Morgunblaðið - 19.06.1934, Blaðsíða 5

MORGXINBLAÐIÐ
I
Tengdamæður —
tengdadætur.
I»ví Jiefir verið háldið fram, að
hjónaskilnaðir myndi vera sjald-
gæfari- éf tengdamæður hjeldu
sjer frá. lieimilum ungu lijónanna.
Jeg get að mörgu leyti verið
sammála þessu. því að það er nú
. einu sir-uii þannig, að ungt og
gamalt á ekki saman.
En orðið tengðdamóðir er oft
-.misnotað, og hefir, fyrir suma, á
•sjer einhvern ógnarblæ. Það er
«-eins og' sumum standi stug'gur af
-orðinu einu.
En tengdamóðurinni er oft kent
um meira en hún á skilið. Sje hún
• einu sinni komin í ónáð er vandi
úr vöndu að ráða.
En þetta var nú öllu heldur
þannig í gamla daga, þegar ungu
konurnar skulfu á beinunum af
ðtta; við tengdamóðurina, og hún
vildi liafá liönd í bagga með stjórn
heimiliisins og uppeldi barnabarn-
anna.''
Nú á dög'um á það varla við að
tala um slíkt, því að sjerhver
"tengcfamóðir finnur það, þegar
hún kemur á heimili sonar síns,
að þótt ungu hjónin sjeu elskuleg
«og þyki afar gaman að sjá hana,
þá er þetta þó hans heimili, þar
:sem hann og unga konan eiga að
hafa stjórnina. Hún gleðst yfir,
að hann hefir fengið þá íronu, sem
hann má vel við una, og dregur
■ sig í hlje,
Að vísu getur. verið að móðirin
verði fyrir vonbrigðum, þegar son
urinn fer að heiman fyrir fult og
alt. Hún liefði kannske bxiist við
því að faka við tengdadótturinni
•-opnum örmum inn á sitt heimili.
En það vill nú öft vera svo, að
það verðúr til minni blessunar en
til er: ætlast.
Það er ýmislegt sem getur verið
-ungu uíhjónunum smá þrætuefni,
sem þaft þá bera ábýrgð á sjálf og
geta ekki, og gera heldur ekki,
að kenha tengdamömriiu um. Og
jeg held að orðið tengdamóðir sje
«ekki lengur jafn illa þokkað, ef
.jeg mætti svo að orði komast, og
áður fvr. Geti þeim ungri og
• gömlu, ekki samið, hafa þau vit á
•að umgangast hvort annað sem
minst. Og teng'damamma veit á-
reiðanlega livenær henni ber að
vyera ,,blu11nus‘
Ungg, fólkið viil a'uðvitað reýna
• að vfera sjálfstætt. En þó mun
rauriin vera sú. að gott er að
Jeita til niömmu, ef í nauðirnar
rekur., Og liún er altaf reiðubúin
að hjálpa, hún er móðir, þó að
Iiún sje tengdamóðir.
En unga fólkið ætti að taka
•dálífið mjiiklegar á orðinu
.„ferigdamóðir“. Og þegar öllu er
á bótninri hvolft, er þá svo mikill
mririur á ,,tengdamömmu‘ ‘ óg
.,,mömmu“? Fengju þau tvö orð
'sömu hiéfkingu, ætli hjónaskiln-
aðir yrðu ]iá sjaldg'æfari?
Tengdamóðir.
Ödýr egg.
í Júgóslavíu eru ýmsar fæðu-
1 egrindir sv'o ódýrar í ár, að ahn-
að eins hefir ekki heyrst. T. d.
•er sagt að liægt sje að fá 60 egg'
fyrir eina lcrónu.
Vlatreíðsla.
Fu
Nú geta húsmæður fengið dá-
litla tilbreytingu í hinni daglegu
matreiðslu, með því að liagnýta
sjer svartfuglinn sem nú er á
boðstólum. Svartfugl er liægt að
matbúa á margvíslegan liátt, t.
d. í súpu, fug'laragú og frigasé,
en flestum mun þykja hann best-
ur steiktur.
Steiktur fugl.
4 fuglar.
1 1. mjólk.
150 gr. reykt svínsflesk.
200 gr. smjörlíki.
Mjólkurbland.
Salt,
wsan:
60 gr. smjörlíki.
60 gr. liveíti.
Fuglasoðið og mjólk..
Sósulitur.
Sált og lítill sykur.
Berjamauk.
Þýðingarmikið er að fuglinn
,sje litargóður og þurr, þeg'ar
hann er keyptuy. Þrifalegast og
best, er að hamfletta fuglinn, en
auðvitað má reita hann og svíða
ef víll.
