Morgunblaðið - 26.08.1923, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 26.08.1923, Blaðsíða 4
M O BÖ U N B L A9IB Hufgiýsmgga dacgfbéic. — = Tilkynningar. = == mtvjelaverkstœðið er í pingholts- stræti 3 og iiefir síma 1230. -------ViSskif ti.----------------- Skrifborðestólar — orgelstélar — oorfstetusiéiar — borðstofn eikar- rorð — mahogniborð — saumabosð. Húsgagnaverslun Reykjavíkur, Lauga- r«g 3. peir sem muna A. S. í. geta sparað peninga. Húsmæðnr! Biðjið um Hjartaás- imjörlikið. pað eT bragðbest og nær- •garmest. Tíminn er peningar, hver sem spar- r.r hann, er ríkari en hann áður rar. A. S. í. verður yður tímaspamaðux Nýtt dilka- og nautakjöt ávalt fyr- irliggjandi. H/f. ísbjörninn; simi 259. A. S. í. hefir símanúmer 700 og Á. S. í. annast um útsendingu aug lýsinga í hvaða blað og tímarit sem er hjer á landi og til útlanda. peir sem muna símanúmer 700 geta sparað þann tíma, sem í það fer að hringja upp mörg númer, ef auglýs- iiigu þarf að koma í fleiri blöð en eitt. Enginn getur fengið betri stað t'yr- ir smáauglýsingar en Auglýsingadag- bókina í blaði voru. Símanúmer 700 ættu allir að muna. Erlenda silfur og nikkelmynt kaup- ir hæsta verði. Qnðmundur Quðnason, gullsmiður, Yallarstræti 4. Regnkápur og frakkar, karla, kvenna og barna, einnig telpu regnslög, alt í síóru úrvali, mjög ódýrt; ennfremur tilbúin föt og fataefni af ljósari teg- uadum og ljósir hattar, selt með mjög rniklum afslíetti. Stráhattar hálft verð. Öll vefnaðarvara mjög ódýr. Andrjes Andrjesson, Laugaveg 3. Pappírsservíettur og pappírsdúkar fást í Liistversluninni, Kirkjustræti 4. ===== IlúsnæíSi. — — — Tbúð, 2 til 3 herbergi og eldhús, vantar mig frá 1. okt. .Jón porsteins- son, Aðalstræti 14. Sími 1089. == Tapaí. — FundiS. —= fírá flauelsbudda töpuð. Finnandi vinsamlega beðinn að skila henni á A.uglýsingaskrif stofuna. = = = Vinna. = = — Brýnsla. Hefill & Sög, Njáls jctu 3, brýnir öll skerandi verkfæri. Hvergi fást betri nje ódýrarf „Rulle- gsrdiner" og draggardínur en hjá Benedikt & Jóhann, Lækjargötu 10 Afsláttur af stærri viðskiftum. Unglírigsstúlka óskast strax til að- stoðar á fámennu heimili. Upplýsingar á Bjargarstíg 2. þeim mianni, sem kvreðið lýsir og einhverjum í þessum flokki, þá hlýt- ur það að vera tilviljurö. Hann fæddist með fullburða löst: svo feiknaleg stórlyga-köst, •að ekkert Varð satt, er hann sagði, ei sanngjamt neitt hragð, er hann lagði. Hann elskaði að Ijúga — en leynast — og lepja hinn svartasta róg um alt, sem var öðrum heilagt og æðst í mönnunum bjó. Hans svipur bar sakleysis ró. En seyrt var hvað innra bjó. Ódjarft var upplit og hvikandi, öll aðferð hans refsleg og hvikandi. Hann hvíslaði hálfkveðnum orðum. Yarð hrifinn, er laug hann sem mest í alþýðu, gangandi og gest. Hann glefsaði öll sannindi úr skorðum Hann rjeðist á mannorð hvers manns, sem mælti gegn lygum hans, rupláði og rændi sómanum, reirði alt í blekkinga-drómanum, Ijet hramm og knje fylgja kviði svo kænlega, að hann sat í friði' — stóð ósýnilegur og laug að þjóðinni, var lýðnum falinn —. en herti á glóðinni ITr manndáðum murkaði ’ann líf. Var Mörðum og sporhundum hlíf, sló vemd yfir svikara og sauði, ef sýndu þeir „rjettan lit“. Hann virti ebki drengskap nje vit en vóg