Morgunblaðið - 07.02.1934, Blaðsíða 5

.;jeg fram svolátandi breytingar-
•(tillögu við dagskrártillögu alls-
'her.jarnefndar:
í transti þess, að ríkisstjómin
’láti fram fara náuðsynlegan und-
irbiining málsins, fyrir næsta
reglulegt Alþingi o. s .frv.
En breytingartillagan var feld.
Þannig var málinu þá vísað til
stjórnarinnar, og hún látin hafa
óbundnar hendur um það, hvernig
hún undirbyggi málið, og hvenær
hún gerði það.
Nú mætti spyrja: Hvað hefir
ríkisstjórnin gert til þess að fram
kvæma hinn nauðsynlega undir-
búning?
Mjer vitanlega hefir ekkert ver-
ið gert, hvorki af þeirri stjórn,
f.em þá sat að völdum, nje hinni,
sem við tók.
Þess ber þó að gæta, að nú-
verandi dómsmálaráðherra, sýndi
viðleitni þess að flýta málinu, er
hann gerði tilraun til að tryggja
húsnæði til liælis fávitum á jarð-
næði hjer nærlendis við Reykja-
vík, sem stóð til boða með til-
tölulega góðum kjörum.
Jeg ætla ekki að geta þess nán-
ar, þareð ekkert varð úr ráða-
-gerðinni, en þannig liefði líklega.
mátt liýsa 25—30 manns, og auka
húsnæðið með tímanum. Oneitan-
lega hefði á þann hátt mátt bæta
úr brýnustu þörfinni á meðan
■ ekki var hægt að gera það á ann-
an hagkvæmari hátt. En þessi
uppástunga ráðherrans ætlaði að
koma öllu í bál og brand á þing-
inu, og eftir allmiklar orðahnipp-
íngar í sameinuðu þingi, fjell mál-
ið niður og var ðigi frekar að gert.
En nú var málið komið til um-
tals manna á milli, og í sam-
bandi má minnast þess, að for-
maður, barnaverndarráðs , fslands
fór utan síðastliðið sumar, til að
kynnast fávitahælum á Norður-
löndum.
Hann heimsótti 6 Fávitahæli og
hefir flutt 2 úvarpserindi og skrif-
að hlaðagreiiiar um þessi mál,
bæði í blaðið Bjarma og dag-
blaðið Vísi. Auk þess sýndi hann
handavinnu frá erlendum fávita-
hælum, aðallega frá Svíþjóð. Mun
liann fús til að leiðbeina þeim,
sem kynnu að vilja fara utan í
þeint tilgangi, að búa sig undir
:að starfa við íslenskt fávitahæli.
Niðurlag.
T. 29. júní 1895. D. 3. nóv. 1932.
Foldar um freðna moldu
fölbleikur dauðinn reikar,
fellir óvæginn alla
auðuga jafnt og snauða.
Hrygð gistir lieima bygðir,
hlýt jeg síðar að líta
angurvær út á langan
eyðiveg lífsins heiðar.
“Önd þín að ljóssins löndum,
liðin er Guðs í friði,
moldin fellur að foldu,
fannbreiða hylur leiðið.
En minning um mæta kynning
og mannkosti þína sanna
skal ei að skapadegi
skafrenna yfir nje fenna.
Kveðja frá eiginmanni.
,f
Guðmundur Sigvaldasun
frá Ásbúð.
I gær var til moldar borinn Guð-
mundur útvegsbóndi frá Ásbúð í
Hafnarfirði. Hann var sonur Sig-
valda útvegsbónda (f. 9. ág. 1824)
Ólafssonar frá Nýjabæ í Garða-
hverfi (f. 18. nóv. 1776) Símonar
sonar, Hvassahrauni (f. 5. okt.
1750) Ásgrímssonar frá Hyassa-
hrauni. Frá Ásgrími er fjöldi
manns í Reykjavík og hjer suður
með sjó. Móðir Sigvalda var-Þór-
katla Jakobsdóttir frá 'Tjarnar-
koti í Njarðvíkum. Kona Sigvalda
og móðir Guðmundar var Guð-
björg Guðmundsdóttir (f. 12. nóv.
1831) Sigurðssonar frá Litlu-Há-
evri (1778).
Guðmundur er fæddur í Ásbúð
17. október 1861. Sem unglingur
stúndaði hann sjómensku lijá
Gísla Þórðarsyni útvegsbónda á
Oseyri við Hafnarfjörð og var
formaðui' hjá honum þar til hann
tók við formensku lijá föður sín-
um, þá er hann var farinn að
lieilsu. Þegar faðir Iians dó tók
hann algert við útgerð hans og
stundaði hana uin mörg ár, og all-
an sinn búskap bjó hann í Ásbúð.