Fætur, liaus og vængir er skor-
ið af fuglinum og hann hamflett-
ur. Skorið er þversum fyrir neð-
an bringuna og öll innyflin tekin
burtn. Þá er fug'linn þveginn vet
úr köldu vatni (sjerstaklega blóð
ið úr honum) og lagður í mjólk
-yfir nóttina. Þveginn aftur og
þurkaður vel tit.an og innan. —
Fleskið er skorið í mjóar ræmur
og stungið inn í bringu fuglsins
sem víðast. (Til þess að stinga
inn fleskinu eru til sjerstakar
nálar). Salti stráð innan í fugl-
inn. Lærin á fug'linum eru saum-
uð upp með seglgarni. Smjörlíkið
er brúnað á pönnu. Fuglinn lagð-
ur á bringuna á pönnuna og
brúnaður móbrúnn á öllum lilið-
um. Settur í pott, soðnu vatni
helt á pönnuná, því helt yfir fugl
inn, þar á mjólkinni (heitri). —
Salti stráð yfir, soðið við hægan
eld í 2 klst. Það þarf að snúa
fuglinum oft, Fuglinn er tekinn
upp úr og soðið síað.
Sósan: Smjörlíkið brúnað í
pottinum og hveitið hrært þar út.
í. Þynt út með soðinu, soðið í 5
mín. Sósulitur settur í eftir þörf
og' salt og svkur eft.ir srnekk.
Seinast lítið berjamauk. Sósan á
að vera frekar ljós og dálítið sæt,
(Verði soðið ekki nóg í sósuna er
gott að láta mjólk í hana).
Fuglinn er skorinn niður og
raðað þversum á fátið. Þar yfir
er sett sósa og á hvern enda fats-
ins settar franslcar kartöflur, og
þar fyrir utan hálf soðin epli.
Það sem eftir er af sósunni er
borið fram í sósukönnu.
Ef vill má hafa brúnaðar kart-
öflur og það græmneti sem til
er við hendina.
Franskar kartöflur.
1 kg. kartöflur.
Plöntufeiti eða tölg.'
Salt,
Best er að hafa frekar stórar
kartöflur. Þær eru þvegnar úr
köfdu vat.ni og’ flysjaðar. Skafn-
ar í mjög þunnar sneiðar með
kartöfluflysjara (annars með
hníf). Settar í heitt vatn og þurk
aðar með þurrum klút. Feitin er
hituð sjóðandi í potti, þar í eru
katröflurnar settar smátt og
s.mátt og stráðar salti. Hitaðar í
ofni áður en þær eru borðáðar,
ef þörf er á.
Hálf epli.
3 epli.
Vatn og sykur.
Eplin eru í'lysjuð og skoriri
iversum. Fræliúsið tékið í burtu
méð téskeið (eða áhaldi sem til
>ess er ætlað), lögð jafnóðum í
kalt vatn, því annars verða þau
ul.
Vatn og sykur er soðið saman.
Froðan veidd ofan af. Eplin eru
sett ofan í, svo mörg sem geta
verið ofan á. Soðin þar til þau
eru meyr (þau eru soðin ef hol-
an eftir fræhúsið er dökk). Látin
hvolf á disk. Aður en borðað er,
ei rautt berjamauk sett í holuna
eplinu.
Helga Sigurðardóttir.
KvikfYiyndastjörnur,
Nú hefir það verið tíska svo
Jengi, að alt liárið sje strolrið frá
enninu, að kvenþjóðin er orðiri
leið á því. Er sagt að ennistopp-
ur fari nú aftur að tíðkast. Nýj-
Paetu r
og skófatnaður.
Fætur bama eru því nær altaf
með eðlilegU ög fallegu lagi. —•
Tærnar beinar og sVeigjanlegar, ög
stendur stóra táiri beint fram af
asta tíska á sviði hárgreiðslunn-1 ristinni. En sje barnið látið faf^a
ar er að hafa ennistopp, lítið eitt að vera í skóm, slæmum í laginu,
liðaðan og' greiða hárið sljett aft- þó eklii sje nema um skamnfri'n
tíma, aflagast liið upprunaiega
lag á fætinum. Fóturinn getttr
Og aflagast og vanskapast síðart.
t.Og ]iað er sjaldgæft, að fulloiðið
Ifóllv liafi eklvi einhverja ágalla á
[í'ótuni, sem ltomið hafa af slæm
[nm og óhentugum skóm.
Þegar ltaupa á nýja skó, er um
ur, halda því með ennisspöng,
skreyttri steinum og skelplötu. í
hnakkanum á það alt að vera í
smálokkum.
linkenrtilégt útlit.
Nýjá „stjarnan" Katlierine [að gera að þeir pássi við lág fisft-
Hepburn er talin lík Gretu Garbo Ui'ins. og sjeu mátulega stórir.
hættuleg'ur keppinautur henn- [Það getur verið þægilegt að vera
ar. Hún þvkir afar einkennileg'. u stórum skóm, þegar setið er.
