Alþýðublaðið - 29.05.1920, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Atvinna.
Tvo formenn og fjóra háseta vantar að Skálum á
Langanesi. — Góð kjör. — Mennirnir verða að
:: :: :: fara með Snðwnrlandli. :: :: :: ::
Jóh. Norðfjörð, Bankastr. 12.
3
<3 sumar
verður Sdðum SönRunum loRað á íaug*
aróögum ML 1 e. R.
Reykjavík 27. maí 1920.
<3slanðsöaníU. JBané&BanMinn.
Xoli koníisipr.
Eftir Upton Sinclair.
Þriðja bók:
Pjónar Kola konungs.
(Frh.).
,Eg hlýt að skýra honum frá
þessu. Ef hann vill ekkert hafast
að, þá sýnir hann nekt sína, og
það getur orðið efni í nýja grein
fyrir yður Keating. Við hlöðum
hverri sönnuninni á aðra ofan“.
Jú, rétt er nú það“, sagði
fréttaritarinn. „Hvað viljið þér láta
hann gera?“
„Skjóta málinu til landsdóms
og stefna verkstjórunum f Nórður-
dal*.
„Það mun taka langan tfma,
og ekki hjálpa mönnunum í nám-
unni“.
„Hótunin um þetta, ætti að
bjarga þeim“.
„Eg held, að engin hótun frá
Dick Parker myndi hafa þau áhrif,
Verkstjórarnir vita, að þeir geta
troðið upp í hann".
„En get eg þá ekki leitað til
einhvers annars? Ætti eg ekki að
fara til réttvfsinnar?"
„Jú, ef við byrjum að neðan
frá, þá skal þar frægan telja frið-
ardómarann. Það er Jim Ander-
son dýralæknir, hann er eins og
hinir, lifir á smásvikum", sagði
Skotinn.
„En til hærri dómstóla?"
„Til héraðsdómsins; þar er
Denton dómari. Hann er félagi
Vagelmans, sem er málfærslu-
maður G. F. C. Þér getið sjálfir
séð, hve langt þér komist þá
leiðina".
„Mér stendur á sama, eg fer til
þeirra allra, ef til vill get eg
neytt einhverja þeirra til þess, að
gera eitthvað. Það getur ekki
sakað".
Hinir þrír voru honum þá ekki
sammála í hinu seinasta falli. Þeir
reyndu til þess, að fá Hall til að
taka tillit til hættunnar, sem hann
kom sjálfum sér í. En hann hafði
nú einu sinni ákveðið að hætta
ekki, og úr því var ekki að aka.
Hann ætlaði að koma þessu f
kring með svo miklum flýti, að
óvinir hans hefðu engan tfma til
þess, að átta sig. Hann vildi
heldur ekki þiggja fylgd nokkurs
þeirra. Edström átti að hraða sér
á pósthúsið eftir peningunum og
skifta seðlunum í snatri, Hallur
ætlaði að bera fram nokkrar yfir-
lýsingar, sem hann staðfesti með
eiði; og ef enginn í Pedro vildi
hefjast handa, ætlaði hann að
fara til ríkisstjórans. En til þessa
þurfti hann fé. Bylly Keating
þurfti að skrifa söguna um vogár-
eftirlitsmanninn og átti að mæta
eftir tvær stundir á American
Hotel, þar sem Hallur ætlaði að
hitta hann og Iáta hann fá afrit
af yfirlýsingunum, til þess að
senda þær „Gazette".
Mac Kellar bauð Halli föt, en
hann afþakkaði það, hann vildi
heldur koma fram sem sannur
námuverkamaður, en illa klæddur
„gentlemaður*.
Þegar þessu hafði verið komið
þannig fyrir, fór Hallur út á göt-
una; en þar var Pete með hrúta-
nefið og tók þegar að elta hann.
Alt í einu tók Hallur til fótanna,
og báðir hentust þeir niður eftir
götunni, þeirn tií mikillar undrun-
ar er þeir mættu. Vafalaust varð
Pete feginn, þegar Hallur, sem
var æfður kapphlaupari, stansaði
fyrir framan skrifstofu málfærslu-
mannsins.
Þetta og hitt.
Deschanel og Clemenoeau.
Það er ryfjað upp í sambandi
við forsetakosninguna frönsku, að
þeir keppinautarnir Deschanel og
Clemenceau hafi áður háð annað
einvígi með sverðum. Það var
fyrir aldarfjórðungi síðan, og reis
deilan milli þeirra út af stjórn-
málum. Deschanel hafði deilt þung-
lega á Henri Brisson í franska
þinginu, en Clemenceau birti þá
svæsna grein um Deschanel í
blaði sínu, „La Justice", og skor-
aði Deschanel hann á hólm. Þetta
var í júlí 1894, og börðust þeir
með sverðum í Boulogne, og lauk
einvíginu syo, að Deschanel skeind-
ist eitthvað á enninu og var úr-
skurðað að hann hefði beðið
ósigur. (Hkr.).
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ællir* þeir sem vilja fá vel
og ódýrt gert við Prímusa koma
til Guðna Þorsteinssonar Miðstr.
3. Þar eru einnig lakkhúðaðir og
málaðir Barnavagnar og margt fl.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.