Morgunblaðið - 17.06.1934, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
S

£>
'Reykjavíkurbrjef.
16. júní.
Iáfvænleg' hugmynd.
Komið hefir til orða að efna lijer
tíl fiskirannsókna, sem gætu haft
hina mikilvægústu þýðingu fyrir
sjávarútveg- vorn, þ. e. að rann-
•saka hvaða leið þorskgangan fer
, milli íslands og Grænlands.
Af merkingum þorska er það nú
fullvíst, að mikið af þorski fer ár-
lega hjer á milli. Er líklegt að
hann leggi frá íslandi t. d. um
það leyti sem mestu aflahlaupin
-®ru úti við Suðvesturland á ver-
tíðinni.
Tækist að veita þorskinum eftir-
for eitthvað hjer vestur eftir, gæti
•blátt áfram verið hugsanlegt að
vertíðarafli næðist, lengur fram á
vorið en nú tíðkast.
Síldarútv egurinn.
Að ýmsu leyti eru mjög ískyggi-
legar horfur með atvinnuveg
þenna. Erlend fiskveiðaskip v-erða
vafaiaust með flesta móti lijer við
land í árj Takist veiði þeirra vel
má búast við þröngum markaði.
Lágmarksverð á nýveiddri síld,
sem sett var á í vetur fælir er-
lenda kaupendur frá viðskiftum
við íslensku skipin, a. m. k. þang-
að til sjeð verður hve mikið veið-
ist utan við línu.
Þjóðir þær, sem keypt hafa af
-okkur síld keppast við að veiða
sem mest sjálfar. Þannig þreng-
ist t. d. Þýskalandsmarkaðurinn
-ár frá ári, eftk því sem Þjóðverj-
ar auka síldveiðiflota sinn.
Yfirburðir íslensku síldarinnar
hvað gæði snertir, framyfir t. d.
•síld sem veidd er í Norðursjó, ætti
þó að geta orðið til þess að við
heldum, lengst í nokkurn markað
í Þýskalandi. En þá verður að
leggja kapp á að vanda verkun-
ina.
Einn af reyndustu síldarútflytj-
■endum norðan lands hefir sagt
blaðinu, að skemdir þær, sem komu
fram í síldinni sem veiddist í
fyrra, stafi m. a. og e. t. v. að
mestu af því að síldinni var ó-
venjulega hætt við * skemdum,
þoldi t. d. ekki að geymast í ís
húsi. Telur hann að þetta liafi
stafað af einliverri óvenjulegri
■ átu í síldinni það ár.
Sogsvirkjunin.
Þá hefir bæjarstjórn Reykja-
víkur afgreitt lánsheimildina til
Sogsvirkjunarinnar, og- mun borg-
arstjóri .Jón Þorláksson fai'a ut,-
•an á næstunni til lántökunnar.
Er helst gert ráð fyrir því, að
lánið verði tekið í Englandi.
Eins og kunnugt er, er raf-
veita Reýkjavíkur orðin það öfl-
ngt fyrirtæki, og rafmagnsnotk-
-un hjer í bænum orðin það mikil,
að hin aukna rafveita, með Sogs-
virkjuninni er fullkomlega fjár-
hagslega trygt fyrirtæki þó Sogs-
veitan næði aðeins til Reykja-
víkur.
En nú er það víst, að kaupstað-
irnir lijer í grend og sveitir aust-
arlfjalls og vestan taka rafmagn
frá Sog'i. Má heita, að Reykja-
vík leysi nxesta framfaramál Ar-
nesinga og Rangæinga nxeð Sogs-
virkjuninni.
Þetta skilja menix alnxeixt þar
evstra, enda eiga nxenn, eins og
t. d. Jörxxndur Brynjólfsson ekki
upp á pallborðið hjá Arnesing-
um er bóstaflega taldi virkjun
•Sogsins vera voða fyrir þjóðina.
Um það talaði hann á Ströndum
1931, er hann fór þangað í funda-
ferð fyrir Tryggva Þórhallsson.
Jarðskjálftatjónið.
Enn eru ekki nákvæmar sltýrslur
xxni það, live jai'ðskjálftatjónið fyr
ir norðan er mikið. En litlar líkxxr
eru til þess að það reynist minna
en xipprunalega var giskað á, um
400 .þxis. kr. Skemdir á bæjum í
Svarfaðardal liafa ágerst meðan
jarðhi’æringar hafa verið. Torf-
byggingar sligast altaf og skekkj-
a:st og veggir springa meira og'
meira eftir því sem kippir koma
fleiri. En þegar rigningar og síðan
frost ltoma á slíkar byggingar, er
við búið að þær x-evnist ófærar
nxeð öllu til frambxiðar enda þótt
það heiti svo að þær sjexi xxppi-
standandi.
Gera þarf nxjög skjótar ráðstaf-
anir til að koma byggingamálum
jarðskjálftasvæðisins í trygt horf.