alt og mat eftir lýgirmar auði. Siálfan sig falsaði ’ann — orð sín og anda, og áleit sannleik sinn versta fjanda. Hann forðaðist skímu, en skreið í skuggann af alfara leið. Nafnlausum skeytum skaut hann á lýðinn, en skeytti ekki um satt eða rjett. Á hreint setti ’ann svívirðu-blett. í sókn beitti ’ann fölsun, á manngöfgi níðinn. Hann sagt gat í sögum og óði: Jeg er syndin klædd holdi og blóði. Svo myndaði ’ann fákænan flokk, tr hann fjötraði í gapastokk óreiðu og ánauðarhelsis, án útsýnis, manndóms og frelsis. peir dá hann og — dingla rófunni, Hann drotnar og blekkir því meir, sem auðmýkri eru þeir með alt sitt í kjafti á tóunni. Hans kjörorð er: ábyrgjumst öli hvers annars skakkaföll. Sú ábyrgð er guðs blessun göfgari og gullinu rauða höfgari. Jeg skal falsa og lýðinn ljúga út af leiðinni — blekkja og smjúgá. Við syndum á samáhyrgðinni, þó sverfi að allri þjóðinni. Svertingur, -------0------- 3ónas dq sannlEÍkurinn. í síðasta tölublaði „Tímans“ reynir Jónas Jónsson að sýna fram á það, &ð Bjami frá Vogi sje nú orðinn einn af aðalstuðningsrnönnum kaupmanna- stjettarinnar. Kveður hann innilegt samband þeirra auðsjeð af því, að kaupmenn höfuðstaðarins beri tímarit Bjama á höndum sjer með auglýsing- um sínum. pað kveður hann þá ekki mundu gera í öðm skyni en að styðja þetta fyrirtæki Bjama, því að fráleitt sje að nokkur maður anki verslun sína á því að auglýsa í tímariti, sem aðeins sje sent í eina sýslu landsins. — pað er enn sem fyr, að ósannindin eru böfuð-undirstaða röksemdafærslu Jón- asar. — Sannleikurinn er sá, að síð- ustu hefti „Andvöku“ hafa samkvæmt fjölda áskorana frá bændum og búa- li'öii!!! veriö send svo þúsundnm sldftir siera Magnús Helgason skólast.jóri. frú út um allar sýslur landsins. Er því Áslaug Proppé, nngfrú ’póninn Jens- tkki að furða, þótt hvgnir kaupsýslu- úóttir, ungírú Auður . Víðis, ■ Andrjes menn. vil.ji heldur atlglýsa þar en í <?. Pormar, Markús -Tensson verslnnar- r,.. -,v - uiaður og Biarni lóhanuessón prentari. [„i itnanunv , sem hetir, nu tengið a s;g . 1 siíkt óorð sökum ósanninda sinna, að, , , . , . ’ j Timburfarm kom norskt skip, — meni, eru jafnvel teknir að vefengja j Stjernö) _ meö til Fredriksens timb- þær fáu auglýsingar, sem þar er að j urkanpmaims { gær. finna. pótt hart sje við að búa, ætti! II r. Uppvall dócent í Norðurlanda- n.álum við Pennsylvaniu-háskóla er staddur hjer í bænum núna, til þess að kynna sjer íslensk efni. Daníel Fjeldsted læknir er staddur Iijer í bænum. Uigf. Buðbrands50n — klæðskeri — Sími 470 — Símn. Vigfús — Aðalstr. 8. Fjölbreytt fataefni. 1. fl. Saumastofa. Jónas þó ekki að'verða svo vondur út t' • þessu, en reyna heldur a.ð afla blaðinu auglýsingatrausts hjá lands- mönnum með því að segja örlítið meira satt í því. Hefði það faugaráð verið ólíkt vænlegra, en að láta öfundsýk- ina leiða sig til að skýra rangt frá T’in útgáfu „Andvöku“. Grein Jónasar er ánnars öll af sama toga spunnin og í rauninni alls ekki svara verð. Sýnir, hún ekki, eins og greinarhöf. ætlast til, að Bjarni sje kominn í neina skútu, hvorki kaup- mannaskútu nje aðra, heldur bara að Jónas er, þegar hann skrifar þetta, enn þá staddur niðri á 3. farrými í lekaskútu lýginnar. Kólon. -----—o------- Dagbók. 