Morgunblaðið - 22.06.1934, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ
Sýnishorn af kjörseðli
við alþingiskosningar í Reykjavík 24. júní 1934.
A Listi Alþýðuflokksins B Listi Bændaflokksins C Listi Framsóknarflokksins D Listi Kommúnistafl. Islands X E Listi Sjalf stæSisflokksins F Listi flokks Þjóðernissinna
Hjeí5inn V&ldimarsson Sigurjón Á. Ólafsson Stefán Jóh. Stefánsson Pjetur Halldórsson Einar Magnússon Kristínus F. Arndal Þorlákur Ottesen Agúst Jósefsson Þorvaldur Brynjólfsson Sigurbjörn Björnsson Sigurjón Jónsson Jens GuÖbjörnsson Tbeodór Líndal Skúli Ágústsson Sigurður Björnsson Jóhann Fr. Kristjánsson Jóhann Hjörleifsson Gísli Brynjólfsson Hannes Jónsson GuSm. Kr. GuSmundsson Magnús Stefánsson Eiríkur Hjartarson GuSrún Hannesdóttir Hallgrímur Jónasson GuSmundur Ólafsson Magnús Björnsson Þórhallur Bjarnarson Aðalsteinn Sigmundsson SigurÖur Baldvinsson SigurtSur Kristinsson Brynjólfur Bjarnason EdvarÖ Sigur’ðsson Gu'Öbrandur GuÖmundsson Enok Ingimundarson Dýrleif Árnadóttir Rósinkrans ívarsson Magnús Jónsson Jakob Möller Pjetur Halldórsson SigurÖur Kristjánsson Guðrún Lárusdóttir Jóbann Möller Gu^mundur Ásbjörnsson SiguríSur Jónsson Hafsteinn Bergþórsson Guðni Jónsson Ragnbildur Pjetursdóttir Jón Björnsson Helgi S. Jónsson Guttormur Erlendsson Jón AÖils Maríus Arason Knútur Jónsson Sveinn Ólafsson Baldur Jónsson Axei Grímsson Ðjarni Jónsson Stefán Bjarnarson SigurÖur Jónsson
A Landl. AlþýÖuflokksins B Landl. Bændaflokksins C Landl. Framsóknarfl. D Landl. Kommúnistaf 1. E Landl. SjálfstæÖisfl.
Þannig lítur kjörseðillinn út eftir að framboðslisti Sjálfstæðisflokksins hefir verið kosinn.
Ef kjósandi vill greiða landlista flokksins atkvæði, en ekki framboðslista, setur hann kross fyrir framan bókstaf land-
lista flokksins, sem er neðan við svarta borðann (E-listi).
Kjósandi má ekki gera hvorttveggja, að kjósa framboðslistann og landlistann, heldur aðeins annaðhvort.
Kjósandi má ekki merkja neitt við þá lista á kjörseðlinum, sem hann ekki kýs.
Björns Síslasonar málið
og lögreglnstjórinn.
Hermann Jónasson, lögreglustjóri, er staðinn
að lygum um dómsmálaráðuneytið og Hæsta-
rjett.
Á flokksþinginu. 'grein í Vísi. Krufði hann þar til
Á flokksþingi Tímamanna í vet- mergjar ritsmíð lögreglnstjóra og
i
ur var eit.t helsta dagskráratriðið
fyrirlestur, sem Hermann Jónas-
son lögreglustjóri flutti og nefndi:
Dómsmál og rjettarfar.
Tímaliðinu þótti samsetningur
þessi með þeim ágætum, að það
Ijet g'efa hann út í bæklingsformi
og prentaði hann jafnframt í
Tímanum þ. í) .júní.
Svo sem löreglustjóranum var
von og vísa, veður hann elginn úr
einu í annað, í erindi þessu. Á| Hermann hafði haldið því fram,
eitt mál leggur hann þó alveg að PIæstirjettlu. hefði aðhafst ým.
sjerstaka áherslu _og genr það isle„t ti] að koma
að hörðu árásarefni á Hæstarjett,
dómsmálaráðuneytið og „íhalds-
f]okkinn“, sem hann svo nefnir.
sýndi fram á, með fullum rökum !
og' ýtarlegum tilvitnunum, að all- *
ar ásakanir Hermanns á Hæsta-;
rjett voru g'ersamlega úr lausu
lofti gripnar. Ennfremur sannaði
Bjarni Benediktsson, að svo
fremi dómsmálaráðuneytið hefði
gert sig bert að vanrækslu í mál-
'iriu, væri það sök Jónasar Jóns-
sonar frá Hriflu, sem var dóms-
málaráðherra -á þessum tíma.
að því fór svo fjarri að IJæsti-
rjettur hefði lialdið hlífiskildi yfir
B. Gíslasvni, að (hann einmitt
dærndi Björn miklu strangar en
Hermann liafði gert. Var þannig
til fulls hrakin árás Hermanns á
iHæstarjett.
