.
Eftir nokkrar vikur var alt komið
í röð og reglu í Króki. Jafuvel garð-
inn hafði Jónatan lagað til undir vet-
urinn, í frístundum sínum. Þá höfðu
þau ráðið til sín vinnukonu, rauðhærða
mjög og hringeygða, og mjög fúsa til
allra verka, sem gera þurfti.
Nágrannaskapurinn við Hamlyn-
systkinin var Penelope mjög kærkom-
inn. Henni hafði fundist sérlega ein-
manalegt upp á síðkastið. Því að þó
Trolle & Roths fi l
Bnmatrygginettr
Sjó- og striðsYátry^taf
Talsími: 255
Sjótjófls-erindrehmr a*
»M>
8kipaflutanti.%r
Taísíml 429
Geysir
Export-Kafli
er bezt
Aðalumboðsmetm •
0 JOHNSÖN & KAABER.
STEINDÓR GUNNLACGSSOH,
yfirdómslögmaður.
Túngötu 8. Sírai 10 B.
Heima kl. 4%—fi
t Bókabúðinni á Laugavegl 1S
fést ódýrar gamlar sögu- og fræðii
bækur, innl. og erlendar
Saumasto^an
Ágæt vetratfrakkaeíni. — Sömaleiðis
stórt úrval af allskonar
Fataefnuni.
Komið fyist 1
Vöruhúsið.
Kaupið Morgunbl.
að hún og Ronald ætti mikinn fjölda
kuníiingjafólks, þá var hún ekki ein a£
þeim konum, sem vingast víð alla, sem
þær umgangast. Einkavinkona hennar
var — eins og Penelope hafði sagt Kat-
hleen — dáin fyrir nokkrum árum Og
engin hafði komið í hennar stað. En
nú átti Kathleen að fylla skarðið.
Ef til vill var það naumast vitur-
legt né haganlegt af Ponelöpe, að tnnd-
ast svo innilegri vináttu þessum nýja
kunningja. En aldrei dreymdi liana
um, að það yrði svo misskilið af Est-
ellu og manni hennar, semii’aun varð
á. Líklega hefir hugmyndm komið frá
Estellu, en hugur hans var engu «3 síð-
ur vel andir það búinn að gína við
henni.
— Ætlarðu nú að vera lijá Hamlyns-
systkinunjim aftur í dag, Penelope?
spurði Estella einn daginn snemma í
aesember, um dagverðarleyíið.
— Eg ætla ekki að vera þar í a 11 a n
dag, svaraði Penelope með dálítilli á-
herzlu á samstöfunni, um leið og hún
gaf Larry stóra samloku af brauði —»
það var uppáhaldsmaturinn hans.