Það þolir eng'a bið.
Menix hafa verið að minnast á
fjárstyrk úr Bjargráðasjóði í því
sambandi. En hlutdeild þessara við
komandi hreppa í þeiixx sjóði
hrykki ekkert, enda óvíst hvort
lagalieimild er til þess að nota sjóð
inn til að bæta jarðskjálftatjóix.
Nær væri að grípa til „styrktar-
sjóðs þeii’ra er bíða tjón af jarð-
eldunx“, þó eig'i sje hjer um beint
jarðeldatjón að ræða. Sjóðxxr sá er
af samskotafje frá 1875, og mun
vera 75—80 þxxs. kr. Að vísu íxxun
hann að einhverjxx levti bundinn
við Axxsturland.
En lxvað sem því líður. Hjálp
x-erður fólkið að fá xit xxr vand-
ræðuin sínum.
Kosningahorfur.
Mjög- eru kosningahoi'fur taldar
óvissár í ýmsum kjördæmum í
þetta sinn, þar senx Sjálfstæðis-
menn hafa ekki vísan meirihluta.
í Arnessýslu telja menn von-
laxxst orðið fyrir Jörund að kom-
ast að. Mun hann vera farinn að
skilja það sjálfur.
Bændafloklturinn gerir sjer von
um fi’ambjóðanda sinn í Austui’-
Skaftafellssýslu. Mun sá vonar-
neisti liafa kviknað xxt frá því,
að alveg er vonlaust um Franx-
sóknarmanninn Þoi’berg í Hólunx,
senx eigi mxxn hafa erft hylli föð-
ur síns.
A Austurlandi öllu og' í Norður-
Þingeyjarsýslu fer fylgi Sjálfstæð
isflokksins sýnilega ört vaxandi,
eftir fuxldarfregnum að dænxa, þó
engui verði spáð með vissu um úr-
slit þessara kosninga. Frambjóð-
andi Framsóknar í Dölum, Jón
Áraason, er sagður snxxinn lieim
og hættur fundahöldum.
í Norður-ísafjarðarsýslu hefir
Sjálfstæðismiinnum greinilega auk
ist fylgi. Sem dæmi má nefna í
Bolungavík. Þar feltk Sjálfstæðis-
flokkurinn síðast einn mann kos-
inn í lireppsnefnd af þi’em, en
nxx um daginn þrjá af fjónxm er
kosiiir voru.
Ný deila.
Síðan þeir Jón Baldvinsson og
Hjeðinu Valdimai’sson komu sjer
sanxan unx að leg'gja niðxxr tog-
streytu sín á milli í vegavinnudeil-
unni, með því að deilan varð báð-
um til jafnmikillar minkunar, er
x-isin upp önnur deila, einskonar
„afleggjari“ af liinni fyrri.
Ritstjóri Alþýðublaðsins,' Finn-
bogi Rútxir Valdimai’sson sótti
það mjög fa.st, að vera 4, maður
á lista Alþýðuflokksins lxjer í
bænum. Þ. e. a. s. það nxun lxafa
verið Hjeðinn sem vildi koma þess
um skjólstæðingi sínum þar að.
En meðhaldsmenn Jóns Bald-
vinssonar í flokknum vildu ekki að
Hjeðinn fengi þessu ráðið, og fekk
Finnbogi ein tvö atkvæði er til
kom, sem fjórði maður listans.
f sætið var settur Pjetur Hall-
dórsson, sonur Halldórs Stefáns-
sonar í Brunabótafjelaginu. Hann
er formaður ungra jafnaðarmanna.
Þótti fara vel á því.
Hefnd.
En Finnboga Rxxt þótti nxiðxxr að
þxxrfa að láta svona í nxinni pok-
axxn.
Hanix hugsaði keppinaut sínxxm
þegjandi þörfina. !
Nxi er það kunnugt, af því sem {
MorgUnblaðið hefir löngu bii*t um!
það nxál, að grunsanxlegar misfell-
xxr hafa þótt á f jármálastjórn
Halldórs Stefánssonar í Brxxna-
bótaf jelaginu.
Þetta gat engum komið á óvart,
þar eð Hriflustjórn setti manninn
í stöðxxna. En slíkum mönnum má
aldrei ti’eysta.
Álþýðublaðið hefir aldrei feng-
ist til þess að nefna þessi mál á
nafn. Hinn ungi jafnaðarmanua
foi’nxaðxxx’, Pjetui’ Halldóx’sson. er
starfsnxaðxxr hjá föður sínxxm, og
riðinn við gi’xxnsaiplegar lántök-
ur.
Nxi, þegar Pjetxxr var komimx í
veginn fyrir Finnlxoga Rxit og
klíku Hjeðins í Alþýðuflokknum
þotti ekki lengur ástæða tii að
htífa iionum. Skxúfaði Finnbog'i
svœsna grein um Halldór Stefáns-
son og syni hans, og heimtaði taf-
arlaust á þá sakamálarannsókn.
