Morgunblaðið - 31.03.1919, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
sen. Það verður ekki af honum
wkafið, að hanií er efnilegasti leik-
andinn, sem hér er á að skipa. Það
virðist sama hvaða hlutverk hon-
um er fengið —— hann lifir sig alt
af inn í efnið og er laus við þá
kæki,sem mjög hafa spilt fyrir sum-
um öðrum leikendum hér. Hann er
líka svo, að hann dregur ekki dám
af öðrum, eins og hætt er við,
hvorki í fasi né málrómi. Kemur
það sér vel í þessum leik — sér-
stakléga — því að hrekkjabrögðin
njóta sín ekki nema því að eins að
hrekkjalómurinn sé ólíkur öllum
hinum.
Friðfinnur Guðjónsson fer einn-
ig vel með hlutverk sitt í þessum
leik og flestir hinna leikendanna
einnig. Mátti heyra það í gærkvöldi
að fólki var skemt, því að hvað eft-
ir annað kvað við skellihlátur um
allan salinn og að lokum ætlaði
lófaklappinu aldrei að linna. Það
má því búast við því, að þessir
tveir gamanleikir fylli leikhúsið í
mörg kvöld.
HrossasaSa.
b ■ -----
Stóran heiður og þökk á útflutn-
ingsnefndin skilið fyrir afskifti sín
af hrossaverzluninni á næstliðnu
sumri. Það er þess virði, að um
það sé talað og þess getið, sem gert
er í þessu efni sem öðru, enda var
góðs að vænta af ncfndinni. Sú von
brást heldur ekki, því aldrei hefir
verið borgað hér á landi eins hátt
verð fyrir hross á mörkuðum eins
og í sumar; svo gleður það menn
ekki lítið, að fá nú á þorranum,
þegar minst er um peningainn-
heimtu, borgaðar 160 krónur í upp-
bót á hvert hross, sem selt var.
Þessum góðgjörðum hafa Borgfirð-
ingar ekki átt að venjast. Undan-
farið hefir hrossaverzlunin gengið
svo hér um sveitirnar, að liingað
hafa komið ýmsir menn til hrossa-
kaupa, ýmist upp á eigin reikning
eða gerðir út af öðrum, og mark-
mið þeirra nátfúrlega að kaupa
sem ódýrast að unt er að fa, svo á-
góðinn verði sem mestur, sem þeir
geta stungið í sinn vasa, cða þeirra,
sern þeir vinna fyrir. Svo er oftast
reglan, að selja útlendingum bross-
in um borð komin á Reykjavíkur-
höfn og taka þeir þá við að græða
á þeim lxka. Það pr ekki svo að
skilja, að eg sé að álasa þeim mönn-
um, sem gera sér þessa hrossaverzl-
un að atvixinu, þó þeir, exns og aðr-
ir kaupsýslumenn, kaupi vörmia
svo ódýra, sem þeir geta íengið
hana. Eg álasa hreint og beint
bændum f.vrir samtakaleysið og
félagsleysið, að verzla svona xlla
með þá vöru, sem þeir framleiða.
Eg endurtek það, að eg álasa ekki
þeim mönnum, sem kaupa vörur
jneð því verði, sem seljandi vill
selja, og borgar |>að sem samið er
um, eins og flestir menn auðvitað
gera, en hitt er verra, þegar það
kemur fyrir, að menn koma, sem
narra hrossin út hjá bændum og
borga svo seint eða aldrei, eins og
átti sér stað síðast vorið 1908, þeg-
NÝJA bíó
Hrói höttur
Sjónleikur í 4 þittum eftir hinni ensku þjóðsögu.
Hér gefst mönnum i fyrsta skifti kostur á að sjá á kvikmynd
hina frægu og hugljúfu ensku þjóðsögu:
Hrói höttui'.
Myndin er leikin á söguslóðum af ágætum enskum leik-
endum og tekin af sama félagi sem tók
Ivar hlújárn.
Ekki síður en sagan er myndin mjög skemtileg og spennnandi.

Hvað er að lifaP
Hvað er að lifa? Að loga út
af löngun og von og báðum að fleygja,
vera dáður með glötun og drekt í sút,
að drotna og verða svo bundinn að þegja,
elskunnar njóta, sjá ást sína deyja.
gvo bikar hvem tæmdu, sem tímans fljóð
í troðningniun að þér réttir,
og kveð loks með brosi þitt ættlancl og óð,
er akkerum dauðinn á fleytunni léttir.
Með fullum seglum sigl úr höfn,
er syrtir í lofti 0g rýkur dröfn.
Þá manndóm þinn lofar lýður,
svo lifirðu —■ hvað sem þín bíður.