^ Eymd Hermanns. í málinu niá
jnokkuð sjá á því, að í kosninga-
jsnepli Tímamanna á miðvikudag,
I fellur liann frá öllum fyrri ill-
mælum um Hæstarjett og telur það
nú eitt vítaveht, að Hæstirjettur
skyldi eltki selíta verjanda Björns
fyrir drátt á málinu!
. Arásin á dómsmálaráðu-
neytið.
tálshöfðun,
sem
Reynir Hermann að sýna, að allir
þessir aðiljar hafi árum saman
Iialdið hlífiskildi yfir Birni Gísla-
syni, sem hann telur vera einn
af þektustu fjársvikurum bæjar-
ins.
Þessa ákæru sína rökstyður
Hermann með því. að dómsmála-
ráðuneytið og Hæstirjettur hafi! je{?a.
í sameiningu reynt að draga rann-
sókn málsins í undirrjettinum,
koma í veg fyrir málshöfðun gegti
Birni og draga málið fyrir Hæsta-
rjetti. Að Hæstirjettur hafi dreg-
ið málið óhæfílega, er ]iað kom
fyrir hann. Loks að „íhaldsflokk-
urinn“ hafi með öllum ráðum
stuðlað að því, að þessar stofn-
anir færu þannig að.
í veg íyrir
en nú var fullkom-
lega sannað, að ekkert þessara
atriða heyrði undir Hæstarjett,
heldur öll undir dómsmálaráðu-
neytið. Um drátt málsins í Hæsta-
rjetti upplýstist það einnig, að
vegna linlegrar og- ófullnægjandi
rannsóknar Hermann.s, þurfti
Hæstirjettur að fyrirskipa ýtar-
lega framhaldsrannsókn, sem
vitanlega tafði málið mjög veru-
Loks hafði Hermann skýrt ýtar-
leg'a frá hverja refsingu
dæmdi Björn Gíslason í, en
Enn ver fór fyrir Hermanni
þegar Bjarni Benediktsson ralcti
sundur blekkingavef Hermanns
um dómsmálaráðuneytið.
Bjarni Benediktsson sýndi fyrst
og fremst fram á, að Hermann
hafði framið bersýnilegt lagabrot,
með því að höfða ekki þegar mál
g'egn Birni Gíslasyni, án þess að
senda það til dómsmálaráðuneytis-
ins. Þessu sváraði Hermann á
miðvikudaginn, með því að falsa
tilvitnun í umræddan lagastað, og
halda því að öðru leyti fram, að
venja hefði staðfest sinn skiln-
nig á ákvæðinu,
Yiðvíkjandi þessari „venju“,
sýnir svo Bjarni Benediktsson
fram á það í Vísi í gær, að gjald-
þrot það, sem mál Björns Gísla-
liann isonar er út af risið, sje fyrsta
hins- 'gjaldþrotið sem átti sjer stað eftir
Bjarni Benediktsson prófess-
or flettir ofan af Hermanni.
Skömmu eftir að erindi Her-
mann& birtist í Tímanum, ritaði
Bjarni prófessor Benediktsson
vegar gefið í skvn með mjög vill-
andi orðalagi, að Hæstirjettur
liefði með hangandi hendi dæmt
Björn í þá vægustu refsingu, seni
mögulegt var.
Xú sýndi B. Ben. próf. fram á,
með því að bera saman dóm Her-
manns og Hæs-tarjettar, að Hæsti-
rjettur hafði dæmt Bjöm í 12
mánaða betrunarhússvinnu, en
að lijer um rædd regla. um rann-
sókn og málshöfðanir í málum út
af gjaldþrotum gekk í gildi. Eng-
in venja hafi því verið orðin ti!
um skilning á þessn ákvæði, er
lögreglustjóri átti að beita ]>ví
g'egn „einum af allra þektustu
fjársvikurum" bæjarfjelagsins, svo
notuð sjeu orð Hermanns.
Það er því þannig fullkomlega
upplýst, að Hermann sjálfur
Hermann einungis í 5 mánaða
fangelsi við ven.julegt fangaviður- iframdi beint lagabrot ti! a’ð fresta
væri. Var þannig til fulls sannað,'máli Björns Gíslasonar, er hann
skaut því til dómsmálaráðuneytis-
ins.