7. O. O. F. H. 1058278. Landakotskirkja. Hámessa kl. 9 f. h„ kl. 6 e. li. bænahald. Lagður i einelti. Ensk saga. — Jeg varð að segja föður mín- um, að jeg væri lasin, svo að jeg gæti fengið næði til-að skrifa þetta en jeg skal undir eins taka það fram, til þess að v.ekja ekki nein- ar tálvonir, að jeg hefi ekki upp- götvað neitt, sem rjettlætt geti ráðningu mína á hinum síðustu orðum systur þinnar. Jeg hefi alls ekki heyrt Marske nefndan á nafn i dag, eða neitt, sem líktist því nafni, en þar á móti hefi jeg komist að öðru, sem jeg held að þurfi betri athugunar. Þegar jeg kom út að „G-jábakk- Hl jómleika sína endurtekur H. Beltz j ,, * ■ , .* •' , ■' . lanum og gerði vart við mig, kom á miðvikudagskvöldið næstkomandi og j , , , , „ , . „ i roskinn kVenmaður til dvra, en þá í siðasta sinn, þvi hann ter h.ieð j an alfariun á föstudaginn rneð Tslandi. |ekki tókst m3er nndlr ems aS na Er vafalaust, að fjöldi manna mun I tninaði hennar. Sara Leven ei hlusta á þenuan ágæta píanóleikara nú Urygðatröll og finnast líldega fair A. S. I. Simi 700. í síðasta sinn, er menn eiga kost á að hlýða á hann. Hálsbólga, allslæm, gengur hjer bænum nú. Leggjast í henni bæði biim og fullorðnir. Iþróttamót fyrir drengi innan 18 f i ára hefst í dag kl. 3 á Iþróttavellin- 1 um. Verður kept \, hlaupi, köstum og iitökkum. Lengsta hlaupið er 1500 m. I)arid Östlund, bindindiserindreki, sem verið hefir í Noregi og Svíþjóð síðan hann fór hjeðan í vor, kemur Iiingað aftur í haust, í bindindisniála- erindum, og ef til vill verður hann hjer næsta vetur. Larsen-Ledet, bannmanna-foringi Dana og ritstjóri helsta málgagns bind- indismanna þar í landi, er væntanlegur hingað innan skams og ætlar að halda hjer fyrirlestra. Siglingar. Botnia koin til Khafnar í gærmorgun. Tsland fór frá Færevjum á föstudagskvöld. Er væutanlegt hingað á mánudagsmorgun. Yfirhjsing. þar eð vjer höfum orðið þess varir, að ýmsir, sem ekki hafa þekt oss vinina nægilega, hafa álitið, að greinar, er komið hafa í Morgun- biaðinu eftir Hvíting, sjeu eftir ann- f. n okkar undirritaðan, og þar sem enn fremur má húast við, að einhver svari Hvíting, sem kalli sig þá Sverting, leyfum vjer oss að tukn það skýrt fram í eitt skifti fyrir ö)l, að vjer höfum aldrei gert og mun- nm ekki gera hjer eftir, að skrifa nokk uð það í blöðin, sem ekki er undir- skrifað með vorum rjettu og fullu nöfnum. Blaek & White. Esja kom hingað í gærmorgun norð- fl:i og austan um land úr síðari hring- ferð sinni. Farþegar voru fjöldamargir. M. þ. voru Bay ræðismaður, Jón Bjömsson kaupmaður, Mogensen fram kvæmdarstjóri, Helgi Skúlason augn- læknir, Magnús Kristjánsson alþingis- maður, Ólafur G. Eyjólfsson, Magnús hennar líkar meðal vinnnfólks nú á dögnm. Hún virtist vera mjög ahyggjufnll, líklega út af flótfa 1 þínum o,g hefir hún eflaust haft fregnir af honum, þótt ekki bæri jeg það í tal, eða ekki undir ein- að minsta kosti. Jeg held næstum því, að hún hafi ímyndað sjer, að jeg væri leynilögregluþjónn, er væri að njósna nm það, hvort þ' hefðir leitað hælis í „Gjáhakkan- um11. Jeg byrjaði á því að látast vera öllum ókunnug, en vera samt sann- færð um saklevsi þitt og langaði nú til að skoða þetta hús, þar sem rjettvísin hafði lent á svo hræði- legar