M. G.
Cnnardlinn-skipiii
! _
j Enskt
Garrick, Wiverley, Capstan,
Glasgow Mixture, Old Friend,
Birds Eye
Amerikskt reyktóbak í pökkum
Litla LUÐIN
Sími 529.
ar einn prangarirm sendi hingað
þénara sinn til lirossakaupa ,með
skriflega beiðni um að lána sér
hrossin einn mánuð og strangt lof-
orð um að borga hrossin að þeim
mánuði liðnum, annaðhvort með
ódýrum vörum eða peningum. Svo
líða mánuðir og svo líða ár, að ekk-
ert er borgað, og’ munu flestir eiga
þessi hrossaverð hjá kaupanda enn
í dag. Reyndar hefir hann látið
suma fá eitthvað af lélegu rusli,
sem lítils virði var, og menn tóku
heldur en ekki neitt, því ekki var
annað að fá. Þetta er nú versta
dæmið, sem eg þekki í hrossaverzl-
unarsögunni á seinni árum, og ætti
alls ekki fyrir að koma oftar. Yon-
andi er að hændur sjái nú að sér!
að láta ekki þessa dýrmætu gripi
framvegis fyrir lítið verð í hendur
ýmsra braskara, myndi heldur fé-
lagsskap og seudi hrossin út upp á
eigin ábyrgð. Æslcilegt væri, að
Búnaðarfélag Islands athugi þetta
hrossasölumál og annaðhvort tæki
að sér útsending og sölu hrossa hér
á Suður- og Austurlandi, eða leið-
beini bændum eitthvað í því efni,
því nú geta menn ekki lenguv bú-
ist við að útflutningsnefnd verði
til að verzla með hrossin fyrir
bæiidur.
2. febr. 1919.
Borgfirðingur.

„Valtýr“ kom inn í morgun með 16
þúsund fiskjar. Hefir skipið þá aflað
63 þúsund alls á hálfri vertíðinni, og er
það mesti afli, sem jnokkurt þilskip
hefir fengið.
Rakarastofan í Hafnarstræti, sein
þeir Kjartan og Sigurður Ólafssynir
hafa rekið í sameiningu undanfarin ár,
er nú orðin eign Sigurðar eins. Hefir
Sigurður keypt Kjartans hlut og rekur
rakarastofuna einn framvegis.
„Vínland11 kom frá Englandi í gær
og hafði nokkuð af pósti meðferðis.
Dönsk skonnorta, „Kongedybct1 ‘,
kom hingað í gær, hlaðin vöruin til
kaupmanna.
öoodtemplarar héldu danzleik í Jðnó
í. fyrrakvöld. Hafði þar verið f jölmenni
mikið og salurinn prýðilegn skreyttur.
Út úr bænum fór inargt fólk í góða
veðrinu í gær. Var krökt af bæjarfólki
inn við ár og víðar.
Tveir kongar.
Hér á þessari mynd má líta tvo
kununga — Manuel, hinn afsetta
konung í Portugal, og' Alfons Spán-
arkonung. Það er nú langt síðan
að Manuel var relcinn frá ríki, en
í vetur var t.ilraun gerð til þess að
koma honuin aftur til valda. Þó fór
SVO, að sú uppreist mishepnaðist —-
eji vinur hans, Alfons Spánarkon-
ungur, á nú í vök að verjast. Kata-
lonia, hjartað úr Spáni, hefir lýst
yfir því, að hún sé sjálfstætt iíki,
og' Jiefir tekið Bareelona sem höfuð-
borg fyrir sig.
--------------------—
voru í ófriðnum notuð sern lijálpar-
beitiskip, flutningaskip og spítala-
skip. Þau fluttu uær miljón ber-
manna og sjóliða og' rúmlega 10
miljónir smálesta af matvælum og
vamingi. Nær 500 þús. ameríkskir
hermenn voru fluttir á skipum fé-
lagsins frá Bandáríkjunum, og eru
það 40% af hermönnum þeim, sen*
fluttir voru þaðan á brezkum skip-
um. I uín ferðum vorið 1918 fluttí
„Aqnitania“ 60,000 menn yfír
hafið.
Steinolíuframleiðsla
Bandarikjanna.
Árið 1918 vorn unnin úr jörðu
í Bandaríkjunum 345 miljón föt
af steinolíu eða 10 miljónum meira
en árið áður. Út voru flutt 5 miljón
föt en inn 361/2 miljón — mest-
meguis frá Mexiko. Framleiðslan.
hefir sérstaklega ankist í Kalifor-
níu, nfl. úr 93 milj. upp í 101 ndlj-
síðastliðið ár, og er það að þakka
nýfundnum lindum við Montebello
í Los Angelos. í Texas hafa einnig
fundist nýjar lindir og olíubrnnn-
um hefir fjölgað þar um 60 síðau-