Morgunblaðið - 24.06.1934, Blaðsíða 3

MQRGUNBLAÐIÐ
3
Sýnishorn af útsvarsálagningui
rauðliða, þar sem þeir eiga sjálfir
í hiut.
Svo sem kunnugt er, skipa rauðliðar (Tímamenn
og sósíalistar) meirihluta í niðurjöfnunarnefnd hjer
í Reykjavík.
Blöð rauðliða hafa oft verið að guma af því, hví-
líkt rjettlæti væri ríkjandi um álagning útsvaranna
hjer í bænum, síðan rauðliðar fengu yfirráðin í niður-
jöfnunarnefnd.
En hvernig hefir þettaj .„rjettlæti“ verið í fram-
kvæmdinni?
Þannig, að rauðliðar Kafa notað aðstöðu sína
í niðurjöfnunarnefndinni til þess að lækka útsvörin
hjá helstu sprautum sósíalista og Tímamanna, en
samtímis hafa útsvör pólitískra andstæðinga verið
hækkuð.
Hjer skulu birt nokkur sýnishorn af því, hvernig
meirihluti niðurjöfnunarnefndar hefir farið að þegar
í hlut áttu pólitískir máttarstólpar og hálaunamenn í
liði Tímamanna og sósíalista.
R |Ö£ Útsvar 1933. Útsvar 1934 Lækk- un
Iíannes Jónsson, dýralæknir 495 405 90
Hermann Jónasson, lögreglustjóri 920 715 205
Gísli Guðmundsson, ritstjóri 690 550 140
Guðbrandur Magnússon, forstjóri 750 165 585
Eysteinn Jónsson, skattstjóri 610 485 125
Guðm. Kr. Guðmundss., skrifstofustj. 980 805 175
Páll Zophóniasson, ráðunautur 615 365 250
Jónas Jónsson frá Hriflu 1150 730 420
Sigurður Kristinsson, forstjóri 1655 1540 115
Sigurður Jónasson, forstjóri 1940 1670 270
Hjeðinn Valdimarsson, olíukóngur 1840 1395 445
Ingimar Jónsson, skólastjóri 390 330 60
Stefán Jóh. Stefánsson, hrm. 980 880 100
Jón Baldvinsson, bankastjóri 1965 # J 1025 940
Af þessari skýrslu er það ljóst, að Tímamenn og
sósíalistar nota meirihlutavald sitt í niðurjöfnunar-
nefnd, beínlínis til þess, að draga taum sinna póli-
tisku sjergæðinga.
Það er ekki pyngja fátækra verkamanna og sjó-
manna, sem þessir herrar hugsa um, heldur pyngja
hálaunamannanna og braskaranna í rauðu fylking-
unni.
Olíuverðið.
Frá því að landfundur Sjálf-
stæðismanna tók olíumálið á
dagskrá sína, hafa spunnist um
það allmiklar umræður, sem
leitt hafa í ljós að það verður
að telja alveg tvímælalaust, að
hægt sé að tryggja útveginum
talsvert ódýrari olíu.
Þetta er svo mikið alvörumál,
að það má með engu móti kafna
í pólitískum deilum. Það getur
aldrei verið annað en smávægi-
legt aukaatriði, að verðlag olí-
unnar sýnir og sannar að Héð-
inn Valdimarsson hikar ekki við
að rýra hlut sjómanna eftir
fremsta megni, til þess því
betur að þjóna hagsmunum
hinna vellríku erlendu miljóna-
mæringa, sem drotna yfir Héðni
með því að leyfa honum sjálf-
um að halda eftir smámola af
hverri sneið sem hann tekur frá
munni sjómanna og réttir hús-
bændum sínum. Þetta er og
verður ekki annað en mannlýs-
ing, sem að því leyti hefir ekki
neitt sjerstakt gildi, að allir vita
að Hjeðni lætur betur að fórna
• -
ást sinni til alþýðunnar fórnir
úr vasa útvegsmanna en olíu-
kónganna.
Hitt er svo aðalatriðið: Hvað
á að gera til að knýja fram
verðlækkun á olíunni og bensín-
inu?
í þeim efnum eiga útvegs-
menn að fylgja ráðum Ólafs
Thors. Þeir eiga að hefja sam-
tök til að knýja verðlagið niður,
og fáist bankarnir til þess að
sínu leyti að veita æskilega að-
stoð, má óhikað fullyrða að sig-
ufinn er viss.
Sjálfstæðismenn munu nota
völd sín til þess utan þings og
innan að efla og tryggja að-
stöðu sjómanna og útvegsmanna
bæði í viðureigninni við erlenda
auðvaldið og Hjeðinn og ann-
að það, er þyngst hefir mætt á
útveginum nú að undanförnu.
Vantar.
I útvarpsumræðunum sagði
Ólafur Thors að Nasistar teldu
sig eiga eina ,,hugsjón“, ein-
valdinn.