Hinn 14. nóvember 1891 giftist
Guðmundur eftirlifandi konu sinni
Kristbjörgu Ólafsdóttur; voru
þau gefin saman að Görðum á
Álftanesi af síra Þórarni Böðvars-
syni. Hjónaband þeirra var ástríkt
og var því viðbrugðið hve góður
heimilisfaðir Guðmundur sál. var.
Þau lijón eignuðust 11 börn, dóu 3
þeirra á unga aldri, en 8 lifa og
eru ]iau öll mjög mannvænleg, er
Sigvaldi þeirra elstur, húsgagna-
smiður hjer í bænum, giftur Guð-
mundu Sveinbjarnardóttur, þá
Guðbjörg, gift Geir Konráðssyni
kaupmanni, Júlíus kaupmaður,
giftur Guðrúnu Nikulásdóttur,
Oddný, gift Jóni Halldórssyni for-
stjóra,, Ragnar vérslunarmaður,
giftur Regínu Magnúsdóttur,
Kristinn kaupmaður lijer í bæ,
Jóna, gift. Gunnari Þorsteinssyni
lögfræðing, og Sigríður, ung í
heimahúsum. Ennfremur ólu þau
upp einn fósturson, Eirík Sæ-
mundsson.
Árið 1928 fluttist Guðmundur
sál. til Reykjavíkur, enda voru þá
öll börn hans uppkomin og flest
búsett hjer í bæniun. Síðan hefir
liann búið á Laugaveg 134, og
þar andaðist hann.
Þegar lit.ið er yifr liðinn lífs-
dag, þá er fljót sjeð að hjer er-
miklu starfi lokið, og þreyttur
sonur leggst til hinstu hvíldar í
móðurskaut. Mikið þarf til að
MORGUNBLAÐIÐ
koma sómasamlega fram stórum
barnahóp, ekki síst á þeim miklu
erfiðleikaárum er oft komu í bú-
skapartíð Guðmundar sál., en á
öllum erfiðum stundum átti Guð-
mundur það í eigu sinni sem öll-
um er nauðsynlegt: Bjargfasta trú
á Drottinn. f þeirri trú lifði hann
starfaði og dó. Hann tók með
stillingu og undirgefni und-
ir vilja guðs þungum sjúk-
dómi, er leiddi hann til bana.
Hugrór beið hann lausnarstundar
sinnar, umkringdur af þeim ást-
vinum, sem hann hafði í kærleika
lifað fyrir, felandi þá guði. Burt-
för slíkra manna er gleðirík, mitt
í sorginni. Öllum mun hafa þótt
vænt um Guðmund, er honum
kyntust. Gestrisni og alúð prýddi
heimili hans, sem öllum stóð opið.
Kyntist jeg því heimili fyrst allra,
er jeg kom til Hafnarfjarðar
haustið 1907, var jeg þar tíður
gestur, þau ár er jeg dvaldi í
Hafnarfirði. Lít jeg nú til baka
og minnist glaða og fríða barna-
hópsins sem m'jer þótti ætíð svo
vænt um, og minnast má jeg mik-
ils kærleika frá hendi þeirra hjón-
anna er jeg kom þar ókunnur öll-
um. og stÖðugrar vináttu og trygð
ar síðan.
J. H.
Gísli Sigurðsson.
F. 7. júní 1904. D. 16. janúar 1934.
Mínníngarorð.
Hann Gísli er dáinn!
Mig setti hljóðan, er jeg lieyrði
]iá fregn.
Hann svo ungur, svo glaður,
með eldmóð æskumannsins, haiin
skyldi vera fallinn fyrir sigð dauð-
ans. Þar dóu sannarlega margar
fag^ar' vonir út. Vinir hans, þeir
sem liugðii svo gott til framtíðar-
innar, ef þeir fengju að njóta
lians. Vonbrigðin verða okkur öll-
um vissulega sár. En enginn má
sköpum renna.
Það þótti öllum vænt um Gísla
lieitinn sem kyntust honum. Hann
var einn af þeim, sem öllum vildi
alt liið besta. Drenglyndi hans var
frábært. í liópi fjelaga sinna var
liann æfinlega lífið og sálin. Hann
var glaðsinna mjög og veitti mörg
um ánægjulega stund. Við vinir
hans minnumst hans æfinlega með
virðingu og- lijartans þökk.
Gísli lieit. var fæddur að Bug
í Fróðárhreppi, 7. júní árið 1904.
Olst hann upp lijá foreldrum sín-
um, Kristími Jónsdóttur og Sig-
urði Sigurðssyni, og fluttist með
þeim hingað til Reykjavíkur
(skömrnu eftir fermingu.