í nýrri amerískri kviltmynd, pBn sje ggngið mikið eða staSið,
sem hún leikur aðalhlutverkið
lýsa blöðin hennig þannig:
Hepburn er eins og .„Greta
Fay Wray,
Séní leiltið hefir í mÖrgum stórum
kvikmyndum. Hún er ailnáluð fyr
ír hve níjög' húh' ber.st á í ltlæða
bnrði. Hjer sjest hún í nýjasta
búliirig sínum.
ler það óþægilegt og skórinn
[nuddar þá fótinn.
En það er sjaldan hætta á að
Garbo“, þegar hún er að lykta fólk kaupi of stóra skó. Flestum
af sáímiákspiritus. |hættir við áð reyná að tróða sjer
í eins litla skó og mogulegt er.
[En það ættu allir að forðast, þs?i
að það borgar sig ekki. Það mun
ar lítið um það, livað útlit snert-
jr, hvort skórinn er eiriu númeri
jninni eða stærri. En aftur á méti
igetur það verið afar slæmt fyrir
[fæturna, sje hann of lítill, stutt-
,ur og mjór í tána.
Stóra táin þrýstist þá að hin'-
um tánum. Þær þjappast saman
um of, bogna og brenglast, leggj-
ast jafnvel hvor yfir aðra. Negl-
urnar afmyndast og' gróa niður
lioldið, og .getur það verið ó-
[þægilegt.
Og að lokum
Samvöxnu tvíburarnir.
Lögreglan í Manilla er í hálf
gérðum vandræðvun. Önriur
linna samvöxnu tvítkira í Síam,
Simplici og Ducío Godíno, hefir
ert sig seka í því að aka of
hratt. Ætti hún því mleð rjéttu
áð dæmast til farigélsisvístar. Nú
verður víst varla lijá því komist
■feð hin systirin verði að sitja sak-
laus í fangelsi.
MUNIÐ
---------að gott er að ná máln-
ingarblettum af rúðtigleri með
því að væta þá með terpentínu
eða grænsápu og skafa þá síðau
áf með fimmeyring'.
—-------að silkihanska á að þvo
úr gallsápu, sem er leyst upp í
heitu vatni. Þeir eru skolaðir vel
pg látnir þorna í klúf. Síðan eru
þeir teygðir og lagaðir til og silki-
brjef liaft yfir meðan þeir eru
stroknir með lieitu jár'ni.
---------að hægt ey að búa til
i'etui' þessi stÖS-
l xig'i skóþrýsingur valdið rik’-
iþornum. Og allir sem orðið hafa
fyrir því óhappi að fá þari,
ivita hve mikinn sársauka þau
jhafa í för ineð sjer. — Þáð
liefir og mikil áhrif á skapið,
[vinnuþrek alt og taugarnar. í of
.litlum skóm er heldur ekki hægt
l.að halda liita á fótunum, því að
[blóðrásin teppist. Og' eins er naeð
of litla sokka. Þeir geta ’ ika
|kreppt að tánum.
Sjeu skórnir auk þess liáliail-
[aðir, vilja hælarnir oft ganga inn
undir ilina. Yið það livílir aðal
ím, til þess að líma með trje, leik- Ijþunginn ekki á kælunum eins og
förig o. s. frv. þannig: Eitt blað jskykíi. GÖngulagið verður ófaft-
af matarlími er leyst upp í lieitu urt vaggandi, óstöðugf og svip-
édiki. Sje lítið eitt cliromsurt káli I j jótt
feétt í líöiið þolir það, sem límt j ptrh
er, jafnvel að ltbriiá í vatn.
— — — að ryðgaðir lyklar
verða fallegir sjeu þeir látnir | höndum, við það
íiggja í parfin- eða steinolíu í fengið í sig
getur maður
straum. í baðher-
ur fyrir utan dyrnar
lcoma
sumir
etur
til
kpma
verið
þess að
í veg fyrir slíkt. því að
hugsa eltki út í að það
verið stórhættulegt að
við slökkvarann meðan
er í baðkerinu.
Miriam Hopkins leikur lilutverk
ÍDalileu í kvikmynd um Samson
og Dalileu.
1—2 sólarhringa, og síðan nudd- |bergjum er slökkvarinn oft liafð-
aðir vel með góðum klútum.
* -jíf Sa.
— ------að lialda til liaga góð-
um uinbúðarpappír og' geymahann
á vissum stað, því að oft getur
verið gott að grípa til hans, ef
með þarf.
— ------að þetta er heillaráð,
ef smágeymslu vantar, fyrir skó-
Íilífar og annað þessháttar: Að-
losa lárrjetta flötinn í þrepi kjall-
arastigans, og setja hann á lijarir.
Þá kemur þarna fram liolt rúm,
se mer góður geymslustaður.
— — að kveikja éltki eða
slökkva rafmagnsljós með votum
er gott áð
með grófu
— — — að það
lireinsa gólfteppin
inatarsalti, áður en þau eru
burstuð úti. Saltinu er stráð á,
einum hnefa í einu. og nuddað
inn í teppið með lireinum lrihit,
Við þetta skýrast litirnir. Því
næst er það burstað með grófum;
bursta og barið úti strax á eftir.