Væru þeir spurði hver ein-
er að setja bæinn á höfuðið fjárhags-
lega.
Hið „aklraða skip“ Júní er bráðónýtt
forr!
Þegar socialistar í Hafnar-
firði sáu það að kjörfylgi
þeirra rfar að hrynja, fundu
þeir upp á bæjarútgerðinni og
átti hún að bjarga öllu. Með
því að glamra afar mikið, um
það, hvert bjargráð þetta væri
fyrir Hafnarfjarðarbæ, þóttust
þeir mundu stöðva flóttann í
liði sínu.
En hvernig er þá hin marg-
lofaða bæjarútgerð í Hafnar-
firði? Hún er þannig, að hún
er að setja bæjarfjelagið á höf-
uðið.
Byrjað var á því að kaupa
togarann ,Maí‘ fyrir geypiverð,
miklu hærra en nokkur sann-
sýni mælti með. Þegar á fyrsta
ári kostuðu svo viðgerðir á
skipinu 50 þúsundir króna. Auk
þess varð rekstrarhalli á út-
gerð hans um 125 þús. kr., og
greiddi þó útgerðin ekki einn
eyri í bæjargjöld nje hafnar-
gjöld, eins og öðrum togurum
var gert að greiða.
Viðgerðin á skipinu var langt
frá því að vera fullnægjandi,
enda þótt hún kostaði svona
mikið. Þilfarið í því er bráð-
ónýtt og hefir altaf orðið að
skóbæta það, svo að skipinu
væri út haldandi. Vindurnar
ljelegar. Með miklu .kvalræði
er búið að endurnýja akkeris-
vinduna, en viðhald á hinum
vindunum tveimur er einhver
hin ljelegasta sem sögur fara
af á nokkrum íslenskum tog-
ara. Kolaboxin voru barin að
nafninu, en það mátti ekkert
kosta, enda voru vinnubrögðin
eftir því. Ryð kom alls staðar
út úr sementshúðinni og þann-
ig alt verið með viðhald á þessu
skipi.
Það var stórtap á útgerðinni
fyrsta árið og eins það næsta.
Hafnfirskir borgarar sáu að
hverju fór og voru allir að
missa álitið á bæjarútgerðinni.
En hann Emil Jónsson bæjar-
stjóri er enginn viðvaningur í
blekkingum. Hann kom fram
með þá staðhæfingu í vetur fyr-
ir bæjarstjórnarkosningamar,
að gróði hefði orðið á útgerð
,Maí‘ árið 1933 — hann vissi
ekki hve mikill, fullyrti þó að
það mundi ekki vera minna en
10 þús. krónur! Hann hefði
borgað öll sín gjöld og alt gengi
í „lukkunnar velstandi“. Marg-
ir trúðu þessu — en ekki er
valdurinn ætti að vera, segðust
þeir að vísu ennþá ekki hafa
fundið manninn.
Um málefnin vildu þeir fátt
tala, enda ættu þeir ekki önnur
en þau, er þeir hefðu hnuplað
frá Heimdalli.
„Trúarflokkur sem bæði vant
ar guðdóminn og lögmálið lifir
ekki lengi“, bætti Ólafur við.
gróðinn af útgerð ,Maí‘ kominn
enn í ljós, og kunnugir segja
að stórtap hafi orðið á útgerð-
inni. Þess vegna þykir ekki
heppilegt að reikningarnir sje
birtir — fólkið má ekki fá að
sjá þá fyrir kosningar.
Fyrir bæjarstjórnarkosning-
arnar í vetur ljetu sósíalistar
sjer ekki nægja þessar blekk-
ingar, heldur festu þeir nú kaup
á nýju skipi, færeyska togar-
anum ,,Royndin“; og var hann
skírður ,,Júní.“ Hafði skip þetta
verið til sölu í mörg ár, en eng-
inn maður með viti, viljað líta
við því og eigendur ekki viljað
gera út.
Græðgin í hinum hafnfirsku
sósíalistum að ná í skipið var
svo mikil, að þeir boiguðu um-
boðsmanni seljenda 500 krónur
fyrir það að kaupa það af sjálf-
um sjer fyrir þeirra hönd.
Svo kom nú skipið til Hafn-
arfjarðar og vaf þá þegar byrj-
að á því að gera við það. Og
síðan hefir það aldrei komið svo
að landi að ekki hafi þurft
fjölda járnsmiða og annara við-
gerðarmanna til þess að dytta
að því. Svo var skipið orðið úr
sjer gengið, að gálgarnir
hrundu á því öðrum megin og
mátti mildi kalla að það skyldi
ekki verða neinum manni af
fjörtjóni. Fótstalla^nir undir
gálgunum voru orðnir svo lje-
legir, að þeir hrundu niður eins
og aska þegar við þá var komið,
og boltar og annað var þar
eftir.