villigötnr. En Sara Leven stóð í dvrunum. gráhærð og grett in á svipinn og var ekki alveg á því að fara að svala fánýtri for- vitni minni. heldur tók að halla aftur hurðinni með hægð, beint upp í opið geðið á mjer. — Þetta sorgarinnar og höfm- ungarinnar heimkvnni er ekki ætl- að til að svala forvitni annara, sagði liún og hallaði hurðinni betur aftur þangað til að húu lenti á fætinum á mjer, sem jeg stje á þröskuldinn. En ekki ljet hún það á sig fá og togaði í hurð- ina eins og hún ætlaði að kremja vesalings fótinn á mjer í sundur. Jeg ljet samt ekki undan og loks sagði hún reiðilega: — Snáfist þjer í burtu, eða jeg læt þann, sem fyrst gengur fram hjá, ná í Iögregluna fyrir mig. Og svifta Rivington kaptein þannig eina og síðasta möguleik- anum til þess að bjarga æru og lífi, svaraði jeg. Jeg sá það brátt, að ekki var unt að ná trúnaði þess- arar trúlyndu stúlku nema með þvi einu móti að gera henni sÖmu skil og þar af leiðandi sagði jeg henni, að jeg væri tilvonandi kona þín og að jeg hefði ásett mjer að Jochumsson, Jón Thordarsen kaupm., nota frest þann, sem þjer hefði nú gefist, til að liafa upp á fant- |inum, sem koma ætti í þinri stað að rjettu lagi. Jeg sagði hanni !með öðrum orðum alt eins og var I jnema það eitt, að jeg hefði hitt iþig og vissi hvar þú hefðist við Jeg spurði liana. meira að segja, hvort hún kannaðiist nokkuð við nafnið Marske í saffibandi við syst nr þína. llfiu svaraði því ekki samstundis, en mjer þótti vænt um ;]>að, sem rnjer hafði áunnist með /itferli mínu, því að liún opnaðl nú dyrnar og Ijet mig fara inn f húsið. j Það leynir sjer ekki. að Sara, Leven lmtur ekkert hálfkarrað. - - j Þegar hún var komin að þeirri ! niðurstöðn, að sjer væri óhætt að .treysta mjer, þá var hún um leið |reiðubúin til að treysta mjer til Ifulls. Hún fór með mig inn í dag- Istofuna og sneri sjer að mjer og' var nú öll reiði og harka horfin úr svip hennar. Bað hún mig af- sökunar á ókurteisi sinni með fögr- um orðum og „upp á gamla móð- inn“. .Teg sagði henni, að mjer líkaði það einmitt betur, að hún hefði verið ókurteis áður en hún vissi, hver jeg var, og það kórón- aði alt sa.man. Við Sara erum nrr orðnar svarnar sam.fj elagssystur. TTún neitaði nú spurningu minni viðvíkjandi nafninu Marske og kvað- engan með því nafni hafa komið í „Gjábakkann11 og aldrei hefði hún heyrt nbkkurn mann nefndan. því nafni. Móðir þín og systir hljóta að hafa verið mjög ómannblendnar, eftir því sem henni sagðist frá, og .ekki umgengist aðra en prestinn og fáeina ná- granna. Aldrei hefðu þær haft næturgesti, nema ef telja skyldi sjálfan þig. En þjer er nú líklega farið að lengjast eftir að hevra eitthvað um þessa uppgötvun mína, livort sem það er nú rjett- ^ða rangnefni, en hún er þessi: Þegar jeg spurði Söru. hvort systir þín hefði haft mikil brjefaviðskifti, hvesti hún á mig angun og hikaði í svari, en játaði loks, að svo hefði verið. — Alt frá því, að ungfrú Klara fór t.il Lundúna fyrir þremur ár- um, til þess að ganga á listaskól- ann, skrifaði hún ósköpin öll af brjefum og fjekk Mka mörg brjef, en þó ekki eins mörg og hún skrif- aði, sagði Sara, en hikaði aftur, eins og ekki væri alt fullsagt enn..

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.