Með því liugðist liann að flæma
Pjetxxr xir 4. sæti listans, því liann
gæti ekki verið frambjóðandi þess
flokks, sem heimtaði liann undir
sakamálsrannsókn.
En Pjetur streitist við að sitja,
piltanginn. Og Alþýðublaðið, blað
Finnboga, eða einhver hjálpar-
kjaftur þess liefii- síðan boi’ið
Pjetri hið besta otð og sagt hann
hafa mikið traxxst nxeðal sósíalista.
„Sómafólk, alt það fólk“.
Má af þessu nxarka hvernig
lieinxilisbragurinn er í Alþýðu-
flokknnm.
Vafasamur heiður.
Kosningablað Hriflxxnga lijer í
bænum hefir hvað eftir annað
goi’tað mjög af því, að kosninga-
fundir í Ljósavatnslirepp og í
Fnjóskadal hafi farist fyrir. En
orsökin er talin sxx, að Jónas
Jónsson nxæti ekki á fundunum.
Er blaðið hreykið af þessu.
En tvent ber til þess, að blaðið
ætti síst að státa af þessu.
I fyrsta lagi er Jónas Jónsson
einn af fáum frambjóðendum við
þessar kosningar, er opniberað hafa
vanmátt sinn til að mæta andstæð
ingunum, með því að hann laum-
ast um kjördæmið á þeim tírna,
senx hanxx vissi, að aðrir franxbjóð-
endur gátu þar ekki verið. Sýnir
hann með því sinn alkunna heig-
xilshátt.
í öðru lagi er það vafasamur heið
xxi’ Þingevinga, að þeir skxxli vera
svo rótgrónir í blekkingum og aft-
urhaldi Framsóknar. að þeir nenna
ekki að lilýða á aðra en Hriflu-
mann.
íbxxar þessa hjeraðs hafa álitið
sig mentaðasta og víðsýnasta ís-
lendinga. Þeir munu einir um að
álíta það vott um mentun og víð-
sýni, að liafa ekkei’t lært af óstjórn
Hriflunga.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu við
fráfall og jarðarför konunnar minnar, Gróu Guðmundsdóttur.
•Pyrir hönd mína og annara aðstandenda.
Ólafur Jónsson.
Systir mín, Solveig Hansen, andaðist í Kaupmannahcfn
föstudaginn 15. þ. m.
Fyrir hönd aðstandenda.
Hallgrímur Benediktsson.
Innilega þökkum við alla auðsýnda hluttekningu við and-
lát og jarðarför föður okkar og tengdaföður, Árna Helgasonar,
skósmiðs.
Júlíus Árnason. Margrjet Þorvarðardóttir.
Guðlaug R. Árnadóttir. Sigurjón Jónsson.
Guðmundur E. Árnason. Sigríður Guðmundsdóttir.
Ásmundur Árnason. Sigríður Gústafsdóttir.
Karföflur
nýjar og gamlar, fyrirliggjandi.
I. Bryniólfsson & Kvaran.
Þetta
Suðusúkkulaði
er uppáhald allra
hásmæðra.
Saekkiísir
;vær nýjar tegundir — mjög
smekklegar — nýkomnar á
markaðinn
Yaleskrár fyrir búðar- og
ytridyr. einnig nýkomnar.
Yale vörur eru ábyggileg-
ar. — Yalevörur eru bestar.
Athugið Jiað!
Aðalútsala í
JÁRNYÖRUDEILD
Jes. Zimsen
Bíló er fljót-
andi bílabón,
sem hefir þann
I eigiuleika að
hreinsa öll
óhreinindi af
bifreiðum,
reiðhjólum og
öði’um far-
tækjum, sam-
tínxis og það
gerir þau fag-
urgljáandi.
Bíló er eins
lágætt hús-
gagna-bón á
Ifikkei'xxð hxxs-
g'ögn og allskonar vax- og linole-
tun dúka.
II-f. Efnagerð Reykjavíkur.
Kenx. tekn. verksmiðja.
Nýkomnar
valdar danskar kartöflur, rahar
jbari, 35 aur. y2 kg. Harðfiskxxr
j 'iklingur og ísl. smjör. Alt fyrstí
flokks vara.
Hiliviar Thors
lögfræðingur.
Hafnarstræti 22. Sími 3001.
Skrifstofutími: 10-12 og 2-5.
Jóhannes Jóhannsson
Grundarstig 2. Sími 4131.
Skefiknrða-
lijól og skinnur, og Skothurða
skrár, með húnum, nýkomið.
Ludvfg Storr
Laugaveg' 15.
R. PEDERSEN.
SABRO E-FRYSTIVJELAR,
MJÓLKURVINSLUVJELAR.
SIMI 3745, REYKJAVIF;