17 ára gamall byrjaði Gísli heit.
að nema bakaraiðn. Var hann
langt kominn með það nám, en
varð að hætta því, er hanii veikt-
ist af brjósthimnubólgu, sem var
byrjunin að hinum íangvarandi
veikindum hans. Alt fyrir það,
þótt kraftar hans leyfðu ekki að
hann gæti haldið bakaranáminu
áfram, var þráin eftir að mynda
sjer ákveðið lífsstarf ávalt hin
sama. Hann fór því í loftskeyta-
skólann og lauk þar námi. En
lieilsunnar vegna gat hann þó
ekki stundað þá atvinnugrein. En
Gísli heit. lagði ekki árar í bát,"
hann byrjaði enn að læra. Núf
tók hann fyrir að læra hárskera-
iðn. Hann lauk því námi fyrir
nokkuru með besta vitnisburði,
húsbónda síns, Mortensen, hár-
skera hjer í bæ. Þá iðn stundaði
hann meðan heilsan leyfði.
Hann lá lengi á sjúkrahúsi:
Lífið revndist honum erfitt þá.
En svo rofaði til á ný, liann komstt
á ról, smá styrktist og gat haldkS
starfi sínu áfram um slceið. En
það átti ekki fyrir honum að
liggja að njóta þess til frambúðar.
Aftui’ syrti að og nú mátti hanir
liorfa fram á daprar stundir. —•■
Daga og vikur mátti liann berjasfc,
en liugrakkur var hann ætíð. Lífs-
gleðin var honum svo eiginleg.
Jafnvel þá sáust engin sorgar-
merki á svip hans, hann talaði um
lífið, þótt dauðinn biði við dyrnar.
Hann gat ekki annað, — þrek
lians var einstætt. En kraftana
þraut þó um síðir, og nú er hann
horfinn. Við vinir lians stöndum
á ströndinni, og söknum hans sár-
an. Okkur finst við vera sviftir
svo miklu, er við eigi lengur fá-
um að njóta hans, svo góður,
glaður, bjartsýnn, sem hann var.
En við huggum okkur við orð
lífsins, er honum sjálfum var æfin-
lega. svo tamt að mæla. Við horf-
um með von yfir hafið, við eygjum
land fyrir handan það. Kæri vin-
ur! Njóttu lífsins sæll — við
komum bráðum. Þökk fyrir gleði-
stundirnar, þökk fyrir trúfesti
þína. Guð blessi þig.
Vinur.
Deilumar á Kúba.
Á sex mánuðum liafa verið
fimm forsetaskifti á Kúba, þar
af þrjú á einni viku. í ágúst-
mánuði 1933 var Machado forseta
st.eypt af stóli með uppreisn, sem
undirforingi í hernum, Fulgencio
Brattista stóð fyrir. Hafði hann
stuðning stúdenta og annara bylt-
ingasinnaðra manna. — Machado
varð að flýja úr landi, en Dr.
Manuel Cespedes var gerður að
foi’seta og hann gerði Battista að
yfirhershöfðingja. En stuðnings-
mönnum Cespedes líkaði ekki við
liann, þegar hann hafði tekið við
stjórn, og sagði hann því af sjer
snemma í september. Þá var Dr.
Grau San Martin, prófessor við
liáskólann í Havana, gerður að
forseta, og studdi Brattista hann
svo, að þótt hver uppreisnin væri
gerð á eftir annari tókst honum
að halda völdum fram til 15. janú-
ar. Þá Var Oharlos Hevía, aðstoð-
ar-landbúnaðarráðherra gerður að
forseta eftir miklar bollalegging-
ar, og' þvert ofan i vilja Brettista,
sem vildi að Charlos Menedicta,
aðalandstæðingur Machados, væri
I
Alt til vjela, upp jeg tel,
ýmsan þela heftir,
margt jeg sel, því flest mjer fel,
fer þá vel á eftir.
Svana-
vífamín
smjörlíki
er bragð gott og
næríngar meíra
en vftamíníaust
smjörlíRi.
Munið
Þjófnaðartryggingarnar.
Upplýsingar á
V átryggingarskrif stof u
Sígfúsar Síghvatssonar
Lækjargötu 2. Sími 3171.
Hár.
Hefi altaf fyrirliggjandi hár við
íslenskan búning.
Verð við allra liæfi.
Versl. Goðafoss
Laugaveg 5. Sími 3436.
Stanðlampar
með* kringlóttri Borðplötu seþjast
nú fyrir aðeins
kr. 39,00.
Notið þetta einstaka tækifæri.
Skermabúðin, Laugaveg 15.
gerður að forseta. Hevía sat held-
ur ekki lengi á veldisstóli, því að
eftir tvo daga velti Baltista hon-
nm og tók sjer æðsta vald í
hendur.
■