1 erindi sínu hjelt Hermann því
fram, að dómsmálaráðuneytið
hefði orðið valdandi mjög mikillar
tafar í máli Björns, með því að
fyrirskipa að beðið skyldi með
framhald rannsóknarinnar þang-
að til dómur Iiefðí verió kveðiim
upp í Hæstarjetti um það, hvort
úrskurður um gjaldþrot verslunar-
fjelaga Björns, Hansími 1. Pjet-
ursdóttur, fengist staðist.
Bjarni Benediktsson sýndi frani
á að ef þetta væri rjett hjá Her-
manni, og ef þa.ð teldist vítavert,
hlyti ábyrgðin að lenda á þáver-
andi dómsmálaráðherra, Jónasi
Jónssyni.
Þessu svarar Hermann á mið-
, vikudaginn svo:
j „Það atriði, að J. J. hafi raun-
! verulega gefíð fyrirskipun; um
, afgreiðslu málsins, er vitanlega
alrangt, því að slíkar fyrirskip-
anir um rannsóknaraðferðir al-
i
mennra mála eru venjulega gefnar
án þess að tala um það við ráð-
herra“.
| Birti nú Bjarni Benediktsson
útdrátt úr skjðlum mál|sins í
dómsmáláráðuneytinu og saniiaði,
að Jónas Jónsson hefði með eigin-
handar áritun, fallist á tillögur
undirmanna sinna í málinu. Á
skjöl málsin.s hafði J. J. ritað:
„Samþ. skrifstofustjóra. J. J.“.
j Voru þá þannig í þessu sönmið
hin herfilegnstu ósannindi á log-
reglustjóra.
En jafnframt upplýstist annað,
sem var þó mikl.u hættuJegjm
Hermanni. OIJ sín skrif út af
Birni Gíslasyni, hefir Hermann
bygt á því, að hann liafi verið
liindraður í eðlilegri irannsókn
]>essa ináls af æðri stjórriarvöldum
og liafði af þeim sökum Jiorið
fram hinar gífuriegustn ásakanir
um rjettarfarsástandið í landinu.
En í gær skýrir Bjarni Bene-
diktsson frá því, með Iiverjum
hætti afgreiðsla málsins var í
stjórnarráðinu.
Svo sem venja er til, gerði fuil-
trúinn í dómsmálaráðuneytinu
fyrst ýtarlega grein fyrir málinu.
jÁ þá greinargerð ritar slcrifstofu-
jst.jórinn, G. Sveiubjörnsson, til-
lögur sínar. í tillögum sínum
jgreinir skrifstofustjóri rjettilega
!á milli málsins á hendur Hansínu
I. Pjetursdóttur og máls BjÖrns
Gísiasonar. Hann teiur, að samliv.
rannsólm Hermanns sje afbrot H.
í. P. óveruleg og telur því, að
frekari aðgerðir gegn henni megi
bíða, ung. útg'ert ,er um gjaidþrot
hennar.
Um Björn Gíslason segir skrif-
stofustjóri: ..Björn Gislason er
ekki enn sem komið er, sannur að
i sök um Jögbrot, en telji Jögreglu-
stjóri líklegt að sannað verði á
hann, að hann hafi telcið vörur
að láni, án þess að ætla að borga
þær, þá heldur hann auðvitað
rannsókn áfram um það“. (Letur-
br. hjer). Leggur ])ví skrifstofu-
st.jóri til, að lögregíustjóra verði
.skrifað ,,að ef lögr.stj. telji lík-
legt, að B. G. hafi með lántök-
nm sínum, framið lögbrot og unt
niuni að npplýsa það. þá sje auð-
vitað rjett og skylt að rannsaka
]iað mál nánar“.
Þessum tillögum skrifstofnstjóra
tjáði Jónas Jónsson sig alg'erlega
samþykkan, svo sem fyr segir. Og
í smnrænVi við það skrifaði dóms-
ín á I aráðuneytiS lögreglust jóra
brjef, dags. 29. nóv. 1929, þar sem
..ráðuneytið telur frekari rann-
sókn gegii' Hansínn Ingu Pjeturs-
dóttur, megi bíða uns skorið hefir
verið úr um gjaldþrot hennar í
Uæ.starjett i. en þá er rjett að
niálið sje atliugað á ný.
Ennfremur er rjett og skylt
að rannsaka nánara við-
skiftagerninga Bjarnar Gísla
sonar, ef þjer teljið, að hann
með lántökum sínum hafi
framið lögbrot og að unt sje
að upplýsa það“. (Leturbr.
hjer).
Af því, sem nú liefir verið sagt
má sjá, að Hermann liefir með