Eimvjelin í skipinu er svo úr
sjer gengin og kolafrek, að 13
smálestum af kolum hefir skip-
ið brent á sólarhring. Varð það
þess vegna stundum í kolahraki
í vetur og varð þá að brenna
togvöltum (bobbings) og ýmsu
öðru timbri til þess að ná landi.
Loksins voru allir orðnir þreytt-
ir á þessu úthaldi og „Júní“
hætti veiðum á undan öðrum
togurum. Var nú byrjað á því
að tæta gufuvjelina sundur, ögn
fyrir ögn. Hefir skipið nú leg-
ið hjálparlaust í nokkrar vikur
við bæjarbryggjuna í Hafnar-
firði, og kemst ekki einu sinni
út á höfn til þess að hægt sje
að leggja því þar*fyrir festum
(múrningum), en þangað er þó
,Maí‘ kominn.
Slíkar eru framkvæmdir só-
síalista í Hafnarfirði. — Utgerð
þeirra er ekki orðin löng, en
bæjarfjelagið hefir tapað hundr
uðum þúsunda króna á henni,
,og er efamál hvort útgerðin
hefði borið sig, þótt allir sjó-
menn á skipunum og verka-
menn í landi, hefði unnið kaup-
laust fyrir hana.
Hafnfirðingar!
Munið þetta í dag og gjald-
ið sosialistum að makleikum.
------<m>---------
Flónska
Hermanns.
I fyrrakvöld auglýstu Tíma-
menn með miklum bægsla-
igangi, að daginn eftir mundi
llögreglustjóri svara Morgunbl.
og Bjarna Benediktssyni. Aug-
lýsingin var auðsjáanlega sett
upp í því skyni að reyna að
auka sölu kosningableðilsins og
reyna að ná þannig nokkrum
aurum í kosningasjóð. Af svari
Hermanns er einnig auðsjeð að
hann hefir ritað það tilneyddur.
Gefur hann nú upp alla vörn
og flýr út í umræður um borg-
arstjóramálið o. s. frv. Eins
og hann væri ekki búinn að
gera sj er nóg til skammar í því
máli, sem hófst með hinni eftir-
minnilegu lýgi Hermanns og fje
laga, um að borgarstjóri Reykja
víkur hefði stolið einni miljón
af bæjarins fje.
Það eina, sem Hermann hef-
ir nú sjer til varnar í Björns
Gíslasonar málinu er, að Hæsti-
rjettur hafi ekki viljað sekta
hann fyrir að vera of strangur
við Björn. Kemur það ágæt-
lega heim við það, sem Bjarni
Benediktsson hefir fyllilega
sannað, að Hermann hafi á all-
an hátt farið miklu betur með
Björn en Hæstirjettur taldi rjett
vera. Eftirminnilegast í svari
Hermanns mun það þó verða,
að hann kallar lagaákvæði, sem
Jónas Jónsson fekk lögleidd
1929, og Hermann þá eindregið
mælt með, ,flónsku‘, sem ,ekki‘
er eyðandi orðum að.“
Tíia ára áællun.
Að gefnu tilefni og vegna
margra fyrirspurna, skal þess
getið sparisjóðum á íslajidi til
leiðbeiningar, að tíu ára áætlunar-
stimplar (til að stimpla með tíu
ára áætlunarbækur), fást gerðir
hjá Fjelagsprentsmiðjunni í
Reykjavík og hefir forstjórinn
lofað að selja þá á kr. 7,00 —
*»
sjö krónur. —
í vexti eru greiddir innlánsvext-
ir, liálfum af hundraði hærri vext-
ir en venjulegir sparisjóðsvextir
og fara því vextirnir eftir því,
hverjir sparisjóðsvextir eru á
hverjum tíma. „Tíu ára áætlunin“
gefur því af sjer 4%% um árið
sem stendur.
Jeg nota hjer tækifærið til að
minna á „Tíu ára áætlun“ mína.
Menn og konur, fulltíða fólk, börn
og ung'lingar, munið eftir að hver
eyrir, sem þjer sparið og neitið
yður um, og þjer leggið í „Tíu
ára áætlunar“-bók, er yðar eign
eftir sem áður og mun koma
yður að notum, ef til vill þegar
yður liggur mest á. Með þessari
aðferð legg'ið þjer yðar lið til að
skapa fegri framtíð, tryggari
framtíð fyrir yður sjálf, ástvini
yðar og landið alt, sem jeg trúi
að yður sje þó öilum .ant um
vegna ótal fegurra minninga og
vegna fagurra framtíðarvona.
Munið eftir „Tíu ára áætlun“
minni, og' munið, að hver sparaður
eyrir er gróði fyrir landið og að
margt smátt gerir eitt stórt.
Jeg kveð yður öll með virðingu
og trausti.
Halldór Jónsson.
frá Reynivöllum.